. ١:٢٠ طه
. ٢:٢٠ ما أَنزَلنا عَلَيكَ القُرءانَ لِتَشقىٰ
. ٣:٢٠ إِلّا تَذكِرَةً لِمَن يَخشىٰ
. ٤:٢٠ تَنزيلًا مِمَّن خَلَقَ الأَرضَ وَالسَّمٰوٰتِ العُلَى
. ٥:٢٠ الرَّحمٰنُ عَلَى العَرشِ استَوىٰ
. ٦:٢٠ لَهُ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَما فِى الأَرضِ وَما بَينَهُما وَما تَحتَ الثَّرىٰ
. ٧:٢٠ وَإِن تَجهَر بِالقَولِ فَإِنَّهُ يَعلَمُ السِّرَّ وَأَخفَى
. ٨:٢٠ اللَّهُ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ لَهُ الأَسماءُ الحُسنىٰ
. ٩:٢٠ وَهَل أَتىٰكَ حَديثُ موسىٰ
. ١٠:٢٠ إِذ رَءا نارًا فَقالَ لِأَهلِهِ امكُثوا إِنّى ءانَستُ نارًا لَعَلّى ءاتيكُم مِنها بِقَبَسٍ أَو أَجِدُ عَلَى النّارِ هُدًى
. ١١:٢٠ فَلَمّا أَتىٰها نودِىَ يٰموسىٰ
. ١٢:٢٠ إِنّى أَنا۠ رَبُّكَ فَاخلَع نَعلَيكَ إِنَّكَ بِالوادِ المُقَدَّسِ طُوًى
. ١٣:٢٠ وَأَنَا اختَرتُكَ فَاستَمِع لِما يوحىٰ
. ١٤:٢٠ إِنَّنى أَنَا اللَّهُ لا إِلٰهَ إِلّا أَنا۠ فَاعبُدنى وَأَقِمِ الصَّلوٰةَ لِذِكرى
. ١٥:٢٠ إِنَّ السّاعَةَ ءاتِيَةٌ أَكادُ أُخفيها لِتُجزىٰ كُلُّ نَفسٍ بِما تَسعىٰ
. ١٦:٢٠ فَلا يَصُدَّنَّكَ عَنها مَن لا يُؤمِنُ بِها وَاتَّبَعَ هَوىٰهُ فَتَردىٰ
. ١٧:٢٠ وَما تِلكَ بِيَمينِكَ يٰموسىٰ
. ١٨:٢٠ قالَ هِىَ عَصاىَ أَتَوَكَّؤُا۟ عَلَيها وَأَهُشُّ بِها عَلىٰ غَنَمى وَلِىَ فيها مَـٔارِبُ أُخرىٰ
. ١٩:٢٠ قالَ أَلقِها يٰموسىٰ
. ٢٠:٢٠ فَأَلقىٰها فَإِذا هِىَ حَيَّةٌ تَسعىٰ
. ٢١:٢٠ قالَ خُذها وَلا تَخَف سَنُعيدُها سيرَتَهَا الأولىٰ
. ٢٢:٢٠ وَاضمُم يَدَكَ إِلىٰ جَناحِكَ تَخرُج بَيضاءَ مِن غَيرِ سوءٍ ءايَةً أُخرىٰ
. ٢٣:٢٠ لِنُرِيَكَ مِن ءايٰتِنَا الكُبرَى
. ٢٤:٢٠ اذهَب إِلىٰ فِرعَونَ إِنَّهُ طَغىٰ
. ٢٥:٢٠ قالَ رَبِّ اشرَح لى صَدرى
. ٢٦:٢٠ وَيَسِّر لى أَمرى
. ٢٧:٢٠ وَاحلُل عُقدَةً مِن لِسانى
. ٢٨:٢٠ يَفقَهوا قَولى
. ٢٩:٢٠ وَاجعَل لى وَزيرًا مِن أَهلى
. ٣٠:٢٠ هٰرونَ أَخِى
. ٣١:٢٠ اشدُد بِهِ أَزرى
. ٣٢:٢٠ وَأَشرِكهُ فى أَمرى
. ٣٣:٢٠ كَى نُسَبِّحَكَ كَثيرًا
. ٣٤:٢٠ وَنَذكُرَكَ كَثيرًا
. ٣٥:٢٠ إِنَّكَ كُنتَ بِنا بَصيرًا
. ٣٦:٢٠ قالَ قَد أوتيتَ سُؤلَكَ يٰموسىٰ
. ٣٧:٢٠ وَلَقَد مَنَنّا عَلَيكَ مَرَّةً أُخرىٰ
. ٣٨:٢٠ إِذ أَوحَينا إِلىٰ أُمِّكَ ما يوحىٰ
. ٣٩:٢٠ أَنِ اقذِفيهِ فِى التّابوتِ فَاقذِفيهِ فِى اليَمِّ فَليُلقِهِ اليَمُّ بِالسّاحِلِ يَأخُذهُ عَدُوٌّ لى وَعَدُوٌّ لَهُ وَأَلقَيتُ عَلَيكَ مَحَبَّةً مِنّى وَلِتُصنَعَ عَلىٰ عَينى
. ٤٠:٢٠ إِذ تَمشى أُختُكَ فَتَقولُ هَل أَدُلُّكُم عَلىٰ مَن يَكفُلُهُ فَرَجَعنٰكَ إِلىٰ أُمِّكَ كَى تَقَرَّ عَينُها وَلا تَحزَنَ وَقَتَلتَ نَفسًا فَنَجَّينٰكَ مِنَ الغَمِّ وَفَتَنّٰكَ فُتونًا فَلَبِثتَ سِنينَ فى أَهلِ مَديَنَ ثُمَّ جِئتَ عَلىٰ قَدَرٍ يٰموسىٰ
. ٤١:٢٠ وَاصطَنَعتُكَ لِنَفسِى
. ٤٢:٢٠ اذهَب أَنتَ وَأَخوكَ بِـٔايٰتى وَلا تَنِيا فى ذِكرِى
. ٤٣:٢٠ اذهَبا إِلىٰ فِرعَونَ إِنَّهُ طَغىٰ
. ٤٤:٢٠ فَقولا لَهُ قَولًا لَيِّنًا لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَو يَخشىٰ
. ٤٥:٢٠ قالا رَبَّنا إِنَّنا نَخافُ أَن يَفرُطَ عَلَينا أَو أَن يَطغىٰ
. ٤٦:٢٠ قالَ لا تَخافا إِنَّنى مَعَكُما أَسمَعُ وَأَرىٰ
. ٤٧:٢٠ فَأتِياهُ فَقولا إِنّا رَسولا رَبِّكَ فَأَرسِل مَعَنا بَنى إِسرٰءيلَ وَلا تُعَذِّبهُم قَد جِئنٰكَ بِـٔايَةٍ مِن رَبِّكَ وَالسَّلٰمُ عَلىٰ مَنِ اتَّبَعَ الهُدىٰ
. ٤٨:٢٠ إِنّا قَد أوحِىَ إِلَينا أَنَّ العَذابَ عَلىٰ مَن كَذَّبَ وَتَوَلّىٰ
. ٤٩:٢٠ قالَ فَمَن رَبُّكُما يٰموسىٰ
. ٥٠:٢٠ قالَ رَبُّنَا الَّذى أَعطىٰ كُلَّ شَىءٍ خَلقَهُ ثُمَّ هَدىٰ
. ٥١:٢٠ قالَ فَما بالُ القُرونِ الأولىٰ
. ٥٢:٢٠ قالَ عِلمُها عِندَ رَبّى فى كِتٰبٍ لا يَضِلُّ رَبّى وَلا يَنسَى
. ٥٣:٢٠ الَّذى جَعَلَ لَكُمُ الأَرضَ مَهدًا وَسَلَكَ لَكُم فيها سُبُلًا وَأَنزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخرَجنا بِهِ أَزوٰجًا مِن نَباتٍ شَتّىٰ
. ٥٤:٢٠ كُلوا وَارعَوا أَنعٰمَكُم إِنَّ فى ذٰلِكَ لَـٔايٰتٍ لِأُولِى النُّهىٰ
. ٥٥:٢٠ مِنها خَلَقنٰكُم وَفيها نُعيدُكُم وَمِنها نُخرِجُكُم تارَةً أُخرىٰ
. ٥٦:٢٠ وَلَقَد أَرَينٰهُ ءايٰتِنا كُلَّها فَكَذَّبَ وَأَبىٰ
. ٥٧:٢٠ قالَ أَجِئتَنا لِتُخرِجَنا مِن أَرضِنا بِسِحرِكَ يٰموسىٰ
. ٥٨:٢٠ فَلَنَأتِيَنَّكَ بِسِحرٍ مِثلِهِ فَاجعَل بَينَنا وَبَينَكَ مَوعِدًا لا نُخلِفُهُ نَحنُ وَلا أَنتَ مَكانًا سُوًى
. ٥٩:٢٠ قالَ مَوعِدُكُم يَومُ الزّينَةِ وَأَن يُحشَرَ النّاسُ ضُحًى
. ٦٠:٢٠ فَتَوَلّىٰ فِرعَونُ فَجَمَعَ كَيدَهُ ثُمَّ أَتىٰ
. ٦١:٢٠ قالَ لَهُم موسىٰ وَيلَكُم لا تَفتَروا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَيُسحِتَكُم بِعَذابٍ وَقَد خابَ مَنِ افتَرىٰ
. ٦٢:٢٠ فَتَنٰزَعوا أَمرَهُم بَينَهُم وَأَسَرُّوا النَّجوىٰ
. ٦٣:٢٠ قالوا إِن هٰذٰنِ لَسٰحِرٰنِ يُريدانِ أَن يُخرِجاكُم مِن أَرضِكُم بِسِحرِهِما وَيَذهَبا بِطَريقَتِكُمُ المُثلىٰ
. ٦٤:٢٠ فَأَجمِعوا كَيدَكُم ثُمَّ ائتوا صَفًّا وَقَد أَفلَحَ اليَومَ مَنِ استَعلىٰ
. ٦٥:٢٠ قالوا يٰموسىٰ إِمّا أَن تُلقِىَ وَإِمّا أَن نَكونَ أَوَّلَ مَن أَلقىٰ
. ٦٦:٢٠ قالَ بَل أَلقوا فَإِذا حِبالُهُم وَعِصِيُّهُم يُخَيَّلُ إِلَيهِ مِن سِحرِهِم أَنَّها تَسعىٰ
. ٦٧:٢٠ فَأَوجَسَ فى نَفسِهِ خيفَةً موسىٰ
. ٦٨:٢٠ قُلنا لا تَخَف إِنَّكَ أَنتَ الأَعلىٰ
. ٦٩:٢٠ وَأَلقِ ما فى يَمينِكَ تَلقَف ما صَنَعوا إِنَّما صَنَعوا كَيدُ سٰحِرٍ وَلا يُفلِحُ السّاحِرُ حَيثُ أَتىٰ
. ٧٠:٢٠ فَأُلقِىَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قالوا ءامَنّا بِرَبِّ هٰرونَ وَموسىٰ
. ٧١:٢٠ قالَ ءامَنتُم لَهُ قَبلَ أَن ءاذَنَ لَكُم إِنَّهُ لَكَبيرُكُمُ الَّذى عَلَّمَكُمُ السِّحرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيدِيَكُم وَأَرجُلَكُم مِن خِلٰفٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُم فى جُذوعِ النَّخلِ وَلَتَعلَمُنَّ أَيُّنا أَشَدُّ عَذابًا وَأَبقىٰ
. ٧٢:٢٠ قالوا لَن نُؤثِرَكَ عَلىٰ ما جاءَنا مِنَ البَيِّنٰتِ وَالَّذى فَطَرَنا فَاقضِ ما أَنتَ قاضٍ إِنَّما تَقضى هٰذِهِ الحَيوٰةَ الدُّنيا
. ٧٣:٢٠ إِنّا ءامَنّا بِرَبِّنا لِيَغفِرَ لَنا خَطٰيٰنا وَما أَكرَهتَنا عَلَيهِ مِنَ السِّحرِ وَاللَّهُ خَيرٌ وَأَبقىٰ
. ٧٤:٢٠ إِنَّهُ مَن يَأتِ رَبَّهُ مُجرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا يَموتُ فيها وَلا يَحيىٰ
. ٧٥:٢٠ وَمَن يَأتِهِ مُؤمِنًا قَد عَمِلَ الصّٰلِحٰتِ فَأُولٰئِكَ لَهُمُ الدَّرَجٰتُ العُلىٰ
