. ١:١٨ الحَمدُ لِلَّهِ الَّذى أَنزَلَ عَلىٰ عَبدِهِ الكِتٰبَ وَلَم يَجعَل لَهُ عِوَجا
. ٢:١٨ قَيِّمًا لِيُنذِرَ بَأسًا شَديدًا مِن لَدُنهُ وَيُبَشِّرَ المُؤمِنينَ الَّذينَ يَعمَلونَ الصّٰلِحٰتِ أَنَّ لَهُم أَجرًا حَسَنًا
. ٣:١٨ مٰكِثينَ فيهِ أَبَدًا
. ٤:١٨ وَيُنذِرَ الَّذينَ قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا
. ٥:١٨ ما لَهُم بِهِ مِن عِلمٍ وَلا لِـٔابائِهِم كَبُرَت كَلِمَةً تَخرُجُ مِن أَفوٰهِهِم إِن يَقولونَ إِلّا كَذِبًا
. ٦:١٨ فَلَعَلَّكَ بٰخِعٌ نَفسَكَ عَلىٰ ءاثٰرِهِم إِن لَم يُؤمِنوا بِهٰذَا الحَديثِ أَسَفًا
. ٧:١٨ إِنّا جَعَلنا ما عَلَى الأَرضِ زينَةً لَها لِنَبلُوَهُم أَيُّهُم أَحسَنُ عَمَلًا
. ٨:١٨ وَإِنّا لَجٰعِلونَ ما عَلَيها صَعيدًا جُرُزًا
. ٩:١٨ أَم حَسِبتَ أَنَّ أَصحٰبَ الكَهفِ وَالرَّقيمِ كانوا مِن ءايٰتِنا عَجَبًا
. ١٠:١٨ إِذ أَوَى الفِتيَةُ إِلَى الكَهفِ فَقالوا رَبَّنا ءاتِنا مِن لَدُنكَ رَحمَةً وَهَيِّئ لَنا مِن أَمرِنا رَشَدًا
. ١١:١٨ فَضَرَبنا عَلىٰ ءاذانِهِم فِى الكَهفِ سِنينَ عَدَدًا
. ١٢:١٨ ثُمَّ بَعَثنٰهُم لِنَعلَمَ أَىُّ الحِزبَينِ أَحصىٰ لِما لَبِثوا أَمَدًا
. ١٣:١٨ نَحنُ نَقُصُّ عَلَيكَ نَبَأَهُم بِالحَقِّ إِنَّهُم فِتيَةٌ ءامَنوا بِرَبِّهِم وَزِدنٰهُم هُدًى
. ١٤:١٨ وَرَبَطنا عَلىٰ قُلوبِهِم إِذ قاموا فَقالوا رَبُّنا رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ لَن نَدعُوَا۟ مِن دونِهِ إِلٰهًا لَقَد قُلنا إِذًا شَطَطًا
. ١٥:١٨ هٰؤُلاءِ قَومُنَا اتَّخَذوا مِن دونِهِ ءالِهَةً لَولا يَأتونَ عَلَيهِم بِسُلطٰنٍ بَيِّنٍ فَمَن أَظلَمُ مِمَّنِ افتَرىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا
. ١٦:١٨ وَإِذِ اعتَزَلتُموهُم وَما يَعبُدونَ إِلَّا اللَّهَ فَأوۥا إِلَى الكَهفِ يَنشُر لَكُم رَبُّكُم مِن رَحمَتِهِ وَيُهَيِّئ لَكُم مِن أَمرِكُم مِرفَقًا
. ١٧:١٨ وَتَرَى الشَّمسَ إِذا طَلَعَت تَزٰوَرُ عَن كَهفِهِم ذاتَ اليَمينِ وَإِذا غَرَبَت تَقرِضُهُم ذاتَ الشِّمالِ وَهُم فى فَجوَةٍ مِنهُ ذٰلِكَ مِن ءايٰتِ اللَّهِ مَن يَهدِ اللَّهُ فَهُوَ المُهتَدِ وَمَن يُضلِل فَلَن تَجِدَ لَهُ وَلِيًّا مُرشِدًا
. ١٨:١٨ وَتَحسَبُهُم أَيقاظًا وَهُم رُقودٌ وَنُقَلِّبُهُم ذاتَ اليَمينِ وَذاتَ الشِّمالِ وَكَلبُهُم بٰسِطٌ ذِراعَيهِ بِالوَصيدِ لَوِ اطَّلَعتَ عَلَيهِم لَوَلَّيتَ مِنهُم فِرارًا وَلَمُلِئتَ مِنهُم رُعبًا
. ١٩:١٨ وَكَذٰلِكَ بَعَثنٰهُم لِيَتَساءَلوا بَينَهُم قالَ قائِلٌ مِنهُم كَم لَبِثتُم قالوا لَبِثنا يَومًا أَو بَعضَ يَومٍ قالوا رَبُّكُم أَعلَمُ بِما لَبِثتُم فَابعَثوا أَحَدَكُم بِوَرِقِكُم هٰذِهِ إِلَى المَدينَةِ فَليَنظُر أَيُّها أَزكىٰ طَعامًا فَليَأتِكُم بِرِزقٍ مِنهُ وَليَتَلَطَّف وَلا يُشعِرَنَّ بِكُم أَحَدًا
. ٢٠:١٨ إِنَّهُم إِن يَظهَروا عَلَيكُم يَرجُموكُم أَو يُعيدوكُم فى مِلَّتِهِم وَلَن تُفلِحوا إِذًا أَبَدًا
. ٢١:١٨ وَكَذٰلِكَ أَعثَرنا عَلَيهِم لِيَعلَموا أَنَّ وَعدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السّاعَةَ لا رَيبَ فيها إِذ يَتَنٰزَعونَ بَينَهُم أَمرَهُم فَقالُوا ابنوا عَلَيهِم بُنيٰنًا رَبُّهُم أَعلَمُ بِهِم قالَ الَّذينَ غَلَبوا عَلىٰ أَمرِهِم لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيهِم مَسجِدًا
. ٢٢:١٨ سَيَقولونَ ثَلٰثَةٌ رابِعُهُم كَلبُهُم وَيَقولونَ خَمسَةٌ سادِسُهُم كَلبُهُم رَجمًا بِالغَيبِ وَيَقولونَ سَبعَةٌ وَثامِنُهُم كَلبُهُم قُل رَبّى أَعلَمُ بِعِدَّتِهِم ما يَعلَمُهُم إِلّا قَليلٌ فَلا تُمارِ فيهِم إِلّا مِراءً ظٰهِرًا وَلا تَستَفتِ فيهِم مِنهُم أَحَدًا
. ٢٣:١٨ وَلا تَقولَنَّ لِشَا۟ىءٍ إِنّى فاعِلٌ ذٰلِكَ غَدًا
. ٢٤:١٨ إِلّا أَن يَشاءَ اللَّهُ وَاذكُر رَبَّكَ إِذا نَسيتَ وَقُل عَسىٰ أَن يَهدِيَنِ رَبّى لِأَقرَبَ مِن هٰذا رَشَدًا
. ٢٥:١٨ وَلَبِثوا فى كَهفِهِم ثَلٰثَ مِا۟ئَةٍ سِنينَ وَازدادوا تِسعًا
. ٢٦:١٨ قُلِ اللَّهُ أَعلَمُ بِما لَبِثوا لَهُ غَيبُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ أَبصِر بِهِ وَأَسمِع ما لَهُم مِن دونِهِ مِن وَلِىٍّ وَلا يُشرِكُ فى حُكمِهِ أَحَدًا
. ٢٧:١٨ وَاتلُ ما أوحِىَ إِلَيكَ مِن كِتابِ رَبِّكَ لا مُبَدِّلَ لِكَلِمٰتِهِ وَلَن تَجِدَ مِن دونِهِ مُلتَحَدًا
. ٢٨:١٨ وَاصبِر نَفسَكَ مَعَ الَّذينَ يَدعونَ رَبَّهُم بِالغَدوٰةِ وَالعَشِىِّ يُريدونَ وَجهَهُ وَلا تَعدُ عَيناكَ عَنهُم تُريدُ زينَةَ الحَيوٰةِ الدُّنيا وَلا تُطِع مَن أَغفَلنا قَلبَهُ عَن ذِكرِنا وَاتَّبَعَ هَوىٰهُ وَكانَ أَمرُهُ فُرُطًا
. ٢٩:١٨ وَقُلِ الحَقُّ مِن رَبِّكُم فَمَن شاءَ فَليُؤمِن وَمَن شاءَ فَليَكفُر إِنّا أَعتَدنا لِلظّٰلِمينَ نارًا أَحاطَ بِهِم سُرادِقُها وَإِن يَستَغيثوا يُغاثوا بِماءٍ كَالمُهلِ يَشوِى الوُجوهَ بِئسَ الشَّرابُ وَساءَت مُرتَفَقًا
. ٣٠:١٨ إِنَّ الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ إِنّا لا نُضيعُ أَجرَ مَن أَحسَنَ عَمَلًا
. ٣١:١٨ أُولٰئِكَ لَهُم جَنّٰتُ عَدنٍ تَجرى مِن تَحتِهِمُ الأَنهٰرُ يُحَلَّونَ فيها مِن أَساوِرَ مِن ذَهَبٍ وَيَلبَسونَ ثِيابًا خُضرًا مِن سُندُسٍ وَإِستَبرَقٍ مُتَّكِـٔينَ فيها عَلَى الأَرائِكِ نِعمَ الثَّوابُ وَحَسُنَت مُرتَفَقًا
. ٣٢:١٨ وَاضرِب لَهُم مَثَلًا رَجُلَينِ جَعَلنا لِأَحَدِهِما جَنَّتَينِ مِن أَعنٰبٍ وَحَفَفنٰهُما بِنَخلٍ وَجَعَلنا بَينَهُما زَرعًا
. ٣٣:١٨ كِلتَا الجَنَّتَينِ ءاتَت أُكُلَها وَلَم تَظلِم مِنهُ شَيـًٔا وَفَجَّرنا خِلٰلَهُما نَهَرًا
. ٣٤:١٨ وَكانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقالَ لِصٰحِبِهِ وَهُوَ يُحاوِرُهُ أَنا۠ أَكثَرُ مِنكَ مالًا وَأَعَزُّ نَفَرًا
. ٣٥:١٨ وَدَخَلَ جَنَّتَهُ وَهُوَ ظالِمٌ لِنَفسِهِ قالَ ما أَظُنُّ أَن تَبيدَ هٰذِهِ أَبَدًا
. ٣٦:١٨ وَما أَظُنُّ السّاعَةَ قائِمَةً وَلَئِن رُدِدتُ إِلىٰ رَبّى لَأَجِدَنَّ خَيرًا مِنها مُنقَلَبًا
. ٣٧:١٨ قالَ لَهُ صاحِبُهُ وَهُوَ يُحاوِرُهُ أَكَفَرتَ بِالَّذى خَلَقَكَ مِن تُرابٍ ثُمَّ مِن نُطفَةٍ ثُمَّ سَوّىٰكَ رَجُلًا
. ٣٨:١٨ لٰكِنّا۠ هُوَ اللَّهُ رَبّى وَلا أُشرِكُ بِرَبّى أَحَدًا
. ٣٩:١٨ وَلَولا إِذ دَخَلتَ جَنَّتَكَ قُلتَ ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ إِن تَرَنِ أَنا۠ أَقَلَّ مِنكَ مالًا وَوَلَدًا
. ٤٠:١٨ فَعَسىٰ رَبّى أَن يُؤتِيَنِ خَيرًا مِن جَنَّتِكَ وَيُرسِلَ عَلَيها حُسبانًا مِنَ السَّماءِ فَتُصبِحَ صَعيدًا زَلَقًا
. ٤١:١٨ أَو يُصبِحَ ماؤُها غَورًا فَلَن تَستَطيعَ لَهُ طَلَبًا
. ٤٢:١٨ وَأُحيطَ بِثَمَرِهِ فَأَصبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيهِ عَلىٰ ما أَنفَقَ فيها وَهِىَ خاوِيَةٌ عَلىٰ عُروشِها وَيَقولُ يٰلَيتَنى لَم أُشرِك بِرَبّى أَحَدًا
. ٤٣:١٨ وَلَم تَكُن لَهُ فِئَةٌ يَنصُرونَهُ مِن دونِ اللَّهِ وَما كانَ مُنتَصِرًا
. ٤٤:١٨ هُنالِكَ الوَلٰيَةُ لِلَّهِ الحَقِّ هُوَ خَيرٌ ثَوابًا وَخَيرٌ عُقبًا
. ٤٥:١٨ وَاضرِب لَهُم مَثَلَ الحَيوٰةِ الدُّنيا كَماءٍ أَنزَلنٰهُ مِنَ السَّماءِ فَاختَلَطَ بِهِ نَباتُ الأَرضِ فَأَصبَحَ هَشيمًا تَذروهُ الرِّيٰحُ وَكانَ اللَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَىءٍ مُقتَدِرًا
