Find
Appendices
Contents
Chapter 7: Al-A'araf
7:0-206
206 verses Revelation order 39
سورة الأعراف

. ١:٧ المص

. ٢:٧ كِتٰبٌ أُنزِلَ إِلَيكَ فَلا يَكُن فى صَدرِكَ حَرَجٌ مِنهُ لِتُنذِرَ بِهِ وَذِكرىٰ لِلمُؤمِنينَ

. ٣:٧ اتَّبِعوا ما أُنزِلَ إِلَيكُم مِن رَبِّكُم وَلا تَتَّبِعوا مِن دونِهِ أَولِياءَ قَليلًا ما تَذَكَّرونَ

. ٤:٧ وَكَم مِن قَريَةٍ أَهلَكنٰها فَجاءَها بَأسُنا بَيٰتًا أَو هُم قائِلونَ

. ٥:٧ فَما كانَ دَعوىٰهُم إِذ جاءَهُم بَأسُنا إِلّا أَن قالوا إِنّا كُنّا ظٰلِمينَ

. ٦:٧ فَلَنَسـَٔلَنَّ الَّذينَ أُرسِلَ إِلَيهِم وَلَنَسـَٔلَنَّ المُرسَلينَ

. ٧:٧ فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيهِم بِعِلمٍ وَما كُنّا غائِبينَ

. ٨:٧ وَالوَزنُ يَومَئِذٍ الحَقُّ فَمَن ثَقُلَت مَوٰزينُهُ فَأُولٰئِكَ هُمُ المُفلِحونَ

. ٩:٧ وَمَن خَفَّت مَوٰزينُهُ فَأُولٰئِكَ الَّذينَ خَسِروا أَنفُسَهُم بِما كانوا بِـٔايٰتِنا يَظلِمونَ

. ١٠:٧ وَلَقَد مَكَّنّٰكُم فِى الأَرضِ وَجَعَلنا لَكُم فيها مَعٰيِشَ قَليلًا ما تَشكُرونَ

. ١١:٧ وَلَقَد خَلَقنٰكُم ثُمَّ صَوَّرنٰكُم ثُمَّ قُلنا لِلمَلٰئِكَةِ اسجُدوا لِـٔادَمَ فَسَجَدوا إِلّا إِبليسَ لَم يَكُن مِنَ السّٰجِدينَ

. ١٢:٧ قالَ ما مَنَعَكَ أَلّا تَسجُدَ إِذ أَمَرتُكَ قالَ أَنا۠ خَيرٌ مِنهُ خَلَقتَنى مِن نارٍ وَخَلَقتَهُ مِن طينٍ

. ١٣:٧ قالَ فَاهبِط مِنها فَما يَكونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فيها فَاخرُج إِنَّكَ مِنَ الصّٰغِرينَ

. ١٤:٧ قالَ أَنظِرنى إِلىٰ يَومِ يُبعَثونَ

. ١٥:٧ قالَ إِنَّكَ مِنَ المُنظَرينَ

. ١٦:٧ قالَ فَبِما أَغوَيتَنى لَأَقعُدَنَّ لَهُم صِرٰطَكَ المُستَقيمَ

. ١٧:٧ ثُمَّ لَـٔاتِيَنَّهُم مِن بَينِ أَيديهِم وَمِن خَلفِهِم وَعَن أَيمٰنِهِم وَعَن شَمائِلِهِم وَلا تَجِدُ أَكثَرَهُم شٰكِرينَ

. ١٨:٧ قالَ اخرُج مِنها مَذءومًا مَدحورًا لَمَن تَبِعَكَ مِنهُم لَأَملَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكُم أَجمَعينَ

. ١٩:٧ وَيٰـٔادَمُ اسكُن أَنتَ وَزَوجُكَ الجَنَّةَ فَكُلا مِن حَيثُ شِئتُما وَلا تَقرَبا هٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكونا مِنَ الظّٰلِمينَ

. ٢٠:٧ فَوَسوَسَ لَهُمَا الشَّيطٰنُ لِيُبدِىَ لَهُما ما وۥرِىَ عَنهُما مِن سَوءٰتِهِما وَقالَ ما نَهىٰكُما رَبُّكُما عَن هٰذِهِ الشَّجَرَةِ إِلّا أَن تَكونا مَلَكَينِ أَو تَكونا مِنَ الخٰلِدينَ

. ٢١:٧ وَقاسَمَهُما إِنّى لَكُما لَمِنَ النّٰصِحينَ

. ٢٢:٧ فَدَلّىٰهُما بِغُرورٍ فَلَمّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَت لَهُما سَوءٰتُهُما وَطَفِقا يَخصِفانِ عَلَيهِما مِن وَرَقِ الجَنَّةِ وَنادىٰهُما رَبُّهُما أَلَم أَنهَكُما عَن تِلكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُل لَكُما إِنَّ الشَّيطٰنَ لَكُما عَدُوٌّ مُبينٌ

. ٢٣:٧ قالا رَبَّنا ظَلَمنا أَنفُسَنا وَإِن لَم تَغفِر لَنا وَتَرحَمنا لَنَكونَنَّ مِنَ الخٰسِرينَ

. ٢٤:٧ قالَ اهبِطوا بَعضُكُم لِبَعضٍ عَدُوٌّ وَلَكُم فِى الأَرضِ مُستَقَرٌّ وَمَتٰعٌ إِلىٰ حينٍ

. ٢٥:٧ قالَ فيها تَحيَونَ وَفيها تَموتونَ وَمِنها تُخرَجونَ

. ٢٦:٧ يٰبَنى ءادَمَ قَد أَنزَلنا عَلَيكُم لِباسًا يُوٰرى سَوءٰتِكُم وَريشًا وَلِباسُ التَّقوىٰ ذٰلِكَ خَيرٌ ذٰلِكَ مِن ءايٰتِ اللَّهِ لَعَلَّهُم يَذَّكَّرونَ

. ٢٧:٧ يٰبَنى ءادَمَ لا يَفتِنَنَّكُمُ الشَّيطٰنُ كَما أَخرَجَ أَبَوَيكُم مِنَ الجَنَّةِ يَنزِعُ عَنهُما لِباسَهُما لِيُرِيَهُما سَوءٰتِهِما إِنَّهُ يَرىٰكُم هُوَ وَقَبيلُهُ مِن حَيثُ لا تَرَونَهُم إِنّا جَعَلنَا الشَّيٰطينَ أَولِياءَ لِلَّذينَ لا يُؤمِنونَ

. ٢٨:٧ وَإِذا فَعَلوا فٰحِشَةً قالوا وَجَدنا عَلَيها ءاباءَنا وَاللَّهُ أَمَرَنا بِها قُل إِنَّ اللَّهَ لا يَأمُرُ بِالفَحشاءِ أَتَقولونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعلَمونَ

. ٢٩:٧ قُل أَمَرَ رَبّى بِالقِسطِ وَأَقيموا وُجوهَكُم عِندَ كُلِّ مَسجِدٍ وَادعوهُ مُخلِصينَ لَهُ الدّينَ كَما بَدَأَكُم تَعودونَ

. ٣٠:٧ فَريقًا هَدىٰ وَفَريقًا حَقَّ عَلَيهِمُ الضَّلٰلَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيٰطينَ أَولِياءَ مِن دونِ اللَّهِ وَيَحسَبونَ أَنَّهُم مُهتَدونَ

. ٣١:٧ يٰبَنى ءادَمَ خُذوا زينَتَكُم عِندَ كُلِّ مَسجِدٍ وَكُلوا وَاشرَبوا وَلا تُسرِفوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ المُسرِفينَ

. ٣٢:٧ قُل مَن حَرَّمَ زينَةَ اللَّهِ الَّتى أَخرَجَ لِعِبادِهِ وَالطَّيِّبٰتِ مِنَ الرِّزقِ قُل هِىَ لِلَّذينَ ءامَنوا فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا خالِصَةً يَومَ القِيٰمَةِ كَذٰلِكَ نُفَصِّلُ الـٔايٰتِ لِقَومٍ يَعلَمونَ

. ٣٣:٧ قُل إِنَّما حَرَّمَ رَبِّىَ الفَوٰحِشَ ما ظَهَرَ مِنها وَما بَطَنَ وَالإِثمَ وَالبَغىَ بِغَيرِ الحَقِّ وَأَن تُشرِكوا بِاللَّهِ ما لَم يُنَزِّل بِهِ سُلطٰنًا وَأَن تَقولوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعلَمونَ

. ٣٤:٧ وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذا جاءَ أَجَلُهُم لا يَستَأخِرونَ ساعَةً وَلا يَستَقدِمونَ

. ٣٥:٧ يٰبَنى ءادَمَ إِمّا يَأتِيَنَّكُم رُسُلٌ مِنكُم يَقُصّونَ عَلَيكُم ءايٰتى فَمَنِ اتَّقىٰ وَأَصلَحَ فَلا خَوفٌ عَلَيهِم وَلا هُم يَحزَنونَ

. ٣٦:٧ وَالَّذينَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا وَاستَكبَروا عَنها أُولٰئِكَ أَصحٰبُ النّارِ هُم فيها خٰلِدونَ

. ٣٧:٧ فَمَن أَظلَمُ مِمَّنِ افتَرىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَو كَذَّبَ بِـٔايٰتِهِ أُولٰئِكَ يَنالُهُم نَصيبُهُم مِنَ الكِتٰبِ حَتّىٰ إِذا جاءَتهُم رُسُلُنا يَتَوَفَّونَهُم قالوا أَينَ ما كُنتُم تَدعونَ مِن دونِ اللَّهِ قالوا ضَلّوا عَنّا وَشَهِدوا عَلىٰ أَنفُسِهِم أَنَّهُم كانوا كٰفِرينَ

. ٣٨:٧ قالَ ادخُلوا فى أُمَمٍ قَد خَلَت مِن قَبلِكُم مِنَ الجِنِّ وَالإِنسِ فِى النّارِ كُلَّما دَخَلَت أُمَّةٌ لَعَنَت أُختَها حَتّىٰ إِذَا ادّٰرَكوا فيها جَميعًا قالَت أُخرىٰهُم لِأولىٰهُم رَبَّنا هٰؤُلاءِ أَضَلّونا فَـٔاتِهِم عَذابًا ضِعفًا مِنَ النّارِ قالَ لِكُلٍّ ضِعفٌ وَلٰكِن لا تَعلَمونَ

. ٣٩:٧ وَقالَت أولىٰهُم لِأُخرىٰهُم فَما كانَ لَكُم عَلَينا مِن فَضلٍ فَذوقُوا العَذابَ بِما كُنتُم تَكسِبونَ

. ٤٠:٧ إِنَّ الَّذينَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا وَاستَكبَروا عَنها لا تُفَتَّحُ لَهُم أَبوٰبُ السَّماءِ وَلا يَدخُلونَ الجَنَّةَ حَتّىٰ يَلِجَ الجَمَلُ فى سَمِّ الخِياطِ وَكَذٰلِكَ نَجزِى المُجرِمينَ

. ٤١:٧ لَهُم مِن جَهَنَّمَ مِهادٌ وَمِن فَوقِهِم غَواشٍ وَكَذٰلِكَ نَجزِى الظّٰلِمينَ

. ٤٢:٧ وَالَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لا نُكَلِّفُ نَفسًا إِلّا وُسعَها أُولٰئِكَ أَصحٰبُ الجَنَّةِ هُم فيها خٰلِدونَ

. ٤٣:٧ وَنَزَعنا ما فى صُدورِهِم مِن غِلٍّ تَجرى مِن تَحتِهِمُ الأَنهٰرُ وَقالُوا الحَمدُ لِلَّهِ الَّذى هَدىٰنا لِهٰذا وَما كُنّا لِنَهتَدِىَ لَولا أَن هَدىٰنَا اللَّهُ لَقَد جاءَت رُسُلُ رَبِّنا بِالحَقِّ وَنودوا أَن تِلكُمُ الجَنَّةُ أورِثتُموها بِما كُنتُم تَعمَلونَ

. ٤٤:٧ وَنادىٰ أَصحٰبُ الجَنَّةِ أَصحٰبَ النّارِ أَن قَد وَجَدنا ما وَعَدَنا رَبُّنا حَقًّا فَهَل وَجَدتُم ما وَعَدَ رَبُّكُم حَقًّا قالوا نَعَم فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَينَهُم أَن لَعنَةُ اللَّهِ عَلَى الظّٰلِمينَ

. ٤٥:٧ الَّذينَ يَصُدّونَ عَن سَبيلِ اللَّهِ وَيَبغونَها عِوَجًا وَهُم بِالـٔاخِرَةِ كٰفِرونَ

. ٤٦:٧ وَبَينَهُما حِجابٌ وَعَلَى الأَعرٰفِ رِجالٌ يَعرِفونَ كُلًّا بِسيمىٰهُم وَنادَوا أَصحٰبَ الجَنَّةِ أَن سَلٰمٌ عَلَيكُم لَم يَدخُلوها وَهُم يَطمَعونَ

. ٤٧:٧ وَإِذا صُرِفَت أَبصٰرُهُم تِلقاءَ أَصحٰبِ النّارِ قالوا رَبَّنا لا تَجعَلنا مَعَ القَومِ الظّٰلِمينَ

. ٤٨:٧ وَنادىٰ أَصحٰبُ الأَعرٰفِ رِجالًا يَعرِفونَهُم بِسيمىٰهُم قالوا ما أَغنىٰ عَنكُم جَمعُكُم وَما كُنتُم تَستَكبِرونَ

. ٤٩:٧ أَهٰؤُلاءِ الَّذينَ أَقسَمتُم لا يَنالُهُمُ اللَّهُ بِرَحمَةٍ ادخُلُوا الجَنَّةَ لا خَوفٌ عَلَيكُم وَلا أَنتُم تَحزَنونَ

. ٥٠:٧ وَنادىٰ أَصحٰبُ النّارِ أَصحٰبَ الجَنَّةِ أَن أَفيضوا عَلَينا مِنَ الماءِ أَو مِمّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قالوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُما عَلَى الكٰفِرينَ

. ٥١:٧ الَّذينَ اتَّخَذوا دينَهُم لَهوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتهُمُ الحَيوٰةُ الدُّنيا فَاليَومَ نَنسىٰهُم كَما نَسوا لِقاءَ يَومِهِم هٰذا وَما كانوا بِـٔايٰتِنا يَجحَدونَ

. ٥٢:٧ وَلَقَد جِئنٰهُم بِكِتٰبٍ فَصَّلنٰهُ عَلىٰ عِلمٍ هُدًى وَرَحمَةً لِقَومٍ يُؤمِنونَ

. ٥٣:٧ هَل يَنظُرونَ إِلّا تَأويلَهُ يَومَ يَأتى تَأويلُهُ يَقولُ الَّذينَ نَسوهُ مِن قَبلُ قَد جاءَت رُسُلُ رَبِّنا بِالحَقِّ فَهَل لَنا مِن شُفَعاءَ فَيَشفَعوا لَنا أَو نُرَدُّ فَنَعمَلَ غَيرَ الَّذى كُنّا نَعمَلُ قَد خَسِروا أَنفُسَهُم وَضَلَّ عَنهُم ما كانوا يَفتَرونَ

. ٥٤:٧ إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذى خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ فى سِتَّةِ أَيّامٍ ثُمَّ استَوىٰ عَلَى العَرشِ يُغشِى الَّيلَ النَّهارَ يَطلُبُهُ حَثيثًا وَالشَّمسَ وَالقَمَرَ وَالنُّجومَ مُسَخَّرٰتٍ بِأَمرِهِ أَلا لَهُ الخَلقُ وَالأَمرُ تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ العٰلَمينَ

. ٥٥:٧ ادعوا رَبَّكُم تَضَرُّعًا وَخُفيَةً إِنَّهُ لا يُحِبُّ المُعتَدينَ

. ٥٦:٧ وَلا تُفسِدوا فِى الأَرضِ بَعدَ إِصلٰحِها وَادعوهُ خَوفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحمَتَ اللَّهِ قَريبٌ مِنَ المُحسِنينَ

. ٥٧:٧ وَهُوَ الَّذى يُرسِلُ الرِّيٰحَ بُشرًا بَينَ يَدَى رَحمَتِهِ حَتّىٰ إِذا أَقَلَّت سَحابًا ثِقالًا سُقنٰهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَنزَلنا بِهِ الماءَ فَأَخرَجنا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرٰتِ كَذٰلِكَ نُخرِجُ المَوتىٰ لَعَلَّكُم تَذَكَّرونَ

. ٥٨:٧ وَالبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخرُجُ نَباتُهُ بِإِذنِ رَبِّهِ وَالَّذى خَبُثَ لا يَخرُجُ إِلّا نَكِدًا كَذٰلِكَ نُصَرِّفُ الـٔايٰتِ لِقَومٍ يَشكُرونَ

. ٥٩:٧ لَقَد أَرسَلنا نوحًا إِلىٰ قَومِهِ فَقالَ يٰقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن إِلٰهٍ غَيرُهُ إِنّى أَخافُ عَلَيكُم عَذابَ يَومٍ عَظيمٍ

. ٦٠:٧ قالَ المَلَأُ مِن قَومِهِ إِنّا لَنَرىٰكَ فى ضَلٰلٍ مُبينٍ

. ٦١:٧ قالَ يٰقَومِ لَيسَ بى ضَلٰلَةٌ وَلٰكِنّى رَسولٌ مِن رَبِّ العٰلَمينَ

. ٦٢:٧ أُبَلِّغُكُم رِسٰلٰتِ رَبّى وَأَنصَحُ لَكُم وَأَعلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعلَمونَ

. ٦٣:٧ أَوَعَجِبتُم أَن جاءَكُم ذِكرٌ مِن رَبِّكُم عَلىٰ رَجُلٍ مِنكُم لِيُنذِرَكُم وَلِتَتَّقوا وَلَعَلَّكُم تُرحَمونَ

. ٦٤:٧ فَكَذَّبوهُ فَأَنجَينٰهُ وَالَّذينَ مَعَهُ فِى الفُلكِ وَأَغرَقنَا الَّذينَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا إِنَّهُم كانوا قَومًا عَمينَ

. ٦٥:٧ وَإِلىٰ عادٍ أَخاهُم هودًا قالَ يٰقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن إِلٰهٍ غَيرُهُ أَفَلا تَتَّقونَ

. ٦٦:٧ قالَ المَلَأُ الَّذينَ كَفَروا مِن قَومِهِ إِنّا لَنَرىٰكَ فى سَفٰهَةٍ وَإِنّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الكٰذِبينَ

. ٦٧:٧ قالَ يٰقَومِ لَيسَ بى سَفٰهَةٌ وَلٰكِنّى رَسولٌ مِن رَبِّ العٰلَمينَ

. ٦٨:٧ أُبَلِّغُكُم رِسٰلٰتِ رَبّى وَأَنا۠ لَكُم ناصِحٌ أَمينٌ

. ٦٩:٧ أَوَعَجِبتُم أَن جاءَكُم ذِكرٌ مِن رَبِّكُم عَلىٰ رَجُلٍ مِنكُم لِيُنذِرَكُم وَاذكُروا إِذ جَعَلَكُم خُلَفاءَ مِن بَعدِ قَومِ نوحٍ وَزادَكُم فِى الخَلقِ بَسْطَةً فَاذكُروا ءالاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُم تُفلِحونَ

. ٧٠:٧ قالوا أَجِئتَنا لِنَعبُدَ اللَّهَ وَحدَهُ وَنَذَرَ ما كانَ يَعبُدُ ءاباؤُنا فَأتِنا بِما تَعِدُنا إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ

. ٧١:٧ قالَ قَد وَقَعَ عَلَيكُم مِن رَبِّكُم رِجسٌ وَغَضَبٌ أَتُجٰدِلونَنى فى أَسماءٍ سَمَّيتُموها أَنتُم وَءاباؤُكُم ما نَزَّلَ اللَّهُ بِها مِن سُلطٰنٍ فَانتَظِروا إِنّى مَعَكُم مِنَ المُنتَظِرينَ

. ٧٢:٧ فَأَنجَينٰهُ وَالَّذينَ مَعَهُ بِرَحمَةٍ مِنّا وَقَطَعنا دابِرَ الَّذينَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا وَما كانوا مُؤمِنينَ

. ٧٣:٧ وَإِلىٰ ثَمودَ أَخاهُم صٰلِحًا قالَ يٰقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن إِلٰهٍ غَيرُهُ قَد جاءَتكُم بَيِّنَةٌ مِن رَبِّكُم هٰذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُم ءايَةً فَذَروها تَأكُل فى أَرضِ اللَّهِ وَلا تَمَسّوها بِسوءٍ فَيَأخُذَكُم عَذابٌ أَليمٌ

. ٧٤:٧ وَاذكُروا إِذ جَعَلَكُم خُلَفاءَ مِن بَعدِ عادٍ وَبَوَّأَكُم فِى الأَرضِ تَتَّخِذونَ مِن سُهولِها قُصورًا وَتَنحِتونَ الجِبالَ بُيوتًا فَاذكُروا ءالاءَ اللَّهِ وَلا تَعثَوا فِى الأَرضِ مُفسِدينَ

. ٧٥:٧ قالَ المَلَأُ الَّذينَ استَكبَروا مِن قَومِهِ لِلَّذينَ استُضعِفوا لِمَن ءامَنَ مِنهُم أَتَعلَمونَ أَنَّ صٰلِحًا مُرسَلٌ مِن رَبِّهِ قالوا إِنّا بِما أُرسِلَ بِهِ مُؤمِنونَ

. ٧٦:٧ قالَ الَّذينَ استَكبَروا إِنّا بِالَّذى ءامَنتُم بِهِ كٰفِرونَ

. ٧٧:٧ فَعَقَرُوا النّاقَةَ وَعَتَوا عَن أَمرِ رَبِّهِم وَقالوا يٰصٰلِحُ ائتِنا بِما تَعِدُنا إِن كُنتَ مِنَ المُرسَلينَ

. ٧٨:٧ فَأَخَذَتهُمُ الرَّجفَةُ فَأَصبَحوا فى دارِهِم جٰثِمينَ

. ٧٩:٧ فَتَوَلّىٰ عَنهُم وَقالَ يٰقَومِ لَقَد أَبلَغتُكُم رِسالَةَ رَبّى وَنَصَحتُ لَكُم وَلٰكِن لا تُحِبّونَ النّٰصِحينَ

. ٨٠:٧ وَلوطًا إِذ قالَ لِقَومِهِ أَتَأتونَ الفٰحِشَةَ ما سَبَقَكُم بِها مِن أَحَدٍ مِنَ العٰلَمينَ

. ٨١:٧ إِنَّكُم لَتَأتونَ الرِّجالَ شَهوَةً مِن دونِ النِّساءِ بَل أَنتُم قَومٌ مُسرِفونَ

. ٨٢:٧ وَما كانَ جَوابَ قَومِهِ إِلّا أَن قالوا أَخرِجوهُم مِن قَريَتِكُم إِنَّهُم أُناسٌ يَتَطَهَّرونَ

. ٨٣:٧ فَأَنجَينٰهُ وَأَهلَهُ إِلَّا امرَأَتَهُ كانَت مِنَ الغٰبِرينَ

. ٨٤:٧ وَأَمطَرنا عَلَيهِم مَطَرًا فَانظُر كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ المُجرِمينَ

. ٨٥:٧ وَإِلىٰ مَديَنَ أَخاهُم شُعَيبًا قالَ يٰقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن إِلٰهٍ غَيرُهُ قَد جاءَتكُم بَيِّنَةٌ مِن رَبِّكُم فَأَوفُوا الكَيلَ وَالميزانَ وَلا تَبخَسُوا النّاسَ أَشياءَهُم وَلا تُفسِدوا فِى الأَرضِ بَعدَ إِصلٰحِها ذٰلِكُم خَيرٌ لَكُم إِن كُنتُم مُؤمِنينَ

. ٨٦:٧ وَلا تَقعُدوا بِكُلِّ صِرٰطٍ توعِدونَ وَتَصُدّونَ عَن سَبيلِ اللَّهِ مَن ءامَنَ بِهِ وَتَبغونَها عِوَجًا وَاذكُروا إِذ كُنتُم قَليلًا فَكَثَّرَكُم وَانظُروا كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ المُفسِدينَ