. ٧٦:٢٠ جَنّٰتُ عَدنٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ خٰلِدينَ فيها وَذٰلِكَ جَزاءُ مَن تَزَكّىٰ
. ٧٧:٢٠ وَلَقَد أَوحَينا إِلىٰ موسىٰ أَن أَسرِ بِعِبادى فَاضرِب لَهُم طَريقًا فِى البَحرِ يَبَسًا لا تَخٰفُ دَرَكًا وَلا تَخشىٰ
. ٧٨:٢٠ فَأَتبَعَهُم فِرعَونُ بِجُنودِهِ فَغَشِيَهُم مِنَ اليَمِّ ما غَشِيَهُم
. ٧٩:٢٠ وَأَضَلَّ فِرعَونُ قَومَهُ وَما هَدىٰ
. ٨٠:٢٠ يٰبَنى إِسرٰءيلَ قَد أَنجَينٰكُم مِن عَدُوِّكُم وَوٰعَدنٰكُم جانِبَ الطّورِ الأَيمَنَ وَنَزَّلنا عَلَيكُمُ المَنَّ وَالسَّلوىٰ
. ٨١:٢٠ كُلوا مِن طَيِّبٰتِ ما رَزَقنٰكُم وَلا تَطغَوا فيهِ فَيَحِلَّ عَلَيكُم غَضَبى وَمَن يَحلِل عَلَيهِ غَضَبى فَقَد هَوىٰ
. ٨٢:٢٠ وَإِنّى لَغَفّارٌ لِمَن تابَ وَءامَنَ وَعَمِلَ صٰلِحًا ثُمَّ اهتَدىٰ
. ٨٣:٢٠ وَما أَعجَلَكَ عَن قَومِكَ يٰموسىٰ
. ٨٤:٢٠ قالَ هُم أُولاءِ عَلىٰ أَثَرى وَعَجِلتُ إِلَيكَ رَبِّ لِتَرضىٰ
. ٨٥:٢٠ قالَ فَإِنّا قَد فَتَنّا قَومَكَ مِن بَعدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السّامِرِىُّ
. ٨٦:٢٠ فَرَجَعَ موسىٰ إِلىٰ قَومِهِ غَضبٰنَ أَسِفًا قالَ يٰقَومِ أَلَم يَعِدكُم رَبُّكُم وَعدًا حَسَنًا أَفَطالَ عَلَيكُمُ العَهدُ أَم أَرَدتُم أَن يَحِلَّ عَلَيكُم غَضَبٌ مِن رَبِّكُم فَأَخلَفتُم مَوعِدى
. ٨٧:٢٠ قالوا ما أَخلَفنا مَوعِدَكَ بِمَلكِنا وَلٰكِنّا حُمِّلنا أَوزارًا مِن زينَةِ القَومِ فَقَذَفنٰها فَكَذٰلِكَ أَلقَى السّامِرِىُّ
. ٨٨:٢٠ فَأَخرَجَ لَهُم عِجلًا جَسَدًا لَهُ خُوارٌ فَقالوا هٰذا إِلٰهُكُم وَإِلٰهُ موسىٰ فَنَسِىَ
. ٨٩:٢٠ أَفَلا يَرَونَ أَلّا يَرجِعُ إِلَيهِم قَولًا وَلا يَملِكُ لَهُم ضَرًّا وَلا نَفعًا
. ٩٠:٢٠ وَلَقَد قالَ لَهُم هٰرونُ مِن قَبلُ يٰقَومِ إِنَّما فُتِنتُم بِهِ وَإِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحمٰنُ فَاتَّبِعونى وَأَطيعوا أَمرى
. ٩١:٢٠ قالوا لَن نَبرَحَ عَلَيهِ عٰكِفينَ حَتّىٰ يَرجِعَ إِلَينا موسىٰ
. ٩٢:٢٠ قالَ يٰهٰرونُ ما مَنَعَكَ إِذ رَأَيتَهُم ضَلّوا
. ٩٣:٢٠ أَلّا تَتَّبِعَنِ أَفَعَصَيتَ أَمرى
. ٩٤:٢٠ قالَ يَبنَؤُمَّ لا تَأخُذ بِلِحيَتى وَلا بِرَأسى إِنّى خَشيتُ أَن تَقولَ فَرَّقتَ بَينَ بَنى إِسرٰءيلَ وَلَم تَرقُب قَولى
. ٩٥:٢٠ قالَ فَما خَطبُكَ يٰسٰمِرِىُّ
. ٩٦:٢٠ قالَ بَصُرتُ بِما لَم يَبصُروا بِهِ فَقَبَضتُ قَبضَةً مِن أَثَرِ الرَّسولِ فَنَبَذتُها وَكَذٰلِكَ سَوَّلَت لى نَفسى
. ٩٧:٢٠ قالَ فَاذهَب فَإِنَّ لَكَ فِى الحَيوٰةِ أَن تَقولَ لا مِساسَ وَإِنَّ لَكَ مَوعِدًا لَن تُخلَفَهُ وَانظُر إِلىٰ إِلٰهِكَ الَّذى ظَلتَ عَلَيهِ عاكِفًا لَنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُ فِى اليَمِّ نَسفًا
. ٩٨:٢٠ إِنَّما إِلٰهُكُمُ اللَّهُ الَّذى لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ وَسِعَ كُلَّ شَىءٍ عِلمًا
. ٩٩:٢٠ كَذٰلِكَ نَقُصُّ عَلَيكَ مِن أَنباءِ ما قَد سَبَقَ وَقَد ءاتَينٰكَ مِن لَدُنّا ذِكرًا
. ١٠٠:٢٠ مَن أَعرَضَ عَنهُ فَإِنَّهُ يَحمِلُ يَومَ القِيٰمَةِ وِزرًا
. ١٠١:٢٠ خٰلِدينَ فيهِ وَساءَ لَهُم يَومَ القِيٰمَةِ حِملًا
. ١٠٢:٢٠ يَومَ يُنفَخُ فِى الصّورِ وَنَحشُرُ المُجرِمينَ يَومَئِذٍ زُرقًا
. ١٠٣:٢٠ يَتَخٰفَتونَ بَينَهُم إِن لَبِثتُم إِلّا عَشرًا
. ١٠٤:٢٠ نَحنُ أَعلَمُ بِما يَقولونَ إِذ يَقولُ أَمثَلُهُم طَريقَةً إِن لَبِثتُم إِلّا يَومًا
. ١٠٥:٢٠ وَيَسـَٔلونَكَ عَنِ الجِبالِ فَقُل يَنسِفُها رَبّى نَسفًا
. ١٠٦:٢٠ فَيَذَرُها قاعًا صَفصَفًا
. ١٠٧:٢٠ لا تَرىٰ فيها عِوَجًا وَلا أَمتًا
. ١٠٨:٢٠ يَومَئِذٍ يَتَّبِعونَ الدّاعِىَ لا عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَتِ الأَصواتُ لِلرَّحمٰنِ فَلا تَسمَعُ إِلّا هَمسًا
. ١٠٩:٢٠ يَومَئِذٍ لا تَنفَعُ الشَّفٰعَةُ إِلّا مَن أَذِنَ لَهُ الرَّحمٰنُ وَرَضِىَ لَهُ قَولًا
. ١١٠:٢٠ يَعلَمُ ما بَينَ أَيديهِم وَما خَلفَهُم وَلا يُحيطونَ بِهِ عِلمًا
. ١١١:٢٠ وَعَنَتِ الوُجوهُ لِلحَىِّ القَيّومِ وَقَد خابَ مَن حَمَلَ ظُلمًا
. ١١٢:٢٠ وَمَن يَعمَل مِنَ الصّٰلِحٰتِ وَهُوَ مُؤمِنٌ فَلا يَخافُ ظُلمًا وَلا هَضمًا
. ١١٣:٢٠ وَكَذٰلِكَ أَنزَلنٰهُ قُرءانًا عَرَبِيًّا وَصَرَّفنا فيهِ مِنَ الوَعيدِ لَعَلَّهُم يَتَّقونَ أَو يُحدِثُ لَهُم ذِكرًا
. ١١٤:٢٠ فَتَعٰلَى اللَّهُ المَلِكُ الحَقُّ وَلا تَعجَل بِالقُرءانِ مِن قَبلِ أَن يُقضىٰ إِلَيكَ وَحيُهُ وَقُل رَبِّ زِدنى عِلمًا
. ١١٥:٢٠ وَلَقَد عَهِدنا إِلىٰ ءادَمَ مِن قَبلُ فَنَسِىَ وَلَم نَجِد لَهُ عَزمًا
. ١١٦:٢٠ وَإِذ قُلنا لِلمَلٰئِكَةِ اسجُدوا لِـٔادَمَ فَسَجَدوا إِلّا إِبليسَ أَبىٰ
. ١١٧:٢٠ فَقُلنا يٰـٔادَمُ إِنَّ هٰذا عَدُوٌّ لَكَ وَلِزَوجِكَ فَلا يُخرِجَنَّكُما مِنَ الجَنَّةِ فَتَشقىٰ
. ١١٨:٢٠ إِنَّ لَكَ أَلّا تَجوعَ فيها وَلا تَعرىٰ
. ١١٩:٢٠ وَأَنَّكَ لا تَظمَؤُا۟ فيها وَلا تَضحىٰ
. ١٢٠:٢٠ فَوَسوَسَ إِلَيهِ الشَّيطٰنُ قالَ يٰـٔادَمُ هَل أَدُلُّكَ عَلىٰ شَجَرَةِ الخُلدِ وَمُلكٍ لا يَبلىٰ
. ١٢١:٢٠ فَأَكَلا مِنها فَبَدَت لَهُما سَوءٰتُهُما وَطَفِقا يَخصِفانِ عَلَيهِما مِن وَرَقِ الجَنَّةِ وَعَصىٰ ءادَمُ رَبَّهُ فَغَوىٰ
. ١٢٢:٢٠ ثُمَّ اجتَبٰهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَيهِ وَهَدىٰ
. ١٢٣:٢٠ قالَ اهبِطا مِنها جَميعًا بَعضُكُم لِبَعضٍ عَدُوٌّ فَإِمّا يَأتِيَنَّكُم مِنّى هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُداىَ فَلا يَضِلُّ وَلا يَشقىٰ
. ١٢٤:٢٠ وَمَن أَعرَضَ عَن ذِكرى فَإِنَّ لَهُ مَعيشَةً ضَنكًا وَنَحشُرُهُ يَومَ القِيٰمَةِ أَعمىٰ
. ١٢٥:٢٠ قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرتَنى أَعمىٰ وَقَد كُنتُ بَصيرًا
. ١٢٦:٢٠ قالَ كَذٰلِكَ أَتَتكَ ءايٰتُنا فَنَسيتَها وَكَذٰلِكَ اليَومَ تُنسىٰ
. ١٢٧:٢٠ وَكَذٰلِكَ نَجزى مَن أَسرَفَ وَلَم يُؤمِن بِـٔايٰتِ رَبِّهِ وَلَعَذابُ الـٔاخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبقىٰ
. ١٢٨:٢٠ أَفَلَم يَهدِ لَهُم كَم أَهلَكنا قَبلَهُم مِنَ القُرونِ يَمشونَ فى مَسٰكِنِهِم إِنَّ فى ذٰلِكَ لَـٔايٰتٍ لِأُولِى النُّهىٰ
. ١٢٩:٢٠ وَلَولا كَلِمَةٌ سَبَقَت مِن رَبِّكَ لَكانَ لِزامًا وَأَجَلٌ مُسَمًّى
. ١٣٠:٢٠ فَاصبِر عَلىٰ ما يَقولونَ وَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ قَبلَ طُلوعِ الشَّمسِ وَقَبلَ غُروبِها وَمِن ءانائِ الَّيلِ فَسَبِّح وَأَطرافَ النَّهارِ لَعَلَّكَ تَرضىٰ
. ١٣١:٢٠ وَلا تَمُدَّنَّ عَينَيكَ إِلىٰ ما مَتَّعنا بِهِ أَزوٰجًا مِنهُم زَهرَةَ الحَيوٰةِ الدُّنيا لِنَفتِنَهُم فيهِ وَرِزقُ رَبِّكَ خَيرٌ وَأَبقىٰ