. ٤٦:١٨ المالُ وَالبَنونَ زينَةُ الحَيوٰةِ الدُّنيا وَالبٰقِيٰتُ الصّٰلِحٰتُ خَيرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوابًا وَخَيرٌ أَمَلًا
. ٤٧:١٨ وَيَومَ نُسَيِّرُ الجِبالَ وَتَرَى الأَرضَ بارِزَةً وَحَشَرنٰهُم فَلَم نُغادِر مِنهُم أَحَدًا
. ٤٨:١٨ وَعُرِضوا عَلىٰ رَبِّكَ صَفًّا لَقَد جِئتُمونا كَما خَلَقنٰكُم أَوَّلَ مَرَّةٍ بَل زَعَمتُم أَلَّن نَجعَلَ لَكُم مَوعِدًا
. ٤٩:١٨ وَوُضِعَ الكِتٰبُ فَتَرَى المُجرِمينَ مُشفِقينَ مِمّا فيهِ وَيَقولونَ يٰوَيلَتَنا مالِ هٰذَا الكِتٰبِ لا يُغادِرُ صَغيرَةً وَلا كَبيرَةً إِلّا أَحصىٰها وَوَجَدوا ما عَمِلوا حاضِرًا وَلا يَظلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا
. ٥٠:١٨ وَإِذ قُلنا لِلمَلٰئِكَةِ اسجُدوا لِـٔادَمَ فَسَجَدوا إِلّا إِبليسَ كانَ مِنَ الجِنِّ فَفَسَقَ عَن أَمرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَولِياءَ مِن دونى وَهُم لَكُم عَدُوٌّ بِئسَ لِلظّٰلِمينَ بَدَلًا
. ٥١:١٨ ما أَشهَدتُهُم خَلقَ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَلا خَلقَ أَنفُسِهِم وَما كُنتُ مُتَّخِذَ المُضِلّينَ عَضُدًا
. ٥٢:١٨ وَيَومَ يَقولُ نادوا شُرَكاءِىَ الَّذينَ زَعَمتُم فَدَعَوهُم فَلَم يَستَجيبوا لَهُم وَجَعَلنا بَينَهُم مَوبِقًا
. ٥٣:١٨ وَرَءَا المُجرِمونَ النّارَ فَظَنّوا أَنَّهُم مُواقِعوها وَلَم يَجِدوا عَنها مَصرِفًا
. ٥٤:١٨ وَلَقَد صَرَّفنا فى هٰذَا القُرءانِ لِلنّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٍ وَكانَ الإِنسٰنُ أَكثَرَ شَىءٍ جَدَلًا
. ٥٥:١٨ وَما مَنَعَ النّاسَ أَن يُؤمِنوا إِذ جاءَهُمُ الهُدىٰ وَيَستَغفِروا رَبَّهُم إِلّا أَن تَأتِيَهُم سُنَّةُ الأَوَّلينَ أَو يَأتِيَهُمُ العَذابُ قُبُلًا
. ٥٦:١٨ وَما نُرسِلُ المُرسَلينَ إِلّا مُبَشِّرينَ وَمُنذِرينَ وَيُجٰدِلُ الَّذينَ كَفَروا بِالبٰطِلِ لِيُدحِضوا بِهِ الحَقَّ وَاتَّخَذوا ءايٰتى وَما أُنذِروا هُزُوًا
. ٥٧:١٨ وَمَن أَظلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـٔايٰتِ رَبِّهِ فَأَعرَضَ عَنها وَنَسِىَ ما قَدَّمَت يَداهُ إِنّا جَعَلنا عَلىٰ قُلوبِهِم أَكِنَّةً أَن يَفقَهوهُ وَفى ءاذانِهِم وَقرًا وَإِن تَدعُهُم إِلَى الهُدىٰ فَلَن يَهتَدوا إِذًا أَبَدًا
. ٥٨:١٨ وَرَبُّكَ الغَفورُ ذُو الرَّحمَةِ لَو يُؤاخِذُهُم بِما كَسَبوا لَعَجَّلَ لَهُمُ العَذابَ بَل لَهُم مَوعِدٌ لَن يَجِدوا مِن دونِهِ مَوئِلًا
. ٥٩:١٨ وَتِلكَ القُرىٰ أَهلَكنٰهُم لَمّا ظَلَموا وَجَعَلنا لِمَهلِكِهِم مَوعِدًا
. ٦٠:١٨ وَإِذ قالَ موسىٰ لِفَتىٰهُ لا أَبرَحُ حَتّىٰ أَبلُغَ مَجمَعَ البَحرَينِ أَو أَمضِىَ حُقُبًا
. ٦١:١٨ فَلَمّا بَلَغا مَجمَعَ بَينِهِما نَسِيا حوتَهُما فَاتَّخَذَ سَبيلَهُ فِى البَحرِ سَرَبًا
. ٦٢:١٨ فَلَمّا جاوَزا قالَ لِفَتىٰهُ ءاتِنا غَداءَنا لَقَد لَقينا مِن سَفَرِنا هٰذا نَصَبًا
. ٦٣:١٨ قالَ أَرَءَيتَ إِذ أَوَينا إِلَى الصَّخرَةِ فَإِنّى نَسيتُ الحوتَ وَما أَنسىٰنيهُ إِلَّا الشَّيطٰنُ أَن أَذكُرَهُ وَاتَّخَذَ سَبيلَهُ فِى البَحرِ عَجَبًا
. ٦٤:١٨ قالَ ذٰلِكَ ما كُنّا نَبغِ فَارتَدّا عَلىٰ ءاثارِهِما قَصَصًا
. ٦٥:١٨ فَوَجَدا عَبدًا مِن عِبادِنا ءاتَينٰهُ رَحمَةً مِن عِندِنا وَعَلَّمنٰهُ مِن لَدُنّا عِلمًا
. ٦٦:١٨ قالَ لَهُ موسىٰ هَل أَتَّبِعُكَ عَلىٰ أَن تُعَلِّمَنِ مِمّا عُلِّمتَ رُشدًا
. ٦٧:١٨ قالَ إِنَّكَ لَن تَستَطيعَ مَعِىَ صَبرًا
. ٦٨:١٨ وَكَيفَ تَصبِرُ عَلىٰ ما لَم تُحِط بِهِ خُبرًا
. ٦٩:١٨ قالَ سَتَجِدُنى إِن شاءَ اللَّهُ صابِرًا وَلا أَعصى لَكَ أَمرًا
. ٧٠:١٨ قالَ فَإِنِ اتَّبَعتَنى فَلا تَسـَٔلنى عَن شَىءٍ حَتّىٰ أُحدِثَ لَكَ مِنهُ ذِكرًا
. ٧١:١٨ فَانطَلَقا حَتّىٰ إِذا رَكِبا فِى السَّفينَةِ خَرَقَها قالَ أَخَرَقتَها لِتُغرِقَ أَهلَها لَقَد جِئتَ شَيـًٔا إِمرًا
. ٧٢:١٨ قالَ أَلَم أَقُل إِنَّكَ لَن تَستَطيعَ مَعِىَ صَبرًا
. ٧٣:١٨ قالَ لا تُؤاخِذنى بِما نَسيتُ وَلا تُرهِقنى مِن أَمرى عُسرًا
. ٧٤:١٨ فَانطَلَقا حَتّىٰ إِذا لَقِيا غُلٰمًا فَقَتَلَهُ قالَ أَقَتَلتَ نَفسًا زَكِيَّةً بِغَيرِ نَفسٍ لَقَد جِئتَ شَيـًٔا نُكرًا
. ٧٥:١٨ قالَ أَلَم أَقُل لَكَ إِنَّكَ لَن تَستَطيعَ مَعِىَ صَبرًا
. ٧٦:١٨ قالَ إِن سَأَلتُكَ عَن شَىءٍ بَعدَها فَلا تُصٰحِبنى قَد بَلَغتَ مِن لَدُنّى عُذرًا
. ٧٧:١٨ فَانطَلَقا حَتّىٰ إِذا أَتَيا أَهلَ قَريَةٍ استَطعَما أَهلَها فَأَبَوا أَن يُضَيِّفوهُما فَوَجَدا فيها جِدارًا يُريدُ أَن يَنقَضَّ فَأَقامَهُ قالَ لَو شِئتَ لَتَّخَذتَ عَلَيهِ أَجرًا
. ٧٨:١٨ قالَ هٰذا فِراقُ بَينى وَبَينِكَ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأويلِ ما لَم تَستَطِع عَلَيهِ صَبرًا
. ٧٩:١٨ أَمَّا السَّفينَةُ فَكانَت لِمَسٰكينَ يَعمَلونَ فِى البَحرِ فَأَرَدتُ أَن أَعيبَها وَكانَ وَراءَهُم مَلِكٌ يَأخُذُ كُلَّ سَفينَةٍ غَصبًا
. ٨٠:١٨ وَأَمَّا الغُلٰمُ فَكانَ أَبَواهُ مُؤمِنَينِ فَخَشينا أَن يُرهِقَهُما طُغيٰنًا وَكُفرًا
. ٨١:١٨ فَأَرَدنا أَن يُبدِلَهُما رَبُّهُما خَيرًا مِنهُ زَكوٰةً وَأَقرَبَ رُحمًا
. ٨٢:١٨ وَأَمَّا الجِدارُ فَكانَ لِغُلٰمَينِ يَتيمَينِ فِى المَدينَةِ وَكانَ تَحتَهُ كَنزٌ لَهُما وَكانَ أَبوهُما صٰلِحًا فَأَرادَ رَبُّكَ أَن يَبلُغا أَشُدَّهُما وَيَستَخرِجا كَنزَهُما رَحمَةً مِن رَبِّكَ وَما فَعَلتُهُ عَن أَمرى ذٰلِكَ تَأويلُ ما لَم تَسطِع عَلَيهِ صَبرًا
. ٨٣:١٨ وَيَسـَٔلونَكَ عَن ذِى القَرنَينِ قُل سَأَتلوا عَلَيكُم مِنهُ ذِكرًا
. ٨٤:١٨ إِنّا مَكَّنّا لَهُ فِى الأَرضِ وَءاتَينٰهُ مِن كُلِّ شَىءٍ سَبَبًا
. ٨٥:١٨ فَأَتبَعَ سَبَبًا
. ٨٦:١٨ حَتّىٰ إِذا بَلَغَ مَغرِبَ الشَّمسِ وَجَدَها تَغرُبُ فى عَينٍ حَمِئَةٍ وَوَجَدَ عِندَها قَومًا قُلنا يٰذَا القَرنَينِ إِمّا أَن تُعَذِّبَ وَإِمّا أَن تَتَّخِذَ فيهِم حُسنًا
. ٨٧:١٨ قالَ أَمّا مَن ظَلَمَ فَسَوفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلىٰ رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذابًا نُكرًا
. ٨٨:١٨ وَأَمّا مَن ءامَنَ وَعَمِلَ صٰلِحًا فَلَهُ جَزاءً الحُسنىٰ وَسَنَقولُ لَهُ مِن أَمرِنا يُسرًا
. ٨٩:١٨ ثُمَّ أَتبَعَ سَبَبًا
. ٩٠:١٨ حَتّىٰ إِذا بَلَغَ مَطلِعَ الشَّمسِ وَجَدَها تَطلُعُ عَلىٰ قَومٍ لَم نَجعَل لَهُم مِن دونِها سِترًا
. ٩١:١٨ كَذٰلِكَ وَقَد أَحَطنا بِما لَدَيهِ خُبرًا
. ٩٢:١٨ ثُمَّ أَتبَعَ سَبَبًا
. ٩٣:١٨ حَتّىٰ إِذا بَلَغَ بَينَ السَّدَّينِ وَجَدَ مِن دونِهِما قَومًا لا يَكادونَ يَفقَهونَ قَولًا
. ٩٤:١٨ قالوا يٰذَا القَرنَينِ إِنَّ يَأجوجَ وَمَأجوجَ مُفسِدونَ فِى الأَرضِ فَهَل نَجعَلُ لَكَ خَرجًا عَلىٰ أَن تَجعَلَ بَينَنا وَبَينَهُم سَدًّا
. ٩٥:١٨ قالَ ما مَكَّنّى فيهِ رَبّى خَيرٌ فَأَعينونى بِقُوَّةٍ أَجعَل بَينَكُم وَبَينَهُم رَدمًا
. ٩٦:١٨ ءاتونى زُبَرَ الحَديدِ حَتّىٰ إِذا ساوىٰ بَينَ الصَّدَفَينِ قالَ انفُخوا حَتّىٰ إِذا جَعَلَهُ نارًا قالَ ءاتونى أُفرِغ عَلَيهِ قِطرًا
. ٩٧:١٨ فَمَا اسطٰعوا أَن يَظهَروهُ وَمَا استَطٰعوا لَهُ نَقبًا