. ٨٧:٧ وَإِن كانَ طائِفَةٌ مِنكُم ءامَنوا بِالَّذى أُرسِلتُ بِهِ وَطائِفَةٌ لَم يُؤمِنوا فَاصبِروا حَتّىٰ يَحكُمَ اللَّهُ بَينَنا وَهُوَ خَيرُ الحٰكِمينَ

. ٨٨:٧ قالَ المَلَأُ الَّذينَ استَكبَروا مِن قَومِهِ لَنُخرِجَنَّكَ يٰشُعَيبُ وَالَّذينَ ءامَنوا مَعَكَ مِن قَريَتِنا أَو لَتَعودُنَّ فى مِلَّتِنا قالَ أَوَلَو كُنّا كٰرِهينَ

. ٨٩:٧ قَدِ افتَرَينا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا إِن عُدنا فى مِلَّتِكُم بَعدَ إِذ نَجّىٰنَا اللَّهُ مِنها وَما يَكونُ لَنا أَن نَعودَ فيها إِلّا أَن يَشاءَ اللَّهُ رَبُّنا وَسِعَ رَبُّنا كُلَّ شَىءٍ عِلمًا عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلنا رَبَّنَا افتَح بَينَنا وَبَينَ قَومِنا بِالحَقِّ وَأَنتَ خَيرُ الفٰتِحينَ

. ٩٠:٧ وَقالَ المَلَأُ الَّذينَ كَفَروا مِن قَومِهِ لَئِنِ اتَّبَعتُم شُعَيبًا إِنَّكُم إِذًا لَخٰسِرونَ

. ٩١:٧ فَأَخَذَتهُمُ الرَّجفَةُ فَأَصبَحوا فى دارِهِم جٰثِمينَ

. ٩٢:٧ الَّذينَ كَذَّبوا شُعَيبًا كَأَن لَم يَغنَوا فيهَا الَّذينَ كَذَّبوا شُعَيبًا كانوا هُمُ الخٰسِرينَ

. ٩٣:٧ فَتَوَلّىٰ عَنهُم وَقالَ يٰقَومِ لَقَد أَبلَغتُكُم رِسٰلٰتِ رَبّى وَنَصَحتُ لَكُم فَكَيفَ ءاسىٰ عَلىٰ قَومٍ كٰفِرينَ

. ٩٤:٧ وَما أَرسَلنا فى قَريَةٍ مِن نَبِىٍّ إِلّا أَخَذنا أَهلَها بِالبَأساءِ وَالضَّرّاءِ لَعَلَّهُم يَضَّرَّعونَ

. ٩٥:٧ ثُمَّ بَدَّلنا مَكانَ السَّيِّئَةِ الحَسَنَةَ حَتّىٰ عَفَوا وَقالوا قَد مَسَّ ءاباءَنَا الضَّرّاءُ وَالسَّرّاءُ فَأَخَذنٰهُم بَغتَةً وَهُم لا يَشعُرونَ

. ٩٦:٧ وَلَو أَنَّ أَهلَ القُرىٰ ءامَنوا وَاتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَيهِم بَرَكٰتٍ مِنَ السَّماءِ وَالأَرضِ وَلٰكِن كَذَّبوا فَأَخَذنٰهُم بِما كانوا يَكسِبونَ

. ٩٧:٧ أَفَأَمِنَ أَهلُ القُرىٰ أَن يَأتِيَهُم بَأسُنا بَيٰتًا وَهُم نائِمونَ

. ٩٨:٧ أَوَأَمِنَ أَهلُ القُرىٰ أَن يَأتِيَهُم بَأسُنا ضُحًى وَهُم يَلعَبونَ

. ٩٩:٧ أَفَأَمِنوا مَكرَ اللَّهِ فَلا يَأمَنُ مَكرَ اللَّهِ إِلَّا القَومُ الخٰسِرونَ

. ١٠٠:٧ أَوَلَم يَهدِ لِلَّذينَ يَرِثونَ الأَرضَ مِن بَعدِ أَهلِها أَن لَو نَشاءُ أَصَبنٰهُم بِذُنوبِهِم وَنَطبَعُ عَلىٰ قُلوبِهِم فَهُم لا يَسمَعونَ

. ١٠١:٧ تِلكَ القُرىٰ نَقُصُّ عَلَيكَ مِن أَنبائِها وَلَقَد جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيِّنٰتِ فَما كانوا لِيُؤمِنوا بِما كَذَّبوا مِن قَبلُ كَذٰلِكَ يَطبَعُ اللَّهُ عَلىٰ قُلوبِ الكٰفِرينَ

. ١٠٢:٧ وَما وَجَدنا لِأَكثَرِهِم مِن عَهدٍ وَإِن وَجَدنا أَكثَرَهُم لَفٰسِقينَ

. ١٠٣:٧ ثُمَّ بَعَثنا مِن بَعدِهِم موسىٰ بِـٔايٰتِنا إِلىٰ فِرعَونَ وَمَلَإِي۟هِ فَظَلَموا بِها فَانظُر كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ المُفسِدينَ

. ١٠٤:٧ وَقالَ موسىٰ يٰفِرعَونُ إِنّى رَسولٌ مِن رَبِّ العٰلَمينَ

. ١٠٥:٧ حَقيقٌ عَلىٰ أَن لا أَقولَ عَلَى اللَّهِ إِلَّا الحَقَّ قَد جِئتُكُم بِبَيِّنَةٍ مِن رَبِّكُم فَأَرسِل مَعِىَ بَنى إِسرٰءيلَ

. ١٠٦:٧ قالَ إِن كُنتَ جِئتَ بِـٔايَةٍ فَأتِ بِها إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ

. ١٠٧:٧ فَأَلقىٰ عَصاهُ فَإِذا هِىَ ثُعبانٌ مُبينٌ

. ١٠٨:٧ وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذا هِىَ بَيضاءُ لِلنّٰظِرينَ

. ١٠٩:٧ قالَ المَلَأُ مِن قَومِ فِرعَونَ إِنَّ هٰذا لَسٰحِرٌ عَليمٌ

. ١١٠:٧ يُريدُ أَن يُخرِجَكُم مِن أَرضِكُم فَماذا تَأمُرونَ

. ١١١:٧ قالوا أَرجِه وَأَخاهُ وَأَرسِل فِى المَدائِنِ حٰشِرينَ

. ١١٢:٧ يَأتوكَ بِكُلِّ سٰحِرٍ عَليمٍ

. ١١٣:٧ وَجاءَ السَّحَرَةُ فِرعَونَ قالوا إِنَّ لَنا لَأَجرًا إِن كُنّا نَحنُ الغٰلِبينَ

. ١١٤:٧ قالَ نَعَم وَإِنَّكُم لَمِنَ المُقَرَّبينَ

. ١١٥:٧ قالوا يٰموسىٰ إِمّا أَن تُلقِىَ وَإِمّا أَن نَكونَ نَحنُ المُلقينَ

. ١١٦:٧ قالَ أَلقوا فَلَمّا أَلقَوا سَحَروا أَعيُنَ النّاسِ وَاستَرهَبوهُم وَجاءو بِسِحرٍ عَظيمٍ

. ١١٧:٧ وَأَوحَينا إِلىٰ موسىٰ أَن أَلقِ عَصاكَ فَإِذا هِىَ تَلقَفُ ما يَأفِكونَ

. ١١٨:٧ فَوَقَعَ الحَقُّ وَبَطَلَ ما كانوا يَعمَلونَ

. ١١٩:٧ فَغُلِبوا هُنالِكَ وَانقَلَبوا صٰغِرينَ

. ١٢٠:٧ وَأُلقِىَ السَّحَرَةُ سٰجِدينَ

. ١٢١:٧ قالوا ءامَنّا بِرَبِّ العٰلَمينَ

. ١٢٢:٧ رَبِّ موسىٰ وَهٰرونَ

. ١٢٣:٧ قالَ فِرعَونُ ءامَنتُم بِهِ قَبلَ أَن ءاذَنَ لَكُم إِنَّ هٰذا لَمَكرٌ مَكَرتُموهُ فِى المَدينَةِ لِتُخرِجوا مِنها أَهلَها فَسَوفَ تَعلَمونَ

. ١٢٤:٧ لَأُقَطِّعَنَّ أَيدِيَكُم وَأَرجُلَكُم مِن خِلٰفٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّكُم أَجمَعينَ

. ١٢٥:٧ قالوا إِنّا إِلىٰ رَبِّنا مُنقَلِبونَ

. ١٢٦:٧ وَما تَنقِمُ مِنّا إِلّا أَن ءامَنّا بِـٔايٰتِ رَبِّنا لَمّا جاءَتنا رَبَّنا أَفرِغ عَلَينا صَبرًا وَتَوَفَّنا مُسلِمينَ

. ١٢٧:٧ وَقالَ المَلَأُ مِن قَومِ فِرعَونَ أَتَذَرُ موسىٰ وَقَومَهُ لِيُفسِدوا فِى الأَرضِ وَيَذَرَكَ وَءالِهَتَكَ قالَ سَنُقَتِّلُ أَبناءَهُم وَنَستَحى ۦ نِساءَهُم وَإِنّا فَوقَهُم قٰهِرونَ

. ١٢٨:٧ قالَ موسىٰ لِقَومِهِ استَعينوا بِاللَّهِ وَاصبِروا إِنَّ الأَرضَ لِلَّهِ يورِثُها مَن يَشاءُ مِن عِبادِهِ وَالعٰقِبَةُ لِلمُتَّقينَ

. ١٢٩:٧ قالوا أوذينا مِن قَبلِ أَن تَأتِيَنا وَمِن بَعدِ ما جِئتَنا قالَ عَسىٰ رَبُّكُم أَن يُهلِكَ عَدُوَّكُم وَيَستَخلِفَكُم فِى الأَرضِ فَيَنظُرَ كَيفَ تَعمَلونَ

. ١٣٠:٧ وَلَقَد أَخَذنا ءالَ فِرعَونَ بِالسِّنينَ وَنَقصٍ مِنَ الثَّمَرٰتِ لَعَلَّهُم يَذَّكَّرونَ

. ١٣١:٧ فَإِذا جاءَتهُمُ الحَسَنَةُ قالوا لَنا هٰذِهِ وَإِن تُصِبهُم سَيِّئَةٌ يَطَّيَّروا بِموسىٰ وَمَن مَعَهُ أَلا إِنَّما طٰئِرُهُم عِندَ اللَّهِ وَلٰكِنَّ أَكثَرَهُم لا يَعلَمونَ

. ١٣٢:٧ وَقالوا مَهما تَأتِنا بِهِ مِن ءايَةٍ لِتَسحَرَنا بِها فَما نَحنُ لَكَ بِمُؤمِنينَ

. ١٣٣:٧ فَأَرسَلنا عَلَيهِمُ الطّوفانَ وَالجَرادَ وَالقُمَّلَ وَالضَّفٰدِعَ وَالدَّمَ ءايٰتٍ مُفَصَّلٰتٍ فَاستَكبَروا وَكانوا قَومًا مُجرِمينَ

. ١٣٤:٧ وَلَمّا وَقَعَ عَلَيهِمُ الرِّجزُ قالوا يٰموسَى ادعُ لَنا رَبَّكَ بِما عَهِدَ عِندَكَ لَئِن كَشَفتَ عَنَّا الرِّجزَ لَنُؤمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرسِلَنَّ مَعَكَ بَنى إِسرٰءيلَ

. ١٣٥:٧ فَلَمّا كَشَفنا عَنهُمُ الرِّجزَ إِلىٰ أَجَلٍ هُم بٰلِغوهُ إِذا هُم يَنكُثونَ

. ١٣٦:٧ فَانتَقَمنا مِنهُم فَأَغرَقنٰهُم فِى اليَمِّ بِأَنَّهُم كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا وَكانوا عَنها غٰفِلينَ

. ١٣٧:٧ وَأَورَثنَا القَومَ الَّذينَ كانوا يُستَضعَفونَ مَشٰرِقَ الأَرضِ وَمَغٰرِبَهَا الَّتى بٰرَكنا فيها وَتَمَّت كَلِمَتُ رَبِّكَ الحُسنىٰ عَلىٰ بَنى إِسرٰءيلَ بِما صَبَروا وَدَمَّرنا ما كانَ يَصنَعُ فِرعَونُ وَقَومُهُ وَما كانوا يَعرِشونَ

. ١٣٨:٧ وَجٰوَزنا بِبَنى إِسرٰءيلَ البَحرَ فَأَتَوا عَلىٰ قَومٍ يَعكُفونَ عَلىٰ أَصنامٍ لَهُم قالوا يٰموسَى اجعَل لَنا إِلٰهًا كَما لَهُم ءالِهَةٌ قالَ إِنَّكُم قَومٌ تَجهَلونَ

. ١٣٩:٧ إِنَّ هٰؤُلاءِ مُتَبَّرٌ ما هُم فيهِ وَبٰطِلٌ ما كانوا يَعمَلونَ

. ١٤٠:٧ قالَ أَغَيرَ اللَّهِ أَبغيكُم إِلٰهًا وَهُوَ فَضَّلَكُم عَلَى العٰلَمينَ

. ١٤١:٧ وَإِذ أَنجَينٰكُم مِن ءالِ فِرعَونَ يَسومونَكُم سوءَ العَذابِ يُقَتِّلونَ أَبناءَكُم وَيَستَحيونَ نِساءَكُم وَفى ذٰلِكُم بَلاءٌ مِن رَبِّكُم عَظيمٌ

. ١٤٢:٧ وَوٰعَدنا موسىٰ ثَلٰثينَ لَيلَةً وَأَتمَمنٰها بِعَشرٍ فَتَمَّ ميقٰتُ رَبِّهِ أَربَعينَ لَيلَةً وَقالَ موسىٰ لِأَخيهِ هٰرونَ اخلُفنى فى قَومى وَأَصلِح وَلا تَتَّبِع سَبيلَ المُفسِدينَ

. ١٤٣:٧ وَلَمّا جاءَ موسىٰ لِميقٰتِنا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قالَ رَبِّ أَرِنى أَنظُر إِلَيكَ قالَ لَن تَرىٰنى وَلٰكِنِ انظُر إِلَى الجَبَلِ فَإِنِ استَقَرَّ مَكانَهُ فَسَوفَ تَرىٰنى فَلَمّا تَجَلّىٰ رَبُّهُ لِلجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ موسىٰ صَعِقًا فَلَمّا أَفاقَ قالَ سُبحٰنَكَ تُبتُ إِلَيكَ وَأَنا۠ أَوَّلُ المُؤمِنينَ

. ١٤٤:٧ قالَ يٰموسىٰ إِنِّى اصطَفَيتُكَ عَلَى النّاسِ بِرِسٰلٰتى وَبِكَلٰمى فَخُذ ما ءاتَيتُكَ وَكُن مِنَ الشّٰكِرينَ

. ١٤٥:٧ وَكَتَبنا لَهُ فِى الأَلوٰحِ مِن كُلِّ شَىءٍ مَوعِظَةً وَتَفصيلًا لِكُلِّ شَىءٍ فَخُذها بِقُوَّةٍ وَأمُر قَومَكَ يَأخُذوا بِأَحسَنِها سَأُو۟ريكُم دارَ الفٰسِقينَ

. ١٤٦:٧ سَأَصرِفُ عَن ءايٰتِىَ الَّذينَ يَتَكَبَّرونَ فِى الأَرضِ بِغَيرِ الحَقِّ وَإِن يَرَوا كُلَّ ءايَةٍ لا يُؤمِنوا بِها وَإِن يَرَوا سَبيلَ الرُّشدِ لا يَتَّخِذوهُ سَبيلًا وَإِن يَرَوا سَبيلَ الغَىِّ يَتَّخِذوهُ سَبيلًا ذٰلِكَ بِأَنَّهُم كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا وَكانوا عَنها غٰفِلينَ

. ١٤٧:٧ وَالَّذينَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا وَلِقاءِ الـٔاخِرَةِ حَبِطَت أَعمٰلُهُم هَل يُجزَونَ إِلّا ما كانوا يَعمَلونَ

. ١٤٨:٧ وَاتَّخَذَ قَومُ موسىٰ مِن بَعدِهِ مِن حُلِيِّهِم عِجلًا جَسَدًا لَهُ خُوارٌ أَلَم يَرَوا أَنَّهُ لا يُكَلِّمُهُم وَلا يَهديهِم سَبيلًا اتَّخَذوهُ وَكانوا ظٰلِمينَ

. ١٤٩:٧ وَلَمّا سُقِطَ فى أَيديهِم وَرَأَوا أَنَّهُم قَد ضَلّوا قالوا لَئِن لَم يَرحَمنا رَبُّنا وَيَغفِر لَنا لَنَكونَنَّ مِنَ الخٰسِرينَ

. ١٥٠:٧ وَلَمّا رَجَعَ موسىٰ إِلىٰ قَومِهِ غَضبٰنَ أَسِفًا قالَ بِئسَما خَلَفتُمونى مِن بَعدى أَعَجِلتُم أَمرَ رَبِّكُم وَأَلقَى الأَلوٰحَ وَأَخَذَ بِرَأسِ أَخيهِ يَجُرُّهُ إِلَيهِ قالَ ابنَؤُمَّ إِنَّ القَومَ استَضعَفونى وَكادوا يَقتُلونَنى فَلا تُشمِت بِىَ الأَعداءَ وَلا تَجعَلنى مَعَ القَومِ الظّٰلِمينَ

. ١٥١:٧ قالَ رَبِّ اغفِر لى وَلِأَخى وَأَدخِلنا فى رَحمَتِكَ وَأَنتَ أَرحَمُ الرّٰحِمينَ

. ١٥٢:٧ إِنَّ الَّذينَ اتَّخَذُوا العِجلَ سَيَنالُهُم غَضَبٌ مِن رَبِّهِم وَذِلَّةٌ فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا وَكَذٰلِكَ نَجزِى المُفتَرينَ

. ١٥٣:٧ وَالَّذينَ عَمِلُوا السَّيِّـٔاتِ ثُمَّ تابوا مِن بَعدِها وَءامَنوا إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعدِها لَغَفورٌ رَحيمٌ

. ١٥٤:٧ وَلَمّا سَكَتَ عَن موسَى الغَضَبُ أَخَذَ الأَلوٰحَ وَفى نُسخَتِها هُدًى وَرَحمَةٌ لِلَّذينَ هُم لِرَبِّهِم يَرهَبونَ

. ١٥٥:٧ وَاختارَ موسىٰ قَومَهُ سَبعينَ رَجُلًا لِميقٰتِنا فَلَمّا أَخَذَتهُمُ الرَّجفَةُ قالَ رَبِّ لَو شِئتَ أَهلَكتَهُم مِن قَبلُ وَإِيّٰىَ أَتُهلِكُنا بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنّا إِن هِىَ إِلّا فِتنَتُكَ تُضِلُّ بِها مَن تَشاءُ وَتَهدى مَن تَشاءُ أَنتَ وَلِيُّنا فَاغفِر لَنا وَارحَمنا وَأَنتَ خَيرُ الغٰفِرينَ

. ١٥٦:٧ وَاكتُب لَنا فى هٰذِهِ الدُّنيا حَسَنَةً وَفِى الـٔاخِرَةِ إِنّا هُدنا إِلَيكَ قالَ عَذابى أُصيبُ بِهِ مَن أَشاءُ وَرَحمَتى وَسِعَت كُلَّ شَىءٍ فَسَأَكتُبُها لِلَّذينَ يَتَّقونَ وَيُؤتونَ الزَّكوٰةَ وَالَّذينَ هُم بِـٔايٰتِنا يُؤمِنونَ

. ١٥٧:٧ الَّذينَ يَتَّبِعونَ الرَّسولَ النَّبِىَّ الأُمِّىَّ الَّذى يَجِدونَهُ مَكتوبًا عِندَهُم فِى التَّورىٰةِ وَالإِنجيلِ يَأمُرُهُم بِالمَعروفِ وَيَنهىٰهُم عَنِ المُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبٰتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيهِمُ الخَبٰئِثَ وَيَضَعُ عَنهُم إِصرَهُم وَالأَغلٰلَ الَّتى كانَت عَلَيهِم فَالَّذينَ ءامَنوا بِهِ وَعَزَّروهُ وَنَصَروهُ وَاتَّبَعُوا النّورَ الَّذى أُنزِلَ مَعَهُ أُولٰئِكَ هُمُ المُفلِحونَ

. ١٥٨:٧ قُل يٰأَيُّهَا النّاسُ إِنّى رَسولُ اللَّهِ إِلَيكُم جَميعًا الَّذى لَهُ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ يُحى ۦ وَيُميتُ فَـٔامِنوا بِاللَّهِ وَرَسولِهِ النَّبِىِّ الأُمِّىِّ الَّذى يُؤمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمٰتِهِ وَاتَّبِعوهُ لَعَلَّكُم تَهتَدونَ

. ١٥٩:٧ وَمِن قَومِ موسىٰ أُمَّةٌ يَهدونَ بِالحَقِّ وَبِهِ يَعدِلونَ

. ١٦٠:٧ وَقَطَّعنٰهُمُ اثنَتَى عَشرَةَ أَسباطًا أُمَمًا وَأَوحَينا إِلىٰ موسىٰ إِذِ استَسقىٰهُ قَومُهُ أَنِ اضرِب بِعَصاكَ الحَجَرَ فَانبَجَسَت مِنهُ اثنَتا عَشرَةَ عَينًا قَد عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشرَبَهُم وَظَلَّلنا عَلَيهِمُ الغَمٰمَ وَأَنزَلنا عَلَيهِمُ المَنَّ وَالسَّلوىٰ كُلوا مِن طَيِّبٰتِ ما رَزَقنٰكُم وَما ظَلَمونا وَلٰكِن كانوا أَنفُسَهُم يَظلِمونَ

. ١٦١:٧ وَإِذ قيلَ لَهُمُ اسكُنوا هٰذِهِ القَريَةَ وَكُلوا مِنها حَيثُ شِئتُم وَقولوا حِطَّةٌ وَادخُلُوا البابَ سُجَّدًا نَغفِر لَكُم خَطيـٰٔتِكُم سَنَزيدُ المُحسِنينَ

. ١٦٢:٧ فَبَدَّلَ الَّذينَ ظَلَموا مِنهُم قَولًا غَيرَ الَّذى قيلَ لَهُم فَأَرسَلنا عَلَيهِم رِجزًا مِنَ السَّماءِ بِما كانوا يَظلِمونَ

. ١٦٣:٧ وَسـَٔلهُم عَنِ القَريَةِ الَّتى كانَت حاضِرَةَ البَحرِ إِذ يَعدونَ فِى السَّبتِ إِذ تَأتيهِم حيتٰنُهُم يَومَ سَبتِهِم شُرَّعًا وَيَومَ لا يَسبِتونَ لا تَأتيهِم كَذٰلِكَ نَبلوهُم بِما كانوا يَفسُقونَ

. ١٦٤:٧ وَإِذ قالَت أُمَّةٌ مِنهُم لِمَ تَعِظونَ قَومًا اللَّهُ مُهلِكُهُم أَو مُعَذِّبُهُم عَذابًا شَديدًا قالوا مَعذِرَةً إِلىٰ رَبِّكُم وَلَعَلَّهُم يَتَّقونَ

. ١٦٥:٧ فَلَمّا نَسوا ما ذُكِّروا بِهِ أَنجَينَا الَّذينَ يَنهَونَ عَنِ السّوءِ وَأَخَذنَا الَّذينَ ظَلَموا بِعَذابٍ بَـٔيسٍ بِما كانوا يَفسُقونَ

. ١٦٦:٧ فَلَمّا عَتَوا عَن ما نُهوا عَنهُ قُلنا لَهُم كونوا قِرَدَةً خٰسِـٔينَ

. ١٦٧:٧ وَإِذ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبعَثَنَّ عَلَيهِم إِلىٰ يَومِ القِيٰمَةِ مَن يَسومُهُم سوءَ العَذابِ إِنَّ رَبَّكَ لَسَريعُ العِقابِ وَإِنَّهُ لَغَفورٌ رَحيمٌ