. ١٣٢:٢٠ وَأمُر أَهلَكَ بِالصَّلوٰةِ وَاصطَبِر عَلَيها لا نَسـَٔلُكَ رِزقًا نَحنُ نَرزُقُكَ وَالعٰقِبَةُ لِلتَّقوىٰ
. ١٣٣:٢٠ وَقالوا لَولا يَأتينا بِـٔايَةٍ مِن رَبِّهِ أَوَلَم تَأتِهِم بَيِّنَةُ ما فِى الصُّحُفِ الأولىٰ
. ١٣٤:٢٠ وَلَو أَنّا أَهلَكنٰهُم بِعَذابٍ مِن قَبلِهِ لَقالوا رَبَّنا لَولا أَرسَلتَ إِلَينا رَسولًا فَنَتَّبِعَ ءايٰتِكَ مِن قَبلِ أَن نَذِلَّ وَنَخزىٰ
. ١٣٥:٢٠ قُل كُلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصوا فَسَتَعلَمونَ مَن أَصحٰبُ الصِّرٰطِ السَّوِىِّ وَمَنِ اهتَدىٰ
20:1. T. H.*
*20:1 The role of these Quranic initials as components of the Quran's awesome mathematical miracle is given in detail in Appendix 1.
20:2. We did not reveal the Quran to you, to cause you any hardship.
20:3. Only to remind the reverent.
20:4. A revelation from the Creator of the earth and the high heavens.
20:5. The Most Gracious; He has assumed all authority.
20:6. To Him belongs everything in the heavens, and the earth, and everything between them, and everything beneath the ground.
20:7. Whether you declare your convictions (or not) He knows the secret, and what is even more hidden.
20:8. God: there is no other god besides Him. To Him belong the most beautiful names.
20:9. Have you noted the history of Moses?
20:10. When he saw a fire, he said to his family, "Stay here. I have seen a fire. Maybe I can bring you some of it, or find some guidance at the fire."
20:11. When he came to it, he was called, "O, Moses.
20:12. "I am your Lord; remove your sandals. You are in the sacred valley, Tuwa.
20:13. "I have chosen you, so listen to what is being revealed.
20:14. "I am God; there is no other god beside Me. You shall worship Me alone, and observe the Contact Prayers (Salat) to remember Me.
20:15. "The Hour (end of the world) is surely coming; I will keep it almost hidden, for each soul must be paid for its works.
*20:15 The end of the world is given in the Quran, God's final message (15:87).
20:16. "Do not be diverted therefrom by those who do not believe in it - those who pursue their own opinions - lest you fall.
20:17. "What is this in your right hand, Moses?"
20:18. He said, "This is my staff. I lean on it, herd my sheep with it, and I use it for other purposes."
20:19. He said, "Throw it down, Moses."
20:20. He threw it down, whereupon it turned into a moving serpent.
20:21. He said, "Pick it up; do not be afraid. We will return it to its original state.
20:22. "And hold your hand under your wing; it will come out white without a blemish; another proof.
20:23. "We thus show you some of our great portents.
20:24. "Go to Pharaoh, for he has transgressed."
20:25. He said, "My Lord, cool my temper.
20:26. "And make this matter easy for me.
20:27. "And untie a knot from my tongue.
20:28. "So they can understand my speech.
20:29. "And appoint an assistant for me from my family.
20:30. "My brother Aaron.
20:31. "Strengthen me with him.
20:32. "Let him be my partner in this matter.
20:33. "That we may glorify You frequently.
20:34. "And commemorate You frequently.
20:35. "You are Seer of us."
20:36. He said, "Your request is granted, O Moses.
20:37. "We have blessed you another time.
20:38. "When we revealed to your mother what we revealed.
20:39. "Saying: `Throw him into the box, then throw him into the river. The river will throw him onto the shore, to be picked up by an enemy of Mine and an enemy of his.' I showered you with love from Me, and I had you made before My watchful eye.
20:40. "Your sister walked to them and said, `I can tell you about a nursing mother who can take good care of him.' We thus returned you to your mother, that she may be happy and stop worrying. And when you killed a person, we saved you from the grievous consequences; indeed we tested you thoroughly. You stayed years with the people of Midyan, and now you have come back in accordance with a precise plan.
20:41. "I have made you just for Me.
20:42. "Go with your brother, supported by My signs, and do not waver in remembering Me.
20:43. "Go to Pharaoh, for he transgressed.
20:44. "Speak to him nicely; he may take heed, or become reverent."
20:45. They said, "Our Lord, we fear lest he may attack us, or transgress."
20:46. He said, "Do not be afraid, for I will be with you, listening and watching.
20:47. "Go to him and say, `We are two messengers from your Lord. Let the Children of Israel go. You must refrain from persecuting them. We bring a sign from your Lord, and peace is the lot of those who heed the guidance.
20:48. "`We have been inspired that the retribution will inevitably afflict those who disbelieve and turn away.' "
20:49. He said, "Who is your Lord, O Moses."
20:50. He said, "Our Lord is the One who granted everything its existence, and its guidance."
20:51. He said, "What about the past generations?"
20:52. He said, "The knowledge thereof is with my Lord in a record. My Lord never errs, nor does He forget."
20:53. He is the One who made the earth habitable for you, and paved in it roads for you. And He sends down from the sky water with which we produce many different kinds of plants.
20:54. Eat and raise your livestock. These are sufficient proofs for those who possess intelligence.*
*20:54 Those who possess intelligence appreciate the fact that we are astronauts who were launched into space on this `Spaceship Earth.' God provided us with renewable food, water, pets, wildlife, and livestock, as we embark on this temporary space odyssey. Compare God's provisions to `Spaceship Earth' with the provisions we give to our astronauts (Appendix 7).
20:55. From it we created you, into it we return you, and from it we bring you out once more.