. ٩٨:١٨ قالَ هٰذا رَحمَةٌ مِن رَبّى فَإِذا جاءَ وَعدُ رَبّى جَعَلَهُ دَكّاءَ وَكانَ وَعدُ رَبّى حَقًّا
. ٩٩:١٨ وَتَرَكنا بَعضَهُم يَومَئِذٍ يَموجُ فى بَعضٍ وَنُفِخَ فِى الصّورِ فَجَمَعنٰهُم جَمعًا
. ١٠٠:١٨ وَعَرَضنا جَهَنَّمَ يَومَئِذٍ لِلكٰفِرينَ عَرضًا
. ١٠١:١٨ الَّذينَ كانَت أَعيُنُهُم فى غِطاءٍ عَن ذِكرى وَكانوا لا يَستَطيعونَ سَمعًا
. ١٠٢:١٨ أَفَحَسِبَ الَّذينَ كَفَروا أَن يَتَّخِذوا عِبادى مِن دونى أَولِياءَ إِنّا أَعتَدنا جَهَنَّمَ لِلكٰفِرينَ نُزُلًا
. ١٠٣:١٨ قُل هَل نُنَبِّئُكُم بِالأَخسَرينَ أَعمٰلًا
. ١٠٤:١٨ الَّذينَ ضَلَّ سَعيُهُم فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا وَهُم يَحسَبونَ أَنَّهُم يُحسِنونَ صُنعًا
. ١٠٥:١٨ أُولٰئِكَ الَّذينَ كَفَروا بِـٔايٰتِ رَبِّهِم وَلِقائِهِ فَحَبِطَت أَعمٰلُهُم فَلا نُقيمُ لَهُم يَومَ القِيٰمَةِ وَزنًا
. ١٠٦:١٨ ذٰلِكَ جَزاؤُهُم جَهَنَّمُ بِما كَفَروا وَاتَّخَذوا ءايٰتى وَرُسُلى هُزُوًا
. ١٠٧:١٨ إِنَّ الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ كانَت لَهُم جَنّٰتُ الفِردَوسِ نُزُلًا
. ١٠٨:١٨ خٰلِدينَ فيها لا يَبغونَ عَنها حِوَلًا
. ١٠٩:١٨ قُل لَو كانَ البَحرُ مِدادًا لِكَلِمٰتِ رَبّى لَنَفِدَ البَحرُ قَبلَ أَن تَنفَدَ كَلِمٰتُ رَبّى وَلَو جِئنا بِمِثلِهِ مَدَدًا
. ١١٠:١٨ قُل إِنَّما أَنا۠ بَشَرٌ مِثلُكُم يوحىٰ إِلَىَّ أَنَّما إِلٰهُكُم إِلٰهٌ وٰحِدٌ فَمَن كانَ يَرجوا لِقاءَ رَبِّهِ فَليَعمَل عَمَلًا صٰلِحًا وَلا يُشرِك بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا
18:1. Praise God, who revealed to His servant this scripture, and made it flawless.
18:2. A perfect (scripture) to warn of severe retribution from Him, and to deliver good news to the believers who lead a righteous life, that they have earned a generous recompense.
18:3. Wherein they abide forever.
18:4. And to warn those who said, "God has begotten a son!"
18:5. They possess no knowledge about this, nor did their parents. What a blasphemy coming out of their mouths! What they utter is a gross lie.
18:6. You may blame yourself on account of their response to this narration, and their disbelieving in it; you may be saddened.
18:7. We have adorned everything on earth, in order to test them, and thus distinguish those among them who work righteousness.
18:8. Inevitably, we will wipe out everything on it, leaving it completely barren.*
*18:8-9 As it turns out, the history of these Christian believers, the Seven Sleepers of Ephesus, is directly connected with the end of the world as stated in 18:9 & 21. The role of these believers in unveiling the end of the world is detailed in Appendix 25.
18:9. Why else do you think we are telling you about the people of the cave, and the numbers connected with them? They are among our wondrous signs.
*18:8-9 As it turns out, the history of these Christian believers, the Seven Sleepers of Ephesus, is directly connected with the end of the world as stated in 18:9 & 21. The role of these believers in unveiling the end of the world is detailed in Appendix 25.
18:10. When the youths took refuge in the cave, they said, "Our Lord, shower us with Your mercy, and bless our affairs with Your guidance."
18:11. We then sealed their ears in the cave for a predetermined number of years.
18:12. Then we resurrected them to see which of the two parties could count the duration of their stay therein.
18:13. We narrate to you their history, truthfully. They were youths who believed in their Lord, and we increased their guidance.
18:14. We strengthened their hearts when they stood up and proclaimed: "Our only Lord is the Lord of the heavens and the earth. We will never worship any other god beside Him. Otherwise, we would be far astray.
18:15. "Here are our people setting up gods beside Him. If only they could provide any proof to support their stand! Who is more evil than the one who fabricates lies and attributes them to God?
18:16. "Since you wish to avoid them, and their worshiping of other than God,* let us take refuge in the cave. May your Lord shower you with His mercy and direct you to the right decision."
*18:16-20 Ephesus is located about 200 miles south of ancient Nicene, and 30 miles south of today's Izmir in Turkey. The dwellers of the cave were young Christians who wanted to follow the teachings of Jesus, and worship God alone. They were fleeing the persecution of neo-christians who proclaimed a corrupted Christianity three centuries after Jesus, following the Nicene Conferences, when the Trinity doctrine was announced. In 1928, Franz Miltner, an Austrian archeologist discovered the tomb of the seven sleepers of Ephesus. Their history is well documented in several encyclopedias.
18:17. You could see the sun when it rose coming from the right side of their cave, and when it set, it shone on them from the left, as they slept in the hollow thereof. This is one of God's portents.* Whomever God guides is the truly guided one, and whomever He sends astray, you will not find for him a guiding teacher.
*18:17 This sign, or hint, tells us that the cave was facing north.
18:18. You would think that they were awake, when they were in fact asleep. We turned them to the right side and the left side, while their dog stretched his arms in their midst. Had you looked at them, you would have fled from them, stricken with terror.
18:19. When we resurrected them, they asked each other, "How long have you been here?" "We have been here one day or part of the day," they answered. "Your Lord knows best how long we stayed here, so let us send one of us with this money to the city. Let him fetch the cleanest food, and buy some for us. Let him keep a low profile, and attract no attention.
18:20. "If they discover you, they will stone you, or force you to revert to their religion, then you can never succeed."
18:21. We caused them to be discovered, to let everyone know that God's promise is true, and to remove all doubt concerning the end of the world.* The people then disputed among themselves regarding them. Some said, "Let us build a building around them." Their Lord is the best knower about them. Those who prevailed said, "We will build a place of worship around them."
*18:21 As detailed in Appendix 25, this story helped pinpoint the end of the world.