. ١٦٨:٧ وَقَطَّعنٰهُم فِى الأَرضِ أُمَمًا مِنهُمُ الصّٰلِحونَ وَمِنهُم دونَ ذٰلِكَ وَبَلَونٰهُم بِالحَسَنٰتِ وَالسَّيِّـٔاتِ لَعَلَّهُم يَرجِعونَ

. ١٦٩:٧ فَخَلَفَ مِن بَعدِهِم خَلفٌ وَرِثُوا الكِتٰبَ يَأخُذونَ عَرَضَ هٰذَا الأَدنىٰ وَيَقولونَ سَيُغفَرُ لَنا وَإِن يَأتِهِم عَرَضٌ مِثلُهُ يَأخُذوهُ أَلَم يُؤخَذ عَلَيهِم ميثٰقُ الكِتٰبِ أَن لا يَقولوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الحَقَّ وَدَرَسوا ما فيهِ وَالدّارُ الـٔاخِرَةُ خَيرٌ لِلَّذينَ يَتَّقونَ أَفَلا تَعقِلونَ

. ١٧٠:٧ وَالَّذينَ يُمَسِّكونَ بِالكِتٰبِ وَأَقامُوا الصَّلوٰةَ إِنّا لا نُضيعُ أَجرَ المُصلِحينَ

. ١٧١:٧ وَإِذ نَتَقنَا الجَبَلَ فَوقَهُم كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَظَنّوا أَنَّهُ واقِعٌ بِهِم خُذوا ما ءاتَينٰكُم بِقُوَّةٍ وَاذكُروا ما فيهِ لَعَلَّكُم تَتَّقونَ

. ١٧٢:٧ وَإِذ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنى ءادَمَ مِن ظُهورِهِم ذُرِّيَّتَهُم وَأَشهَدَهُم عَلىٰ أَنفُسِهِم أَلَستُ بِرَبِّكُم قالوا بَلىٰ شَهِدنا أَن تَقولوا يَومَ القِيٰمَةِ إِنّا كُنّا عَن هٰذا غٰفِلينَ

. ١٧٣:٧ أَو تَقولوا إِنَّما أَشرَكَ ءاباؤُنا مِن قَبلُ وَكُنّا ذُرِّيَّةً مِن بَعدِهِم أَفَتُهلِكُنا بِما فَعَلَ المُبطِلونَ

. ١٧٤:٧ وَكَذٰلِكَ نُفَصِّلُ الـٔايٰتِ وَلَعَلَّهُم يَرجِعونَ

. ١٧٥:٧ وَاتلُ عَلَيهِم نَبَأَ الَّذى ءاتَينٰهُ ءايٰتِنا فَانسَلَخَ مِنها فَأَتبَعَهُ الشَّيطٰنُ فَكانَ مِنَ الغاوينَ

. ١٧٦:٧ وَلَو شِئنا لَرَفَعنٰهُ بِها وَلٰكِنَّهُ أَخلَدَ إِلَى الأَرضِ وَاتَّبَعَ هَوىٰهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الكَلبِ إِن تَحمِل عَلَيهِ يَلهَث أَو تَترُكهُ يَلهَث ذٰلِكَ مَثَلُ القَومِ الَّذينَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا فَاقصُصِ القَصَصَ لَعَلَّهُم يَتَفَكَّرونَ

. ١٧٧:٧ ساءَ مَثَلًا القَومُ الَّذينَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا وَأَنفُسَهُم كانوا يَظلِمونَ

. ١٧٨:٧ مَن يَهدِ اللَّهُ فَهُوَ المُهتَدى وَمَن يُضلِل فَأُولٰئِكَ هُمُ الخٰسِرونَ

. ١٧٩:٧ وَلَقَد ذَرَأنا لِجَهَنَّمَ كَثيرًا مِنَ الجِنِّ وَالإِنسِ لَهُم قُلوبٌ لا يَفقَهونَ بِها وَلَهُم أَعيُنٌ لا يُبصِرونَ بِها وَلَهُم ءاذانٌ لا يَسمَعونَ بِها أُولٰئِكَ كَالأَنعٰمِ بَل هُم أَضَلُّ أُولٰئِكَ هُمُ الغٰفِلونَ

. ١٨٠:٧ وَلِلَّهِ الأَسماءُ الحُسنىٰ فَادعوهُ بِها وَذَرُوا الَّذينَ يُلحِدونَ فى أَسمٰئِهِ سَيُجزَونَ ما كانوا يَعمَلونَ

. ١٨١:٧ وَمِمَّن خَلَقنا أُمَّةٌ يَهدونَ بِالحَقِّ وَبِهِ يَعدِلونَ

. ١٨٢:٧ وَالَّذينَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا سَنَستَدرِجُهُم مِن حَيثُ لا يَعلَمونَ

. ١٨٣:٧ وَأُملى لَهُم إِنَّ كَيدى مَتينٌ

. ١٨٤:٧ أَوَلَم يَتَفَكَّروا ما بِصاحِبِهِم مِن جِنَّةٍ إِن هُوَ إِلّا نَذيرٌ مُبينٌ

. ١٨٥:٧ أَوَلَم يَنظُروا فى مَلَكوتِ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما خَلَقَ اللَّهُ مِن شَىءٍ وَأَن عَسىٰ أَن يَكونَ قَدِ اقتَرَبَ أَجَلُهُم فَبِأَىِّ حَديثٍ بَعدَهُ يُؤمِنونَ

. ١٨٦:٧ مَن يُضلِلِ اللَّهُ فَلا هادِىَ لَهُ وَيَذَرُهُم فى طُغيٰنِهِم يَعمَهونَ

. ١٨٧:٧ يَسـَٔلونَكَ عَنِ السّاعَةِ أَيّانَ مُرسىٰها قُل إِنَّما عِلمُها عِندَ رَبّى لا يُجَلّيها لِوَقتِها إِلّا هُوَ ثَقُلَت فِى السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ لا تَأتيكُم إِلّا بَغتَةً يَسـَٔلونَكَ كَأَنَّكَ حَفِىٌّ عَنها قُل إِنَّما عِلمُها عِندَ اللَّهِ وَلٰكِنَّ أَكثَرَ النّاسِ لا يَعلَمونَ

. ١٨٨:٧ قُل لا أَملِكُ لِنَفسى نَفعًا وَلا ضَرًّا إِلّا ما شاءَ اللَّهُ وَلَو كُنتُ أَعلَمُ الغَيبَ لَاستَكثَرتُ مِنَ الخَيرِ وَما مَسَّنِىَ السّوءُ إِن أَنا۠ إِلّا نَذيرٌ وَبَشيرٌ لِقَومٍ يُؤمِنونَ

. ١٨٩:٧ هُوَ الَّذى خَلَقَكُم مِن نَفسٍ وٰحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنها زَوجَها لِيَسكُنَ إِلَيها فَلَمّا تَغَشّىٰها حَمَلَت حَملًا خَفيفًا فَمَرَّت بِهِ فَلَمّا أَثقَلَت دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما لَئِن ءاتَيتَنا صٰلِحًا لَنَكونَنَّ مِنَ الشّٰكِرينَ

. ١٩٠:٧ فَلَمّا ءاتىٰهُما صٰلِحًا جَعَلا لَهُ شُرَكاءَ فيما ءاتىٰهُما فَتَعٰلَى اللَّهُ عَمّا يُشرِكونَ

. ١٩١:٧ أَيُشرِكونَ ما لا يَخلُقُ شَيـًٔا وَهُم يُخلَقونَ

. ١٩٢:٧ وَلا يَستَطيعونَ لَهُم نَصرًا وَلا أَنفُسَهُم يَنصُرونَ

. ١٩٣:٧ وَإِن تَدعوهُم إِلَى الهُدىٰ لا يَتَّبِعوكُم سَواءٌ عَلَيكُم أَدَعَوتُموهُم أَم أَنتُم صٰمِتونَ

. ١٩٤:٧ إِنَّ الَّذينَ تَدعونَ مِن دونِ اللَّهِ عِبادٌ أَمثالُكُم فَادعوهُم فَليَستَجيبوا لَكُم إِن كُنتُم صٰدِقينَ

. ١٩٥:٧ أَلَهُم أَرجُلٌ يَمشونَ بِها أَم لَهُم أَيدٍ يَبطِشونَ بِها أَم لَهُم أَعيُنٌ يُبصِرونَ بِها أَم لَهُم ءاذانٌ يَسمَعونَ بِها قُلِ ادعوا شُرَكاءَكُم ثُمَّ كيدونِ فَلا تُنظِرونِ

. ١٩٦:٧ إِنَّ وَلِـِّۧىَ اللَّهُ الَّذى نَزَّلَ الكِتٰبَ وَهُوَ يَتَوَلَّى الصّٰلِحينَ

. ١٩٧:٧ وَالَّذينَ تَدعونَ مِن دونِهِ لا يَستَطيعونَ نَصرَكُم وَلا أَنفُسَهُم يَنصُرونَ

. ١٩٨:٧ وَإِن تَدعوهُم إِلَى الهُدىٰ لا يَسمَعوا وَتَرىٰهُم يَنظُرونَ إِلَيكَ وَهُم لا يُبصِرونَ

. ١٩٩:٧ خُذِ العَفوَ وَأمُر بِالعُرفِ وَأَعرِض عَنِ الجٰهِلينَ

. ٢٠٠:٧ وَإِمّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيطٰنِ نَزغٌ فَاستَعِذ بِاللَّهِ إِنَّهُ سَميعٌ عَليمٌ

. ٢٠١:٧ إِنَّ الَّذينَ اتَّقَوا إِذا مَسَّهُم طٰئِفٌ مِنَ الشَّيطٰنِ تَذَكَّروا فَإِذا هُم مُبصِرونَ

. ٢٠٢:٧ وَإِخوٰنُهُم يَمُدّونَهُم فِى الغَىِّ ثُمَّ لا يُقصِرونَ

. ٢٠٣:٧ وَإِذا لَم تَأتِهِم بِـٔايَةٍ قالوا لَولَا اجتَبَيتَها قُل إِنَّما أَتَّبِعُ ما يوحىٰ إِلَىَّ مِن رَبّى هٰذا بَصائِرُ مِن رَبِّكُم وَهُدًى وَرَحمَةٌ لِقَومٍ يُؤمِنونَ

. ٢٠٤:٧ وَإِذا قُرِئَ القُرءانُ فَاستَمِعوا لَهُ وَأَنصِتوا لَعَلَّكُم تُرحَمونَ

. ٢٠٥:٧ وَاذكُر رَبَّكَ فى نَفسِكَ تَضَرُّعًا وَخيفَةً وَدونَ الجَهرِ مِنَ القَولِ بِالغُدُوِّ وَالـٔاصالِ وَلا تَكُن مِنَ الغٰفِلينَ

. ٢٠٦:٧ إِنَّ الَّذينَ عِندَ رَبِّكَ لا يَستَكبِرونَ عَن عِبادَتِهِ وَيُسَبِّحونَهُ وَلَهُ يَسجُدونَ

The Purgatory

7:1. A. L. M. S.*

*7:1 See Appendix 1 for the role of these initials in the Quran's mathematical miracle.

7:2. This scripture has been revealed to you - you shall not harbor doubt about it in your heart - that you may warn with it, and to provide a reminder for the believers.

7:3. You shall all follow what is revealed to you from your Lord; do not follow any idols besides Him. Rarely do you take heed.

7:4. Many a community we annihilated; they incurred our retribution while they were asleep, or wide awake.

7:5. Their utterance when our retribution came to them was: "Indeed, we have been transgressors."

7:6. We will certainly question those who received the message, and we will question the messengers.

7:7. We will inform them authoritatively, for we were never absent.

7:8. The scales will be set on that day, equitably. Those whose weights are heavy will be the winners.

7:9. As for those whose weights are light, they will be the ones who lost their souls,* as a consequence of disregarding our revelations, unjustly.

*7:9 Failing to heed our Creator leads to spiritual starvation and eventual ``loss'' of the soul.

7:10. We have established you on earth, and we have provided for you the means of support therein. Rarely are you appreciative.

7:11. We created you, then we shaped you, then we said to the angels, "Fall prostrate before Adam." They fell prostrate, except Iblees (Satan); he was not with the prostrators.

7:12. He said, "What prevented you from prostrating when I ordered you?" He said, "I am better than he; You created me from fire, and created him from mud."

7:13. He said, "Therefore, you must go down, for you are not to be arrogant here. Get out; you are debased."

7:14. He said, "Grant me a respite, until the Day of Resurrection."

7:15. He said, "You are granted a respite."

7:16. He said, "Since You have willed that I go astray,* I will skulk for them on Your straight path.

*7:16 Satan is a proven liar, and so are his constituents (see 2:36, 6:22-23, & 7:20-22).

7:17. "I will come to them from before them, and from behind them, and from their right, and from their left, and You will find that most of them are unappreciative."

7:18. He said, "Get out therefrom, despised and defeated. Those among them who follow you, I will fill Hell with you all.

7:19. "As for you, Adam, dwell with your wife in Paradise, and eat therefrom as you please, but do not approach this one tree, lest you fall in sin."

7:20. The devil whispered to them, in order to reveal their bodies, which were invisible to them. He said, "Your Lord did not forbid you from this tree, except to prevent you from becoming angels, and from attaining eternal existence."

7:21. He swore to them, "I am giving you good advice."

7:22. He thus duped them with lies. As soon as they tasted the tree, their bodies became visible to them, and they tried to cover themselves with the leaves of Paradise. Their Lord called upon them: "Did I not enjoin you from that tree, and warn you that the devil is your most ardent enemy?"

7:23. They said, "Our Lord, we have wronged our souls, and unless You forgive us and have mercy on us, we will be losers."

7:24. He said, "Go down as enemies of one another. On earth shall be your habitation and provision for awhile."

7:25. He said, "On it you will live, on it you will die, and from it you will be brought out."

7:26. O children of Adam, we have provided you with garments to cover your bodies, as well as for luxury. But the best garment is the garment of righteousness. These are some of God's signs, that they may take heed.

7:27. O children of Adam, do not let the devil dupe you as he did when he caused the eviction of your parents from Paradise, and the removal of their garments to expose their bodies. He and his tribe see you, while you do not see them. We appoint the devils as companions of those who do not believe.

7:28. They commit a gross sin, then say, "We found our parents doing this, and God has commanded us to do it." Say, "God never advocates sin. Are you saying about God what you do not know?"

7:29. Say, "My Lord advocates justice, and to stand devoted to Him alone at every place of worship. You shall devote your worship absolutely to Him alone. Just as He initiated you, you will ultimately go back to Him."

7:30. Some He guided, while others are committed to straying. They have taken the devils as their masters, instead of God, yet they believe that they are guided.

7:31. O children of Adam, you shall be clean and dress nicely when you go to the masjid. And eat and drink moderately. Surely, He does not love the gluttons.

7:32. Say, "Who prohibited the nice things God has created for His creatures, and the good provisions?" Say, "Such provisions are to be enjoyed in this life by those who believe. Moreover, the good provisions will be exclusively theirs on the Day of Resurrection." We thus explain the revelations for people who know.

7:33. Say, "My Lord prohibits only evil deeds, be they obvious or hidden, and sins, and unjustifiable aggression, and to set up beside God powerless idols, and to say about God what you do not know."

7:34. For each community, there is a predetermined life span. Once their interim comes to an end, they cannot delay it by one hour, nor advance it.

7:35. O children of Adam, when messengers come to you from among you, and recite My revelations to you, those who take heed and lead a righteous life, will have nothing to fear, nor will they grieve.

7:36. As for those who reject our revelations, and are too arrogant to uphold them, they have incurred Hell, wherein they abide forever.

7:37. Who is more evil than those who invent lies about God, or reject His revelations? These will get their share, in accordance with the scripture, then, when our messengers come to terminate their lives, they will say, "Where are the idols you used to implore beside God?" They will say, "They have abandoned us." They will bear witness against themselves that they were disbelievers.

7:38. He will say, "Enter with the previous communities of jinns and humans into Hell." Every time a group enters, they will curse their ancestral group. Once they are all in it, the latest one will say of the previous one, "Our Lord, these are the ones who misled us. Give them double the retribution of Hell." He will say, "Each receives double, but you do not know."

7:39. The ancestral group will say to the later group, "Since you had an advantage over us, taste the retribution for your own sins."

7:40. Surely, those who reject our revelations and are too arrogant to uphold them, the gates of the sky will never open for them, nor will they enter Paradise until the camel passes through the needle's eye. We thus requite the guilty.

7:41. They have incurred Hell as an abode; they will have barriers above them. We thus requite the transgressors.

7:42. As for those who believe and lead a righteous life - we never burden any soul beyond its means - these will be the dwellers of Paradise. They abide in it forever.

7:43. We will remove all jealousy from their hearts. Rivers will flow beneath them, and they will say, "God be praised for guiding us. We could not possibly be guided, if it were not that God has guided us. The messengers of our Lord did bring the truth." They will be called: "This is your Paradise. You have inherited it, in return for your works."

7:44. The dwellers of Paradise will call the dwellers of Hell: "We have found our Lord's promise to be the truth, have you found your Lord's promise to be the truth?" They will say, "Yes." An announcer between them will announce: "God's condemnation has befallen the transgressors;

7:45. "who repel from the path of God, and strive to make it crooked, and, with regard to the Hereafter, they are disbelievers."

7:46. A barrier separates them, while the Purgatory* is occupied by people who recognize each side by their looks. They will call the dwellers of Paradise: "Peace be upon you." They did not enter (Paradise) through wishful thinking.

*7:46-49 Initially, there will be 4 places: (1) the High Heaven, (2) the Lower Heaven, (3) the Purgatory, and (4) Hell. The Purgatory will be annexed into the Lower Heaven.

7:47. When they turn their eyes towards the dwellers of Hell, they will say, "Our Lord, do not put us with these wicked people."

7:48. The dwellers of the Purgatory will call on people they recognize by their looks, saying, "Your great numbers did not avail you in any way, nor did your arrogance.

7:49. "Are those the people you swore that God will never touch them with mercy?" (The people in the Purgatory will then be told,) "Enter Paradise; you have nothing to fear, nor will you grieve."

7:50. The dwellers of Hell will call on the dwellers of Paradise: "Let some of your water, or some of God's provisions to you flow towards us." They will say, "God has forbidden them for the disbelievers."

7:51. Those who do not take their religion seriously, and are totally preoccupied with this worldly life, we forget them on that day, because they forgot that day, and because they spurned our revelations.

7:52. We have given them a scripture that is fully detailed, with knowledge, guidance, and mercy for the people who believe.

7:53. Are they waiting until all (prophecies) are fulfilled? The day such fulfillment comes to pass, those who disregarded it in the past will say, "The messengers of our Lord have brought the truth. Are there any intercessors to intercede on our behalf? Would you send us back, so that we change our behavior, and do better works than what we did?" They have lost their souls, and their own innovations have caused their doom.

7:54. Your Lord is the one God, who created the heavens and the earth in six days,* then assumed all authority. The night overtakes the day, as it pursues it persistently, and the sun, the moon, and the stars are committed to serve by His command. Absolutely, He controls all creation and all commands. Most Exalted is God, Lord of the universe.

*7:54 The six days of creation are allegorical; they serve as a yardstick to let us know the relative complexity of our infinitesimal planet Earth - it was created in ``4 days'' (see 41:10).

7:55. You shall worship your Lord publicly and privately; He does not love the transgressors.

7:56. Do not corrupt the earth after it has been set straight, and worship Him out of reverence, and out of hope. Surely, God's mercy is attainable by the righteous.

7:57. He is the One who sends the wind with good omen, as a mercy from His hands. Once they gather heavy clouds, we drive them to dead lands, and send down water therefrom, to produce with it all kinds of fruits. We thus resurrect the dead, that you may take heed.

7:58. The good land readily produces its plants by the leave of its Lord, while the bad land barely produces anything useful. We thus explain the revelations for people who are appreciative.

7:59. We sent Noah to his people, saying, "O my people, worship God; you have no other god beside Him. I fear for you the retribution of an awesome day."

7:60. The leaders among his people said, "We see that you are far astray."

7:61. He said, "O my people, I am not astray; I am a messenger from the Lord of the universe.

7:62. "I deliver to you the messages of my Lord, and I advise you, and I know from God what you do not know.

7:63. "Is it too much of a wonder that a reminder should come to you from your Lord, through a man like you, to warn you, and to lead you to righteousness, that you may attain mercy?"

7:64. They rejected him. Consequently, we saved him and those with him in the ark, and we drowned those who rejected our revelations; they were blind.

7:65. To `Ãd we sent their brother Hûd. He said, "O my people, worship God; you have no other god beside Him. Would you then observe righteousness?"

7:66. The leaders who disbelieved among his people said, "We see that you are behaving foolishly, and we think that you are a liar."

7:67. He said, "O my people, there is no foolishness in me; I am a messenger from the Lord of the universe.

7:68. "I deliver to you my Lord's messages, and I am honestly advising you.

7:69. "Is it too much of a wonder that a message should come to you from your Lord, through a man like you, to warn you? Recall that He made you inheritors after the people of Noah, and multiplied your number. Remember God's blessings, that you may succeed."

7:70. They said, "Did you come to make us worship God alone, and abandon what our parents used to worship? We challenge you to bring the doom you threaten us with, if you are truthful."

7:71. He said, "You have incurred condemnation and wrath from your Lord. Do you argue with me in defense of innovations you have fabricated - you and your parents - which were never authorized by God? Therefore, wait and I will wait along with you."

7:72. We then saved him and those with him, by mercy from us, and we annihilated those who rejected our revelations and refused to be believers.

7:73. To Thamud we sent their brother Sãleh. He said, "O my people, worship God; you have no other god beside Him. Proof has been provided for you from your Lord: here is God's camel, to serve as a sign for you. Let her eat from God's land, and do not touch her with any harm, lest you incur a painful retribution.

7:74. "Recall that He made you inheritors after `Ãd, and established you on earth, building mansions in its valleys, and carving homes from its mountains. You shall remember God's blessings, and do not roam the earth corruptingly."

7:75. The arrogant leaders among his people said to the common people who believed, "How do you know that Sãleh is sent by his Lord?" They said, "The message he brought has made us believers."

7:76. The arrogant ones said, "We disbelieve in what you believe in."

7:77. Subsequently, they slaughtered the camel, rebelled against their Lord's command, and said, "O Sãleh, bring the doom you threaten us with, if you are really a messenger."

7:78. Consequently, the quake annihilated them, leaving them dead in their homes.

7:79. He turned away from them, saying, "O my people, I have delivered my Lord's message to you, and advised you, but you do not like any advisers."

7:80. Lot said to his people, "You commit such an abomination; no one in the world has done it before!

7:81. "You practice sex with the men, instead of the women. Indeed, you are a transgressing people."

7:82. His people responded by saying, "Evict them from your town. They are people who wish to be pure."

7:83. Consequently, we saved him and his family, but not his wife; she was with the doomed.

7:84. We showered them with a certain shower; note the consequences for the guilty.

7:85. To Midyan we sent their brother Shu`aib. He said, "O my people, worship God; you have no other god beside Him. Proof has come to you from your Lord. You shall give full weight and full measure when you trade. Do not cheat the people out of their rights. Do not corrupt the earth after it has been set straight. This is better for you, if you are believers.

7:86. "Refrain from blocking every path, seeking to repel those who believe from the path of God, and do not make it crooked. Remember that you used to be few and He multiplied your number. Recall the consequences for the wicked.

7:87. "Now that some of you have believed in what I was sent with, and some have disbelieved, wait until God issues His judgment between us; He is the best judge."

7:88. The arrogant leaders among his people said, "We will evict you, O Shu`aib, together with those who believed with you, from our town, unless you revert to our religion." He said, "Are you going to force us?

7:89. "We would be blaspheming against God if we reverted to your religion after God has saved us from it. How could we revert back to it against the will of God our Lord? Our Lord's knowledge encompasses all things. We have put our trust in God. Our Lord, grant us a decisive victory over our people. You are the best supporter."