20:56. We showed him all our proofs, but he disbelieved and refused.
20:57. He said, "Did you come here to take us out of our land with your magic, O Moses?
20:58. "We will surely show you similar magic. Therefore, set an appointment that neither we, nor you will violate; in a neutral place."
20:59. He said, "Your appointed time shall be the day of festivities. Let us all meet in the forenoon."
20:60. Pharaoh summoned his forces, then came.
20:61. Moses said to them, "Woe to you. Do you fabricate lies to fight God and thus incur His retribution? Such fabricators will surely fail."
20:62. They disputed among themselves, as they conferred privately.
20:63. They said, "These two are no more than magicians who wish to take you out of your land with their magic, and to destroy your ideal way of life.
20:64. "Let us agree upon one scheme and face them as a united front. The winner today will have the upper hand."
20:65. They said, "O Moses, either you throw, or we will be the first to throw."
20:66. He said, "You throw." Whereupon, their ropes and sticks appeared to him, because of their magic, as if they were moving.
20:67. Moses harbored some fear.
20:68. We said, "Have no fear. You will prevail.
20:69. "Throw what you hold in your right hand, and it will swallow what they fabricated. What they fabricated is no more than the scheming of a magician. The magician's work will not succeed."
20:70. The magicians fell prostrate, saying, "We believe in the Lord of Aaron and Moses."
20:71. He said, "Did you believe in him without my permission? He must be your chief; the one who taught you magic. I will surely sever your hands and feet on alternate sides. I will crucify you on the palm trunks. You will find out which of us can inflict the worst retribution, and who outlasts whom."
20:72. They said, "We will not prefer you over the clear proofs that came to us, and over the One who created us. Therefore, issue whatever judgment you wish to issue. You can only rule in this lowly life.
20:73. "We have believed in our Lord, that He may forgive us our sins, and the magic that you forced us to perform. God is far better and Everlasting."
20:74. Anyone who comes to his Lord guilty will incur Hell, wherein he never dies, nor stays alive.
20:75. As for those who come to Him as believers who had led a righteous life, they attain the high ranks.
20:76. The gardens of Eden, beneath which rivers flow, will be their abode forever. Such is the reward for those who purify themselves.
20:77. We inspired Moses: "Lead My servants out, and strike for them a dry road across the sea. You shall not fear that you may get caught, nor shall you worry."
20:78. Pharaoh pursued them with his troops, but the sea overwhelmed them, as it was destined to overwhelm them.
20:79. Thus, Pharaoh misled his people; he did not guide them.
20:80. O Children of Israel, we delivered you from your enemy, summoned you to the right side of Mount Sinai, and we sent down to you manna and quails.
20:81. Eat from the good things we provided for you, and do not transgress, lest you incur My wrath. Whoever incurs My wrath has fallen.
20:82. I am surely Forgiving for those who repent, believe, lead a righteous life, and steadfastly remain guided.
20:83. "Why did you rush away from your people, O Moses?"
20:84. He said, "They are close behind me. I have rushed to You my Lord, that You may be pleased."
20:85. He said, "We have put your people to the test after you left, but the Samarian misled them."
20:86. Moses returned to his people, angry and disappointed, saying, "O my people, did your Lord not promise you a good promise? Could you not wait? Did you want to incur wrath from your Lord? Is this why you broke your agreement with me?"
20:87. They said, "We did not break our agreement with you on purpose. But we were loaded down with jewelry, and decided to throw our loads in. This is what the Samarian suggested."
20:88. He produced for them a sculpted calf, complete with a calf's sound.* They said, "This is your god, and the god of Moses." Thus, he forgot.
*20:88 & 96 The Samarian went to the spot where God spoke to Moses, and grabbed a fistful of dust upon which God's voice had echoed. This dust, when mixed with the molten gold, caused the golden statue to acquire the sound of a calf.
20:89. Could they not see that it neither responded to them, nor possessed any power to harm them, or benefit them?
20:90. And Aaron had told them, "O my people, this is a test for you. Your only Lord is the Most Gracious, so follow me, and obey my commands."
20:91. They said, "We will continue to worship it, until Moses comes back."
20:92. (Moses) said, "O Aaron, what is it that prevented you, when you saw them go astray,
20:93. "from following my orders? Have you rebelled against me?"
20:94. He said, "O son of my mother; do not pull me by my beard and my head. I was afraid that you might say, `You have divided the Children of Israel, and disobeyed my orders.' "
20:95. He said, "What is the matter with you, O Samarian?"
20:96. He said, "I saw what they could not see. I grabbed a fistful (of dust) from the place where the messenger stood, and used it (to mix into the golden calf). This is what my mind inspired me to do."
*20:88 & 96 The Samarian went to the spot where God spoke to Moses, and grabbed a fistful of dust upon which God's voice had echoed. This dust, when mixed with the molten gold, caused the golden statue to acquire the sound of a calf.
20:97. He said, "Then go, and, throughout your life, do not even come close. You have an appointed time (for your final judgment) that you can never evade. Look at your god that you used to worship; we will burn it and throw it into the sea, to stay down there forever."
20:98. Your only god is God; the One beside whom there is no other god. His knowledge encompasses all things.
20:99. We thus narrate to you some news from the past generations. We have revealed to you a message from us.
20:100. Those who disregard it will bear a load (of sins) on the Day of Resurrection.
20:101. Eternally they abide therein; what a miserable load on the Day of Resurrection!
20:102. That is the day when the horn is blown, and we summon the guilty on that day blue.
20:103. Whispering among themselves, they will say, "You have stayed (in the first life) no more than ten days!"
20:104. We are fully aware of their utterances. The most accurate among them will say, "You stayed no more than a day."
20:105. They ask you about the mountains. Say, "My Lord will wipe them out.
20:106. "He will leave them like a barren, flat land.
20:107. "Not even the slightest hill will you see therein, nor a dip."
20:108. On that day, everyone will follow the caller, without the slightest deviation. All sounds will be hushed before the Most Gracious; you will hear nothing but whispers.
20:109. On that day, intercession will be useless, except for those permitted by the Most Gracious, and whose utterances conform to His will.
20:110. He knows their past and their future, while none encompasses His knowledge.
20:111. All faces will submit to the Living, the Eternal, and those who are burdened by their transgressions will fail.
20:112. As for those who worked righteousness, while believing, they will have no fear of injustice or adversity.
20:113. We thus revealed it, an Arabic Quran, and we cited in it all kinds of prophecies, that they may be saved, or it may cause them to take heed.
20:114. Most Exalted is God, the only true King. Do not rush into uttering the Quran before it is revealed to you, and say, "My Lord, increase my knowledge."
20:115. We tested Adam in the past, but he forgot, and we found him indecisive.
*20:115 When Satan challenged God's absolute authority (38:69), you and I did not make a firm stand against Satan. God is giving us a chance, on this earth, to redeem ourselves by denouncing Satan and upholding God's absolute authority (Appendix 7).
20:116. Recall that we said to the angels, "Fall prostrate before Adam." They fell prostrate, except Satan; he refused.
20:117. We then said, "O Adam, this is an enemy of you and your wife. Do not let him evict you from Paradise, lest you become miserable.
20:118. "You are guaranteed never to hunger therein, nor go unsheltered.
20:119. "Nor will you thirst therein, nor suffer from any heat."
20:120. But the devil whispered to him, saying, "O Adam, let me show you the tree of eternity and unending kingship."
20:121. They ate from it, whereupon their bodies became visible to them, and they tried to cover themselves with the leaves of Paradise. Adam thus disobeyed his Lord, and fell.
20:122. Subsequently, his Lord chose him, redeemed him, and guided him.
20:123. He said, "Go down therefrom, all of you. You are enemies of one another. When guidance comes to you from Me, anyone who follows My guidance will not go astray, nor suffer any misery.
20:124. "As for the one who disregards My message, he will have a miserable life, and we resurrect him, on the Day of Resurrection, blind."
20:125. He will say, "My Lord, why did you summon me blind, when I used to be a seer?"
20:126. He will say, "Because you forgot our revelations when they came to you, you are now forgotten."
20:127. We thus requite those who transgress and refuse to believe in the revelations of their Lord. The retribution in the Hereafter is far worse and everlasting.
20:128. Does it ever occur to them how many previous generations we have annihilated? They are now walking in the homes of those before them. These are signs for those who possess intelligence.
20:129. If it were not for your Lord's predetermined plan, they would have been judged immediately.
20:130. Therefore, be patient in the face of their utterances, and praise and glorify your Lord before sunrise and before sunset. And during the night glorify Him, as well as at both ends of the day, that you may be happy.
20:131. And do not covet what we bestowed upon any other people. Such are temporary ornaments of this life, whereby we put them to the test. What your Lord provides for you is far better, and everlasting.
20:132. You shall enjoin your family to observe the contact prayers (Salat), and steadfastly persevere in doing so. We do not ask you for any provisions; we are the ones who provide for you. The ultimate triumph belongs to the righteous.
20:133. They said, "If he could only show us a miracle from his Lord!" Did they not receive sufficient miracles with the previous messages?
20:134. Had we annihilated them before this, they would have said, "Our Lord, had You sent a messenger to us, we would have followed Your revelations, and would have avoided this shame and humiliation."
20:135. Say, "All of us are waiting, so wait; you will surely find out who are on the correct path, and who are truly guided."
20:1. த. ஹ.*
*20:1 குர்ஆனின் ஆச்சர்யமூட்டும் கணித அற்புதத்தின் அங்கங்களாக இந்தத் துவக்க எழுத்துக்களின் பங்கு பின் இணைப்பு 1ல் விரிவாகக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.
20:2. எந்தக் கஷ்டத்தையும் உமக்கு உண்டாக்குவதற்காக, இந்தக் குர்ஆனை உமக்கு நாம் வெளிப்படுத்த வில்லை.
20:3. பக்திமான்களுக்கு நினைவூட்டுவதற்காக மட்டுமே.
20:4. பூமியையும் உயர்ந்த வானங்களையும் படைத்தவரிடமிருந்து ஒரு வெளிப்பாடு.
20:5. மிக்க அருளாளர்; அவர் அனைத்து அதிகாரங்களையும் ஏற்றுக் கொண்டார்.