18:22. Some would say, "They were three; their dog being the fourth," while others would say, "Five; the sixth being their dog," as they guessed. Others said, "Seven," and the eighth was their dog. Say, "My Lord is the best knower of their number." Only a few knew the correct number. Therefore, do not argue with them; just go along with them. You need not consult anyone about this.
18:23. You shall not say that you will do anything in the future,
18:24. without saying, "God willing."* If you forget to do this, you must immediately remember your Lord and say, "May my Lord guide me to do better next time."
*18:24 This important commandment gives us daily opportunities to remember God.
18:25. They stayed in their cave three hundred years, increased by nine.*
*18:25 The difference between 300 solar years and 300 lunar years is nine years. Thus, discovering the end of the world was predetermined by the Almighty to take place in AD 1980 (1400 AH), 300 years (309 lunar years) before the end of the world (see 72:27 and Appendix 25).
18:26. Say, "God is the best knower of how long they stayed there." He knows all secrets in the heavens and the earth. By His grace you can see; by His grace you can hear. There is none beside Him as Lord and Master, and He never permits any partners to share in His kingship.
18:27. You shall recite what is revealed to you of your Lord's scripture. Nothing shall abrogate His words, and you shall not find any other source beside it.
18:28. You shall force yourself to be with those who worship their Lord day and night, seeking Him alone. Do not turn your eyes away from them, seeking the vanities of this world. Nor shall you obey one whose heart we rendered oblivious to our message; one who pursues his own desires, and whose priorities are confused.
18:29. Proclaim: "This is the truth from your Lord," then whoever wills let him believe, and whoever wills let him disbelieve. We have prepared for the transgressors a fire that will completely surround them. When they scream for help, they will be given a liquid like concentrated acid that scalds the faces. What a miserable drink! What a miserable destiny!
18:30. As for those who believe and lead a righteous life, we never fail to recompense those who work righteousness.
18:31. They have deserved gardens of Eden wherein rivers flow. They will be adorned therein with bracelets of gold, and will wear clothes of green silk and velvet, and will rest on comfortable furnishings. What a wonderful reward; what a wonderful abode!
18:32. Cite for them the example of two men: we gave one of them two gardens of grapes, surrounded by date palms, and placed other crops between them.
*18:32-42 The Quran cites many examples of the different gods that people worship beside God; they include children (7:190), religious leaders and scholars (9:31), property (18:42), dead saints and prophets (16:20-21, 35:14, & 46:5-6), and the ego (25:43, 45:23).
18:33. Both gardens produced their crops on time, and generously, for we caused a river to run through them.
18:34. Once, after harvesting, he boastfully told his friend: "I am far more prosperous than you, and I command more respect from the people."
18:35. When he entered his garden, he wronged his soul by saying, "I do not think that this will ever end.
18:36. "Moreover, I think this is it; I do not think that the Hour (the Hereafter) will ever come to pass. Even if I am returned to my Lord, I will (be clever enough to) possess an even better one over there."
18:37. His friend said to him, as he debated with him, "Have you disbelieved in the One who created you from dust, then from a tiny drop, then perfected you into a man?
18:38. "As for me, God is my Lord, and I will never set up any other god besides my Lord.
18:39. "When you entered your garden, you should have said, `This is what God has given me (Mã Shã Allãh). No one possesses power except God (Lã Quwwata Ellã Bellãh).' You may see that I possess less money and less children than you.
18:40. "My Lord may grant me better than your garden. He may send a violent storm from the sky that wipes out your garden, leaving it completely barren.
18:41. "Or, its water may sink deeper, out of your reach."
18:42. Indeed, his crops were wiped out, and he ended up sorrowful, lamenting what he had spent on it in vain, as his property lay barren. He finally said, "I wish I never set up my property as a god beside my Lord."
18:43. No force on earth could have helped him against God, nor was it possible for him to receive any help.
18:44. That is because the only true Lord and master is God; He provides the best recompense, and with Him is the best destiny.
18:45. Cite for them the example of this life as water that we send down from the sky to produce plants of the earth, then they turn into hay that is blown away by the wind. God is able to do all things.
18:46. Money and children are the joys of this life, but the righteous works provide an eternal recompense from your Lord, and a far better hope.
18:47. The day will come when we wipe out the mountains, and you will see the earth barren. We will summon them all, not leaving out a single one of them.
18:48. They will be presented before your Lord in a row. You have come to us as individuals, just as we created you initially. Indeed, this is what you claimed will never happen.
18:49. The record will be shown, and you will see the guilty fearful of its contents. They will say, "Woe to us. How come this book leaves nothing, small or large, without counting it?" They will find everything they had done brought forth. Your Lord is never unjust towards anyone.
18:50. We said to the angels, "Fall prostrate before Adam." They fell prostrate, except Satan. He became a jinn, for he disobeyed the order of His Lord.* Will you choose him and his descendants as lords instead of Me, even though they are your enemies? What a miserable substitute!
*18:50 When the great feud in the heavenly society took place (38:69), all creatures became classified into angels, jinns, and humans (Appendix 7).
18:51. I never permitted them to witness the creation of the heavens and the earth, nor the creation of themselves. Nor do I permit the wicked to work in My kingdom.
*18:51 God knew that Satan and his supporters (jinns and humans) were going to make the wrong decision. Hence their exclusion from witnessing the creation process.
18:52. The day will come when He says, "Call upon My partners, whom you claimed to be gods beside Me," they will call on them, but they will not respond to them. An insurmountable barrier will separate them from each other.
18:53. The guilty will see Hell, and will realize that they will fall into it. They will have no escape therefrom.
18:54. We have cited in this Quran every kind of example, but the human being is the most argumentative creature.
18:55. Nothing prevented the people from believing, when the guidance came to them, and from seeking the forgiveness of their Lord, except that they demanded to see the same (kind of miracles) as the previous generations, or challenged to see the retribution beforehand.
18:56. We only send the messengers as simply deliverers of good news, as well as warners. Those who disbelieve argue with falsehood to defeat the truth, and they take My proofs and warnings in vain.
18:57. Who are more evil than those who are reminded of their Lord's proofs, then disregard them, without realizing what they are doing. Consequently, we place shields on their hearts to prevent them from understanding it (the Quran), and deafness in their ears. Thus, no matter what you do to guide them, they can never ever be guided.
18:58. Yet, your Lord is the Forgiver, full of mercy. If He called them to account for their deeds, He would annihilate them right there and then. Instead, He gives them a respite until a specific, predetermined time; then they can never escape.
18:59. Many a community we annihilated because of their transgressions, we designated a specific time for their annihilation.
18:60. Moses said to his servant, "I will not rest until I reach the point where the two rivers meet, no matter how long it takes."
18:61. When they reached the point where they met, they forgot their fish, and it found its way back to the river, sneakily.
18:62. After they passed that point, he said to his servant, "Let us have lunch. All this traveling has thoroughly exhausted us."
18:63. He said, "Remember when we sat by the rock back there? I paid no attention to the fish. It was the devil who made me forget it, and it found its way back to the river, strangely."
18:64. (Moses) said, "That was the place we were looking for." They traced their steps back.
18:65. They found one of our servants, whom we blessed with mercy, and bestowed upon him from our own knowledge.
18:66. Moses said to him, "Can I follow you, that you may teach me some of the knowledge and the guidance bestowed upon you?"
18:67. He said, "You cannot stand to be with me."
18:68. "How can you stand that which you do not comprehend?"
18:69. He said, "You will find me, God willing, patient. I will not disobey any command you give me."
18:70. He said, "If you follow me, then you shall not ask me about anything, unless I choose to tell you about it."
18:71. So they went. When they boarded a ship, he bore a hole in it. He said, "Did you bore a hole in it to drown its people? You have committed something terrible."
18:72. He said, "Did I not say that you cannot stand to be with me?"
18:73. He said, "I am sorry. Do not punish me for my forgetfulness; do not be too harsh with me."
18:74. So they went. When they met a young boy, he killed him. He said, "Why did you kill such an innocent person, who did not kill another person? You have committed something horrendous."
18:75. He said, "Did I not tell you that you cannot stand to be with me?"
18:76. He said, "If I ask you about anything else, then do not keep me with you. You have seen enough apologies from me."
18:77. So they went. When they reached a certain community, they asked the people for food, but they refused to host them. Soon, they found a wall about to collapse, and he fixed it. He said, "You could have demanded a wage for that!"
18:78. He said, "Now we have to part company. But I will explain to you everything you could not stand.
18:79. "As for the ship, it belonged to poor fishermen, and I wanted to render it defective. There was a king coming after them, who was confiscating every ship, forcibly.
18:80. "As for the boy, his parents were good believers, and we saw that he was going to burden them with his transgression and disbelief.*
*18:80 Adolf Hitler was a cute and seemingly innocent child. Had he died as a child, many would have grieved, and many would have even questioned God's wisdom. We learn from these profound lessons that there is a good reason behind everything.
18:81. "We willed that your Lord substitute in his place another son; one who is better in righteousness and kindness.
18:82. "As for the wall, it belonged to two orphan boys in the city. Under it, there was a treasure that belonged to them. Because their father was a righteous man, your Lord wanted them to grow up and attain full strength, then extract their treasure. Such is mercy from your Lord. I did none of that of my own volition. This is the explanation of the things you could not stand."
18:83. They ask you about Zul-Qarnain. Say, "I will narrate to you some of his history."
18:84. We granted him authority on earth, and provided him with all kinds of means.
18:85. Then, he pursued one way.
18:86. When he reached the far west, he found the sun setting in a vast ocean, and found people there. We said, "O Zul-Qarnain, you can rule as you wish; either punish, or be kind to them."
18:87. He said, "As for those who transgress, we will punish them, then, when they return to their Lord, He will commit them to more retribution.
18:88. "As for those who believe and lead a righteous life, they receive a good reward; we will treat them kindly."
18:89. Then he pursued another way.
18:90. When he reached the far east, he found the sun rising on people who had nothing to shelter them from it.
18:91. Naturally, we were fully aware of everything he found out.
18:92. He then pursued another way.
18:93. When he reached the valley between two palisades, he found people whose language was barely understandable.
18:94. They said, "O Zul-Qarnain, Gog and Magog are corruptors of the earth. Can we pay you to create a barrier between us and them?"
*18:94-98 One of my duties as God's Messenger of the Covenant is to state that Gog and Magog, the final sign before the end of the world, will reappear in 2270 AD (1700 AH), just 10 years before the end. Note that Gog and Magog occur in Suras 18 and 21, precisely 17 verses before the end of each sura, representing 17 lunar centuries (see 72:27 and Appendix 25).
18:95. He said, "My Lord has given me great bounties. If you cooperate with me, I will build a dam between you and them.
18:96. "Bring to me masses of iron." Once he filled the gap between the two palisades, he said, "Blow." Once it was red hot, he said, "Help me pour tar on top of it."
18:97. Thus, they could not climb it, nor could they bore holes in it.
18:98. He said, "This is mercy from my Lord. When the prophecy of my Lord comes to pass, He will cause the dam to crumble. The prophecy of my Lord is truth."