7:90. The disbelieving leaders among his people said, "If you follow Shu`aib, you will be losers."

7:91. The quake annihilated them, leaving them dead in their homes.

7:92. Those who rejected Shu`aib vanished, as if they never existed. Those who rejected Shu`aib were the losers.

7:93. He turned away from them, saying, "O my people, I have delivered to you the messages of my Lord, and I have advised you. How can I grieve over disbelieving people."

7:94. Whenever we sent a prophet to any community, we afflicted its people with adversity and hardship, that they may implore.

7:95. Then we substituted peace and prosperity in place of that hardship. But alas, they turned heedless and said, "It was our parents who experienced that hardship before prosperity." Consequently, we punished them suddenly when they least expected.

7:96. Had the people of those communities believed and turned righteous, we would have showered them with blessings from the heaven and the earth. Since they decided to disbelieve, we punished them for what they earned.

7:97. Did the people of the present communities guarantee that our retribution will not come to them in the night as they sleep?

7:98. Did the people of today's communities guarantee that our retribution will not come to them in the daytime while they play?

7:99. Have they taken God's plans for granted? None takes God's plans for granted except the losers.

7:100. Does it ever occur to those who inherit the earth after previous generations that, if we will, we can punish them for their sins, and seal their hearts, causing them to turn deaf?

7:101. We narrate to you the history of those communities: their messengers went to them with clear proofs, but they were not to believe in what they had rejected before. God thus seals the hearts of the disbelievers.

7:102. We found that most of them disregard their covenant; we found most of them wicked.*

*7:102 This life is our last chance to redeem ourselves, but most people are proven to be stubbornly rebellious and evil (see the INTRODUCTION).

7:103. After (those messengers,) we sent Moses with our signs to Pharaoh and his people, but they transgressed. Note the consequences for the wicked.

7:104. Moses said, "O Pharaoh, I am a messenger from the Lord of the universe.

7:105. "It is incumbent upon me that I do not say about God except the truth. I come to you with a sign from your Lord; let the Children of Israel go."

7:106. He said, "If you have a sign, then produce it, if you are truthful."

7:107. He threw down his staff, and it turned into a tremendous serpent.

7:108. He took out his hand, and it was white to the beholders.

7:109. The leaders among Pharaoh's people said, "This is no more than a clever magician.

7:110. "He wants to take you out of your land; what do you recommend?"

7:111. They said, "Respite him and his brother, and send summoners to every city.

7:112. "Let them summon every experienced magician."

7:113. The magicians came to Pharaoh and said, "Do we get paid if we are the winners?"

7:114. He said, "Yes indeed; you will even become close to me."

7:115. They said, "O Moses, either you throw, or we are throwing."

7:116. He said, "You throw." When they threw, they tricked the people's eyes, intimidated them, and produced a great magic.

7:117. We then inspired Moses: "Throw down your staff," whereupon it swallowed whatever they fabricated.

7:118. Thus, the truth prevailed, and what they did was nullified.

7:119. They were defeated then and there; they were humiliated.

7:120. The magicians fell prostrate.

7:121. They said, "We believe in the Lord of the universe.

7:122. "The Lord of Moses and Aaron."

7:123. Pharaoh said, "Did you believe in him without my permission? This must be a conspiracy you schemed in the city, in order to take its people away. You will surely find out.

7:124. "I will cut your hands and feet on alternate sides, then I will crucify you all."

7:125. They said, "We will then return to our Lord.

7:126. "You persecute us simply because we believed in the proofs of our Lord when they came to us." "Our Lord, grant us steadfastness, and let us die as submitters."

7:127. The leaders among Pharaoh's people said, "Will you allow Moses and his people to corrupt the earth, and forsake you and your gods?" He said, "We will kill their sons, and spare their daughters. We are much more powerful than they are."

7:128. Moses said to his people, "Seek God's help, and steadfastly persevere. The earth belongs to God, and He grants it to whomever He chooses from among His servants. The ultimate victory belongs to the righteous."

7:129. They said, "We were persecuted before you came to us, and after you came to us." He said, "Your Lord will annihilate your enemy and establish you on earth, then He will see how you behave."

7:130. We then afflicted Pharaoh's people with drought, and shortage of crops, that they may take heed.

7:131. When good omens came their way, they said, "We have deserved this," but when a hardship afflicted them, they blamed Moses and those with him. In fact, their omens are decided only by God, but most of them do not know.

7:132. They said, "No matter what kind of sign you show us, to dupe us with your magic, we will not believe."

7:133. Consequently, we sent upon them the flood, the locusts, the lice, the frogs, and the blood - profound signs. But they maintained their arrogance. They were evil people.

7:134. Whenever a plague afflicted them, they said, "O Moses, implore your Lord - you are close to Him. If you relieve this plague, we will believe with you, and will send the Children of Israel with you."

7:135. Yet, when we relieved the plague for any length of time, they violated their pledge.

7:136. Consequently, we avenged their actions, and drowned them in the sea. That is because they rejected our signs, and were totally heedless thereof.

7:137. We let the oppressed people inherit the land, east and west, and we blessed it. The blessed commands of your Lord were thus fulfilled for the Children of Israel, to reward them for their steadfastness, and we annihilated the works of Pharaoh and his people and everything they harvested.

7:138. We delivered the Children of Israel across the sea. When they passed by people who were worshiping statues, they said, "O Moses, make a god for us, like the gods they have." He said, "Indeed, you are ignorant people.

7:139. "These people are committing a blasphemy, for what they are doing is disastrous for them.

7:140. "Shall I seek for you other than God to be your god, when He has blessed you more than anyone else in the world?"

7:141. Recall that we delivered you from Pharaoh's people, who inflicted the worst persecution upon you, killing your sons and sparing your daughters. That was an exacting trial for you from your Lord.

7:142. We summoned Moses for thirty* nights, and completed them by adding ten.* Thus, the audience with his Lord lasted forty* nights. Moses said to his brother Aaron, "Stay here with my people, maintain righteousness, and do not follow the ways of the corruptors."

*7:142 The manner in which these numbers are mentioned is significant. As detailed in Appendix 1, all the numbers mentioned in the Quran add up to 162146, 19x8534.

7:143. When Moses came at our appointed time, and his Lord spoke with him, he said, "My Lord, let me look and see You." He said, "You cannot see Me. Look at that mountain; if it stays in its place, then you can see Me." Then, his Lord manifested Himself to the mountain, and this caused it to crumble. Moses fell unconscious. When he came to, he said, "Be You glorified. I repent to You, and I am the most convinced believer."

7:144. He said, "O Moses, I have chosen you, out of all the people, with My messages and by speaking to you. Therefore, take what I have given you and be appreciative."

7:145. We wrote for him on the tablets all kinds of enlightenments and details of everything: "You shall uphold these teachings strongly, and exhort your people to uphold them - these are the best teachings. I will point out for you the fate of the wicked."

7:146. I will divert from My revelations those who are arrogant on earth, without justification. Consequently, when they see every kind of proof they will not believe. And when they see the path of guidance they will not adopt it as their path, but when they see the path of straying they will adopt it as their path. This is the consequence of their rejecting our proofs, and being totally heedless thereof.

7:147. Those who reject our revelations and the meeting of the Hereafter, their works are nullified. Are they requited only for what they committed?

7:148. During his absence, Moses' people made from their jewelry the statue of a calf, complete with the sound of a calf.* Did they not see that it could not speak to them, or guide them in any path? They worshiped it, and thus turned wicked.

*7:148 How the golden calf acquired the sound of a calf is explained in Footnote 20:96.

7:149. Finally, when they regretted their action, and realized that they had gone astray, they said, "Unless our Lord redeems us with His mercy, and forgives us, we will be losers."

7:150. When Moses returned to his people, angry and disappointed, he said, "What a terrible thing you have done in my absence! Could you not wait for the commandments of your Lord?" He threw down the tablets, and took hold of his brother's head, pulling him towards himself. (Aaron) said, "Son of my mother, the people took advantage of my weakness, and almost killed me. Let not my enemies rejoice, and do not count me with the transgressing people."

7:151. (Moses) said, "My Lord, forgive me and my brother, and admit us into Your mercy. Of all the merciful ones, You are the Most Merciful."

7:152. Surely, those who idolized the calf have incurred wrath from their Lord, and humiliation in this life. We thus requite the innovators.

7:153. As for those who committed sins, then repented thereafter and believed, your Lord - after this - is Forgiver, Most Merciful.

7:154. When Moses' anger subsided, he picked up the tablets, containing guidance and mercy for those who reverence their Lord.

7:155. Moses then selected seventy men from among his people, to come to our appointed audience. When the quake shook them, he said, "My Lord, You could have annihilated them in the past, together with me, if You so willed. Would You annihilate us for the deeds of those among us who are foolish? This must be the test that You have instituted for us. With it, You condemn whomever You will, and guide whomever You will. You are our Lord and Master, so forgive us, shower us with Your mercy; You are the best Forgiver.

7:156. "And decree for us righteousness in this world, and in the Hereafter. We have repented to You." He said, "My retribution befalls whomever I will. But My mercy encompasses all things. However, I will specify it for those who (1) lead a righteous life, (2) give the obligatory charity (Zakat),* (3) believe in our revelations, and

*7:156 The importance of the obligatory charity (Zakat) cannot be over emphasized. As instituted in 6:141, Zakat must be given away upon receiving any income - 2.5% of one's net income must be given to the parents, the relatives, the orphans, the poor, and the traveling alien, in this order (see 2:215).

7:157. "(4) follow the messenger, the gentile prophet (Muhammad), whom they find written in their Torah and Gospel.* He exhorts them to be righteous, enjoins them from evil, allows for them all good food, and prohibits that which is bad, and unloads the burdens and the shackles imposed upon them. Those who believe in him, respect him, support him, and follow the light that came with him are the successful ones."

*7:157 Muhammad is prophesied in Deuteronomy 18:15-19 and John 14:16-17 & 16:13.

7:158. Say, "O people, I am God's messenger to all of you. To Him belongs the sovereignty of the heavens and the earth. There is no god except He. He controls life and death." Therefore, you shall believe in God and His messenger, the gentile prophet, who believes in God and His words. Follow him, that you may be guided.

7:159. Among the followers of Moses there are those who guide in accordance with the truth, and the truth renders them righteous.

7:160. We divided them into twelve tribal communities, and we inspired Moses when his people asked him for water: "Strike the rock with your staff," whereupon twelve springs gushed out therefrom. Thus, each community knew its water. And we shaded them with clouds, and sent down to them manna and quails: "Eat from the good things we provided for you." It is not us that they wronged; it is they who wronged their own souls.

7:161. Recall that they were told, "Go into this town to live, and eat therefrom as you please, treat the people amicably, and enter the gate humbly. We will then forgive your transgressions. We will multiply the reward for the righteous."

7:162. But the evil ones among them substituted other commands for the commands given to them. Consequently, we sent upon them condemnation from the sky, because of their wickedness.

7:163. Remind them of the community by the sea, who desecrated the Sabbath. When they observed the Sabbath, the fish came to them abundantly. And when they violated the Sabbath, the fish did not come. We thus afflicted them, as a consequence of their transgression.

7:164. Recall that a group of them said, "Why should you preach to people whom God will surely annihilate or punish severely?" They answered, "Apologize to your Lord," that they might be saved.

7:165. When they disregarded what they were reminded of, we saved those who prohibited evil, and afflicted the wrongdoers with a terrible retribution for their wickedness.

7:166. When they continued to defy the commandments, we said to them, "Be you despicable apes."

7:167. Additionally, your Lord has decreed that He will raise up against them people who will inflict severe persecution upon them, until the Day of Resurrection. Your Lord is most efficient in enforcing retribution, and He is certainly the Forgiver, Most Merciful.

7:168. We scattered them among many communities throughout the land. Some of them were righteous, and some were less than righteous. We tested them with prosperity and hardship, that they may return.

7:169. Subsequent to them, He substituted new generations who inherited the scripture. But they opted for the worldly life instead, saying, "We will be forgiven." But then they continued to opt for the materials of this world. Did they not make a covenant to uphold the scripture, and not to say about God except the truth? Did they not study the scripture? Certainly, the abode of the Hereafter is far better for those who maintain righteousness. Do you not understand?

7:170. Those who uphold the scripture, and observe the Contact Prayers (Salat), we never fail to recompense the pious.

7:171. We raised the mountain above them like an umbrella, and they thought it was going to fall on them: "You shall uphold what we have given you, strongly, and remember the contents thereof, that you may be saved."

7:172. Recall that your Lord summoned all the descendants of Adam, and had them bear witness for themselves: "Am I not your Lord?" They all said, "Yes. We bear witness." Thus, you cannot say on the Day of Resurrection, "We were not aware of this."

*7:172 Thus, every human being is born with an instinctive knowledge about God.

7:173. Nor can you say, "It was our parents who practiced idolatry, and we simply followed in their footsteps. Will You punish us because of what others have innovated?"

7:174. We thus explain the revelations, to enable the people to redeem themselves.*

*7:174 This life is our last chance to return to God's Kingdom (See INTRODUCTION).

7:175. Recite for them the news of one who was given our proofs, but chose to disregard them. Consequently, the devil pursued him, until he became a strayer.

7:176. Had we willed, we could have elevated him therewith, but he insisted on sticking to the ground, and pursued his own opinions. Thus, he is like the dog; whether you pet him or scold him, he pants. Such is the example of people who reject our proofs. Narrate these narrations, that they may reflect.

7:177. Bad indeed is the example of people who reject our proofs; it is only their own souls that they wrong.

7:178. Whomever God guides is the truly guided one, and whomever He commits to straying, these are the losers.

7:179. We have committed to Hell multitudes of jinns and humans. They have minds with which they do not understand, eyes with which they do not see, and ears with which they do not hear. They are like animals; no, they are far worse - they are totally unaware.

7:180. To God belongs the most beautiful names; call upon Him therewith, and disregard those who distort His names. They will be requited for their sins.

7:181. Among our creations, there are those who guide with the truth, and the truth renders them righteous.

7:182. As for those who reject our revelations, we lead them on without them ever realizing it.

7:183. I will even encourage them; My scheming is formidable.

7:184. Why do they not reflect upon their friend (the messenger)? He is not crazy. He is simply a profound warner.

7:185. Have they not looked at the dominion of the heavens and the earth, and all the things God has created? Does it ever occur to them that the end of their life may be near? Which Hadith, beside this, do they believe in?

7:186. Whomever God commits to straying, there is no way for anyone to guide him. He leaves them in their sins, blundering.

7:187. They ask you about the end of the world (the Hour),* and when it will come to pass. Say, "The knowledge thereof is with my Lord. Only He reveals its time.* Heavy it is, in the heavens and the earth. It will not come to you except suddenly."** They ask you as if you are in control thereof. Say, "The knowledge thereof is with God," but most people do not know.

*7:187 The right time to reveal this information was predestined to be 1980 A.D., through God's Messenger of the Covenant (See 15:87, 72:27, and Appendices 2 & 11). **7:187 The ``Hour'' comes ``suddenly'' only to the disbelievers (See Appendix 11).

7:188. Say, "I have no power to benefit myself, or harm myself. Only what God wills happens to me. If I knew the future, I would have increased my wealth, and no harm would have afflicted me. I am no more than a warner, and a bearer of good news for those who believe."

7:189. He created you from one person (Adam). Subsequently, He gives every man a mate to find tranquility with her. She then carries a light load that she can hardly notice. As the load gets heavier, they implore God their Lord: "If You give us a good baby, we will be appreciative."

7:190. But when He gives them a good baby, they turn His gift into an idol that rivals Him. God be exalted, far above any partnership.

7:191. Is it not a fact that they are idolizing idols who create nothing, and are themselves created?

7:192. Idols that can neither help them, nor even help themselves?

7:193. When you invite them to the guidance, they do not follow you. Thus, it is the same for them whether you invite them, or remain silent.

7:194. The idols you invoke besides God are creatures like you. Go ahead and call upon them; let them respond to you, if you are right.

7:195. Do they have legs on which they walk? Do they have hands with which they defend themselves? Do they have eyes with which they see? Do they have ears with which they hear? Say, "Call upon your idols, and ask them to smite me without delay.

7:196. "God is my only Lord and Master; the One who revealed this scripture. He protects the righteous.

7:197. "As for the idols you set up beside Him, they cannot help you, nor can they help themselves."

7:198. When you invite them to the guidance, they do not hear. And you see them looking at you, but they do not see.

7:199. You shall resort to pardon, advocate tolerance, and disregard the ignorant.

7:200. When the devil whispers to you any whisper, seek refuge in God; He is Hearer, Omniscient.

7:201. Those who are righteous, whenever the devil approaches them with an idea, they remember, whereupon they become seers.

7:202. Their brethren ceaselessly entice them to go astray.

7:203. If you do not produce a miracle that they demand, they say, "Why not ask for it?" Say, "I simply follow what is revealed to me from my Lord." These are enlightenments from your Lord, and guidance, and mercy for people who believe.

7:204. When the Quran is recited, you shall listen to it and take heed, that you may attain mercy.

7:205. You shall remember your Lord within yourself, publicly, privately, and quietly, day and night; do not be unaware.*

*7:205 Your god is whoever or whatever occupies your mind most of the day. This explains the fact that most of those who believe in God are destined for Hell (See 12:106, 23:84-90, and Appendix 27).

7:206. Those at your Lord are never too proud to worship Him; they glorify Him and fall prostrate before Him.

ஆன்மா தூய்மையடையும் இடம்

7:1. அ. ல. ம. ஸ*

*7:1 குர்ஆனுடைய கணித அற்புதத்தில் இந்தத் துவக்க எழுத்துகளின் பங்கிற்கு, பின் இணைப்பு 1ஐப் பார்க்கவும்.

7:2. இந்த வேதம் உமக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது - நீர் உம்முடைய இதயத்தில் அதனைக் குறித்து சந்தேகத்திற்கு இடமளிக்க வேண்டாம் - அதனைக் கொண்டு நீர் எச்சரிப்பதற்காகவும், நம்பிக்கையாளர்களுக்கு ஒரு நினைவூட்டலை வழங்குதற்காகவும்.

7:3. உங்களுடைய இரட்சகரிடமிருந்து உங்களுக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்டவற்றையே நீங்கள் அனைவரும் பின்பற்ற வேண்டும்; அவருடன் எந்த போலித் தெய்வங்களையும் பின்பற்றாதீர்கள். அரிதாகவே நீங்கள் கவனத்தில் எடுத்துக் கொள்கின்றீர்கள்.

7:4. எத்தனையோ ஒரு சமூகத்தை நாம் அழித்தொழித்துள்ளோம்; அவர்கள் உறங்கிக் கொண்டோ, அல்லது நன்கு விழித்துக் கொண்டோ இருந்த போது நம்முடைய தண்டனைக்கு அவர்கள் உள்ளானார்கள்.

7:5. நம்முடைய தண்டனையானது அவர்களை வந்தடைந்த போது அவர்களுடைய கூற்றாக இருந்தது: "உண்மையில், நாங்கள் வரம்புமீறுகின்றவர்களாகவே இருந்தோம்."

7:6. தூதுச் செய்தியைப் பெற்றவர்களை நிச்சயமாக நாம் விசாரிப்போம், அத்துடன் தூதர்களையும் நாம் விசாரிப்போம்.

7:7. அதிகாரப்பூர்வமாக அவர்களுக்கு நாம் அறிவிப்போம், ஏனெனில் நாம் ஒருபோதும் கவனமற்றவர்களாக இருந்ததில்லை.

7:8. தராசுகள் அந்நாளில், நீதமாக நிறுவப்படும். எடைகள் கனத்தவர்களாக இருக்கின்றவர்களே வெற்றியாளர்களாக இருப்பார்கள்.

7:9. அநீதமாக, நம்முடைய வெளிப்பாடுகளை அலட்சியம் செய்ததன் ஒரு பின்விளைவாக, எவர்களுடைய எடைகள் இலேசானவையாக இருக்கின்றனவோ அவர்களைப் பொறுத்த வரை, அவர்கள்தான் தங்களுடைய ஆத்மாக்களைத்* தவறவிட்டவர்களாக இருப்பார்கள்.

*7:9 நம்முடைய படைப்பாளரைக் கவனத்தில் கொள்ளத் தவறுதல் ஆன்மீகப்பட்டினிக்கும் இறுதியில் ஆத்மாவின் "இழப்புக்கும்" வழி கோலுகின்றது.

7:10. பூமியின் மீது உங்களை நாம் நிலைப்படுத்தினோம், மேலும் அதில் உங்களுக்கு ஆதரவளிக்கின்ற உபாயங்களையும் நாம் வழங்கியுள்ளோம். அரிதாகவே நீங்கள் நன்றியுடையவர்களாக இருக்கின்றீர்கள்.

7:11. நாம் உங்களைப் படைத்தோம், பின்னர் நாம் உங்களுக்கு உருக்கொடுத்தோம், பின்னர் நாம் வானவர்களை நோக்கிக் கூறினோம், "ஆதமின் முன் சிரம் பணிந்து விழுங்கள்." அவர்கள் சிரம் பணிந்து வீழ்ந்தனர், இப்லீஸைத் (சாத்தான்) தவிர; சிரம் பணிந்தவர்களுடன் அவன் இருந்திடவில்லை.

7:12. அவர் கூறினார், "நான் உனக்குக் கட்டளையிட்ட போது சிரம் பணிவதிலிருந்து உன்னைத் தடுத்தது எது?" அவன் கூறினான், "நான் அவனை விட மேலானவனாக இருக்கின்றேன்; என்னை நீர் நெருப்பிலிருந்து படைத்தீர், ஆனால் அவனைக் களிமண்ணில் இருந்துதான் படைத்தீர்."

7:13. அவர் கூறினார், "அப்படியென்றால், நீ கீழே சென்றிட வேண்டும், ஏனெனில் இங்கே நீ ஆணவம் கொண்டவனாக இருப்பதற்கில்லை. வெளியேறி விடு; நீ தரம் தாழ்ந்தவனாக இருக்கின்றாய்."

7:14. அவன் கூறினான், "உயிர்த்தெழுப்பப்படுகின்ற அந்த நாள் வரை, எனக்கு ஓர் அவகாசமளிப்பீராக."

7:15. அவர் கூறினார், "ஓர் அவகாசம் உனக்கு வழங்கப்பட்டுள்ளது."

7:16. அவன் கூறினான், "நான் வழிதவறுதலில்* செல்ல வேண்டுமென நீர் நாடி விட்டதால், உம்முடைய நேரான பாதையின் மீது அவர்களுக்காக நான் மறைந்து அமர்ந்திருப்பேன்.

*7:16 சாத்தான் நிரூபிக்கப்பட்ட ஒரு பொய்யன் ஆவான், அத்துடன் அவனது அங்கத்தினர்களும் அவ்வாறே இருக்கின்றனர் . பார்க்க (2:36), (6:22-23), (7:20-22).

7:17. "அவர்களுக்கு முன்னிருந்தும் அவர்களுக்குப் பின்னிருந்தும், அவர்களுடைய வலமிருந்தும் அவர்களுடைய இடமிருந்தும் அவர்களிடம் நான் வருவேன், மேலும் அவர்களில் அதிகமானோர் நன்றியற்றவர்களாக இருப்பதை நீர் காண்பீர்."

7:18. அவர் கூறினார், "இழிவுபடுத்தப்பட்டவனாகவும் தோற்கடிக்கப்பட்டவனாகவும், இங்கிருந்து வெளியேறி விடு. அவர்களில் எவர் உன்னைப் பின்பற்று கின்றனரோ, உங்கள் அனைவரையும் கொண்டு நரகத்தை நான் நிரப்புவேன்.

7:19. "ஆதமே, உம்மைப் பொறுத்தவரை, உம்முடைய மனைவியுடன் சுவனத்தில் வசித்திருப்பீராக, மேலும் அதிலிருந்து நீங்கள் விரும்பியவாறு உண்ணுங்கள், ஆனால் நீங்கள் பாவத்தில் வீழ்ந்து விடாதிருக்கும் பொருட்டு, இந்த ஒரு மரத்தை நெருங்காதீர்கள்."