20:6. வானங்களிலும் பூமியிலும் உள்ள ஒவ்வொன்றும், மேலும் அவற்றுக்கிடையில் உள்ள ஒவ்வொன்றும், மேலும் மண்ணிற்கு அடியில் உள்ள ஒவ்வொன்றும், அவருக்குரியவை.
20:7. உங்களுடைய நம்பிக்கை உறுதியை நீங்கள் பகிரங்கப்படுத்துகின்றீர்களோ (இல்லையோ) அவர் இரகசியங்களையும்அதனையும் விட மிகவும் மறைக்கப் பட்டவற்றையும் அறிகின்றார்.
20:8. கடவுள்: அவருடன் வேறு தெய்வம் இல்லை. மிகவும் அழகிய பெயர்கள் அவருக்குரியன.
20:9. மோஸஸின் சரித்திரத்தை நீர் கவனித்தீரா?
20:10. அவர் ஒரு நெருப்பைக் கண்ட போது, அவர் தன் குடும்பத்தாரிடம் கூறினார், "இங்கேயே இருங்கள். நான் ஒரு நெருப்பைக் கண்டேன். அதிலிருந்து சிறிதை நான் உங்களிடம் கொண்டு வரவோ அல்லது நெருப்பின் அருகில் ஏதேனும் வழியைக் கண்டு கொள்ளவோ கூடும்."
20:11. அவர் அதன் பால் வந்த போது, அவர் அழைக்கப் பட்டார், "மோஸஸே.
20:12. "நான் தான் உம்முடைய இரட்சகர்; உமது காலணிகளைக் கழற்றுவீராக. நீர் துவா, புனிதப் பள்ளத்தாக்கில் இருக்கின்றீர்.
20:13. "நான் உம்மைத் தேர்ந்தெடுத்துள்ளேன், எனவே வெளிப்படுத்தப்படுபவற்றை கவனமாகக் கேட்டுக் கொள்ளும்.
20:14. "நான்தான் கடவுள்; என்னுடன் வேறு தெய்வம் இல்லை. என்னை மட்டுமே நீர் வழிபட வேண்டும், மேலும் என்னை நினைவு கூர்வதற்காகவே (ஸலாத்) தொடர்புத் தொழுகைகளைக் கடைப்பிடிப்பீராக.
20:15. "(உலக முடிவின்) வேளை நிச்சயமாக வருகின்றது; நான் அதனைக் கிட்டத்தட்ட மறைத்து வைப்பேன். ஏனெனில் ஒவ்வொரு ஆத்மாவும் அதன் காரியங்களுக்குரிய கூலியைக் கொடுக்கப்பட்டாக வேண்டும்.
*20:15 கடவுளின் இறுதித் தூதுச் செய்தியான குர்ஆனில், உலகின் முடிவு கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. (15:87).
20:16. அதன் மீது நம்பிக்கை கொள்ளாதவர்களால் - தங்களுடைய சுய அபிப்பிராயங்களைப் பின் தொடர்பவர்களால் - அதிலிருந்து திருப்பப்பட்டு விடக் கூடாது, நீர் வீழ்ந்து விடாதிருக்கும் பொருட்டு.
20:17. "மோஸஸே, உம்முடைய வலக்கரத்தில் இருக்கும் இது என்ன?"
20:18. அவர் கூறினார், "இது என்னுடைய ஊன்றுகோல். இதன் மீது நான் சாய்ந்து கொள்வேன், இதனைக் கொண்டு எனது ஆடுகளை மேய்ப்பேன், மேலும் இன்னபிற காரணங்களுக்காகவும் இதனை நான் பயன்படுத்துவேன்."
20:19. அவர் கூறினார், "மோஸஸே, அதனைக் கீழே வீசுவீராக."
20:20. அவர் அதனைக் கீழே வீசினார், உடனே அது ஊர்ந்து செல்லும் ஒரு பாம்பாக மாறியது.
20:21. அவர் கூறினார், "அதனை எடுத்துக் கொள்ளும்; பயப் படாதீர். அதன் அசல் நிலைக்கு அதனை நாம் திருப்பிவிடுவோம்.
20:22. "மேலும் உமது கரங்களை உமது கட்கங்களுக்குள்வையும்; ஒரு மாசும் இன்றி வெண்மையாக அது வெளிவரும்; மற்றுமொரு சான்று.
20:23. "இவ்விதமாக நம்முடைய மாபெரும் அற்புதங்களில் சிலவற்றை நாம் உமக்குக் காட்டுகின்றோம்.
20:24. "ஃபேரோவிடம் செல்லும், ஏனெனில் அவன் வரம்பு மீறி விட்டான்."
20:25. அவர் கூறினார், "என் இரட்சகரே, என் சுபாவத்தைக் குளிர்விப்பீராக.
20:26. "மேலும் இந்த விஷயத்தை எனக்கு எளிதாக்குவீராக.
20:27. "மேலும் எனது நாவிலிருந்து ஒரு முடிச்சை அவிழ்த்து விடுவீராக.
20:28. "அவர்கள் எனது பேச்சைப் புரிந்து கொள்ளும் வண்ணம்.
20:29. "மேலும் எனது குடும்பத்திலிருந்து எனக்கோர் உதவியாளரை நியமிப்பீராக.
20:30. "என் சகோதரர் ஆரோனை.
20:31. "அவருடன் என்னைப் பலப்படுத்துவீராக.
20:32. "இவ்விஷயத்தில் என்னுடைய பங்காளியாக அவரை இருக்கச் செய்வீராக.
20:33. "நாங்கள் உம்மை அடிக்கடித் துதிப்பதற்காக.
20:34. "மேலும் உம்மை அடிக்கடி நினைவு கூர்வதற்காக.
20:35. "நீர் எங்களைப் பார்ப்பவராக இருக்கின்றீர்."
20:36. அவர் கூறினார், "மோஸஸே, நீர் கேட்டது கொடுக்கப்பட்டது.
20:37. "மற்றொரு முறை உம்மை நாம் ஆசீர்வதித்துள்ளோம்.
20:38. "நாம் வெளிப்படுத்தியதை உம்முடைய தாயாருக்கு நாம் வெளிப்படுத்தியபோது.
20:39. "கூறியவாறு: ‘பெட்டிக்குள் அவரை இட்டு, பின்னர் அவரை ஆற்றினுள் வீசி விடுவீராக. ஆறு அவரை கரை மீது வீசிவிடும், என்னுடைய விரோதியாலும் அவருடைய விரோதியாலும் எடுத்துக் கொள்ளப்படுவதற்காக.’ என்னிடமிருந்து அன்பைக் கொண்டு உம்மீது நான் பொழிந்தேன், மேலும் எனது விழிப்பான கண்ணின் முன்னர் உம்மை நான் ஆக்கிக் கொண்டேன்.
20:40. "உம் சகோதரி அவர்கள் பால் நடந்து சென்று கூறினாள். ‘இவர் மீது நன்கு கவனம் எடுத்துக் கொள்ளக்கூடிய ஒரு செவிலித்தாய் பற்றி என்னால் உங்களுக்குக் கூற முடியும்.’ இவ்விதமாக உம் தாயாரிடம் நாம் உம்மைத் திரும்பச் சேர்த்தோம், அவர் மகிழ்வடைவதற்காகவும் கவலைப்படுவதை நிறுத்துவதற்காகவும். மேலும் ஒரு நபரை நீர் கொன்று விட்ட பொழுது, வருத்தம் தரும் அதன் பின்விளைவுகளிலிருந்து உம்மை நாம் காத்தோம்; உண்மையில் நாம் உம்மை முற்றிலும் சோதித்து விட்டோம். மித்யன் சமூகத்தாருடன் வருடக் கணக்கில் நீர் தங்கியிருந்தீர், மேலும் துல்லியமானதொரு திட்டத்திற்கேற்ப இப்போது நீர் திரும்பி வந்திருக்கின்றீர்.
20:41. "எனக்காகவே நான் உம்மை ஆக்கியிருக்கின்றேன்.
20:42. "எனது அத்தாட்சிகளால் ஆதரவளிக்கப்பட்டவர்களாக, உம்முடைய சகோதரருடன் செல்லும், மேலும் என்னை நினைவு கூர்வதில் தடுமாற்றமடையாதீர்கள்.
20:43. "ஃபேரோவிடம் செல்லுங்கள், ஏனெனில் அவன் வரம்புமீறிவிட்டான்.
20:44. "நல்ல முறையில் அவனுடன் பேசுங்கள்; அவன் கவனத்தில் எடுக்கவோ அல்லது பக்திமானாகிவிடவோ கூடும்.
20:45. அவர்கள் கூறினர், "எங்கள் இரட்சகரே, அவன் எங்களைத் தாக்கவோ அல்லது வரம்புமீறவோ கூடும் என நாங்கள் அஞ்சுகின்றோம்."
20:46. அவர் கூறினார், "அஞ்சாதீர்கள், ஏனெனில் கேட்டுக் கொண்டும் பார்த்துக் கொண்டும் நான் உங்களுடன் இருப்பேன்.
20:47. "அவனிடம் சென்று கூறுங்கள், ‘நாங்கள் உன் இரட்சகரிடமிருந்துள்ள இரு தூதர்களாவோம். இஸ்ரேலின் சந்ததியினரை அனுப்பி விடு. அவர்களை வன்கொடுமை செய்வதிலிருந்து நீ விலகிக் கொள்ள வேண்டும். உன் இரட்சகரிடமிருந்து ஒரு அத்தாட்சியை நாங்கள் கொண்டு வந்துள்ளோம், மேலும் வழிகாட்டலைக் கவனத்தில் கொள்வோருக்குத்தான் சாந்தி உரித்தாகும்.
20:48. "‘நம்பிக்கை கொள்ள மறுத்துத் திரும்பிச் சென்று விடுவோரை, தவிர்த்து விட முடியாதவாறு, தண்டனையானது வேதனைக்கு உள்ளாக்கும் என்று நாங்கள் உள்ளுணர்வளிக்கப்பட்டவர்களாக உள்ளோம்.’"
20:49. அவன் கூறினான், "மோஸஸே, உங்களுடைய இரட்சகர் யார்."