18:99. At that time, we will let them invade with one another, then the horn will be blown, and we will summon them all together.
18:100. We will present Hell, on that day, to the disbelievers.
18:101. They are the ones whose eyes were too veiled to see My message. Nor could they hear.
18:102. Do those who disbelieve think that they can get away with setting up My servants as gods beside Me? We have prepared for the disbelievers Hell as an eternal abode.
18:103. Say, "Shall I tell you who the worst losers are?
18:104. "They are the ones whose works in this life are totally astray, but they think that they are doing good."
18:105. Such are the ones who disbelieved in the revelations of their Lord and in meeting Him. Therefore, their works are in vain; on the Day of Resurrection, they have no weight.
18:106. Their just requital is Hell, in return for their disbelief, and for mocking My revelations and My messengers.
18:107. As for those who believe and lead a righteous life, they have deserved a blissful Paradise as their abode.
18:108. Forever they abide therein; they will never want any other substitute.
18:109. Say, "If the ocean were ink for the words of my Lord, the ocean would run out, before the words of my Lord run out, even if we double the ink supply."
18:110. Say, "I am no more than a human like you, being inspired that your god is one god. Those who hope to meet their Lord shall work righteousness, and never worship any other god beside his Lord."
18:1. இவ்வேதத்தைத் தன் ஊழியருக்கு வெளிப்படுத்தியதோடு, குறைகளற்றதாக அதனை ஆக்கிய கடவுள் -ஐப் புகழுங்கள்.
18:2. அவரிடமிருந்து கடுமையான தண்டனை குறித்து எச்சரிப்பதற்காகவும், நேரியதொரு வாழ்வு நடத்தும் நம்பிக்கையாளர்களுக்கு, அவர்கள் தாராளமான தொரு வெகுமதியைச் சம்பாதித்து விட்டனர் என்ற நற்செய்தியைச் சேர்ப்பிப்பதற்காகவும், ஆன ஒரு பூரணமாக்கப்பட்ட (வேதம்) ஆகும்.
18:3. அங்கே அவர்கள் நிரந்தரமாகத் தங்கியிருப்பார்கள்.
18:4. மேலும் "கடவுள் ஒரு மகனைப் பெற்றெடுத்திருக்கின்றார்! " என்று கூறுவோரை எச்சரிப்பதற்காக.
18:5. இதைப் பற்றிய எந்த அறிவையும் அவர்களோ, அன்றி அவர்களுடைய பெற்றோர்களோ கொண்டிருக்கவில்லை. அவர்களுடைய வாய்களிலிருந்து எப்படிப் பட்ட ஓர் இறைநிந்தனை வெளிவருகின்றது! அவர்கள் கூறுவது மிகப்பெரியதொரு பொய்யாகும்.
18:6. இந்த செய்திகளுக்கான அவர்களுடைய மறுமொழிக்காகவும், இதில் அவர்கள் நம்பிக்கை கொள்ள மறுப்பதற்காகவும், உம்மையே நீர் பழித்துக் கொள்ளக் கூடும்; நீர் துக்கமடையவும் கூடும்.
18:7. அவர்களைச் சோதிப்பதற்காகவும், இவ்விதமாக அவர்களில் நன்மையான காரியங்கள் செய்பவர்களைச் சிறப்பிப்பதற்காகவும், பூமியில் உள்ள ஒவ்வொன்றையும் நாம் அலங்காரமாக ஆக்கியுள்ளோம்.
18:8. தவிர்த்துவிட முடியாதவாறு, அதன் மீதுள்ள ஒவ்வொன்றையும் நாம் துடைத்தெடுத்துவிட்டு, முற்றிலும் பொட்டலாக* அதனை விட்டு விடுவோம்.
*18:8-9 இப்போது வெளிப்பட்டுள்ளபடி, எஃபிஃஸஸில் உறங்கிய எழுவரான, இந்தக் கிறித்துவ நம்பிக்கையாளர்களின் வரலாறு, 18:9&21ல் கூறப்பட்டுள்ளபடி உலக முடிவுடன் நேரடித் தொடர்பு கொண்டதாக உள்ளது. உலக முடிவை வெளிப்படுத்துவதில் இந்த நம்பிக்கையாளர்களின் பங்கு பின் இணைப்பு 25ல் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.
18:9. குகையில் வசித்தவர்கள் மற்றும் அவர்களோடு தொடர்பு கொண்ட எண்கள் பற்றி, வேறு எதற்கு நாம் உமக்குக் கூறுகின்றோம் என்று நீர் நினைக்கின்றீர்? அவை நமது வியப்புக்குரிய அத்தாட்சிகளில் உள்ளவையாகும்.
18:10. அந்த இளைஞர்கள் குகையினில் புகலிடம் எடுத்துக் கொண்டபோது, அவர்கள் கூறினர், "எங்கள் இரட்சகரே, உமது கருணையை எங்கள் மேல் பொழிவீராக, மேலும் எங்களுடைய காரியங்களை உம்முடைய வழிகாட்டலைக் கொண்டு ஆசீர்வதிப்பீராக."
18:11. பின்னர், முன்பே தீர்மானிக்கப்பட்ட ஓர் எண்ணிக்கையிலான வருடங்களுக்கு குகையில் அவர்களுடைய காதுகளில் நாம் முத்திரையிட்டோம்.
18:12. பின்னர் இரு தரப்பினரில், அங்கே அவர்கள் தங்கியிருந்த கால அளவைக் கணக்கிட முடிந்தவர்கள் யார் என்பதைக் காண்பதற்காக அவர்களை நாம் உயிர்ப்பித்தெழுப்பினோம்.
18:13. சத்தியம் நிறைந்ததாக, அவர்களுடைய சரித்திரத்தை உமக்கு நாம் எடுத்துரைக்கின்றோம். அவர்கள் தங்களுடைய இரட்சகர் மீது நம்பிக்கை கொண்ட இளைஞர்களாக இருந்தனர், இன்னும் அவர்களுடைய வழிகாட்டலை நாம் அதிகரித்தோம்.
18:14. "வானங்கள் மற்றும் பூமியின் இரட்சகர்தான் எங்களுடைய ஒரே இரட்சகர். அவருடன் வேறு தெய்வம் எதனையும் நாங்கள் ஒருபோதும் வழிபட மாட்டோம். இல்லையென்றால், நாங்கள் நீண்ட தூரம் வழி தவறியவர்களாவோம்:" என்று அவர்கள் எழுந்து நின்று பிரகடனம் செய்தபோது அவர்களுடைய இதயங்களை நாம் பலப்படுத்தினோம்.
18:15. "இதோ, நமது சமூகத்தார் அவருடன் தெய்வங்களை அமைத்துக் கொள்கின்றனர். அவர்களுடைய நிலைக்கு ஆதாரமாகச் சான்று எதையேனும் அவர்களால் வழங்க இயன்றால்தானே! பொய்களைப் புனைந்து கொண்டதோடன்றி அவற்றைக் கடவுள் மீது சாட்டுகின்ற ஒருவனைவிட மிகத்தீயவன் வேறு யார்?
18:16. "அவர்களையும், கடவுள்-ஐ விடுத்து மற்றவர்களை அவர்கள் வழிபடுவதையும் நீங்கள் தவிர்த்துக் கொள்ள விரும்புவதால்,* இக்குகையில் நாம் புகலிடம் எடுத்துக் கொள்வோம். உங்களுடைய இரட்சகர் தன்னுடைய கருணையை உங்கள் மீது பொழியவும், சரியான முடிவை நோக்கி உங்களைச் செலுத்தவும் செய்வாராக."
*18:16-20 பண்டைய நைசீனிற்கு 200 மைல்கள் தெற்கிலும், துருக்கியின் இன்றைய இஜ்மீருக்கு 30 மைல்கள் தெற்கிலும் எஃபிஸஸ் உள்ளது. குகைவாசிகள், ஜீஸஸின் போதனைகளைப் பின்பற்றவும் கடவுளை மட்டும் வழிபடவும் விரும்பிய இளம் கிறித்துவர்கள்ஆவர். இவர்கள் ஜீஸஸிற்குப் பின்னர் மூன்று நூற்றாண்டுகள் கழித்து, திரித்துவக் கொள்கை அறிவிக்கப்பட்ட நைசீன் மாநாடுகளைத் தொடர்ந்து, சீர் குலைந்த கிறித்துவத்தைப் பிரகடனம் செய்த நவீன கிறித்துவர்களின் அடக்கு முறையிலிருந்து தப்பி ஓடியவர்கள் ஆவர். 1928ல் ஃப்ரான்ஜ் மில்ட்னர் என்ற ஆஸ்திரியத் தொல்பொருள் ஆய்வாளர் ஒருவர் எஃபிஸஸில் உறங்கிய எழுவரின் கல்லறைகளைக் கண்டு பிடித்தார். அவர்களுடைய வரலாறு ஏராளமான கலைக் களஞ்சியங்களில் நன்கு பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது.
18:17. அதிலுள்ள குழிவில் அவர்கள் உறங்கிக் கொண்டிருக்கையில், சூரியன் அதன் உதயத்தின் போது அவர்களுடைய குகையின் வலப்புறமிருந்து வருவதையும், அதன் அஸ்தமனத்தின் போது அவர்களுடைய இடப்புறமிருந்து பிரகாசித்ததையும் நீர் கண்டிருப்பீர். இது கடவுள்-ன் அத்தாட்சிகளில் ஒன்றாகும்.* எவரொருவரைக் கடவுள் வழிநடத்துகின்றாரோ, அவரே உண்மையில் வழிநடத்தப்பட்டவர், மேலும் எவரொருவரை அவர் வழிகேட்டில் அனுப்பி விடுகின்றாரோ, அவருக்கு வழிகாட்டும் ஓர் ஆசிரியரை நீர் காணமாட்டீர்
18:18. உண்மையில் அவர்கள் உறங்கிக் கொண்டிருந்த போதும், அவர்கள் விழித்துக் கொண்டிருப்பதாகவே நீர் எண்ணுவீர். அவர்கள் நடுவே அவர்களுடைய நாய் அதன் முன்னங்கால்களை விரித்திருந்த அதே சமயம், அவர்களை நாம் வலப்புறமும் இடப்புறமும் புரட்டிக் கொண்டிருந்தோம். அவர்களை நீர் பார்த்திருந்தால், திகிலினால் அறையப்பட்டவராக, அவர்களை விட்டு நீர் விரண்டோடி இருப்பீர்.
*18:17 இந்த அடையாளம், அல்லது குறிப்பு அந்தக்குகை வடக்கு நோக்கி இருந்தது என்பதை நமக்குக் கூறுகின்றது.