7:20. அவர்களுக்குத் தென்படாதிருந்த அவர்களுடைய உடல்களை வெளிப்படுத்தி விடும் பொருட்டு, சாத்தான் அவர்களிடம் கிசுகிசுத்தான். அவன் கூறினான், "வானவர்களாகி விடுவதிலிருந்தும், நித்திய வாழ்வை அடைந்திடுவதிலிருந்தும், உங்களைத் தடுத்து விடுவதற்காகவே தவிர, உங்களுடைய இரட்சகர் இந்த மரத்தில் இருந்து உங்களைத் தடுக்கவில்லை."

7:21. அவன் அவர்களிடம் சத்தியம் செய்தான், "நான் உங்களுக்கு நல்லுபதேசமே தருகின்றேன்."

7:22. இவ்விதமாக அவன் பொய்களைக் கொண்டு அவர்களை ஏமாற்றினான். அவர்கள் அம்மரத்தைச் சுவைத்தவுடன், அவர்களுடைய உடல்கள் அவர்களுக்குத் தென்படலாயின, உடனே அவர்கள் சுவனத்தின் இலைகளால் தங்களை மறைத்துக் கொள்ள முயன்றனர். அவர்களுடைய இரட்சகர் அவர்களை வர வழைத்தார்: அந்த மரத்தில் இருந்து உங்களை நான் தடுக்கவும், மேலும் சாத்தான் உங்களுடைய மிகத் தீவிரமான விரோதியாக இருக்கின்றான் என்று எச்சரிக்கவும் செய்யவில்லையா?

7:23. அவர்கள் கூறினர், "எங்கள் இரட்சகரே, எங்கள் ஆத்மாக்களுக்கு நாங்கள் அநீதமிழைத்துக் கொண்டோம், நீர் எங்களை மன்னித்து எங்கள் மீது கருணை கொண்டாலேயன்றி, நாங்கள் நஷ்டவாளிகளாகவே இருப்போம்."

7:24. அவர் கூறினார், "ஒருவர் மற்றொருவருடைய விரோதிகளாக, இறங்கிச் சென்றுவிடுங்கள். பூமியின் மீது உங்கள் வசிப்பிடமும், சிறிதொரு காலத்திற்குரிய வாழ்வாதாரமும் இருக்கும்."

7:25. அவர் கூறினார், "அதன் மீது நீங்கள் வாழ்வீர்கள், அதன் மீதே நீங்கள் மரணிப்பீர்கள், மேலும் அதிலிருந்தே நீங்கள் வெளிக்கொண்டு வரப்படுவீர்கள்."

7:26. ஆதமுடைய சந்ததியினரே, உங்களுடைய உடல்களை மறைத்துக் கொள்வதற்காகவும், அவ்வண்ணமே வசதிக்காகவும், ஆடைகளை உங்களுக்கு நாம் வழங்கியிருக்கின்றோம். ஆனால் மிகச்சிறந்த ஆடையாவது நன்னெறியெனும் ஆடையேயாகும். இவை கடவுள்-ன் அத்தாட்சிகளில் சில ஆகும், அவர்கள் கவனத்தில் எடுத்துக் கொள்ளும் பொருட்டு.

7:27. ஆதமுடைய சந்ததியினரே, சுவனத்திலிருந்து உங்களுடைய பெற்றோர்கள் வெளியேற்றப்படவும், மேலும் அவர்களுடைய உடல்கள் வெளிப்படுத்தப் படுவதற்காக அவர்களுடைய ஆடைகள் நீக்கப்படவும் காரணமாகிய போது, அவன் செய்ததைப் போல், உங்களையும் சாத்தான் ஏய்த்து விட நீங்கள் அனுமதிக்காதீர்கள். அவனும் அவனுடைய வம்சத்த வரும் உங்களைப் பார்க்கின்றனர், அதே சமயம் நீங்களோ அவர்களைப் பார்ப்பதில்லை. நம்பிக்கை கொள்ளாதவர்களுடைய தோழர்களாக சாத்தான்களை நாம் நியமித்து விடுகின்றோம்.

7:28. அவர்கள் ஒரு பெரும்பாவத்தைப் புரிகின்றனர், பின்னர் கூறுகின்றனர், "எங்களுடைய பெற்றோர்கள் இதனைச் செய்ய நாங்கள் கண்டோம், மேலும் இதனைச் செய்யுமாறு கடவுள் தான் எங்களுக்குக் கட்டளையிட்டுள்ளார்." கூறுவீராக, "கடவுள் ஒரு போதும் பாவத்தை ஏவுவதில்லை. கடவுள்-ஐப் பற்றி நீங்கள் அறியாதவற்றை நீங்கள் கூறுகின்றீர்களா?"

7:29. கூறுவீராக, "என் இரட்சகர் நீதியையும், ஒவ்வொரு வழிபாட்டுத்தலத்திலும் அவருக்கு மட்டுமே அர்ப்பணித்தவர்களாக நிற்பதையுமே ஏவுகின்றார். நீங்கள் உங்களுடைய வழிபாட்டினை அவருக்கு மட்டுமென அர்ப்பணிக்க வேண்டும். அவர் உங்களைத் துவக்கிய அதே விதமாக, நீங்கள் இறுதியாக அவரிடமே திரும்பிச் செல்வீர்கள்."

7:30. சிலரை அவர் வழிநடத்தினார், அதே சமயம் மற்றவர்கள் வழிதவறுதலுக்கு ஆட்படுத்தப்பட்டவர்களாக இருக்கின்றனர். அவர்கள் கடவுள்-க்குப் பதிலாக, சாத்தான்களைத் தங்களுடைய எஜமானர்களாக எடுத்துக் கொண்டு விட்டனர், ஆயினும் அவர்கள் வழிநடத்தப்பட்டவர்களாக இருப்பதாக அவர்கள் நம்பிக் கொண்டிருக்கின்றனர்.

7:31. ஆதமுடைய சந்ததியினரே, நீங்கள் மஸ்ஜிதுக்குச் செல்கின்ற போது நீங்கள் தூய்மையாக இருக்கவும், நேர்த்தியாக உடையணியவும் வேண்டும். மேலும் நடுத்தரமாக உண்ணுங்கள், பருகுங்கள்; நிச்சயமாக, பெருந் தீனிக்காரர்களை அவர் நேசிப்பதில்லை.

7:32. கூறுவீராக, "தன்னுடைய படைப்பினங்களுக்காக கடவுள் படைத்துள்ள விரும்பத்தக்க பொருட்களையும் நல்ல வாழ்வாதாரங்களையும் தடை செய்தவர் யார்?" கூறுவீராக, "இத்தகைய பொருட்கள் நம்பிக்கை கொண்டோரால் இந்த வாழ்வில் அனுபவிக்கப் படுவதற்காக உள்ளன. அத்துடனன்றி, இந்நல்ல வாழ்வாதாரங்கள் உயிர்த்தெழுப்பப்படுகின்ற நாள் அன்று பிரத்தியேகமாக அவர்களுக்கே உரியதாக இருக்கும்." அறிந்திருக்கின்ற மக்களுக்கு இவ்விதமாக இந்த வெளிப்பாடுகளை நாம் விவரிக்கின்றோம்.

7:33. கூறுவீராக, "பகிரங்கமானவையாகவோ அல்லது மறைக்கப்பட்டவையாகவோ அவை இருப்பினும், தீய செயல்களையும், அன்றி பாவங்களையும், நியாயப்படுத்த இயலாத வலுச்சண்டையையும், கடவுள்-வுடன் சக்தியற்ற போலித் தெய்வங்களை அமைத்துக் கொள்வதையும், கடவுள்-ஐப் பற்றி நீங்கள் அறியாதவற்றைக் கூறுவதையும் மட்டுமே என்னுடைய இரட்சகர் தடை செய்கின்றார்."

7:34. ஒவ்வொரு சமுதாயத்திற்கும், முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்டதொரு வாழ்க்கைத் தவணை உள்ளது. அவர்களுடைய அவகாசம் ஒரு முடிவிற்கு வந்து விட்டால், ஒரு மணி நேரமும் அதனைத் தாமதப் படுத்தவோ, அல்லது அதனை முற்படுத்தவோ அவர்களால் இயலாது.

7:35. ஆதமுடைய சந்ததியினரே, உங்களில் இருந்தே தூதர்கள் உங்களிடம் வந்து, மேலும் என்னுடைய வெளிப்பாடுகளை உங்களிடம் எடுத்துக் கூறும் போது, கவனத்தில் எடுத்துக் கொள்வதுடன் நன்னெறியானதொரு வாழ்வு நடத்துகின்றவர்கள், அச்சம் கொள்ள எதுவும் இருக்காது, அன்றி அவர்கள் கவலைப்படவும் மாட்டார்கள்.

7:36. நம்முடைய வெளிப்பாடுகளை ஏற்கமறுப்பதுடன், அவற்றை ஆதரிக்க மிகவும் ஆணவம் கொண்ட வர்களாக இருப்பவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் நரகத்திற்கு உள்ளாகிவிட்டனர், அங்கே அவர்கள் என்றென்றும் தங்கியிருப்பார்கள்.

7:37. கடவுள்-ஐப் பற்றி பொய்களை உருவாக்குபவர்கள், அல்லது அவருடைய வெளிப்பாடுகளை நிராகரிப்பவர்களை விடவும் மிகத்தீயவர்கள் யார்? வேதத்திற்கு ஏற்ப, இவர்கள் தங்களுடைய பங்கினைப் பெறுவார்கள், பின்னர், அவர்களுடைய வாழ்வுகளை முடிப்பதற்காக நம்முடைய தூதர்கள் வரும் பொழுது, அவர்கள் கூறுவார்கள், "கடவுள்-வுடன் நீங்கள் இறைஞ்சிக் கொண்டிருந்த அந்த போலித் தெய்வங்கள் எங்கே?" அவர்கள் கூறுவார்கள், "அவை எங்களைக் கைவிட்டு விட்டன." அவர்கள் நம்பமறுப்பவர்களாகவே இருந்தனர் என்று அவர்கள் தங்களுக்கெதிராகவே சாட்சி பகர்வார்கள்.

7:38. அவர் கூறுவார், "ஜின்கள் மற்றும் மானிடர்களின் முந்திய இச்சமுதாயங்களுடன் நரகத்திற்குள் நுழையுங்கள்." ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு கூட்டம் நுழையும் போதும், தங்களுடைய முன்னோர்களின் கூட்டத்தை அவர்கள் சபிப்பார்கள். அவர்கள் அனைவரும் அதில் இருக்கும் போது, முந்தியவர்களைப் பற்றி பிந்தியவர்கள் கூறுவார்கள், "எங்கள் இரட்சகரே, இவர்கள்தான் எங்களைத் தவறாக வழிநடத்தியவர்கள். நரகத்தின் தண்டனையை இருமடங்காக அவர்களுக்குக் கொடுப்பீராக." அவர் கூறுவார், "ஒவ்வொருவரும் இரு மடங்கினையே பெறுகின்றீர்கள், ஆனால் நீங்கள் அறிய மாட்டீர்கள்."

7:39. முன்னோர்களின் கூட்டமானது பிந்திய கூட்டத்தை நோக்கிக் கூறும், "எங்களை விடவும் சாதகமான சூழ்நிலையை நீங்கள் பெற்றிருந்ததால், உங்களுடைய சொந்தப் பாவங்களுக்குரிய தண்டனையைச் சுவையுங்கள்".

7:40. நிச்சயமாக, நம்முடைய வெளிப்பாடுகளை ஏற்க மறுப்பதுடன், அவற்றை ஆதரிக்க மிகவும் ஆணவம் கொண்டவர்களாக இருப்போருக்கு, ஆகாயத்தின் வாசல்கள் ஒருபோதும் அவர்களுக்காகத் திறக்காது, அன்றி ஊசியின் காதிற்குள் ஒட்டகம் கடந்து செல்கின்ற வரை அவர்கள் சுவனத்திற்குள் நுழைய மாட்டார்கள். குற்றவாளிகளுக்கு இவ்விதமாகவே நாம் கூலி கொடுப்போம்.

7:41. நரகத்தை ஒரு தங்குமிடமாக அவர்கள் அடைந்து விட்டார்கள்; அவர்களுக்கு மேல் தடுப்புகளை அவர்கள் கொண்டிருப்பார்கள். வரம்புமீறுகின்றவர்களுக்கு இவ்விதமாகவே நாம் கூலி கொடுப்போம்.

7:42. நம்பிக்கை கொண்டு நன்னெறியானதொரு வாழ்வு நடத்துகின்றவர்களைப் பொறுத்த வரை - எந்த ஆத்மாவுக்கும் அதன் சக்திக்கு அப்பால் நாம் ஒரு போதும் சுமத்துவதில்லை - இவர்கள் சுவனவாசிகளாக இருப்பார்கள். அவர்கள் அதனில் என்றென்றும் தங்கியிருப்பார்கள்.

7:43. அவர்களுடைய இதயங்களில் இருந்து அனைத்துப் பொறாமையையும் நாம் நீக்கி விடுவோம். அவர்களுக்குக் கீழே நதிகள் ஓடிக் கொண்டிருக்கும், மேலும் அவர்கள் கூறுவார்கள், "எங்களை வழி நடத்தியதற்காகக் கடவுள் புகழப்பட்டவராக இருப்பாராக. கடவுள் எங்களை வழிநடத்தியிருக்கா விட்டால், நாங்கள் வழிநடத்தப்பட்டவர்களாக இருந்திருக்கச் சாத்தியமில்லை. எங்கள் இரட்சகருடைய தூதர்கள் சத்தியத்தையே கொண்டு வந்தனர்." அவர்கள் அழைக்கப்படுவார்கள்: "இதுவே உங்களுடைய சுவனமாகும். உங்களுடைய காரியங்களின் பலனாக, இதற்கு நீங்கள் வாரிசுகளாகி விட்டீர்கள்."

7:44. சுவனவாசிகள் நரகவாசிகளை அழைப்பார்கள்: "எங்களுடைய இரட்சகரின் வாக்குறுதி சத்தியமானதாக இருப்பதை நாங்கள் கண்டு கொண்டோம், உங்களுடைய இரட்சகரின் வாக்குறுதி சத்தியமானதாக இருப்பதை நீங்கள் கண்டு கொண்டீர்களா?" அவர்கள் கூறுவார்கள், "ஆம்." அவர்களுக்கிடையில் அறிவிப்பாளர் ஒருவர் அறிவிப்பார்: "வரம்புமீறுகின்றவர்களின் மீது கடவுள்-ன் கண்டனம் நேரிட்டு விட்டது;

7:45. "அவர்கள் கடவுள்-ன் பாதையிலிருந்து விரட்டியடித்து, மேலும் அதனைக் கோணலாக்கப் பாடுபடுபவர்கள், மேலும் மறுவுலகத்தைக் குறித்து அவர்கள் நம்பமறுப்பவர்களாக இருக்கின்றனர்."

7:46. அவர்களை ஒரு தடுப்பு பிரிக்கின்றது, அதே சமயம் ஒவ்வொரு தரப்பினரையும் அவர்களுடைய தோற்றங்களைக் கொண்டு அடையாளம் கண்டு கொள்கின்ற மக்களால் ஆத்ம சுத்திகரிப்பு ஸ்தலமானது* நிறைந்திருக்கும். அவர்கள் சுவனவாசிகளை அழைப்பார்கள்: "உங்கள் மீது சாந்தி நிலவுவதாக." ஆசை மிகு எண்ணங்கள் மூலமேயன்றி (சுவனத்தில்) அவர்கள் நுழைந்திடவில்லை.

*7:46-49 துவக்கத்தில், அங்கே 4 இடங்கள் இருக்கும்: (1) உயர்ந்த சொர்க்கம், (2) தாழ்ந்த சொர்க்கம், (3) ஆத்ம சுத்திகரிப்பு ஸ்தலம், மேலும் (4) நரகம். ஆத்ம சுத்திகரிப்பு ஸ்தலமானது தாழ்ந்த சொர்க்கத்தினுள் இணைக்கப்பட்டு விடும்.

7:47. நரகவாசிகளின் பால் தங்களுடைய கண்களை அவர்கள் திருப்பும்பொழுது, அவர்கள் கூறுவார்கள், "எங்கள் இரட்சகரே, இந்தத் தீய மக்களுடன் எங்களைப் போட்டு விடாதீர்."

7:48. அவர்களுடைய தோற்றங்களைக் கொண்டு அவர்கள் அடையாளம் கண்டு கொள்ளும் மக்களை, ஆத்ம சுத்திகரிப்பு ஸ்தலவாசிகள் அழைத்து, "உங்களுடைய மாபெரும் எண்ணிக்கைகளோ, அன்றி உங்களுடைய ஆணவமோ எவ்வகையிலும் உங்களுக்குப் பலனளிக்கவில்லை," என்று கூறுவார்கள்.

7:49. "கடவுள் அவர்களையெல்லாம் கருணையைக் கொண்டு ஒருபோதும் தொடமாட்டார் என்று நீங்கள் சத்தியமிட்ட மக்கள் அவர்கள்தானே?" (ஆத்ம சுத்தி கரிப்பு ஸ்தலத்தில் உள்ள அம்மக்கள் பின்னர் கூறப்படுவார்கள்,) "சுவனத்தில் நுழையுங்கள்; நீங்கள் அச்சம் கொள்ள ஒன்றுமில்லை, அன்றி நீங்கள் கவலைப்படவும் மாட்டீர்கள்."

*7:46-49 துவக்கத்தில், அங்கே 4 இடங்கள் இருக்கும்: (1) உயர்ந்த சொர்க்கம், (2) தாழ்ந்த சொர்க்கம், (3) ஆத்ம சுத்திகரிப்பு ஸ்தலம், மேலும் (4) நரகம். ஆத்ம சுத்திகரிப்பு ஸ்தலமானது தாழ்ந்த சொர்க்கத்தினுள் இணைக்கப்பட்டு விடும்.

7:50. நரகவாசிகளானவர்கள் சுவனத்தில் வசிப்பவர்களை அழைப்பார்கள்: "உங்களுடைய தண்ணீரில் கொஞ்சமோ, அல்லது உங்களுக்குரிய கடவுள்-ன் வாழ்வாதாரங்களில் கொஞ்சமோ எங்களை நோக்கிப் பாய்கின்றவாறு செய்வீர்களாக." அவர்கள் கூறுவார்கள், "நம்பமறுப்பவர்களுக்குக் கடவுள் அவற்றைத் தடுத்து விட்டார்."

7:51. எவர்கள் தங்களுடைய மார்க்கத்தைக் கவனமாக எடுத்துக் கொள்ளாததுடன், இந்த உலகாதாய வாழ்வில் முற்றிலும் மூழ்கியவர்களாக இருக்கின்றனரோ, அவர்கள் அந்த நாளை மறந்து விட்ட காரணத்தாலும் நம்முடைய வெளிப்பாடுகளை அவர்கள் வெறுத்தொதுக்கிய காரணத்தாலும் அந்நாள் அன்று அவர்களை நாம் மறந்து விடுகின்றோம்.

7:52. அறிவு, வழிகாட்டல் கொண்டு அவர்களுக்கு முற்றிலும் விவரிக்கப்பட்டுள்ள ஒரு வேதத்தையும், நம்பிக்கை கொண்ட மக்களுக்குக் கருணையையும் நாம் தந்திருக்கின்றோம்.

7:53. (முன்னறிவிப்புக்கள்) அனைத்தும் பூர்த்தியாவதற்காக அவர்கள் காத்திருக்கின்றனரா? அத்தகைய பூர்த்தியாதல் நிகழ்ந்தேறும் நாளில், கடந்த காலத்தில் அதனை அலட்சியம் செய்தவர்கள் கூறுவார்கள், "நம்முடைய இரட்சகரின் தூதர்கள் சத்தியத்தையே கொண்டு வந்திருந்தனர். நம் சார்பாகப் பரிந்துரைக்க பரிந்துரையாளர்கள் எவரேனும் இருக்கின்றனரா? எங்களுடைய நடவடிக்கைகளை நாங்கள் மாற்றிக் கொண்டு, மேலும் நாங்கள் செய்து கொண்டிருந்தவற்றை விட மேலான காரியங்களைச் செய்வதற்காக, எங்களை நீர் திருப்பி அனுப்புவீரா?" அவர்கள் தங்களுடைய ஆத்மாக்களைத் தவற விட்டு விட்டனர், மேலும் அவர்களுடைய சொந்தக் கண்டுபிடிப்புகளே அவர்களுடைய அழிவுக்குக் காரணமாகி விட்டன.

7:54. உங்களுடைய இரட்சகர்தான் ஒரே கடவுள்; வானங்களையும் பூமியையும் ஆறு நாட்களில்* படைத்து, பின்னர் அனைத்து அதிகாரங்களையும் ஏற்றுக் கொண்டவர். விடாது அதனைத் தொடர்ந்தவாறு, இரவானது பகலினை முந்துகின்றது. மேலும் சூரியன், சந்திரன் மற்றும் நட்சத்திரங்கள் அவருடைய கட்டளையின்படி பணிக்கு உட்படுத்தப்பட்டுள்ளன. பரிபூரணமாக, படைத்தல் அனைத்தையும் கட்டளைகள் அனைத்தையும் அவர் கட்டுப்படுத்துகின்றார். பிரபஞ்சத்தின் இரட்சகரான, கடவுள் மிகவும் உயர்ந்தவராக இருக்கின்றார்.

*7:54 படைப்பின் ஆறுநாட்கள் உவமானம் சார்ந்தவையாகும்; அவை அளவிடற்கரிய மிகச்சிறிய கிரகமான நம்முடைய பூமியின், ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புடைய சிக்கலான தன்மையை நமக்குத் தெரியப்படுத்துகின்ற ஓர்அளவுகோலாகத் திகழ்கின்றது - அது "4 நாட்களில்" படைக்கப்பட்டது . பார்க்க 41:10.

7:55. உங்களுடைய இரட்சகரை பகிரங்கமாகவும் அந்தரங்கமாகவும் நீங்கள் வழிபட வேண்டும்; வரம்புமீறுகின்றவர்களை அவர் நேசிப்பதில்லை.

7:56. பூமியை, அது சீரானதாக ஆக்கப்பட்டு விட்ட பின்னர் சீர்கெடுக்காதீர்கள், மேலும் பக்தியுடனும், எதிர்பார்ப்பு டனும், அவரை வழிபடுங்கள். நிச்சயமாக, கடவுள்-ன் கருணை நன்னெறியாளர்களால் அடையப்படக் கூடியதாகவே உள்ளது.

7:57. அவருடைய கரங்களிலிருந்து ஒரு கருணையாக, நல்ல சகுனத்துடன், காற்றை அனுப்புகின்றவர் அவர் தான். கனத்த மேகங்களை அவை ஒன்று திரட்டியவுடன், இறந்துவிட்ட நிலங்களின் பால் அவற்றை நாம் ஓட்டுகின்றோம், மேலும் அதிலிருந்து தண்ணீரை இறக்கி அனுப்புகின்றோம், அதனைக் கொண்டு அனைத்துக் கனி வர்க்கங்களையும் விளைவிப்பதற்காக. இவ்விதமாகவே மரணித்தவர்களை நாம் உயிர்ப்பித்தெழுப்புகின்றோம், நீங்கள் கவனத்தில் எடுத்துக் கொள்ளும் பொருட்டு.

7:58. நல்ல நிலமானது, அதன் இரட்சகருடைய அனுமதியின்படி அதனுடைய தாவரங்களை உடனடியாக முளைப்பிக்கின்றது, அதே சமயம் கெட்ட நிலமானது, பயனுள்ள எந்த ஒன்றையும் சொற்பமாகவே முளைப்பிக்கின்றது. நன்றியுடைய மக்களாக இருப்பவர்களுக்கு இவ்வெளிப்பாடுகளை நாம் இவ்விதமாக விவரிக்கின்றோம்.