20:50. அவர் கூறினார், "ஒவ்வொன்றுக்கும் அதன் இருப்பையும், அதன் வழிகாட்டலையும் தந்த அந்த ஒருவர் தான் எங்கள் இரட்சகர்."
20:51. அவன் கூறினான், "முந்திய தலைமுறையினரைப் பற்றியது என்ன?"
20:52. அவர் கூறினார், "அதனைப் பற்றிய அறிவு என் இரட்சகரிடம் ஒரு பதிவேட்டில் உள்ளது. என் இரட்சகர் ஒருபோதும் தவறிழைப்பதில்லை, அன்றியும் அவர் மறந்து விடுவதுமில்லை."
20:53. அவர்தான் உங்களுக்காகப் பூமியை வசிக்கத்தக்கதாக ஆக்கி, மேலும் அதில் உங்களுக்காகச் சாலைகளை மேவியவர். மேலும் அவர் விண்ணிலிருந்து நீரை இறக்கி அனுப்புகின்றார், அதன் மூலம் நாம் பல் வேறு வகையான தாவரங்களை விளைவிக்கின்றோம்.
20:54. உண்ணுங்கள், மேலும் உங்கள் கால்நடைகளை வளர்த்துக் கொள்ளுங்கள். அறிவுத்திறனுடையோருக்கு இவை போதுமான சான்றுகளாகும்.*
*20:54 விண்வெளியில் மிதக்க விடப்பட்டிருக்கும் பூமி என்ற விண்வெளிக்கப்பலில் உள்ள விண்வெளிப் பயணிகளாக நாம் இருக்கின்றோம் எனும் நிதர்சனத்தை அறிவுத்திறன் உடையோர் வியந்து போற்றுவார்கள். இந்தத் தற்காலிக நெடும் விண்வெளிப்பயணத்தில் நாம் ஏறும்பொழுதே கடவுள் நமக்கு புதுப்பித்துக் கொள்ளக்கூடிய உணவு, நீர், செல்லப் பிராணிகள், வனவிலங்குகள் மற்றும் கால்நடைகள் முதலானவற்றை கடவுள் நமக்கு வழங்கியுள்ளார். நம்முடைய விண் வெளி வீரர்களுக்கு நாம் வழங்கும் வாழ்வாதாரங்களுடன் பூமியெனும் விண்வெளிக் கப்பலுக்குக் கடவுள் வழங்கியுள்ள வாழ்வாதாரங்களை ஒப்பிட்டுப் பாருங்கள் (பின் இணைப்பு 7).
20:55. அதிலிருந்தே உங்களை நாம் படைத்தோம், அதனுள்ளேயே உங்களை நாம் திருப்புவோம், மேலும் அதிலிருந்தே உங்களை மீண்டும் ஒரு முறை நாம் வெளிக் கொணர்வோம்.
20:56. நமது சான்றுகள் அனைத்தையும் அவனுக்கு நாம் காட்டினோம், ஆனால் அவன் நம்பமறுத்து விட்டான், மேலும் நிராகரித்து விட்டான்.
20:57. அவன் கூறினான், "உமது மாயாஜாலத்தைக் கொண்டு எங்களை எமது நாட்டை விட்டு வெளியேற்ற நீர் வந்திருக்கின்றீரா, மோஸஸே?
20:58. "இதற்கொப்பான மாயாஜாலத்தை நிச்சயமாக நாம் உமக்குக் காட்டுவோம். எனவே, பொதுவானதோர் இடத்தில் நாங்களோ அன்றி நீரோ மீறக்கூடாத ஒரு சந்திப்பை ஏற்பாடு செய்யும்."
20:59. அவர் கூறினார், "பண்டிகை நாள் உங்களுக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்ட நேரமாகும். முற்பகலில் நாம் அனைவரும் சந்திப்போம்."
20:60. ஃபேரோ தன் படையினரை ஒன்று திரட்டிக் கொண்டு, பின்னர் வந்தான்.
20:61. மோஸஸ் அவர்களிடம் கூறினார், "உங்களுக்குக் கேடுதான், கடவுள்-வுடன் சண்டையிடுவதற்காகப் பொய்களைப் புனைந்து கொண்டு, நீங்கள் அதன் மூலமாக அவருடைய தண்டனைக்கு உள்ளாகின்றீர்களா? இத்தகைய புனைபவர்கள் நிச்சயமாகத் தோற்றுப் போவார்கள்."
20:62. அவர்கள் அந்தரங்கமாக ஆலோசித்தவாறு, தங்களுக்கிடையில் அவர்கள் தர்க்கித்துக் கொண்டனர்.
20:63. அவர்கள் கூறினர், "இவர்கள் இருவரும் தங்களுடைய மாயாஜாலத்தால் உங்கள் நாட்டை விட்டு உங்களை வெளியேற்றவும், உங்களுடைய இலட்சிய வாழ்க்கை முறையை நாசமாக்கவும் விரும்புகின்ற மந்திரவாதிகள் என்பதைத் தவிர பெரிதாக ஒன்று மில்லை.
20:64. "ஒரே திட்டத்தில் நாம் உடன்பட்டவாறு, ஓர் ஐக்கிய முன்னணியாக அவர்களை எதிர்கொள்வோம். இன்றைய தினம் வெற்றியடைபவன்தான் மேன்மையை அடைவான்."
20:65. அவர்கள் கூறினர், "மோஸஸே, நீர் வீசுகின்றீரா, அல்லது முதலில் வீசக்கூடியவர்களாக நாங்கள் இருக்கலாமா."
20:66. அவர் கூறினார், "நீங்கள் வீசுங்கள்." உடனே அவர்களுடைய மாயாஜாலத்தினால், அவர்களுடைய கயிறுகளும் கோல்களும் நகருபவை போன்று அவருக்குத் தோன்றின.
20:67. மோஸஸ் சற்று அச்சம் கொண்டார்.
20:68. நாம் கூறினோம், "அச்சம் கொள்ளாதீர். நீரே வெற்றியடைவீர்.
20:69. "உமது வலக்கரத்தில் பிடித்திருப்பதை நீர் வீசும், உடனே அவர்கள் உருவாக்கியவற்றை அது விழுங்கி விடும். அவர்கள் உருவாக்கியவை ஒரு மந்திரவாதியின் சூழ்ச்சி என்பதை விட பெரிதாக ஒன்றுமில்லை. மந்திரவாதியின் வேலை வெற்றி பெறாது."
20:70. "ஆரோன் மற்றும் மோஸஸின் இரட்சகர் மீது நாங்கள் நம்பிக்கை கொள்கின்றோம்," என்று கூறியவர்களாக, மந்திரவாதிகள் சிரம் பணிந்து விழுந்தனர்.
20:71. அவன் கூறினான், "எனது உத்தரவின்றி அவர் மீது நீங்கள் நம்பிக்கை கொண்டு விட்டீர்களா? அவர் உங்களுடைய தலைவராகத்தான் இருக்க வேண்டும்; உங்களுக்கு மாயாஜாலத்தைக் கற்றுத் தந்தவர். நிச்சயமாக நான் உங்கள் மாறுகை மாறுகால்களைத் துண்டித்திடுவேன். பேரீத்தையின் அடிமரங்களின் மீது உங்களைச் சிலுவையிலறைந்து விடுவேன். நம்மில் மோசமான தண்டனைக்கு உட்படுத் தக்கூடியவர் யார் என்பதையும், யார் யாரைவிட தாக்குப்பிடிக்கப் போகின்றார் என்பதையும் நீங்கள் கண்டு கொள்வீர்கள்."
20:72. அவர்கள் கூறினர், "எங்களுக்கு வந்திருக்கும் தெளிவான சான்றுகளை விடவும், எங்களைப் படைத்தவரை விடவும் மேலாக உன்னை நாங்கள் தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ள மாட்டோம். எனவே, நீ அளிக்க விரும்புகின்ற எந்த ஒரு தீர்ப்பையும் அளித்துக் கொள். கீழான இந்த வாழ்வில்தான் உன்னால் தீர்ப்பளிக்க முடியும்.
20:73. "எங்கள் பாவங்களையும் நீ எங்களைச் செய்ய நிர்பந்தித்த மாயாஜாலத்தையும் அவர் மன்னிக்கக் கூடும் என்பதற்காக, நாங்கள் எங்கள் இரட்சகர் மீது நம்பிக்கை கொண்டோம். கடவுள் மிகவும் மேலானவராகவும் எப்பொழுதும் நிலைத்திருக்கக் கூடியவராகவும் இருக்கின்றார்."
20:74. குற்றவாளியாகத் தன் இரட்சகரிடம் வரும் எவனொருவனும் நரகத்திற்கு உள்ளாவான், அங்கே அவன் ஒருபோதும் மரணிக்க மாட்டான், அன்றி உயிருடனும் இருக்க மாட்டான்.
20:75. நேரியதொரு வாழ்க்கை நடத்திய நம்பிக்கையாளர்களாக அவரிடம் வருவோரைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் உயர்ந்த அந்தஸ்துகளை அடைவார்கள்.
20:76. அவற்றின் கீழ் ஆறுகள் பாயும் ஏதேன் தோட்டங்கள், நிரந்தரமாக அவர்களுடைய வசிப்பிடமாக இருக்கும். தங்களைத் தூய்மைப்படுத்திக் கொள்பவர்களுக்குரிய வெகுமதி இத்தகையதேயாகும்
20:77. மோஸஸுக்கு நாம் உள்ளுணர்வளித்தோம்: "என் சேவகர்களை வழிநடத்திக் கொண்டு வெளியேறுவீராக, மேலும் கடலின் குறுக்கில் அவர்களுக்காக உலர்ந்ததொரு பாதையை அடித்து உண்டாக்குவீராக. நீங்கள் பிடிபட்டு விடக் கூடும் என்று நீர் அஞ்ச வேண்டாம், அன்றியும் நீர் கவலை கொள்ளவும் வேண்டாம்."
20:78. ஃபேரோ தன் படையினருடன் அவர்களைப் பின் தொடர்ந்தான், ஆனால் அவர்கள் மூழ்கடிக்கப்பட வேண்டும் என விதிக்கப்பட்டவாறே, அந்தக் கடல் அவர்களை மூழ்கடித்து விட்டது.