18:19. அவர்களை நாம் உயிர்ப்பித்தெழுப்பிய போது, அவர்கள் ஒருவரை ஒருவர் கேட்டுக் கொண்டனர், "எத்தனை காலம் நீங்கள் இங்கே இருந்தீர்கள்?" "ஒரு நாளோ அல்லது நாளின் பகுதியோ நாம் இங்கிருந்தோம்," அவர்கள் பதிலளித்தனர். "எவ்வளவு காலம் நாம் இங்கு தங்கினோம் என்பதை உங்களுடைய இரட்சகர்தான் நன்கு அறிவார், எனவே இந்தப் பணத்துடன் நம்மில் ஒருவரை நாம் நகரத்திற்கு அனுப்புவோம். அவர் தூய்மைமிக்க உணவை எடுத்துக் கொண்டு, மேலும் நமக்காகவும் சிலவற்றை வாங்கி வரட்டும். அவர் தன் முகத்தை அதிகமாகக் காட்டிக் கொள்ளாமலும், எவர் கவனத்தையும் ஈர்க்காமலும் இருக்கட்டும்.
18:20. "அவர்கள் உங்களைக் கண்டுபிடித்து விட்டால், அவர்கள் உங்களைக் கல்லாலடித்துக் கொன்று விடுவார்கள், அல்லது அவர்களுடைய மார்க்கத் திற்குத் திரும்பி விடுமாறு உங்களை நிர்ப்பந்திப்பார்கள், பின்னர் நீங்கள் ஒருபோதும் வெற்றியடைய முடியாது."
18:21. கடவுள்-ன் வாக்குறுதி உண்மைதான் என்று ஒவ்வொருவரும் அறிந்து கொள்வதற்காகவும், உலக முடிவினைக்* குறித்த சந்தேகம் அனைத்தையும் நீக்குவதற்காகவும், அவர்கள் கண்டுபிடிக்கப்படும் படி நாம் செய்தோம். பின்னர் அவர்களைப் பற்றி மக்கள் தங்களுக்கிடையில் தர்க்கம் செய்து கொண்டனர். சிலர் கூறினர், "அவர்களைச் சுற்றி ஒரு கட்டடத்தை நாம் கட்டி விடுவோம். அவர்களுடைய இரட்சகர்தான் அவர்களைப் பற்றி நன்கறிந்தவர். மிகைத்தவர்கள் கூறினர், அவர்களைச் சுற்றி ஒரு வழிபாட்டுத் தலத்தை நாம் கட்டுவோம்."
*18:21 பின் இணைப்பு 25ல் விவரிக்கப்பட்டுள்ளபடி, இந்த விபரங்கள் உலக முடிவைக் குறிப்பிட்டுச் சுட்டிக் காட்ட உதவியது.
18:22. சிலர் கூறுவர், "அவர்கள் மூவராக இருந்தனர்; அவர்களுடைய நாய் நான்காவதாக இருந்தது," அதே சமயம் யூகம் செய்தவர்களாகவே, மற்றவர்கள் கூறுவர், "ஐந்து, அவர்களுடைய நாய் ஆறாவதாக இருந்தது." மற்றவர்கள் கூறினர், "ஏழு," மேலும் எட்டாவதாக இருந்தது அவர்களுடைய நாய். கூறும், "என் இரட்சகர்தான் அவர்களுடைய எண்ணிக்கையை நன்கறிந்தவர்." மிகச் சிலர் மட்டுமே சரியான அந்த எண்ணிக்கையை அறிந்திருக்கின்றனர். எனவே, அவர்களுடன் வாதித்து கொண்டிருக்காதீர்; அவர்களுடைய போக்கிலேயே சென்று விடும். எவர் ஒரு வருடனும் நீர் இது குறித்து ஆலோசிக்க வேண்டாம்.
18:23. எதிர் காலத்தில் எந்த ஒன்றையும் நீர் செய்வீர் என்று நீர் கூற வேண்டாம்,
18:24. "கடவுள் நாடினால்."* என்று கூறாமல். இதனைச் செய்ய நீர் மறந்து விட்டால், உடனடியாக உம்முடைய இரட்சகரை நீர் நினைவு கூர்வதோடு, மேலும் கூறும், "அடுத்த முறை இதைவிடச் சிறப்பாகச் செய்வதற்கு என் இரட்சகர் என்னை வழிநடத்துவாராக."
*18:24 இந்த முக்கிய கட்டளை அன்றாடம் கடவுளை நினைவு கூர்வதற்கு நமக்கு வாய்ப்புகளைத் தருகின்றது.
18:25. அவர்கள் தங்கள் குகையில், ஒன்பது* அதிகமாக, முந்நூறு வருடங்கள் தங்கியிருந்தனர்.
*18:25 சூரிய வருடங்கள் 300க்கும் சந்திர வருடங்கள் 300க்கும் உள்ள வித்தியாசம் ஒன்பது வருடங்களாகும். இவ்விதமாக, கி.பி.1980 (ஹிஜ்ரி 1400)ல் உலக முடிவிற்கு 300 வருடங்கள் (309 சந்திர வருடங்கள்) முன்னர் உலக முடிவின் கண்டுபிடிப்பு நிகழ வேண்டுமென சர்வ வல்லமை கொண்டவரால் முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்டிருந்தது. (பார்க்க 72:27 & பின் இணைப்பு 25).
18:26. கூறும், "எவ்வளவு காலம் அவர்கள் அங்கே தங்கியிருந்தனர் என்பதை கடவுள்தான் நன்கறிந்தவர்." வானங்களிலும் பூமியிலும் உள்ள எல்லா இரகசியங்களையும் அவர் அறிந்திருக்கின்றார். அவருடைய அருளால்தான் உங்களால் பார்க்க முடிகின்றது; அவருடைய அருளால்தான் உங்களால் செவியேற்க முடிகின்றது. அவருடன் இரட்சகராகவும் அதிபதியாகவும் எவரும் இல்லை, மேலும் தன்னுடைய ஆட்சியதிகாரத்தில் பங்கு கொள்வதற்குப் பங்குதாரர்கள் எவரையும் அவர் ஒருபோதும் அனுமதிப்பதில்லை.
18:27. உம்முடைய இரட்சகரின் வேதத்தில் உமக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்டவற்றை நீர் ஓதி வர வேண்டும். எதுவும் அவருடைய வார்த்தைகளை மாற்றிவிட முடியாது, மேலும் அதனை அன்றி மற்ற மூலாதாரங்கள் எதையும் நீர் கண்டுபிடிக்க வேண்டாம்.
18:28. அவரை மட்டும் தேடியவர்களாக, பகலும் இரவும் தங்கள் இரட்சகரை வழிபடுவோருடன் இருப்பதற்கு உம்மை நீர் நிர்ப்பந்தித்துக் கொள்ள வேண்டும். இவ்வுலகின் வீண்பகட்டுக்களைத் தேடியவர்களாக அவர்களிடமிருந்து உம்முடைய கண்களைத் திருப்பிக் கொள்ள வேண்டாம். அன்றியும் எவனுடைய இதயத்தை நம்முடைய தூதுச் செய்தியில் கவனமற்றதாக நாம் ஆக்கி விட்டோமோ அவனுக்கும், தன் சுய விருப்பங்களைப் பின்பற்றுபவனுக்கும், மேலும் தங்களுடைய முன்னுரிமைகள் குழம்பிப்போனவர்களுக்கும் நீர் கீழ்ப்படிய வேண்டாம்.
18:29. பிரகடனிப்பீராக: "இது உங்கள் இரட்சகரிடமிருந்து வந்த சத்தியம் ஆகும்," ஆகவே எவரொருவர் நாடுகின்றாரோ அவர் நம்பிக்கை கொள்ளட்டும், எவரொருவர் நாடுகின்றாரோ அவர் நம்பமறுக்கட்டும். வரம்புமீறுபவர்களுக்கு அவர்களை முற்றிலும் சூழ்ந்து கொள்ளக்கூடிய ஒரு நெருப்பை நாம் தயார் செய்துள்ளோம். அவர்கள் உதவிக்காக அலறினால், முகங்களை வெந்து போகச் செய்யும் அடர்ந்த அமிலம் போன்ற ஒரு திரவமே அவர்களுக்குக் கொடுக்கப்படும். என்ன ஒரு துன்பகரமான பானம்! என்ன ஒரு துன்பகரமான விதி!
18:30. நம்பிக்கை கொண்டு நேரியதொரு வாழ்க்கை நடத்துபவர்களைப் பொறுத்தவரை, நன்மையான காரியங்களைச் செய்வோருக்குப் பிரதிபலன் வழங்க நாம் ஒருபோதும் தவறுவதில்லை.
18:31. ஆறுகள் பாயும் ஏதேன் தோட்டங்களுக்கு அவர்கள் தகுதியாகி விட்டார்கள். அங்கே அவர்கள் தங்கத் தினாலான காப்புகள் கொண்டு அலங்கரிக்கப்படுவார்கள், பச்சைப் பட்டிலும் வெல்வெட்டிலுமான ஆடைகளை அணிவார்கள், வசதியான ஆசனங்களில் சாய்ந்திருப்பார்கள். என்ன ஓர் அற்புதமான வெகுமதி; என்ன ஓர் அற்புதமான தங்குமிடம்!
18:32. இரு மனிதர்களின் உதாரணத்தை அவர்களுக்கு எடுத்துரைப்பீராக: அவர்களில் ஒருவனுக்கு பேரீத்த மரங்களால் சூழப்பட்ட இரு திராட்சைத் தோட்டங்களை நாம் கொடுத்தோம், மேலும் அவற்றுக்கிடையில் மற்ற பயிர்களை அமைத்தோம்.
*18:32-42 மனிதர்கள் கடவுளுடன் வழிபடும் வெவ்வேறு தெய்வங்களுக்கு ஏராளமான உதாரணங்களைக் குர்ஆன் எடுத்துரைக்கின்றது; அவற்றில் குழந்தைகள் (7:190), மார்க்கத் தலைவர்கள் மற்றும் அறிஞர்கள் (9:31), சொத்துகள் 18:42, மரணித்துவிட்ட மகான்கள் மற்றும் நபிமார்கள் (16:20-21, 35:14, 46:5-6,) மற்றும் அகந்தை (25:43, 45:23) ஆகியவை அடங்கும்.
18:33. இருதோட்டங்களும் பருவத்தில் அவற்றின் விளைச்சல்களைத் தாராளமாக உற்பத்தி செய்தன, ஏனெனில் அவற்றினூடே ஒரு நதியை நாம் ஓடச் செய்தோம்.
18:34. ஒருமுறை, அறுவடைக்குப் பின்னர், அவன் தற்பெருமையோடு தன் நண்பரிடம் கூறினான்: "உன்னை விடவும் மிகவும் வளம் படைத்தவனாக நான் இருக்கின்றேன், மேலும் நான் மக்களிடம் அதிக மரியாதையைப் பெற்றவனாகவும் இருக்கின்றேன்."
18:35. தனது தோட்டத்திற்குள் அவன் நுழைந்தபோது, "இது எப்பொழுதேனும் அழிந்து விடும் என்று நான் எண்ணவில்லை," என்று கூறியவனாகத் தன் ஆத்மாவுக்குத் தீங்கிழைத்துக் கொண்டான்.