7:59. நோவாவை அவருடைய சமூகத்தாரிடம், "என் சமூகத்தாரே, கடவுள் - ஐ வழிபடுங்கள்; அவருடன் வேறு எந்தத் தெய்வமும் உங்களுக்கு இல்லை. அச்சுறுத்துகின்றதொரு நாளின் தண்டனையை உங்களுக்கு நான் அஞ்சுகின்றேன்," என்று கூறியவராக நாம் அனுப்பினோம்.

7:60. அவருடைய சமூகத்தாரில் இருந்த தலைவர்கள் கூறினர், "மிக நெடிய வழிதவறுதலில் நீர் இருப்பதை நாங்கள் காண்கின்றோம்."

7:61. அவர் கூறினார், "என் சமூகத்தாரே, நான் வழி தவறியவனாக இல்லை; நான் பிரபஞ்சத்தின் இரட்சகரிடமிருந்து வந்த ஒரு தூதனாகவே இருக்கின்றேன்.

7:62. "என் இரட்சகருடைய தூதுச் செய்தியை நான் உங்களிடம் சேர்ப்பிக்கின்றேன், மேலும் நான் உங்களுக்கு அறிவுறுத்துகின்றேன், மேலும் நீங்கள் அறியாதவற்றைக் கடவுள்-யிடமிருந்து நான் அறிவேன்.

7:63. "நீங்கள் கருணையை அடையும் பொருட்டு, உங்களை எச்சரிப்பதற்காகவும், நன்னெறியின் பால் உங்களை வழிநடத்துவதற்காகவும், உங்களைப் போன்ற ஒரு மனிதன் மூலம், உங்களுடைய இரட்சகரிடமிருந்து உங்களுக்கு ஒரு நினைவூட்டல் வருவதென்பது மிகவும் ஆச்சர்யமான ஒன்றாக இருக்கின்றதா?"

7:64. அவர்கள் அவரை ஏற்க மறுத்தனர், அதன்விளைவாக, அவரையும் மரக்கலத்தில் அவருடன் இருந்தவர்களையும் நாம் காப்பாற்றினோம், அத்துடன் நம்முடைய வெளிப்பாடுகளை நிராகரித்தவர்களை மூழ்கடித்தோம்; அவர்கள் குருடர்களாக இருந்தனர்.

7:65. ஆதுகளிடம் அவர்களுடைய சகோதரர் ஹூதை நாம் அனுப்பினோம். அவர் கூறினார், "என் சமூகத்தாரே, கடவுள்-ஐ வழிபடுங்கள்; அவருடன் வேறு தெய்வம் எதுவும் உங்களுக்கு இல்லை. இப்போதாவது நீங்கள் நன்னெறியைக் கடைப்பிடிக்க மாட்டீர்களா?"

7:66. அவருடைய சமூத்தாரில் இருந்த நம்பமறுத்தவர்களான தலைவர்கள் கூறினர், "நீர் முட்டாள்தனமாக நடந்து கொண்டிருப்பதை நாங்கள் காண்கின்றோம், மேலும் நீர் ஒரு பொய்யர் என்றே நாங்கள் நினைக்கின்றோம்."

7:67. அவர் கூறினார், "என் சமூகத்தாரே, என்னிடம் எந்த முட்டாள்தனமும் இல்லை; நான் பிரபஞ்சத்தின் இரட்சகரிடமிருந்து வந்த ஒரு தூதனாகவே இருக்கின்றேன்.

7:68. "என்னுடைய இரட்சகரின் தூதுச் செய்திகளை நான் உங்களிடம் சேர்ப்பிக்கின்றேன், மேலும் நான் நேர்மையாக உங்களுக்கு அறிவுறுத்துகின்றேன்."

7:69. "உங்களை எச்சரிப்பதற்காக, உங்களைப் போன்ற ஒரு மனிதர் மூலம், உங்களுடைய இரட்சகரிடமிருந்து உங்களுக்கு ஒரு தூதுச் செய்தி வருவதென் பது மிகவும் ஆச்சர்யமான ஒன்றாக இருக்கின்றதா? நோவாவின் சமூத்தாருக்குப் பின்னர் உங்களை அவர் வாரிசுகளாக ஆக்கியதையும், உங்களுடைய எண்ணிக்கையைப் பெருக்கியதையும் நினைவு கூர்ந்திடுங்கள். நீங்கள் வெற்றியடையும் பொருட்டு, கடவுள்-ன் ஆசீர்வாதங்களை நினைவில் கொள்ளுங்கள்."

7:70. அவர்கள் கூறினர், "நாங்கள் கடவுள்-ஐ மட்டும் வழிபடவும், எங்களுடைய பெற்றோர்கள் வழிபட்டு வந்தவற்றைக் கைவிட்டு விடவும் செய்வதற்காகத்தான் நீர் வந்திருக்கின்றீரா? நீர் உண்மையாளராக இருந்தால், எங்களை நீர் பயமுறுத்துகின்ற அந்த அழிவை கொண்டு வருமாறு உம்மிடம் நாங்கள் சவால் விடுகின்றோம்."

7:71. அவர் கூறினார், "நீங்கள் உங்களுடைய இரட்சகரிடமிருந்து கண்டனத்திற்கும் கடுங்கோபத்திற்கும் உள்ளாகி விட்டீர்கள். கடவுள்-ஆல் ஒருபோதும் அங்கீகரிக்கப்படாத, நீங்கள் புனைந்து கொண்ட - நீங்களும் உங்களுடைய பெற்றோர்களும் - புதுமைகளைக் காப்பாற்றுவதற்காக என்னுடன் நீங்கள் வாதிடுகின்றீர்களா? அப்படியென்றால், காத்திருங்கள், நானும் உங்களுடன் சேர்ந்து காத்துக் கொண்டிருப்பேன்."

7:72. பின்னர் அவரையும் அவருடன் இருந்தவர்களையும், நம்மிடமிருந்துள்ள கருணையால் காப்பாற்றினோம், அத்துடன் நம்முடைய வெளிப்பாடுகளை ஏற்க மறுத்தவர்களையும் நம்பிக்கையாளர்களாக இருக்க மறுத்தவர்களையும் நாம் அழித்தொழித்தோம்.

7:73. தமூதுகளிடம் அவர்களுடைய சகோதரர் ஸாலிஹை நாம் அனுப்பினோம். அவர் கூறினார், "என் சமூத்தாரே, கடவுள்-ஐ வழிபடுங்கள்; அவருடன் வேறு தெய்வம் எதுவும் உங்களுக்கு இல்லை. உங்களுடைய இரட்சகரிடமிருந்து உங்களுக்குச் சான்று வழங்கப்பட்டுள்ளது: உங்களுக்கு ஓர் அத்தாட்சியாகத் திகழ, இதோ கடவுள்-ன் ஒட்டகம் உள்ளது. கடவுள்-ன் நிலத்திலிருந்து அதனை உண்ண அனுமதியுங்கள், அத்துடன் வலி நிறைந்ததொரு தண்டனைக்கு நீங்கள் உள்ளாகி விடாதிருக்கும் பொருட்டு, எந்தத் தீங்கையும் கொண்டு அதனைத் தீண்டாதீர்கள்."

7:74. "ஆதுகளுக்குப் பின்னர் அவர் உங்களை வாரிசுகளாக ஆக்கியதையும், மேலும் பூமியின் மீது, அதன் பள்ளத்தாக்குகளில் மாளிகைகளைக் கட்டிக் கொள்ளுமாறு, அதன் மலைகளில் இருந்து வீடுகளைக் குடைந்து கொள்ளுமாறு, உங்களை நிலைப்படுத்தியதையும் நினைவு கூர்ந்திடுங்கள். நீங்கள் கடவுள்-ன் ஆசீர்வாதங்களை நினைவில் கொள்ள வேண்டும், அத்துடன் சீர்கெடுக்கும் விதமாக பூமியைச் சுற்றித் திரியாதீர்கள்."

7:75. அவருடைய சமூகத்தாரில் இருந்த ஆணவம் கொண்ட தலைவர்கள் நம்பிக்கை கொண்டவர்களான பொதுமக்களிடம் கூறினர், "ஸாலிஹ் அவருடைய இரட்சகரால் அனுப்பப்பட்டிருப்பவர் என்பது எப்படி உங்களுக்குத் தெரியும்?” அவர்கள் கூறினர், "அவர் கொண்டு வந்த தூதுச் செய்திதான் எங்களை நம்பிக்கையாளர்களாக ஆக்கியது."

7:76. ஆணவம் கொண்டவர்கள் கூறினர், "நீங்கள் நம்பிக்கை கொண்டிருப்பதன் மீது நாங்கள் நம்பிக்கை கொள்ள மறுக்கின்றோம்."

7:77. அதன் பின்னர், அவர்கள் அவ்வொட்டகத்தைக் கொன்று விட்டனர், அவர்களுடைய இரட்சகரின் கட்டளைக்கெதிராகக் கலகம் செய்தனர், மேலும் கூறினர், "ஸாலிஹே, மெய்யாகவே நீர் ஒரு தூதராக இருந்தால், நீர் எங்களை அச்சுறுத்திக் கொண்டிருக்கின்ற அந்த அழிவைக் கொண்டு வாரும்."

7:78. அதன் விளைவாக, இறந்தவர்களாக அவர்களை அவர்களுடைய வீடுகளில் விட்டுவிட்டு, அதிர்வானது அவர்களை அழித்தொழித்தது.

7:79. அவர், "என் சமூகத்தாரே, என் இரட்சரின் தூதுச் செய்தியை உங்களிடம் நான் சேர்ப்பித்து விட்டேன், மேலும் உங்களுக்கு அறிவுறுத்தினேன், ஆனால் அறிவுரை கூறுபவர்கள் எவரையும் நீங்கள் விரும்புவதில்லை," என்று கூறியவராக அவர்களிடமிருந்து திரும்பிக் கொண்டார்.

7:80. லோத் தன் சமூகத்தாரிடம் கூறினார், "எத்தகையதொரு அருவருக்கத்தக்கதை நீங்கள் புரிகின்றீர்கள்; இவ்வுலகில் எவரொருவரும் முன்னர் இதனைச் செய்ததில்லை!"

7:81. "பெண்களை விடுத்து ஆண்களுடன் நீங்கள் பாலுறவு கொள்கின்றீர்கள். உண்மையில், நீங்கள் வரம்பு மீறுகின்ற ஒரு கூட்டத்தாராகவே இருக்கின்றீர்கள்."

7:82. அவருடைய சமூகத்தார், "உங்களுடைய நகரத்தில் இருந்து அவர்களை வெளியேற்றி விடுங்கள், அவர்கள் தூய்மையாக இருக்க விரும்புகின்ற மக்களாக உள்ளனர்," என்று கூறியவாறு மறுமொழியளித்தனர்.

7:83. அதன் விளைவாக, அவரையும் அவருடைய குடும்பத்தையும் நாம் காப்பாற்றினோம், ஆனால் அவருடைய மனைவியை அல்ல; அவள் அழிக்கப்பட்டவர்களுடன் இருந்தாள்.

7:84. ஒருவகையான பொழிவைக் கொண்டு அவர்கள் மீது நாம் பொழிந்தோம்; குற்றவாளிகளுக்கான பின் விளைவுகளைக் கவனித்துப் பார்ப்பீராக.

7:85. மித்யனுக்கு அவர்களுடைய சகோதரர் ஷுஐபை நாம் அனுப்பினோம், அவர் கூறினார், "என் சமூகத்தாரே, கடவுள்-ஐ வழிபடுங்கள்; அவருடன் வேறு தெய்வம் எதுவும் உங்களுக்கு இல்லை. உங்களுடைய இரட்சகரிடமிருந்து உங்களுக்குச் சான்று வந்துள்ளது. நீங்கள் வணிகம் செய்யும் போது முழு எடையையும், முழு அளவையையும் நீங்கள் கொடுத்திட வேண்டும். மக்களிடமிருந்து அவர்களுடைய உரிமைகளை ஏய்த்து விடாதீர்கள். பூமியை, அது சீரானதாக ஆக்கப்பட்டு விட்ட பின்னர் சீர் கெடுக்காதீர்கள். நீங்கள் நம்பிக்கையாளர்களாக இருந்தால், இதுவே உங்களுக்கு மேலானதாகும்.

7:86. "கடவுள்-ன் பாதையிலிருந்து நம்பிக்கை கொண்ட வர்களைத் துரத்த நாடியவர்களாக, ஒவ்வொரு பாதையையும் அடைத்துக் கொள்வதிலிருந்து விலகிக் கொள்ளுங்கள், மேலும் அதனைக் கோணலானதாக ஆக்காதீர்கள். நீங்கள் சிலராக இருந்தீர்கள், பின்பு அவர் உங்களுடைய எண்ணிக்கையைப் பெருக்கினார் என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள். தீயவர்களுக்கான பின் விளைவுகளை நினைவு கூர்ந்திடுங்கள்."

7:87. "இப்போது, எதனைக் கொண்டு நான் அனுப்பப்பட்டேனோ அதில் உங்களில் சிலர் நம்பிக்கை கொண்டு, மேலும் சிலர் நம்பமறுத்து விட்டதால், நமக்கிடையில் கடவுள் தன் தீர்ப்பை வெளியிடும் வரை காத்திருங்கள்; அவர்தான் மிகச் சிறந்த நீதிபதியாக இருக்கின்றார்."

7:88. அவருடைய சமூகத்தாரில் ஆணவம் கொண்ட தலைவர்கள் கூறினர், "ஷுஐபே, நீர் எங்களுடைய மார்க்கத்திற்குத் திரும்பி வந்து விட்டாலேயன்றி, எங்களுடைய நகரத்தில் இருந்து உம்மையும், உம்முடன் நம்பிக்கை கொண்டவர்களையும் சேர்த்து நாங்கள் வெளியேற்றி விடுவோம்." அவர் கூறினார், "நீங்கள் எங்களை கட்டாயப்படுத்தப் போகின்றீர்களா?"

7:89. "அதிலிருந்து கடவுள் எங்களைக் காப்பாற்றிவிட்ட பின்னர் உங்களுடைய மார்க்கத்திற்கு நாங்கள் மீண்டும் திரும்பி வந்து விட்டால் நாங்கள் கடவுள்-க்கெதிராக நிந்தனை செய்தவர்களாகி விடுவோம். எங்கள் இரட்சகரான கடவுள்-ன் நாட்டத்திற்கு எதிராக எவ்வாறு நாங்கள் அதன் பால் மீண்டும் திரும்பி வர இயலும்? எங்களுடைய இரட்சகரின் அறிவு எல்லாப் பொருட்களையும் சூழ்ந்துள்ளது. எங்களுடைய பொறுப்பை நாங்கள் கடவுள் மீது வைத்து விட்டோம். எங்கள் இரட்சகரே, எங்களுடைய சமூகத்தாரின் மீது தீர்மானமானதொரு வெற்றியை எங்களுக்கு அளிப்பீராக. நீரே மிகச் சிறந்த ஆதரவாளராக இருக்கின்றீர்."

7:90. அவருடைய சமூகத்தாரில் நம்பமறுத்துக் கொண்டிருந்த தலைவர்கள் கூறினர், "நீங்கள் ஷுஐபைப் பின்பற்றினால், நீங்கள் நஷ்டவாளிகளாக ஆகி விடுவீர்கள்."

7:91. இறந்தவர்களாக அவர்களை அவர்களுடைய வீடுகளில் விட்டுவிட்டு, அதிர்வானது அவர்களை அழித் தொழித்தது.

7:92. ஷுஐபை ஏற்கமறுத்தவர்கள், அவர்கள் ஒரு போதும் இருந்திராதவர்களைப் போல மறைந்து போயினர். ஷுஐபை ஏற்கமறுத்தவர்கள்தான் நஷ்டவாளிகளாக இருந்தனர்.

7:93. அவர், "என் சமூகத்தாரே, என் இரட்சகரின் தூதுச் செய்திகளை உங்களிடம் நான் சேர்ப்பித்து விட்டேன், மேலும் உங்களுக்கு நான் அறிவுரையளித்து விட்டேன். நம்பமறுக்கின்ற மக்களுக்காக நான் எப்படிக் கவலைப்பட இயலும்," என்று கூறியவராக அவர்களிடமிருந்து திரும்பிக் கொண்டார்.

7:94. எந்த சமூகத்திற்கும் ஒரு நபியை நாம் அனுப்பும் பொழுதெல்லாம், துன்பம் மற்றும் கஷ்டத்தைக் கொண்டு அதன் மக்களை வருத்தினோம். அவர்கள் இறைஞ்சக் கூடும் என்பதற்காக.

7:95. பின்னர் நாம் அந்த கஷ்டத்திற்குப் பதிலாக சாந்தியையும் வளத்தையும் மாற்றியமைத்தோம். ஆனால் அந்தோ, அவர்கள் கவனமற்றவர்களாக மாறியதுடன் கூறினர், வளத்திற்கு முந்திய அந்தக் கஷ்டத்தை அனுபவித்தவர்கள் எங்கள் பெற்றோர்கள்தான். அதன் விளைவாக, அவர்கள் சற்றும் எதிர்பாராத போது திடீரென அவர்களை நாம் தண்டித்தோம்.

7:96. அந்தச் சமூகங்களின் மக்கள் நம்பிக்கை கொண்டு நன்னெறியுடையவர்களாக மாறியிருந்தால், வானம் மற்றும் பூமியிலிருந்து ஆசீர்வாதங்களை அவர்கள் மீது நாம் பொழிந்திருப்போம். நம்பமறுப்பதென அவர்கள் முடிவெடுத்து விட்டதனால், அவர்கள் சம்பாதித் தவற்றிற்காக அவர்களை நாம் தண்டித்தோம்.

7:97. இன்றைய சமூகங்களின் மக்கள் இரவில் அவர்கள் உறங்கிக் கொண்டிருக்கையில் நம்முடைய தண்டனை அவர்களிடம் வராதென்று உத்தரவாதம் கொண்டிருக்கின்றனரா?

7:98. இன்றைய சமூகங்களின் மக்கள் பகற்பொழுதில் அவர்கள் விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் பொழுது நம்முடைய தண்டனை அவர்களிடம் வராது என்று உத்தரவாதம் கொண்டிருக்கின்றனரா?

7:99. கடவுள்-ன் திட்டங்களை அவர்கள் சாதாரணமாக எடுத்துக் கொண்டனரா? நஷ்டவாளிகளைத் தவிர எவரும் கடவுள்-ன் திட்டங்களை சாதாரணமாக எடுத்துக் கொள்ள மாட்டார்கள்.

7:100. முந்திய தலைமுறைகளுக்குப் பின்னர் பூமிக்கு வாரிசானவர்களுக்கு, நாம் நாடினால், அவர்களுடைய பாவங்களுக்காக அவர்களைத் தண்டித்து விடவும், மேலும் அவர்கள் செவிடர்களாக மாறி விடும் வண்ணம், அவர்களுடைய இதயங்களில் முத்திரையிட்டு விடவும் இயலும் என்று எப்பொழுதாவது தோன்றுகின்றதா?

7:101. அந்தச் சமுதாயங்களின் சரித்திரத்தை நாம் உமக்கு விவரித்துரைக்கின்றோம்: அவர்களுடைய தூதர்கள் தெளிவான சான்றுகளுடன் அவர்களிடம் சென்றனர், ஆனால் அவர்கள் ஏற்கெனவே நிராகரித்து விட்டவற்றின் மீது நம்பிக்கை கொள்பவர்களாக அவர்கள் இல்லை. கடவுள் இவ்விதமாக நம்பமறுப்பவர்களின் இதயங்களை முத்திரையிட்டு விடுகின்றார்.

7:102. அவர்களில் அதிகமானோர் தங்களுடைய உடன் படிக்கைகளை அலட்சியம் செய்வதை நாம் கண் டோம்; அவர்களில் அதிகமானோரை தீயவர்களாக நாம் கண்டோம்.*

*7:102 இந்த வாழ்வு நம்மை நாம் மீட்டுக் கொள்வதற்குக் கடைசி வாய்ப்பாகும், ஆயினும் அதிகமான மக்கள் பிடிவாதமான கலகக்காரர்களாகவும் பாவிகளாகவும் இருக்கின்றனர் என்பது நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது (பார்க்க அறிமுகவுரை).

7:103. (அந்தத் தூதர்களுக்கு) பின்னர், ஃபேரோ மற்றும் அவனுடைய சமூகத்தாரிடம் நம்முடைய அத்தாட்சிகளுடன், மோஸஸை நாம் அனுப்பினோம், ஆனால் அவர்கள் வரம்புமீறினர். தீயவர்களுக்கான பின் விளைவுகளைக் கவனித்துப் பார்ப்பீராக.

7:104. மோஸஸ் கூறினார், ஃபேரோவே, பிரபஞ்சத்தின் இரட்சகரிடமிருந்து வந்துள்ள ஒரு தூதனாக நான் இருக்கின்றேன்.

7:105. "கடவுள்-ஐப்பற்றி சத்தியத்தைத் தவிர எதனையும் நான் கூறக் கூடாது என்பது என் மீது கடமையாக உள்ளது. உங்களுடைய இரட்சகரிடமிருந்து ஓர் அத்தாட்சியுடன் நான் உங்களிடம் வந்துள்ளேன்; இஸ்ரேலின் சந்ததியினரைச் செல்ல விட்டு விடு."

7:106. அவன் கூறினான், "நீர் ஓர் அத்தாட்சியை வைத்திருப்பீராயின், நீர் உண்மையாளராக இருந்தால், அப்போது அதனைக் கொண்டு வாரும்."

7:107. அவர் தன்னுடைய கைத்தடியைக் கீழே எறிந்தார், உடன் அது பிரம்மாண்டமானதொரு நாகமாக மாறியது.

7:108. அவர் தன்னுடைய கரத்தினை வெளியே எடுத்தார், உடன் அது பார்ப்பவர்களுக்கு வெண்மையாக இருந்தது.

7:109. ஃபேரோவின் சமூகத்தாரில் இருந்த தலைவர்கள் கூறினர், "இவர் ஒரு திறமையான மந்திரவாதி என்பதை விட அதிகம் எதுவுமில்லை."

7:110. "உங்களுடைய நாட்டிலிருந்து உங்களை வெளியேற்றிடவே அவர் விரும்புகின்றார்; நீங்கள் பரிந்துரைப்பது என்ன?"

7:111. அவர்கள் கூறினர், "அவருக்கும் அவருடைய சகோதரருக்கும் அவகாசமளித்து விட்டு, பின் ஒவ்வொரு நகரத்திற்கும் அழைப்பாளர்களை அனுப்புவீராக."

7:112. "அனுபவமிக்க மந்திரவாதிகள் ஒவ்வொருவரையும் அவர்கள் அழைத்து வரட்டும்."

7:113. மந்திரவாதிகள் ஃபேரோவிடம் வந்து கூறினர், "நாங்கள் வெற்றியாளர்களானால், எங்களுக்குக் கூலி கொடுக்கப்படும் அல்லவா?"

7:114. அவன் கூறினான், "ஆம் மெய்யாக; நீங்கள் எனக்கு நெருக்கமானவர்களாகவும் கூட ஆகி விடுவீர்கள்."

7:115. அவர்கள் கூறினர், "மோஸஸே, ஒன்று நீர் எறியும், அல்லது நாங்கள் எறிகின்றோம்."

7:116. அவர் கூறினார், "நீங்கள் எறியுங்கள்." அவர்கள் எறிந்த போது, மக்களுடைய கண்களை அவர்கள் திறமையுடன் ஏமாற்றினர், அவர்களைப் பயமுறுத்தினர், மேலும் மகத்தானதொரு மாயாஜாலத்தைத் தோற்றுவித்தனர்.

7:117. பின்னர் நாம் மோஸஸுக்கு உள்ளுணர்வளித் தோம்: "உம்முடைய கைத்தடியைக் கீழே எறிவீராக," உடனே அது அவர்கள் உருவாக்கிய அனைத்தையும் விழுங்கி விட்டது.

7:118. இவ்விதமாக, சத்தியமானது மிகைத்தது, அத்துடன் அவர்கள் செய்தவை பயனற்றவையாக்கப்பட்டு விட்டன.

7:119. அங்கேயே அக்கணமே அவர்கள் தோற்கடிக்கப் பட்டனர்; அவர்கள் இழிவுபடுத்தப்பட்டனர்.