20:79. இவ்விதமாக, ஃபேரோ தன் சமூகத்தாரை வழிதவறச் செய்தான்; அவர்களை அவன் நேர்வழி நடத்தவில்லை.
20:80. இஸ்ரவேலின் சந்ததியினரே, உங்களுடைய விரோதிகளிடமிருந்து உங்களை நாம் காப்பாற்றினோம், ஸினாய் மலையின் வலப்புறம் உங்களை வரவழைத்தோம், மேலும் உங்களுக்கு மன்னாவையும் காடைகளையும் நாம் இறக்கி அனுப்பினோம்.
20:81. நாம் உங்களுக்கு வழங்கிய நல்ல பொருள்களில் இருந்து உண்ணுங்கள், மேலும் என் கோபத்திற்கு நீங்கள் உள்ளாகாது இருக்கும் பொருட்டு, வரம்பு மீறாதிருங்கள். என் கோபத்திற்கு உள்ளாகி விட்ட எவரும் வீழ்ந்து விட்டார்.
20:82. வருத்தப்பட்டு, நம்பிக்கை கொண்டு, நேரியதொரு வாழ்வு நடத்தி, உறுதியுடன் வழிகாட்டலில் நிலைத் திருப்பவர்களை நான் நிச்சயமாக மன்னிக்கின்றேன்.
20:83. "உம் சமூகத்தாரை விட்டு நீர் ஏன் விரைந்து வந்தீர், மோஸஸே?"
20:84. அவர் கூறினார், "அவர்கள் எனக்குப் பின்னால் நெருக்கமாகவே வந்து கொண்டிருக்கின்றனர். நான் உம்மிடம் விரைந்து வந்தேன் என் இரட்சகரே, நீர் திருப்தியடையும் பொருட்டு."
20:85. அவர் கூறினார், "நீர் புறப்பட்ட பின்னர் உம் சமூகத்தினரை நாம் சோதனையில் ஆழ்த்தினோம், ஆனால் சமாரியன் அவர்களை வழிதவறச் செய்து விட்டான்."
20:86. கோபம் கொண்டவராகவும் அதிருப்தி அடைந்தவராகவும் மோஸஸ் தன் சமூகத்தாரிடம் திரும்பி வந்து, கூறினார், "என் சமூகத்தாரே, உங்கள் இரட்சகர் ஒரு நல்ல வாக்குறுதியை உங்களுக்கு வாக்களிக்கவில்லையா? உங்களால் காத்திருக்க முடியவில்லையா? உங்கள் இரட்சகரிடமிருந்து கோபத்திற்கு நீங்கள் உள்ளாக விரும்புகின்றீர்களா? இதனால்தான் என்னுடன் கொண்ட ஒப்பந்தத்தை நீங்கள் முறித்து விட்டீர்களா?"
20:87. அவர்கள் கூறினர், "நாங்கள் வேண்டுமென்றே உம்மோடு கொண்ட எங்களுடைய ஒப்பந்தத்தை முறிக்க வில்லை. ஆனால் நாங்கள் ஆபரணங்களைக் கொண்டு சுமை சுமத்தப்பட்டோம், மேலும் எங்களுடைய சுமைகளை இறக்கி வைக்க முடிவு செய்தோம். இதனைத்தான் சமாரியன் யோசனையாக முன் வைத்தான்."
20:88. ஒரு கன்றின் சப்தத்துடன்* பூர்த்தியாக்கப்பட்டு, வடிக்கப்பட்ட ஒரு கன்றை அவர்களுக்காக அவன் உருவாக்கினான். அவர்கள் கூறினர், "இது தான் உங்கள் தெய்வமும், மோஸஸின் தெய்வமும் ஆகும்." இவ்விதமாக, அவன் மறந்து விட்டான்.
*20:88 & 96 கடவுள் மோஸஸுடன் பேசிய இடத்திற்கு சமாரியன் சென்று, கடவுளின் வார்த்தைகள் எதிரொலித்த மண்ணில் இருந்து ஒரு கைப்பிடியளவு அள்ளிக் கொண்டான். இந்த மண், உருக்கப்பட்ட தங்கத்துடன் கலக்கப்பட்ட போது அத்தங்கச் சிலை ஒரு கன்றின் சப்தத்தை அடைந்திடக் காரணமானது.
20:89. அது அவர்களுக்குப் பதிலளிக்கவில்லை என்பதையும் அன்றி அவர்களுக்குத் தீங்கிழைக்கவோ பயனளிக்கவோ சக்தி எதுவும் பெற்றிருக்கவில்லை என்பதையும் அவர்கள் காண முடியவில்லையா?
20:90. மேலும் ஆரோன் அவர்களிடம் கூறி இருந்தார், "என் சமூகத்தாரே, இது உங்களுக்கு ஒரு சோதனையாகும். மிக்க அருளாளர்தான் உங்களுடைய ஒரே இரட்சகர் ஆவார், எனவே என்னைப் பின்பற்றுங்கள், மேலும் என் கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படியுங்கள்."
20:91. அவர்கள் கூறினர், "மோஸஸ் திரும்பி வரும் வரை, நாங்கள் தொடர்ந்து அதனை வழிபட்டுக் கொண்டிருப்போம்."
20:92. மோஸஸ்) கூறினார், "ஆரோனே, அவர்கள் வழி தவறிச் செல்வதை நீர் கண்டபோது, உம்மைத் தடுத்தது எது,
20:93. எனது கட்டளைகளைப் பின்பற்றுவதிலிருந்து? எனக் கெதிராக நீர் கலகம் புரிந்து விட்டீரா?"
20:94. அவர் கூறினார், "என் தாயின் மகனே; என் தாடியையும் என் தலைமுடியையும் பிடித்து என்னை இழுக்காதீர். ‘இஸ்ரவேலின் சந்ததியினரை நீ பிரித்து விட் டாய், மேலும் எனது உத்தரவுகளுக்கு கீழ்ப்படியாம லிருந்து விட்டாய்,’ என்று நீர் கூறக் கூடும் என நான் அஞ்சினேன்."
20:95. அவர் கூறினார், "உனக்கென்ன பிரச்சனை, சமாரியனே?"
20:96. அவன் கூறினான், "அவர்கள் காணமுடியாதவற்றை நான் கண்டேன். தூதர் நின்ற இடத்திலிருந்து ஒரு கைப்பிடி மண்ணை நான் அள்ளினேன், மேலும் (தங்கக் கன்றினுள் கலவையாக) அதனைப் பயன்படுத்தினேன். இவ்வாறு செய்யும்படிதான் என் மனம் என்னைத் தூண்டியது.*"
20:97. அவர் கூறினார், "அப்படியென்றால் நீ சென்று விடு, மேலும் உனது வாழ்நாள் முழுவதும், அருகில் கூட வராதே. (உனது இறுதித் தீர்ப்புக்காக) உன்னால் ஒருபோதும் தப்பிக்க முடியாத நிர்ணயிக்கப்பட்ட ஒரு நேரம் உனக்கு இருக்கின்றது. நீ வழிபட்டு வந்த உன் தெய்வத்தைப் பார். நாம் அதனை எரித்து அதனைக் கடலில் வீசி விடுவோம், அதிலேயே நிரந்தரமாகத் தங்கி இருப்பதற்காக."
20:98. கடவுள்தான் உங்களுடைய ஒரே தெய்வம்; அவருடன் வேறு தெய்வம் எதுவுமில்லாத அந்த ஒருவர். அவருடைய அறிவு எல்லா விஷயங்களையும் சூழ்ந்துள்ளது.
20:99. இவ்விதமாக, கடந்து சென்ற தலைமுறையினரிலிருந்து சில செய்திகளை உமக்கு நாம் எடுத்துரைக்கின்றோம். நம்மிடமிருந்து ஒரு தூதுச் செய்தியை நாம் உமக்கு வெளிப்படுத்தி உள்ளோம்.
20:100. அதனை அலட்சியம் செய்பவர்கள், உயிர்த்தெழுப்பப்படும் நாள் அன்று (பாவங்களின்) பாரம் ஒன்றைச் சுமப்பார்கள்.
20:101. நிலையாக அவர்கள் அங்கே வசிப்பார்கள்; உயிர்த் தெழுப்பப்படும் நாள் அன்று எத்தகையதொரு இன்னல் மிகுந்த பாரம்!
20:102. கொம்பு ஊதப்படும் நாள் அதுதான், மேலும் அந் நாளில் நாம் குற்றவாளிகளை நீலம் பூத்தவர்களாக வரவழைப்போம்.
20:103. தங்களுக்கிடையில் கிசுகிசுத்தவர்களாக, அவர்கள் கூறுவர், "(முந்திய வாழ்வில்) நீங்கள் தங்கியிருந்தது பத்து நாட்களை விட அதிகமில்லை!"
20:104. அவர்களுடைய பேச்சுக்களை நாம் முற்றிலும் அறிந்திருக்கின்றோம். அவர்களில் மிகச் சரியானவர் கூறுவார், "நீங்கள் தங்கியிருந்தது ஒரு நாளைக் காட்டிலும் அதிகமில்லை."
20:105. மலைகளைப் பற்றி அவர்கள் உம்மிடம் கேட்கின்றனர். கூறும், "என் இரட்சகர் அவற்றைத் துடைத்தெடுத்து விடுவார்.
20:106. "அவற்றைப் பொட்டலான, ஒரு தட்டை நிலமாக அவர் விட்டு விடுவார்.
20:107. "மிகச் சிறியதொரு குன்றோ அல்லது குழியோ கூட நீர் அதில் காணமாட்டீர்."
20:108. அந்நாளில், சிறிதுகூட இலக்கு மாறாமல், ஒவ்வொரு வரும் அழைப்பவரைப் பின்தொடர்வார்கள். மிக்க அருளாளரின் முன் அனைத்துச் சப்தங்களும் ஒடுங்கி விடும்; முனுமுனுப்புக்களைத் தவிர வேறெதையும் நீர் கேட்கமாட்டீர்.
20:109. அந்நாளில், மிக்க அருளாளரால் அனுமதிக்கப்பட்டவர்களுக்கும் மேலும் எவர்களுடைய கூற்றுக்கள் அவருடைய நாட்டத்திற்கு ஒத்திருக்கின்றதோ அவர்களுக்கும் தவிர, பரிந்துரை பயனற்றதாகவே இருக்கும்.