18:36. "மேலும் இது நிலையானதென்றே நான் எண்ணுகின்றேன்; வேளை (மறுவுலகம்) எப்பொழுதேனும் நிகழ்ந்து விடும் என்றும் நான் எண்ணவில்லை. என் இரட்சகரிடம் நான் திரும்பக் கொண்டு செல்லப்பட்டாலும், இதனைவிட மேலான ஒன்றை (அடையும் அளவு சாமர்த்தியத்தை) அங்கே நான் பெற்றிருப்பேன்."
18:37. அவனுடன் விவாதித்தவராக, அவனுடைய நண்பர் அவனிடம் கூறினார், "மண்ணிலிருந்தும், பின்னர் மிகச்சிறிய துளியிலிருந்தும், உன்னைப் படைத்து பின்னர் உன்னைப் பூரணமான ஒரு மனிதனாக்கிய அந்த ஒருவரை நீ நம்பமறுத்து விட்டாயா?
18:38. "என்னைப் பொறுத்தவரை, கடவுள் தான் என்னுடைய இரட்சகர், மேலும் என் இரட்சகருடன் வேறெந்த தெய்வத்தையும் நான் ஒருபோதும் அமைத்துக் கொள்ள மாட்டேன்.
18:39. "உனது தோட்டத்திற்குள் நீ நுழைந்த போது, ‘இது கடவுள் எனக்குத் தந்தது (மாஷா அல்லாஹ்). கடவுள்-ஐத் தவிர எவர் ஒருவரும் சக்தியைப் பெற்றிருக்கவில்லை (லா குவ்வத்த இல்லா பில்லாஹ்)’ என்று நீ கூறியிருக்க வேண்டும். உன்னை விடக் குறைவான செல்வத்தையும் குறைவான பிள்ளைகளையும் நான் கொண்டிருப்பதை நீ காணக் கூடும்.
18:40. "என் இரட்சகர் உன்னுடைய தோட்டத்தை விடவும் மேலானதை எனக்கு வழங்கக் கூடும். உன்னுடைய தோட்டத்தைத் துடைத்தெடுத்து விட்டு முற்றிலும் அதனை தரிசாக்கி விட்டு விடக்கூடிய ஒரு கடும் புயல்காற்றை அவர் விண்ணிலிருந்து அனுப்பி வைக்கக் கூடும்.
18:41. "அல்லது உன் கைகளுக்கெட்டாத ஆழத்திற்கு அதன் தண்ணீர் கீழிறங்கி விடக் கூடும்."
18:42. உண்மையில், அவனது விளைச்சல்கள் துடைத்தெடுக்கப்பட்டன, அவனுடைய நிலம் தரிசாகக் கிடந்த போது, வீணில் அதன் மீது அவன் செலவழித்தவற்றுக்குப் புலம்பியவனாக அவன் துக்கமாகிப் போனான். இறுதியில் அவன் கூறினான் "என் இரட்சகருடன் எனது சொத்தினை ஒரு தெய்வமாக நான் அமைத்துக் கொள்ளாது இருந்திருக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகின்றேன்."
18:43. பூமியின் மீதுள்ள எந்தப் படையும் கடவுள்-க்கெதிராக அவனுக்கு உதவி செய்திருக்க முடியாது, அன்றி எந்த உதவியைப் பெற்றுக் கொள்ளவும் அவனுக்குச் சாத்தியமிருந்திருக்காது
18:44. இது ஏனெனில் கடவுள் தான் உண்மையான ஒரே இரட்சகரும் அதிபதியும் ஆவார்; அவர் மிகச் சிறந்த பிரதிபலனை வழங்குகின்றார், மேலும் மிகச் சிறந்த விதி அவரிடமே உள்ளது.
18:45. பூமியின் தாவரங்களை முளைப்பிப்பதற்காக விண்ணிலிருந்து நாம் இறக்கி அனுப்புகின்ற தண்ணீரை, இந்த வாழ்க்கைக்கு உதாரணமாக அவர்களுக்கு எடுத்துரைப்பீராக பின்னர் அவை காற்றில் அடித்துச் செல்லப்படும் கூளங்களாக மாறிவிடுகின்றன. கடவுள் அனைத்தையும் செய்யும் திறனுடையவராக இருக்கின்றார்.
18:46. செல்வமும் பிள்ளைகளும் இந்த வாழ்வின் இன்பங்களாகும், ஆனால் நன்மையான காரியங்கள் உம்முடைய இரட்சகரிடமிருந்து ஒரு நிரந்தரமான பிரதி பலனையும், மிகவும் மேலான ஓர் எதிர்பார்ப்பையும் வழங்குகின்றன.
18:47. மலைகளை நாம் துடைத்தெடுத்து விடும் அந்நாள் வரும், மேலும் பூமியை நீர் பொட்டல் வெளியாகக் காண்பீர். அவர்களில் ஒருவரைக் கூட விட்டு விடாமல், அவர்கள் அனைவரையும் நாம் ஒன்று திரட்டுவோம்.
18:48. உம்முடைய இரட்சகர் முன் அவர்கள் ஒரு வரிசையில் கொண்டு வந்து நிறுத்தப்படுவார்கள். நாம் உங்களை முதன் முதலில் படைத்தவாறே, தனி நபர்களாக நீங்கள் நம்மிடம் வந்துள்ளீர்கள். உண்மையில், ஒரு போதும் நிகழாது என்று நீங்கள் கூறிக் கொண்டிருந்தது இதுதான்.
18:49. பதிவேடுகள் காட்டப்படும், மேலும் அதன் உள்ளடக்கம் பற்றி அஞ்சியவர்களாகக் குற்றவாளிகளை நீர் காண்பீர். அவர்கள் கூறுவார்கள், "எங்களுக்குக் கேடுதான். சிறியதோ அல்லது பெரியதோ, எது ஒன்றையும் கணக்கிடாமல் விட்டு விடாது இப்புத்தகம் கொண்டுள்ளது எப்படி?" அவர்கள் செய்த ஒவ்வொன்றும் முன்கொண்டு வரப்படுவதை அவர்கள் காண்பார்கள். உம்முடைய இரட்சகர் எவர் ஒருவருக்கும் ஒருபோதும் அநீதமிழைப்பதில்லை.
18:50. நாம் வானவர்களிடம் கூறினோம், "ஆதமின் முன் சிரம் பணியுங்கள்." அவர்கள் சிரம் பணிந்தனர், சாத்தானைத் தவிர. அவன் ஒரு ஜின்னாக ஆனான், ஏனெனில் அவனுடைய இரட்சகரின் கட்டளைக்கு அவன் கீழ்ப்படிய மறுத்தான்.* அவர்கள் உங்கள் விரோதிகளாக இருந்த போதிலும், எனக்குப் பதிலாக அவனையும் அவனுடைய சந்ததியினரையும் நீங்கள் எஜமானர்களாக எடுத்துக் கொள்வீர்களா? என்ன ஒரு பரிதாபகரமான மாற்று!
*18:50 விண்ணக சமூகத்தோரில் மகத்தான கலகம் நடைபெற்ற போது (38:69), படைப்புகள் அனைவரும் வானவர்கள், ஜின்கள், மற்றும் மனிதர்களாக வகைப்படுத்தப்பட்டனர் (பார்க்க பின் இணைப்பு 7).
18:51. வானங்கள் மற்றும் பூமியின் படைப்பிற்கோ, அன்றி அவர்களுடைய படைப்பிற்கோ கூட அவர்களைச் சாட்சிகளாக நாம் ஒருபோதும் அனுமதிக்கவில்லை. அன்றியும் தீயவர்களை எனது சாம்ராஜ்யத்தில்* பணிபுரிய நான் அனுமதிப்பதுமில்லை.
*18:51 சாத்தானும் அவனுடைய ஆதரவாளர்களும் (ஜின்கள் மற்றும் மனிதர்கள்) தவறான முடிவை மேற்கொள்ளப் போகின்றனர் என்பதைக் கடவுள் அறிந்திருந்தார். இதனால்தான் படைப்பின் செய்முறைக்குச் சாட்சிகளாவதிலிருந்து அவர்கள் விலக்கி வைக்கப்பட்டனர்.
18:52. "என்னுடன் தெய்வங்களென நீங்கள் கூறிக் கொண்டிருந்த என் பங்குதாரர்களை அழையுங்கள்," என்று அவர் கூறும் அந்த நாள் வரும்; அவர்களை அவர்கள் அழைப்பார்கள், ஆனால் அவர்கள் அவர்களுக்கு மறு மொழி அளிக்க மாட்டார்கள். தாண்டிவிட முடியாத தொரு தடுப்பு அவர்கள் ஒருவரிலிருந்து மற்றவரைப் பிரித்து வைக்கும்.
18:53. குற்றவாளிகள் நரகத்தைக் காண்பார்கள், மேலும் அவர்கள் அதனுள் விழுந்து விடுவார்கள் என்பதை உணர்ந்து கொள்வார்கள். அதிலிருந்து தப்பித்தல் என்பதே அவர்களுக்கு இருக்காது.
18:54. ஒவ்வொரு விதமான உதாரணத்தையும் இந்தக் குர்ஆனில் நாம் எடுத்துரைக்கின்றோம், ஆனால் மானிடனானவன் மிகவும் தர்க்கம் செய்கின்ற படைப்பாக இருக்கின்றான்.
18:55. மனிதர்கள் முந்திய தலைமுறையினருக்கான அதே (விதமான அற்புதங்களைக்) காண வேண்டுமென்று கோரியது, அல்லது தண்டனையை முன் கூட்டியே காணவேண்டுமென்று அவர்கள் சவால் விட்டதைத் தவிர வேறு எதுவும், நேர்வழி அவர்களிடம் வந்த போது, நம்பிக்கை கொள்வதிலிருந்தும் அவர்களுடைய இரட்சகரிடம் பாவ மன்னிப்புத் தேடுவதிலிருந்தும் அவர்களைத் தடுக்கவில்லை.
18:56. நற்செய்தியைச் சேர்ப்பிப்பவர்களாகவும், அவ்வண்ணமே எச்சரிப்பவர்களாகவும் மட்டுமே நாம் தூதர்களை அனுப்புகின்றோம். நம்பமறுப்பவர்கள் சத்தியத்தைத் தோற்கடிப்பதற்காக, அசத்தியத்தைக் கொண்டு வாதிடுகின்றனர், மேலும் அவர்கள் என்னுடைய சான்றுகளையும் எச்சரிக்கைகளையும் வீணானதென எடுத்துக் கொள்கின்றனர்.