7:120. மந்திரவாதிகள் சிரம்பணிந்து வீழ்ந்தனர்.

7:121. அவர்கள் கூறினர், "பிரபஞ்சத்தின் இரட்சகரின் மீது நாங்கள் நம்பிக்கை கொள்கின்றோம்."

7:122. "மோஸஸ் மற்றும் ஆரோனின் இரட்சகர்."

7:123. ஃபேரோ கூறினான், "என்னுடைய உத்தரவின்றி நீங்கள் அவர் மீது நம்பிக்கை கொண்டு விட்டீர்களா? அதன் மக்களை வெளியேற்றி அழைத்துச் செல்வதற்காக, மாநகரத்தில் நீங்கள் தீட்டிய ஒரு சதித்திட்டமாகத்தான் இது இருக்க வேண்டும். நிச்சயமாக நீங்கள் கண்டு கொள்வீர்கள்.

7:124. "நான் உங்களை மாறுகால் மாறுகை வாங்கி, பின்னர் உங்கள் அனைவரையும் நான் சிலுவையிலறைந்து விடுவேன்."

7:125. அவர்கள் கூறினர், "அப்படியென்றால் எங்கள் இரட்சரிடமே நாங்கள் திரும்பிச் செல்வோம்."

7:126. எங்களுடைய இரட்சகரின் சான்றுகளான அவை எங்களிடம் வந்தபோது அதில் நாங்கள் நம்பிக்கை கொண்டோம் என்பதற்காக மட்டுமே நீ எங்களை வன்கொடுமை செய்கின்றாய். "எங்கள் இரட்சகரே, எங்களுக்கு உறுதிப்பாட்டினை அளிப்பீராக, மேலும் எங்களைச் சரணடைந்தவர்களாக மரணிக்க வைப்பீராக."

7:127. ஃபேரோவின் சமூகத்தாரில் இருந்த தலைவர்கள் கூறினர், "மோஸஸ் மற்றும் அவருடைய சமூகத்தார் பூமியைச் சீர்கெடுக்கவும், உம்மையும் உம்முடைய தெய்வங்களையும் கைவிட்டு விடவும், நீர் அனுமதிப்பீரா?" அவன் கூறினான், "நாம் அவர்களுடைய மகன்களைக் கொன்று விட்டு, அவர்களுடைய மகள்களை விட்டு விடுவோம். அவர்களை விட மிகவும் அதிகமான வலிமை மிக்கவர்களாக நாம் இருக்கின்றோம்."

7:128. மோஸஸ் தன் சமூகத்தாரிடம் கூறினார், "கடவுள்-ன் உதவியைக் கோருங்கள், அத்துடன் உறுதிப்பாட்டுடன் தொடர்ந்து இருங்கள். பூமியானது கடவுள்-க்கு உரியது, எனவே தன்னுடைய ஊழியர்களில் இருந்து தான் தேர்ந்தெடுக்கின்ற எவருக்கும் அவர் அதனை அளிக்கின்றார். இறுதி வெற்றியானது நன்னெறியாளர்களுக்கே உரியதாகும்."

7:129. அவர்கள் கூறினர், "நீர் எங்களிடம் வருவதற்கு முன்னரும் நாங்கள் கொடுமைப்படுத்தப்பட்டவர்களாகவே இருந்தோம், நீர் எங்களிடம் வந்த பின்னரும் கூட." அவர் கூறினார், "உங்களுடைய இரட்சகர் உங்களுடைய விரோதியை அழித்தொழித்து விட்டு பூமியின் மீது உங்களை ஸ்திரப்படுத்துவார், பின்னர் நீங்கள் எவ்வாறு நடந்து கொள்கின்றீர்கள் என்று அவர் பார்ப்பார்."

7:130. பின்னர் நாம் ஃபேரோவின் சமூகத்தாரை வறட்சி, மற்றும் பற்றாக்குறை விளைச்சல் கொண்டு வருத்தினோம், அவர்கள் கவனத்தில் எடுத்துக் கொள்ளக் கூடும் என்பதற்காக.

7:131. நல்ல சகுனங்கள் அவர்களுடைய வழியில் வந்த பொழுதெல்லாம், அவர்கள் கூறினர், "நாங்கள் இதற்குத் தகுதி பெற்றவர்களாகவே இருக்கின்றோம்," ஆனால் ஒரு கஷ்டம் அவர்களை வருத்திய பொழுதெல்லாம் அவர்கள் மோஸஸையும் அவருடன் இருந்தவர்களையும் பழித்தனர். உண்மையில், அவர்களுடைய சகுனங்கள் கடவுள்-ஆல் மட்டுமே தீர்மானிக்கப்படுகின்றன, ஆனால் அவர்களில் அதிகமானோர் அறியமாட்டார்கள்.

7:132. அவர்கள் கூறினர், "உம்முடைய மாயாஜாலத்தைக் கொண்டு எங்களை ஏமாற்றுவதற்காக, எந்த வகையான அத்தாட்சியை நீர் எங்களுக்குக் காட்டுகின்றீர் என்பது பொருட்டல்ல, நாங்கள் நம்பிக்கை கொள்ள மாட்டோம்."

7:133. அதன் விளைவாக, வெள்ளம், வெட்டுக்கிளிகள், பேன், தவளைகள், மற்றும் இரத்தம் ஆகிய-ஆழ்ந்த அத்தாட்சிகளை நாம் அவர்கள் மீது அனுப்பினோம். ஆனால் அவர்களுடைய ஆணவத்தில் அவர்கள் நிலைத்திருந்தனர். அவர்கள் பாவிகளான மக்களாக இருந்தனர்.

7:134. அவர்களை ஒரு பீடை வருத்திய போதெல்லாம், அவர்கள் கூறினர், "மோஸஸே, உம்முடைய இரட்சகரை இறைஞ்சுவீராக - நீர் அவருக்கு நெருக்கமானவராக இருக்கின்றீர். இந்தப் பீடையை நீர் விடுவித்து விட்டால், நாங்கள் உம்முடன் நம்பிக்கை கொள்வது டன் இஸ்ரேலின் சந்ததியினரையும் உம்முடன் அனுப்பிவிடுவோம்.

7:135. இருப்பினும், எந்த ஒரு கால அளவுக்கு அந்தப் பீடையை நாம் விடுவித்தாலும், அவர்கள் தங்களுடைய வாக்குறுதியை மீறினர்.

7:136. அதன் விளைவாக, அவர்களுடைய செயல்களுக்கு நாம் பழிதீர்த்தோம், மேலும் அவர்களை கடலினுள் மூழ்கடித்தோம். அது ஏனெனில் அவர்கள் நம்முடைய அத்தாட்சிகளை ஏற்கமறுத்தனர், மேலும் அதனைப்பற்றி முற்றிலும் கவனமற்றவர்களாக இருந்தனர்.

7:137. அடக்குமுறை செய்யப்பட்ட மக்களை கிழக்கிலும் மேற்கிலும், பூமிக்கு வாரிசாகிக் கொள்ள நாம் அனுமதித்தோம், மேலும் அதனை நாம் ஆசீர்வதித்தோம். அவர்களுடைய உறுதிப்பாட்டிற்கு அவர்களுக்கு வெகுமதியளிப்பதற்காக, இஸ்ரேலின் சந்ததியினருக்குரிய உம்முடைய இரட்சகரின் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட கட்டளைகள் இவ்விதமாகப் rnபூர்த்தியாக்கப்பட்டன, அத்துடன் ஃபேரோ மற்றும் அவனுடைய சமூகத்தாரின் காரியங்களையும், அவர்கள் அறுவடை செய்த ஒவ்வொன்றையும் நாம் அழித்தொழித்தோம்.

7:138. இஸ்ரேலின் சந்ததியினரை கடலின் குறுக்கே நாம் கரைசேர்த்தோம். சிலைகளை வழிபட்டுக் கொண்டிருந்த மக்களை அவர்கள் கடந்து சென்ற போது, அவர்கள் கூறினர், "மோஸஸே, அவர்கள் வைத்திருக்கின்ற தெய்வங்களைப் போல, எங்களுக்கும் ஒரு தெய்வத்தை ஆக்குவீராக. அவர் கூறினார், மெய்யாகவே, நீங்கள் அறியாத மக்களாகவே இருக்கின்றீர்கள்."

7:139. "இந்த மக்கள் ஓர் இறைநிந்தனையைப் புரிந்து கொண்டிருக்கின்றனர், ஆதலால் அவர்கள் செய்து கொண்டிருப்பது அவர்களுக்குப் பெரு நாசமுண்டாக்குவதாகும்.

7:140. "இந்த உலகில் வேறு எவரொருவரை விடவும் உங்களை அதிகமாக அவர் ஆசிர்வதித்திருக்கும் போது, உங்களுடைய தெய்வமாக இருப்பதற்காக கடவுள்-ஐ விடுத்து மற்றொன்றை நான் தேடிட வேண்டுமா?"

7:141. உங்களுடைய மகன்களைக் கொன்று விட்டு, உங்களுடைய மகள்களை விட்டு விட்டவாறு, உங்கள் மீது மோசமான வன்கொடுமையைச் சுமத்தியவர்களான ஃபேரோவின் சமூத்தாரிடமிருந்து, உங்களை நாம் விடுதலை செய்ததை நினைவு கூர்ந்திடுங்கள். அது உங்களுடைய இரட்சகரிடமிருந்து உங்களுக்கு ஒரு கடும் சோதனையாக இருந்தது.

7:142. மோஸஸை முப்பது* இரவுகளுக்காக நாம் வரவழைத்தோம், அத்துடன் பத்தைக்* கூட்டி அவற்றை முழுமைப்படுத்தினோம். இவ்விதமாக, அவருடைய இரட்சகருடனான அச்சந்திப்பு நாற்பது* இரவுகள் நீடித்தது. மோஸஸ் தன் சகோதரர் ஆரோனிடம் கூறினார், "என் சமூகத்தாருடன் இங்கேயே தங்கியிருப்பீராக, நன்னெறியைப் பராமரிப்பீராக. மேலும் சீர் கெடுப்போரின் வழிகளைப் பின்பற்றாதீர்."

*7:142 இந்த எண்கள் கூறப்படுகின்ற விதமானது மிகவும் பொருள் பொதிந்ததாகும். பின் இணைப்பு 1ல் விவரிக்கப்பட்டுள்ள படி, குர்ஆனில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள எல்லா எண்களும் கூட்டப்பட்டால் வருவது 162146, 19 x 8534.

7:143. நம்மால் நியமிக்கப்பட்ட நேரத்தில் மோஸஸ் வந்த போது, அவருடைய இரட்சகர் அவருடன் பேசினார். அவர் கூறினார், "என் இரட்சகரே உம்மை நோக்கவும் பார்க்கவும் என்னை அனுமதிப்பீராக." அவர் கூறினார், "நீர் என்னைப் பார்க்க இயலாது. அந்த மலையை நோக்குவீராக; அதனுடைய இடத்தில் அது நிலைத்திருந்தால், அப்போது நீர் என்னைப் பார்க்க இயலும்." பின்னர், அவருடைய இரட்சகர் அம்மலைக்குத் தன்னை வெளிப்படுத்தினார், அது உடனே அதனை நொறுங்கி விடச் செய்தது. மோஸஸ் நினைவிழந்து வீழ்ந்தார். அவர் நினைவுக்கு வந்தபோது, அவர் கூறினார், "நீர் துதிப்பிற்குரியவர். நான் உம்மிடம் பாவத்திற்காக வருந்துகின்றேன், அத்துடன் மிகவும் உறுதியடைந்த நம்பிக்கையாளனாக நான் இருக்கின்றேன்."

7:144. அவர் கூறினார், "மோஸஸே, என்னுடைய தூதுச் செய்தியைக் கொண்டும், மேலும் உம்முடன் பேசியதன் மூலமும் அனைத்து மக்களில் இருந்தும், உம்மை நான் தேர்ந்தெடுத்துள்ளேன். எனவே, நான் உமக்குக் கொடுத்தவற்றை எடுத்துக் கொள்வதோடு நன்றியுடையவராகவும் இருப்பீராக."

7:145. அவருக்காகப் பலகைகளின் மீது அனைத்துவகை களிலுமான அறிவூட்டல்களையும் ஒவ்வொன்றின் விபரங்களையும் நாம் எழுதினோம்: "இந்தப் போதனைகளை நீர் பலமாக உயர்த்திப் பிடிக்க வேண்டும், மேலும் அவற்றை உயர்த்திப் பிடிக்கும்படி உம்முடைய சமூகத்தாரையும் தூண்டுவீராக - இவையே மிகச் சிறந்த போதனைகளாகும். தீயவர்களின் தலை விதியை உமக்கு நான் சுட்டிக் காட்டுவேன்."

7:146. நியாயம் இல்லாமல், பூமியின் மீது ஆணவம் கொண்டவர்களாக இருப்பவர்களை, என்னுடைய வெளிப்பாடுகளில் இருந்து நான் திசை திருப்பி விடுவேன். அதன் விளைவாக, ஒவ்வொரு வகையான சான்றினை அவர்கள் காணும் போதிலும் அவர்கள் நம்பிக்கை கொள்ள மாட்டார்கள். மேலும் வழி காட்டலுடைய பாதையை அவர்கள் காணும் பொழுது அதனைத் தங்களுடைய பாதையாக அவர்கள் ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் வழிதவறுதலுடைய பாதையைக் காணும் பொழுது அதனைத் தங்களுடைய பாதையாக அவர்கள் ஏற்றுக் கொள்வார்கள். நம்முடைய சான்றுகளை அவர்கள் ஏற்றுக் கொள்ள மறுத்தது, மற்றும் அது குறித்து முற்றிலும் அலட்சியமாக இருந்ததன் பின் விளைவு இதுவேயாகும்.

7:147. நம்முடைய வெளிப்பாடுகளையும் மறுவுலகின் சந்திப்பையும் எவர்கள் நிராகரிக்கின்றனரோ, அவர்களுடைய காரியங்கள் பயனற்றவையாக்கப்பட்டு விட்டன. அவர்கள் செய்தவற்றுக்காக மட்டும்தானே அவர்கள் கைம்மாறு செய்யப்படுகின்றனர்?

7:148. அவர் இல்லாத போது, மோஸஸின் சமூகத்தார் தங்களுடைய ஆபரணங்களில் இருந்து, ஒரு கன்றுக் குட்டியின் சப்தத்தோடு* பூர்த்தியான, ஒரு கன்றுக் குட்டியின் சிலையை வடித்தனர். அது அவர்களுடன் பேசவோ அல்லது எந்தப்பாதையிலும் அவர்களை வழிநடத்தவோ இயலாதென்பதை அவர்கள் காணவில்லையா? அவர்கள் அதனை வழிபட்டனர், மேலும் இவ்விதமாகத் தீயவர்களாக மாறி விட்டனர்.

*7:148 தங்கத்தாலான அக்கன்று ஒரு கன்றின் சப்தத்தை அடைந்தது எவ்வாறு என்பது 20:96 க்குரிய அடிக்குறிப்பில் தெளிவு படுத்தப்பட்டுள்ளது.

7:149. இறுதியில், அவர்களுடைய செயலுக்காக அவர்கள் வருந்தியதுடன், அவர்கள் வழிதவறிச் சென்று விட்டதை உணர்ந்து கொண்ட போது, அவர்கள் கூறினர், "நம்முடைய இரட்சகர் அவருடைய கருணையைக் கொண்டு நம்மை மீட்டு எடுத்து, நம்மை மன்னித்தாலேயன்றி, நாம் நஷ்டவாளிகள் ஆகி விடுவோம்."

7:150. கோபத்துடனும் அதிருப்தியுடனும், தன் சமூகத்தாரிடம் மோஸஸ் திரும்பி வந்த பொழுது, அவர் கூறினார், "நான் இல்லாத நிலையில் எத்தகையதொரு பயங்கரமான விஷயத்தை நீங்கள் செய்து வீட்டீர்கள்! உங்களுடைய இரட்சகரின் கட்டளைகளுக்காக உங்களால் காத்திருக்க இயலவில்லையா?" அவர் பலகைகளைக் கீழே எறிந்தார், மேலும் அவருடைய சகோதரரின் தலையைப் பிடித்துக் கொண்டு, அவரைத் தன் பால் இழுத்தார். (ஆரோன்) கூறினார், "என் தாயின் மகனே, இம்மக்கள் என்னுடைய பலஹீனத்தைச் சாதகமாக எடுத்துக் கொண்டனர், மேலும் கிட்டத்தட்ட என்னைக் கொன்று விட்டனர். என்னுடைய விரோதிகளைக்களிப்படையவிட்டு விடாதீர், மேலும் வரம்புமீறிக் கொண்டிருக்கின்ற மக்களுடன் என்னை எண்ணிடாதீர்."

7:151. (மோஸஸ்) கூறினார், "என் இரட்சகரே, என்னையும் என்னுடைய சகோதரரையும் மன்னித்திடுவீராக, மேலும் உம்முடைய கருணைக்குள் எங்களை அனுமதிப்பீராக. கருணையாளர்கள் அனைவரிலும் நீரே மிக்க கருணையாளராவீர்."

7:152. நிச்சயமாக, கன்றுக் குட்டியை வழிபட்டவர்கள் அவர்களுடைய இரட்சகரிடமிருந்து கடுங்கோபத்திற்கும், இந்த வாழ்வில் இழிவுக்கும் உள்ளாகி விட்டனர். புதுமைகளைப் புகுத்துவோருக்கு இவ் விதமாகவே நாம் கூலி கொடுக்கின்றோம்.

7:153. பாவங்களைப் புரிந்து விட்டவுடன், அதன்பின்னர் பாவத்திற்காக வருந்தி, அத்துடன் நம்பிக்கை கெண்டு விட்டவர்களைப் பொறுத்த வரை, உம்முடைய இரட்சகர் - இதன் பின்னர் - மன்னிப்பவர், மிக்க கருணையாளர்.

7:154. மோஸஸின் கோபம் தணிந்த போது, தங்களுடைய இரட்சகரிடம் பக்தியுடையவர்களுக்கு வழிகாட்டலையும் கருணையையும் கொண்டிருந்த அந்தப் பலகைகளை அவர் பொறுக்கி எடுத்துக் கொண்டார்.

7:155. மோஸஸ் பின்னர் தன்னுடைய சமூகத்தாரில் இருந்து எழுபது ஆண்களை, நியமிக்கப்பட்ட நம்முடைய சந்திப்பிற்கு வருவதற்காகத் தேர்ந்தெடுத்தார். அதிர்வானது அவர்களைக் குலுக்கிய போது, அவர் கூறினார், "என் இரட்சகரே, நீர் இவ்வாறு நாடியிருந்தால், கடந்த காலத்திலேயே அவர்களை, என்னுடன் சேர்த்து, அழித்தொழித்திருக்க உம்மால் இயலும். எங்களுக்கிடையில் மூடர்களாக இருப்பவர்களின் செய்கைகளுக்காக எங்களை நீர் அழித்தொழித்திடுவீரா? இது எங்களுக்காக நீர் நிர்ணயித்துள்ள சோதனையாகவே இருக்க வேண்டும். இதனைக் கொண்டு, நீர் நாடுகின்ற எவரையும் நீர் கண்டனம் செய்து விடுகின்றீர், மேலும் நீர் நாடுகின்ற எவரையும் வழி நடத்துகின்றீர். நீரே எங்களுடைய இரட்சகரும் அதிபதியும் ஆவீர், எனவே எங்களை மன்னித்திடுவீராக, உம்முடைய கருணையை எங்கள் மேல் பொழிவீராக; மன்னிப்போரில் நீரே மிகச் சிறந்தவர்.

7:156. "மேலும் இந்த உலகிலும் அத்துடன் மறுவுலகத்திலும் எங்களுக்கு நன்மையை விதித்திடுவீராக. நாங்கள் உம்மிடம் வருந்துகின்றோம்." அவர் கூறினார், "நான் நாடுகின்ற எவர் மீதும் என்னுடைய தண்டனை ஏற்படும். ஆனால் என்னுடைய கருணை அனைத்துப் பொருட்களையும் சூழ்ந்து கொண்டுள்ளது. இருப்பினும், அதனை நான் இவர்களுக்கெனக் குறிப்பிட்டு வைப்பேன், (1) நன்னெறியானதொரு வாழ்வு நடத்து பவர்கள், (2) கடமையான (ஜகாத்)* தர்மத்தைக் கொடுப்பவர்கள், (3) நம்முடைய வெளிப்பாடுகள் மீது நம்பிக்கை கொள்பவர்கள், மேலும்

*7:156 (ஜகாத்) கடமையான தர்மத்தின் முக்கியத்துவம் அளவுக்கு அதிகமாக வலியுறுத்தப்படுவதாகக் கொள்ள இயலாது. 6:141 ல் நிறுவப்பட்டுள்ளபடி, எந்த வருமானத்தையும் பெற்றவுடன் ஜகாத் கொடுக்கப்பட்டாக வேண்டும் - ஒருவரது நிகர வருமானத்தில் 2.5% பெற்றோர்கள், உறவினர்கள், அனாதைகள், ஏழைகள், பயணத்திலிருக்கின்ற அந்நியர்களுக்கு, இந்த வரிசையிலேயே கொடுக்கப்பட்டாக வேண்டும் பார்க்க 2:215.

7:157. (4) தங்களுடைய தோராவிலும் சுவிசேஷத்திலும்* எழுதப்பட்டிருப்பதை அவர்கள் காண்கின்றவரான, வேதம் வழங்கப்படாத சமுதாயத்தின் இந்த நபி (முஹம்மத் எனும்) இத்தூதரைப் பின்பற்றுகின்றவர்கள். அவர்களை நன்னெறியாளர்களாக இருக்கும்படி அவர் தூண்டுகின்றார், தீமைகளில் இருந்து அவர்களைத் தடுக்கின்றார், எல்லா நல்ல உணவுகளையும் அவர்களுக்கு அனுமதிக்கின்றார், அத்துடன் கெட்டதாக இருப்பதைத் தடை செய்கின்றார், மேலும் அவர்கள் மீது சுமத்தப்பட்டுள்ள சுமைகளையும் தளைகளையும் இறக்கி வைக்கின்றார். அவர் மீது நம்பிக்கை கொண்டு, அவரை மதித்து, அவருக்கு ஆதரவளித்து மேலும் அவருடன் வந்த ஒளியினைப் பின்பற்றுகின்றவர்களே வெற்றி பெற்றவர்களாக இருக்கின்றனர்."

*7:157 ஆதியாகமம் 18:15-19 மற்றும் ஜான் 14:16-17, & 16:13 ல் முஹம்மத் முன்னறிவிக்கப்படுகின்றார்.

7:158. கூறுவீராக, "மக்களே, நான் உங்கள் அனைவருக்குமான கடவுள்-ன் தூதனாக இருக்கின்றேன். வானங்கள் மற்றும் பூமியின் ஆட்சியதிகாரம் அவருக்கே உரியது. அவரைத் தவிர தெய்வம் இல்லை. அவர் வாழ்வையும் மரணத்தையும் கட்டுப்படுத்துகின்றார்." எனவே, நீங்கள் கடவுள் மற்றும் வேதம் வழங்கப்படாத சமுதாயத்தைச் சேர்ந்த இந்த நபியாகிய அவருடைய தூதர் மீது நம்பிக்கை கொள்ள வேண்டும், அவர் கடவுள் மற்றும் அவருடைய வார்த்தைகள் மீது நம்பிக்கை கொள்கின்றார். நீங்கள் வழிநடத்தப்படும் பொருட்டு, அவரைப் பின்பற்றுங்கள்.

7:159. மோஸஸைப் பின்பற்றுபவர்களில் சத்தியத்திற்கு ஏற்ப வழிநடத்தக் கூடியவர்களும் உள்ளனர், மேலும் அந்தச் சத்தியம் அவர்களை நன்னெறியாளர்களாக ஆக்குகின்றது.