20:110. அவர்களுடைய கடந்த காலத்தையும் அவர்களுடைய எதிர் காலத்தையும் அவர் அறிந்திருக்கின்றார், அதே சமயம் அவரது அறிவை எவரும் சூழ்ந்து கொள்ள இயலாது.
20:111. ஜீவித்திருப்பவரும் நிலைத்திருப்பவரும் ஆனவருக்கு எல்லா முகங்களும் சரணடைந்து விடும், மேலும் தங்களுடைய வரம்புமீறல்களால் பாரம் சுமத்தப்பட்டவர்கள் தோல்வியடைந்து விடுவார்கள்.
20:112. நம்பிக்கை கொண்ட நிலையில், நன்மையான காரியம் செய்தவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் அநீதியையோ துரதிர்ஷ்டத்தையோ குறித்து அச்சம் எதுவும் கொள்ள மாட்டார்கள்.
20:113. இவ்விதமாக இதனை நாம் ஓர் அரபியிலான குர்ஆனாக வெளிப்படுத்தியுள்ளோம், மேலும் அவர்கள் காப்பாற்றப்படுவதற்காக, அல்லது அது அவர்களைக் கவனத்தில் எடுத்துக் கொள்ளச் செய்யலாம் என்பதற்காக, அதில் எல்லா விதமான முன்னறிவிப்புகளையும் நாம் எடுத்துரைத்துள்ளோம்
20:114. கடவுள் மிகவும் உயர்வானவர், உண்மையான ஒரே அரசர். அதனை உமக்கு வெளிப்படுத்தப்படுவதற்கு முன்னர் குர்ஆனைக் கூறுவதற்கு அவசரப்படாதீர், மேலும் கூறும், "என் இரட்சகரே, எனது அறிவை அதிகரிப்பீராக."
20:115. கடந்த காலத்தில் ஆதமை நாம் சோதித்தோம், ஆனால் அவர் மறந்து விட்டார், மேலும் அவரை நாம் உறுதியற்றவராகக் கண்டோம்.
*20:115 கடவுளின் பரிபூரண அதிகாரத்திற்கெதிராகச் சாத்தான் அறைகூவல் விடுத்த போது (38:69), நீங்களும் நானும் சாத்தானுக்கெதிராக ஓர் உறுதியான நிலைப்பாட்டினை எடுக்கவில்லை. சாத்தானுக்குக் கண்டனம் தெரிவிப்பதுடன், மேலும் கடவுளின் பரிபூரண அதிகாரத்தை ஆதரித்து நம்மையே மீட்டுக் கொள்வதற்கு, இந்தப் பூமியின் மீது கடவுள் நமக்கு ஒரு வாய்ப்புத் தருகின்றார். (பின் இணைப்பு 7).
20:116. வானவர்களிடம் நாம் கூறியதை நினைவு கூர்ந்திடுங்கள், "ஆதமின் முன் சிரம் பணிந்து விழுங்கள்." அவர்கள் சிரம் பணிந்து விழுந்தனர், சாத்தானைத் தவிர; அவன் மறுத்து விட்டான்.
20:117. அப்போது நாம் கூறினோம், "ஆதமே, இவன் உமக்கும் உம் மனைவிக்கும் ஒரு விரோதியாவான். நீர் இன்னலுக்கு உள்ளாகாதிருக்க வேண்டுமெனில், அவன் உங்களைச் சுவனத்திலிருந்து வெளியேற்ற விட்டு விடாதீர்.
20:118. "நீர் அங்கே ஒருபோதும் பசியுடனோ, அல்லது மறைப்பு இன்றியோ இருக்கமாட்டீர் என்று உத்தரவாதம் அளிக்கப்படுகின்றீர்.
20:119. "அன்றி அங்கே நீர் தாகித்திருக்கமாட்டீர், அன்றியும் எந்த வெப்பத்தையும் அனுபவிக்கமாட்டீர்."
20:120. ஆனால் சாத்தான் அவரிடம் கிசுகிசுத்தவனாகக் கூறினான், "ஆதமே, நித்திய வாழ்வு மற்றும் முடிவுறாத இராஜாங்கத்தின் மரத்தை, நான் உமக்குக் காட்டட்டுமா."
20:121. அவர்கள் அதிலிருந்து உண்டனர், உடனே அவர்களுடைய உடம்புகள் அவர்களுடைய கண்களுக்குத் தென்படலாயின, மேலும் அவர்கள் சுவனத்தின் இலைகளால் தங்களை மறைத்துக் கொள்ள முயன்றனர். ஆதம் இவ்விதமாகத் தன் இரட்சகருக்கு கீழ்ப்படியாதிருந்தார், மேலும் வீழ்ந்து விட்டார்.
20:122. அதன் பின்னரும், அவருடைய இரட்சகர் அவரைத் தேர்ந்தெடுத்தார், அவரை மீட்டார், மேலும் அவருக்கு வழிகாட்டினார்.
20:123. அவர் கூறினார்," நீங்கள் அனைவரும், இதிலிருந்து கீழே செல்லுங்கள். நீங்கள் ஒருவருக்கொருவர் விரோதிகள் ஆவீர்கள். என்னிடமிருந்து உங்களுக்கு வழிகாட்டல் வரும்போது, என் வழி காட்டலைப் பின் பற்றுகின்ற எவரொருவரும் வழி தவறமாட்டார், அன்றி எந்த இன்னலையும் அனுபவிக்கமாட்டார்.
20:124. "என் தூதுச் செய்தியை அலட்சியப்படுத்துகின்றவனைப் பொறுத்தவரை, அவனுக்குத் துன்பகரமானதொரு வாழ்வே இருக்கும், மேலும் உயிர்த்தெழுப்பப்படும் நாளன்று, அவனை நாம் குருடனாக உயிர்த் தெழுப்புவோம்."
20:125. அவன் கூறுவான், "என் இரட்சகரே, நான் பார்வையுடைய ஒருவனாக இருந்து வந்த போதும், ஏன் என்னை நீர் குருடனாக வரவழைத்தீர்?"
20:126. அவர் கூறுவார், "நமது வெளிப்பாடுகள் உன்னிடம் வந்த போது அவற்றை நீ மறந்து விட்டதால், இப்போது நீ மறக்கப்பட்டு விட்டாய்."
20:127. வரம்புமீறியவர்களாக தங்களுடைய இரட்சகரின் வெளிப்பாடுகளில் நம்பிக்கை கொள்ள மறுத்தவர்களுக்கு இவ்விதமாகவே நாம் கூலி கொடுப்போம். மறுவுலகின் அந்தத் தண்டனையானது மிக மோசமானது, நிலைத்திருப்பது.
20:128. முந்திய எத்தனை தலைமுறையினரை நாம் அழித்திருக்கின்றோம் என்பது எப்பொழுதாவது அவர்களுக்குத் தோன்றுகிறதா? தங்களுக்கு முன்னிருந்தவர்களின் வீடுகளில் இப்போது அவர்கள் நடந்து கொண்டிருக்கின்றனர். அறிவுத்திறனுடையோருக்கு இவை அத்தாட்சிகளாகும்.
20:129. உம் இரட்சகரின் முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்ட திட்டம் இல்லாமலிருந்தால், அவர்கள் உடனடியாகத் தீர்ப்பளிக்கப்பட்டிருப்பார்கள்.
20:130. எனவே, அவர்களுடைய கூற்றுகளின்மீது பொறுமையுடன் இருப்பீராக, மேலும் சூரிய உதயத்திற்கு முன்னரும் சூரிய அஸ்தமனத்திற்கு முன்னரும் உம் இரட்சகரைப் புகழவும் துதிக்கவும் செய்வீராக. மேலும் நீர் மகிழ்ச்சியோடு இருக்கும் பொருட்டு, இரவுப் பொழுதிலும், அவ்வண்ணமே பகலின் இருமுனைகளிலும் அவரைத் துதிப்பீராக.
20:131. மேலும் மற்றெந்த மக்களுக்கும் நாம் அளித்தவற்றின் மீது பேராவல் கொள்ளாதீர். அவை இந்த வாழ்வின் தற்காலிக அலங்காரங்களேயாகும், அவற்றின் மூலம் நாம் அவர்களைச் சோதனையில் ஆழ்த்துகின்றோம். உம் இரட்சகர் உமக்கு வழங்கியிருப்பவை மிகவும் மேலானதும், நிலைத்திருப்பதுமாகும்.
20:132. (ஸலாத்) தொடர்புத் தொழுகைகளைக் கடைப்பிடிக்கவும் அவ்வாறு செய்து வருவதில் உறுதியோடு தொடர்ந் திருக்கவும் உம் குடும்பத்தாரை நீர் ஏவ வேண்டும். உம்மிடம் எந்த வாழ்வாதாரங்களையும் நாம் கேட்க வில்லை; நாம்தான் உமக்கு வழங்குகின்றோம். இறுதி வெற்றிக்களிப்பு நன்னெறியாளர்களுக்கே உரியது.
20:133. அவர்கள் கூறினர், "அவருடைய இரட்சகரிடமிருந்து அவர் நமக்கு ஓர் அற்புதத்தை மட்டும் காட்ட முடிந்தால்!" முந்திய தூதுச் செய்திகளுடன் போதுமான அற்புதங்களை அவர்கள் பெறவில்லையா?
20:134. இதற்கு முன்னர் அவர்களை நாம் அழித்திருந்தால், அவர்கள் "எங்கள் இரட்சகரே, எங்களுக்கு ஒரு தூதரை நீர் அனுப்பியிருந்தால், உமது வெளிப்பாடுகளை நாங்கள் பின்பற்றியிருப்போம், மேலும் இந்தக் கேவலத்தையும் இழிவையும் தவிர்த்திருப்போம்," என்று கூறியிருப்பார்கள்
20:135. கூறும், "நாம் அனைவரும் காத்துக் கொண்டு தான் இருக்கின்றோம், எனவே காத்திருங்கள்; சரியான பாதையில் இருப்பவர்கள் யார் என்றும், உண்மையில் வழிகாட்டப்பட்டவர்கள் யார் என்றும் நிச்சயமாக நீங்கள் கண்டு கொள்வீர்கள்."