7:160. நாம் அவர்களைப் பன்னிரண்டு குலச் சமுதாயங்களாகப் பிரித்தோம், மேலும் அவருடைய சமூகத்தார் அவரிடம் தண்ணீர் கேட்ட போது, மோஸஸுக்கு நாம் உள்ளுணர்வளித்தோம்: "உம்முடைய கைத்தடியால் பாறையை அடிப்பீராக," உடன் அதிலிருந்து பன்னிரண்டு ஊற்றுகள் பொங்கியெழுந்தன. இவ்விதமாக, ஒவ்வொரு சமுதாயமும் அதனுடைய தண்ணீரை அறிந்து கொண்டது, மேலும் மேகங்களைக் கொண்டு அவர்களுக்கு நாம் நிழல் தந்தோம், மேலும் மன்னா மற்றும் காடைகளை அவர்களுக்கு இறக்கி அனுப்பினோம்: "உங்களுக்கு நாம் வழங்கிய நல்ல பொருட்களில் இருந்து உண்ணுங்கள்." அவர்கள் தீங்கிழைத்தது நமக்கு அல்ல; அவர்கள் தங்களுடைய சொந்த ஆத்மாக்களுக்குத் தான் தீங்கிழைத்துக் கொண்டனர்.

7:161. "வசிப்பதற்காக இந்நகரத்தினுள் செல்லுங்கள், மேலும் நீங்கள் விரும்பியவாறு அதிலிருந்து உண்ணுங்கள், மக்களை இணக்கத்துடன் நடத்திடுங்கள், அத்துடன் எளிமையாக அதன் வாசலுக்குள் நுழையுங்கள். அப்போது நாம் உங்களுடைய வரம்புமீறல்களை மன்னிப்போம். நன்னெறியாளர்களுக்குரிய வெகுமதியை நாம் பெருக்குவோம்," என்று அவர்களிடம் கூறப்பட்டதை நினைவு கூர்ந்திடுங்கள்.

7:162. ஆனால் அவர்களில் பாவிகள் அவர்களுக்குக் கொடுக்கப்பட்டிருந்த கட்டளைகளின் இடத்தில் வேறு கட்டளைகளை மாற்றியமைத்துக் கொண்டனர். அதன் விளைவாக, அவர்களுடைய தீய தன்மையின் காரணத்தால், விண்ணிலிருந்து கண்டனத்தை அவர்கள் மீது நாம் இறக்கினோம்.

7:163. ஸப்பாத்தை அவமரியாதை செய்தவர்களான, கடலின் அருகிலிருந்த அந்தச் சமுதாயத்தைப் பற்றி அவர்களுக்கு நினைவூட்டுவீராக, அவர்கள் ஸப்பாத்தைக் கடைப்பிடித்துக் கொண்டிருந்த போது, மீன்கள் அவர்களுக்கு அபரிமிதமாக வந்தன. ஆனால் அவர்கள் ஸப்பாத்தை மீறியபோது, மீன்கள் வரவில்லை. அவர்களுடைய வரம்புமீறலின் ஒரு பின் விளைவாக, இவ்விதமாக அவர்களை நாம் வருத்தினோம்.

7:164. அவர்களில் ஒரு கூட்டத்தார் கூறியதை நினைவு கூர்ந்திடுவீராக, "கடவுள் நிச்சயமாக அழித்தொழித்து விடவோ அல்லது கடுமையாகத் தண்டிக்கவோ இருக்கின்ற மக்களுக்கு நீங்கள் ஏன் உபதேசிக்க வேண்டும்?" அவர்கள் பதிலளித்தனர், உங்களுடைய இரட்சகரிடம் பிழைபொறுக்கக் கேளுங்கள், அவர்கள் காப்பாற்றப்படக்கூடும் என்பதற்காக.

7:165. அவர்களுக்கு நினைவூட்டப்பட்டவற்றை அவர்கள் அலட்சியம் செய்தபோது, தீமையைத் தடுத்தவர்களை நாம் காப்பாற்றினோம், அத்துடன் தவறிழைத்தவர்களை அவர்களுடைய தீய தன்மைக்காக பயங்கரமானதொரு தண்டனையைக் கொண்டு வருத்தினோம்.

7:166. கட்டளைகளை அவர்கள் தொடர்ந்து எதிர்த்த போது, நாம் அவர்களிடம் கூறினோம், இழிவுக்குட் பட்ட குரங்குகளாக நீங்கள் ஆகிவிடுங்கள்.

7:167. கூடுதலாக, உயிர்த்தெழுப்பப்படுகின்ற நாள் வரை, அவர்கள் மீது கடும் வன்கொடுமையைச் சுமத்தக் கூடிய மக்களை அவர்களுக்கெதிராக அவர் எழுப்புவார் என்று உம்முடைய இரட்சகர் விதித்துள்ளார். உம்முடைய இரட்சகர் தண்டனையை நிறைவேற்று வதில் மிகவும் திறன் வாய்ந்தவராக இருக்கின்றார், மேலும் உறுதியாக அவர் மன்னிப்பவர், மிக்க கருணையாளர்.

7:168. பூமி எங்கிலும் பல சமுதாயங்களுக்கிடையில் அவர்களை நாம் சிதறடித்தோம். அவர்களில் சிலர் நன்னெறியாளர்களாக இருந்தனர், மேலும் சிலர் நன்னெறியில் குறைந்தவர்களாக இருந்தனர். வளம் மற்றும் கஷ்டத்தைக் கொண்டு அவர்களை நாம் சோதித்தோம், அவர்கள் திரும்பக் கூடும் என்பதற்காக.

7:169. அவர்களுக்குப் பின்னர், வேதத்தை வாரிசாகப் பெற்றவர்களான புதிய தலைமுறைகளை அவர் மாற்றியமைத்தார். ஆனால் அதற்கு மாறாக, அவர்கள், "நாங்கள் மன்னிக்கப்பட்டு விடுவோம்," என்று கூறியவர்களாக இவ்வுலக வாழ்வைத் தேர்ந்தெடுத்துக் கொண்டனர். ஆனால் பின்னரும் அவர்கள் இவ்வுலகத்தின் பொருட்களையே தொடர்ந்து தேர்ந்தெடுத்தனர், வேதத்தை உயர்த்திப் பிடிப்பதென்றும், கடவுள்-ஐப் பற்றி சத்தியத்தைத் தவிர எதனையும் கூறுவதில்லையென்றும் ஓர் உடன்படிக்கையை அவர்கள் செய்யவில்லையா? வேதத்தை அவர்கள் கற்றுக் கொள்ளவில்லையா? உறுதியாக, மறுவுலகத்தின் தங்குமிடமானது நன்னெறியில் நிலைத்திருப் பவர்களுக்கு மிகவும் மேலானதாக உள்ளது. நீங்கள் புரிந்து கொள்ள வில்லையா?

7:170. எவர்கள் வேதத்தை உயர்த்திப் பிடித்து, மேலும் (ஸலாத்) தொடர்புத் தொழுகைகளைக் கடைப்பிடிக்கின்றனரோ, பக்திமான்களுக்குப் பிரதிபலனளிக்க நாம் ஒருபோதும் தவறுவதில்லை.

7:171. ஒரு குடையைப் போல் அந்த மலையை அவர்களுக்கு மேல் நாம் உயர்த்தினோம், மேலும் அது தங்கள் மீது விழுந்து விடப்போகின்றது என்று அவர்கள் நினைத்தனர்: நாம் உங்களுக்குக் கொடுத்தவற்றை, நீங்கள் பலமாக உயர்த்திப் பிடிக்க வேண்டும், மேலும் நீங்கள் காப்பாற்றப்படும் பொருட்டு, அதில் உள்ளவற்றை நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

7:172. ஆதமுடைய வழிவந்தவர்கள் அனைவரையும் உம் இரட்சகர் ஒன்று திரட்டி, அவர்களுக்கு அவர்களையே சாட்சியாக வைத்ததை நினைவு கூர்ந்திடுவீராக: "நான்தான் உங்களுடைய இரட்சகர் அல்லவா? அவர்கள் அனைவரும் கூறினர்," ஆம். நாங்கள் சாட்சி பகர்கின்றோம். ஆகவே, உயிர்த்தெழுப்பப்படுகின்ற நாள் அன்று, "இது குறித்து நாங்கள் அறியாதவர்களாக இருந்தோம்," என்று நீங்கள் கூற இயலாது.

*7:172 எனவே, மானிட இனத்தவர் ஒவ்வொருவரும் கடவுளைப்பற்றி இயல்பான ஒரு அறிவுடனேயே பிறக்கின்றனர்.

7:173. அன்றி, "எங்கள் பெற்றோர்கள்தான் போலித் தெய்வ வழிபாட்டை கடைப்பிடித்தனர், எனவே நாங்கள் அவர்களுடைய காலடிச் சுவடுகளை மட்டுமே பின்பற்றி னோம். மற்றவர்கள் புகுத்திய புதுமைகளுக்காக எங்களை நீர் தண்டிப்பீரா,?" என்றும் நீங்கள் கூற இயலாது.

7:174. மக்கள் தங்களையே மீட்டுக் கொள்வதைச்* சாத்தியமாக்குவதற்காக, இவ்வெளிப்பாடுகளை இவ்விதமாக நாம் விவரிக்கின்றோம்.

*7:174 கடவுளின் சாம்ராஜ்யத்திற்குத் திரும்புவதற்கு இந்த வாழ்வானது நமது கடைசி வாய்ப்பாகும் (பார்க்க அறிமுகவுரை).

7:175. நம்முடைய சான்றுகள் கொடுக்கப்பட்டு, ஆனால் அவற்றை அலட்சியம் செய்வதைத் தேர்ந்தெடுத்துக் கொண்ட ஒருவனைப் பற்றிய செய்தியை அவர்களுக்கு எடுத்துக் கூறுவீராக. அதன் பின்விளைவாக, அவனொரு வழிதவறியவனாகி விடும் வரை, சாத்தான் அவனைப் பின்தொடர்ந்தான்.

7:176. நாம் நாடியிருந்தால், அதனைக் கொண்டு அவனை நாம் உயர்த்தியிருப்போம், ஆனால் அவன் பூமியில் ஒட்டிக் கொள்வதில் பிடிவாதமாக இருந்தான், அத்துடன் தன்னுடைய சுய அபிப்பிராயங்களைப் பின் தொடர்ந்தான். எனவே, அவன் நாயைப் போன்றவன்; நீர் அதனைக் கொஞ்சினாலும் அல்லது அதனைத் திட்டினாலும் அது ஏங்கத்தான் செய்யும். நம்முடைய சான்றுகளை நிராகரிக்கின்ற மக்களுடைய உதாரணம் இத்தகையதேயாகும். அவர்கள் சிந்திக்கும் பொருட்டு, இந்த விவரங்களை விவரிப்பீராக.

7:177. நம்முடைய சான்றுகளை நிராகரிக்கின்றவர்களான மக்களுடைய உதாரணம் உண்மையில் கெட்டதாகும்; அவர்கள் அநீதமிழைப்பது தங்களுடைய சொந்த ஆத்மாக்களுக்கு மட்டுமேயாகும்.

7:178. எவரைக் கடவுள் வழிநடத்துகின்றாரோ அவரே உண்மையில் வழிநடத்தப்பட்டவராவார், மேலும் எவரையெல்லாம் அவர் வழிகேட்டிற்கு ஆட்படுத்தி விடுகின்றாரோ, இவர்கள்தான் நஷ்டவாளிகள் ஆவர்.

7:179. ஜின்கள் மற்றும் மனிதர்களில் ஏராளமானோரை நாம் நரகத்திற்கு ஆட்படுத்தி விட்டோம். அவர்களுக்கு மனங்கள் உண்டு, அதனைக் கொண்டு அவர்கள் புரிந்து கொள்வதில்லை, கண்கள் உண்டு, அதனைக் கொண்டு அவர்கள் பார்ப்பதில்லை, மேலும் காதுகள் உண்டு, அதனைக் கொண்டு அவர்கள் செவியேற்பதில்லை. அவர்கள் விலங்குகளைப் போன்றவர்கள்; அல்ல, அவர்கள் இன்னும் மோசமானவர்கள் - அவர்கள் முற்றிலும் அறியாதவர்களாக இருக்கின்றனர்.

7:180. மிகவும் அழகிய பெயர்கள் கடவுள்-க்கே உரியன; அதனைக் கொண்டு அவரை அழையுங்கள், அவருடைய பெயர்களைத் திரிப்பவர்களை அலட்சியம் செய்திடுங்கள். அவர்களுடைய பாவங்களுக்காக அவர்கள் கூலி கொடுக்கப்படுவார்கள்.

7:181. நம்முடைய படைப்பினங்களில், சத்தியத்தைக் கொண்டு வழிநடத்துகின்றவர்கள் உள்ளனர், மேலும் அந்தச் சத்தியம் அவர்களை நன்னெறியாளர்களாக ஆக்குகின்றது.

7:182. நம்முடைய வெளிப்பாடுகளை நிராகரிப்பவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் அதனை எப்போதும் உணர்ந்து கொள்ளாதவாறு, அவர்களை நாம் இழுத்துச் செல்கின்றோம்.

7:183. அவர்களுக்கு நான் ஊக்கமும் கூடக் கொடுப்பேன்; என்னுடைய திட்டம் வலியதாக உள்ளது.

7:184. (தூதராகிய) அவர்களுடைய தோழரைப் பற்றி அவர்கள் ஏன் சிந்திக்கக் கூடாது? அவர் கிறுக்கர் அல்லர். அவர் ஆழ்ந்ததோர் எச்சரிப்பவர் மட்டுமேயாவார்.

7:185. வானங்கள் மற்றும் பூமியின் சாம்ராஜ்யத்தையும், மேலும் கடவுள் படைத்துள்ள எல்லாப் பொருட்களையும் அவர்கள் நோட்டமிடவில்லையா? அவர்களுடைய வாழ்க்கையின் முடிவு அருகிலேயே இருக்கக் கூடும் என்று எப்பொழுதாவது அவர்களுக்குத் தோன்றுகின்றதா? இதனைத் தவிர, எந்த ஹதீஸின் மீது அவர்கள் நம்பிக்கை கொள்கின்றனர்?

7:186. கடவுள் எவரை வழிதவறுதலுக்கு உட்படுத்தி விட்டாரோ, அவரை வழிநடத்துவதற்கு எவரொருவருக்கும் எந்த வழிவகையும் இல்லை. மூடத்தனமான தவறுகள் புரிகின்றவர்களாக, அவர்களுடைய பாவங்களில் அவர்களை அவர் விட்டு விடுகின்றார்.

7:187. (வேளை எனும்)* உலகத்தின் முடிவைப்பற்றியும், எப்பொழுது அது நிகழ்ந்தேறும் என்றும் அவர்கள் உம்மிடம் கேட்கின்றனர். கூறுவீராக, "அதனைப் பற்றிய அறிவு என் இரட்சகரிடம் உள்ளது. அவர் மட்டுமே அதன் நேரத்தை* வெளிப்படுத்துகின்றார். வானங்கள் மற்றும் பூமியில், பளுவானதாக அது உள்ளது. திடீரெனவே தவிர உங்களிடம் அது வந்து விடாது."**அதன் கட்டுப்பாடு உம்மிடத்தில் இருப்பதைப் போல் அவர்கள் உம்மிடம் கேட்கின்றனர். கூறுவீராக, "அதனைப் பற்றிய அறிவு கடவுள்-யிடத்தில் உள்ளது," ஆனால் அதிகமான மக்கள் அறிய மாட்டார்கள்.

*7:187 கடவுளின் உடன்படிக்கைத் தூதர் மூலமாக, இத்தகவலை வெளிப்படுத்துவதற்கு உகந்த நேரம் கி.பி.1980 ஆக இருக்க வேண்டும் என்பது முன்னரே விதிக்கப்பட்டு விட்டதாக இருந்தது (பார்க்க 15:87, 72:27) மற்றும் பின் இணைப்புக்கள் 2 & 11). **7:187 அந்த "வேளை" நம்பமறுப்பவர்களுக்கு மட்டுமே "திடீரென" வரும் (பார்க்க பின் இணைப்பு 11).

7:188. கூறுவீராக, "எனக்கே நன்மையோ அல்லது எனக்கே தீமையோ செய்து கொள்வதற்கு என்னிடம் எந்தச் சக்தியும் இல்லை. கடவுள் நாடுவது மட்டுமே எனக்கு நேரிடுகின்றது. நான் எதிர்காலத்தை அறிந்திருப் பேனாயின், என்னுடைய செல்வவளத்தை நான் அதிகரித்துக் கொண்டு இருந்திருப்பேன், அத்துடன் எந்தத் தீங்கும் என்னை வருத்தியிருக்காது. நம்பிக்கை கொண்டவர்களுக்கு ஓர் எச்சரிப்பவன் அத்துடன் நற்செய்தி தாங்கிய ஒருவன் என்பதை விட நான் அதிகம் எதுவுமில்லை."

7:189. ஒரு நபரில் (ஆதம்) இருந்து உங்களை அவர் படைத்தார். அதனைத் தொடர்ந்து, ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் ஒரு ஜோடியை, அவளுடன் அமைதி காண்பதற்காக அவர் தருகின்றார். அவள் பின்னர் அவளால் உணரக் கூட இயலாத ஓர் இலேசான சுமையைக் சுமக்கின்றாள். அச்சுமையானது கனமாகிக் கொண்டே போகும் போது, அவர்கள் தங்களுடைய இரட்சகராகிய கடவுள்-யிடம் இறைஞ்சுகின்றனர்: "ஒரு நல்ல குழந்தையை எங்களுக்கு நீர் தந்தால், நாங்கள் நன்றியுடையவர்களாக இருப்போம்."

7:190. ஆனால் ஒரு நல்ல குழந்தையை அவர்களுக்கு அவர் கொடுக்கின்ற போது, அவர்கள் அவருடைய பரிசையே அவருக்குப் போட்டியாகி விடுகின்ற அளவுக்கு ஒரு போலித் தெய்வமாக மாற்றி விடுகின்றனர். எந்தப் பங்குதாரர்களுக்கும் மிகவும் அப்பாற் பட்டு, கடவுள் உயர்ந்தவராவார்.

7:191. எந்த ஒன்றையும் படைக்காத, மேலும் அவர்களே படைக்கப்பட்டவர்களாக இருக்கின்ற போலித் தெய்வங்களை அவர்கள் இணைவழிபாடு செய்கின்றனர் என்பது ஒரு நிதர்சனமல்லவா?

7:192. அவர்களுக்கு உதவி செய்யவோ அன்றி தங்களுக்கே கூட உதவி செய்து கொள்ளவோ இயலாத போலித் தெய்வங்கள்?

7:193. வழிகாட்டுதலின் பால் நீங்கள் அவர்களை அழைக்கும் போது, அவர்கள் உங்களைப் பின்பற்றுவதில்லை. எனவே, அவர்களை நீங்கள் அழைக்கின்றீர்களோ, அல்லது மௌனமாக இருந்து விடுகின்றீர்களோ, அவர்களுக்கு அது சமமேயாகும்.

7:194. கடவுள்-வுடன் நீங்கள் பிரார்த்திக்கின்ற போலித் தெய்வங்கள் உங்களைப் போன்ற படைப்பினங்களேயாவர். சென்று அவர்களை அழைத்துப் பாருங்கள்; நீங்கள் சரியானவர்களாக இருந்தால், அவர்கள் உங்களுக்குப் பதிலளிக்கட்டும்.

7:195. அவர்கள் நடக்கக்கூடிய கால்கள் அவர்களுக்கு இருக்கின்றனவா? தங்களையே அவர்கள் தற்காத்துக் கொள்ளக்கூடிய கரங்கள் அவர்களுக்கு இருக்கின்றனவா? அவர்கள் காணக்கூடிய கண்கள் அவர்களுக்கு இருக்கின்றனவா? அவர்கள் செவியேற்கக் கூடிய காதுகள் அவர்களுக்கு இருக்கின்றனவா? கூறுவீராக, "உங்களுடைய போலித் தெய்வங்களை அழையுங்கள், மேலும் தாமதமின்றி என்னைக் கடுமையாகத் தாக்கும்படி அவர்களைக் கேட்டுக் கொள்ளுங்கள்.

7:196. "கடவுள் தான் என்னுடைய ஒரே இரட்சகரும் அதிபதியும் ஆவார்; இந்த வேதத்தை வெளிப்படுத்திய அந்த ஒருவர். அவர் நன்னெறியாளர்களைப் பாதுகாக்கின்றார்.

7:197. "அவருடன் நீங்கள் அமைத்துக் கொள்கின்ற போலித் தெய்வங்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் உங்களுக்கு உதவி செய்ய இயலாது, அன்றி அவர்கள் தங்களுக்கே உதவி செய்து கொள்ள இயலாது."

7:198. வழிகாட்டுதலின் பால் அவர்களை நீங்கள் அழைக்கும் போது, அவர்கள் செவியேற்பதில்லை, அத்துடன் அவர்கள் உம்மை நோக்குவதை நீர் காண்கின்றீர், ஆனால் அவர்கள் காண்பதில்லை.

7:199. நீர் பிழைபொறுத்தலைக் கைக்கொள்ளவும், சகிப்புத் தன்மையைப் பரிந்துரைக்கவும், அறிவற்றவர்களை அலட்சியம் செய்திடவும் வேண்டும்.

7:200. சாத்தான் ஏதேனும் கிசுகிசுப்பை உம்மிடம் கிசுகிசுத்தால், கடவுள்-யிடம் அடைக்கலம் தேடுவீராக; அவர் செவியேற்பவர், சர்வமும் அறிந்தவர்.

7:201. நன்னெறியாளர்களாக இருப்பவர்கள், சாத்தான் ஒரு திட்டத்துடன் அவர்களை நெருங்குகின்ற போதெல்லாம், அவர்கள் நினைவுபடுத்திக் கொள்வார்கள், உடனே அவர்கள் காணக்கூடியவர்களாக ஆகி விடுகின்றனர்.

7:202. வழிதவறுதலில் சென்று விடுமாறு அவர்களுடைய சகோதரர்கள் அவர்களை இடையறாது மயக்கு கின்றனர்.

7:203. அவர்கள் கோருகின்ற ஓர் அற்புதத்தை நீர் கொண்டு வராவிட்டால், அவர்கள் கூறுகின்றனர், "ஏன் அதற்காகக் கேட்கக் கூடாது?" கூறுவீராக, "என்னுடைய இரட்சகரிடமிருந்து எனக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்டவற்றை மட்டுமே நான் பின்பற்றுகின்றேன்." இவை உங்களுடைய இரட்சகரிடமிருந்துள்ள அறிவூட்டல்களாகவும், வழிகாட்டுதலாகவும், நம்பிக்கை கொண்ட மக்களுக்கு கருணையுமாக இருக்கின்றன.

7:204. குர்ஆன் எடுத்துக் கூறப்படும்போது, அதனை நீங்கள் கருத்தூன்றிச் செவியேற்கவும் கவனத்தில் எடுத்துக் கொள்ளவும் வேண்டும், நீங்கள் கருணையை அடையும் பொருட்டு.

7:205. உமக்குள்ளேயும், பகிரங்கமாகவும், தனிமையிலும், சாந்தமாகவும், பகலும் இரவும் உம்முடைய இரட்சகரை நீர் நினைவில் கொள்ள வேண்டும்; அறியாதவராக இருந்திடாதீர்.*

*7:205 ஒரு நாளின் பெரும்பகுதி உங்கள் மனதை ஆக்கிரமித்திருக்கின்ற எவராயினும் அல்லது எதுவாயினும் அதுதான் உங்களுடைய தெய்வமாக இருக்கின்றது. கடவுள் மீது நம்பிக்கை கொண்டவர்களில் பலர் நரகத்திற்கென விதிக்கப்பட்டுள்ளனர் என்ற நிதர்சனத்தை இது விளக்குகின்றது (பார்க்க 12:106, 23:84-90 மற்றும் பின் இணைப்பு 27).

7:206. உம்முடைய இரட்சகரிடம் இருப்பவர்கள் ஒரு போதும் அவரை வழிபடுவதற்கு மிகவும் கர்வம் கொண்டவர்களாக இருப்பதில்லை; அவர்கள் அவரைத் துதிக்கின்றனர், மேலும் அவர் முன்னர் சிரம் பணிந்து விழுகின்றனர்.