18:57. தங்கள் இரட்சகரின் சான்றுகள் குறித்து நினைவூட்டப்பட்டும் பின்னர் தாங்கள் என்ன செய்கின்றோம் என்பதை உணர்ந்து கொள்ளாது, அவற்றைப் புறக்கணிப்பவர்களை விட மிகத் தீயவர்கள் யார். அதன் விளைவாக, இதனை (இந்தக் குர்ஆனை) புரிந்து கொள்வதை விட்டும் அவர்களைத் தடுப்பதற்காக அவர்களுடைய இதயங்களின் மீது கவசங்களையும், அவர்களுடைய காதுகளில் செவிட்டுத்தனத்தையும் நாம் அமைத்து விடுகின்றோம். எனவே, அவர்களை வழிநடத்துவதற்காக நீர் என்ன செய்கின்றீர் என்பது பொருட்டல்ல, அவர்கள் ஒருபோதும் எக்காலத்திலும் வழிநடத்தப் படமாட்டார்கள்.
18:58. ஆயினும், உம்முடைய இரட்சகர் மன்னிப்பவர், கருணை நிரம்பியவர். அவர்களுடைய செய்கைகளுக்கு விளக்கம் கூறுமாறு அவர்களை அவர் அழைத்திருந்தால், அவர்களை அங்கேயே அப்பொழுதே அவர் அழித்திருப்பார். மாறாக, அவர்களுக்கு ஒரு குறிப்பிடப்பட்ட, முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்ட நேரம் வரை அவர் அவகாசம் அளிக்கின்றார்; அப்போது அவர்கள் ஒரு போதும் தப்பித்து விட முடியாது.
18:59. எத்தனையோ ஒரு சமூகத்தை அவர்களுடைய வரம்புமீறல்களுக்காக நாம் அழித்திருக்கின்றோம், அவர்களுடைய அழிவுக்கென ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்தை நாம் நிர்ணயித்திருந்தோம்.
18:60. மோஸஸ் தன் சேவகரிடம் கூறினார், "இரு நதிகளும் சந்திக்கும் இடத்தை நான் அடையும் வரை நான் ஓயமாட்டேன், அதற்கு எவ்வளவு நேரமானாலும் பொருட்டல்ல."
18:61. அவை சந்தித்துக் கொள்ளும் இடத்தை அவர்கள் அடைந்தபோது, அவர்கள் தங்களுடைய மீனை மறந்துவிட்டனர், அது நதிக்குள் மீண்டு செல்லும் தனது வழியைக் கண்டு கொண்டு, இரகசியமாக நழுவிவிட்டது.
18:62. அவ்விடத்தை அவர்கள் கடந்து விட்ட பின்னர், அவர் தன்சேவகரிடம் கூறினார், "நாம் மதிய உணவை எடுத்துக் கொள்வோம். இந்தப் பயணம் அனைத்தும் நம்மை முற்றிலும் களைப்படையச் செய்து விட்டது."
18:63. அவர் கூறினார், "வழியில் அந்தப் பாறையின் அருகே நாம் அமர்ந்தது நினைவிருக்கின்றதா? நான் மீனின் மீது எந்தக் கவனமும் செலுத்தவில்லை. சாத்தான் அதனை நான் மறக்கும்படி செய்து விட்டான், அதிசயமாக, நதிக்குள் மீண்டு செல்லும் தனது வழியை அது கண்டு கொண்டது."
18:64. (மோஸஸ்) கூறினார், "அதுதான் நாம் தேடிக் கொண்டிருந்த இடமாகும்." அவர்கள் தங்கள் காலடிச் சுவடுகளைத் தேடியவாறு திரும்பிச் சென்றனர்.
18:65. கருணை கொண்டு நாம் ஆசீர்வதித்த, மேலும்அவர் மீது நமக்கே உரியதான அறிவு வழங்கப்பட்டிருந்த நம்முடைய ஊழியர்களில் ஒருவரை அவர்கள் கண்டனர்.
18:66. மோஸஸ் அவரிடம் கூறினார், "உங்கள் மீது அருளப்பட்டுள்ள அறிவிலிருந்தும் வழிகாட்டலிலிருந்தும் சிலவற்றை நீங்கள் எனக்குக் கற்றுக் கொடுக்கும் பொருட்டு, நான் உம்மைப் பின் தொடரலாமா?"
18:67. அவர் கூறினார், என்னோடு பொறுமையாக இருக்க உம்மால் முடியாது.
18:68. "நீர் புரிந்து கொள்ளாதவற்றின் மீது எப்படி உம்மால் பொறுமையாக இருக்க முடியும்?"
18:69. அவர் கூறினார், "கடவுள் நாடினால், பொறுமையுடையவனாக, என்னை நீர் காண்பீர். நீர் எனக்கிடும் எந்தக் கட்டளைக்கும் நான் கீழ்ப்படியாதிருக்க மாட்டேன்."
18:70. அவர் கூறினார், "நீர் என்னைப் பின்தொடர்ந்தால், பின்னர் அதனைப் பற்றி உமக்குக் கூற நான் முடிவு செய்தாலன்றி, எந்த ஒன்றைப் பற்றியும் என்னிடம் நீர் கேட்காதிருக்க வேண்டும்."
18:71. எனவே அவர்கள் சென்றனர். அவர்கள் ஒரு கப்பலில் ஏறியபோது, அவர் அதில் துளை ஒன்றை போட்டார். அவர் கூறினார், "அதிலுள்ள மக்களை மூழ்கடிக்கவா அதில் நீர் ஒரு துளையைப் போட்டீர்? நீர் பயங்கரமான ஒன்றைச் செய்து விட்டீர்."
18:72. அவர் கூறினார், "என்னுடன் பொறுமையாயிருக்க உம்மால் இயலாது என நான் கூறவில்லையா?"
18:73. அவர் கூறினார், "நான் வருந்துகின்றேன். என்னுடைய மறதிக்காக என்னைத் தண்டித்து விடாதீர்; என்னுடன் மிகக் கடுமையாக இருக்காதீர்."
18:74. எனவே அவர்கள் சென்றனர். அவர்கள் ஒரு சிறுவனைச் சந்தித்தபோது, அவர் அவனைக் கொன்று விட்டார். அவர் கூறினார், "மற்றொரு ஆத்மாவைக் கொலை செய்யாத, இத்தகையதொரு குற்றமற்ற ஆத்மாவை நீர் ஏன் கொலை செய்தீர்? கொடூரமான ஒன்றை நீர் செய்து விட்டீர்."
18:75. அவர் கூறினார், "என்னுடன் பொறுமையாயிருக்க உம்மால் இயலாது என நான் உம்மிடம் கூற வில்லையா?"
18:76. அவர் கூறினார், "வேறு எதையேனும் பற்றி நான் உம்மிடம் கேட்டால், பின்னர் என்னை உம்மோடு வைத்திருக்க வேண்டாம். என்னிடமிருந்து போது மான அளவு மன்னிப்புக் கோருதலை நீர் கண்டு விட்டீர்."
18:77. எனவே அவர்கள் சென்றனர். ஒரு குறிப்பிட்ட சமூகத்தை அவர்கள் அடைந்தபோது, அவர்கள் அம்மக்களிடம் உணவு கேட்டனர், ஆனால் அவர்களை உபசரிக்க அவர்கள் மறுத்து விட்டனர். விரைவில், விழுந்து விட இருக்கும் ஒரு மதிற்சுவரைக் அவர்கள் கண்டனர், அவர் அதனைச் சரி செய்தார். அவர் கூறினார், "அதற்கு ஒரு கூலியை நீர் கேட்டிருக்கலாம்!"
18:78. அவர் கூறினார், "இப்போது நாம் பிரிந்துவிட வேண்டியதுதான். ஆனால் உம்மால் சகித்துக் கொண்டிருக்க முடியாத ஒவ்வொன்றைப் பற்றியும் நான் உமக்கு விளக்குவேன்.
18:79. "அந்தக் கப்பலைப் பொறுத்தவரை, அது ஏழை மீனவர்களுக்கு உரியதாக இருந்தது, எனினும், அதனைப் பழுதாக்க நான் விரும்பினேன். அவர்களுக்குப் பின்னால் நிர்ப்பந்தமாக ஒவ்வொரு கப்பலையும் பறி முதல் செய்கின்ற ஓர் அரசன் வந்து கொண்டிருந்தான்.
18:80. "அந்தச் சிறுவனைப் பொறுத்தவரை, அவனுடைய பெற்றோர்கள் நல்ல நம்பிக்கையாளர்களாக இருந்தனர், மேலும் அவன் தனது வரம்புமீறுதல் மற்றும் நம்ப மறுத்தலால், அவர்களுக்குச் சுமையாக ஆவான் என்பதை நாம் கண்டோம்.*
*18:80 அடால்ஃப் ஹிட்லர் அழகான அப்பாவியாகத் தோற்றமளித்த ஒரு குழந்தையாக இருந்தான். ஒரு குழந்தையாக அவன் மரணித்திருந்தால், ஏராளமானோர் துக்கப்பட்டிருப்பார்கள், மேலும் பலர் கடவுளின் ஞானத்தைக் கூடச் சந்தேகித் திருப்பார்கள். ஆழமான இப்படிப்பினைகள் மூலம் ஒவ்வொன்றிற்கும் பின்னால் தக்கதொரு காரணம் உள்ளது என நாம் கற்றுக் கொள்கின்றோம்.
18:81. "உம்முடைய இரட்சகர் அவனுடைய இடத்தில் மற்றொரு மகனை; நன்னெறியிலும் கனிவிலும் அவனை விட மிக மேலான ஒருவனை பகரமாக்க வேண்டும் என நாம் நாடினோம்.
18:82. "அந்த மதிற்சுவரைப் பொறுத்தவரை, அது அந்நகரில் உள்ள இரு அனாதைச் சிறுவர்களுக்குச் சொந்தமாக இருந்தது. அதன்கீழ், அவர்களுக்குரிய ஒரு புதையல் இருந்தது. அவர்களுடைய தந்தை ஒரு நல்ல மனிதராக இருந்ததால், அவர்கள் வளர்ந்து முழு வலிமை அடைந்த பின்னர் அவர்களுடைய அப் புதையலை வெளியில் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என உம் இரட்சகர் நாடினார். உம் இரட்சகரிடமிருந் துள்ள கருணை இத்தகையதேயாகும். அதில் எந்த ஒன்றையும் நான் என் சுய விருப்பத்திற்காகச் செய்ய வில்லை. உம்மால் பொறுமையாக இருக்க முடியாத விஷயங்களின் விளக்கம் இதுவேயாகும்."
18:83. ஜுல்-கர்னைன் பற்றி அவர்கள் உம்மிடம் கேட்கின்றனர். கூறும், "அவருடைய வரலாற்றில் சிலவற்றை உங்களுக்கு நான் விவரிக்கின்றேன்."
18:84. நாம் அவருக்கு பூமியின் மேல் அதிகாரத்தை அளித்தோம், மேலும் எல்லாவிதமான சாதனங்களையும் அவருக்கு வழங்கினோம்.
18:85. பின்னர், அவர் ஒரு வழியில் தொடர்ந்து சென்றார்.
18:86. தொலைவிலுள்ள மேற்கை அவர் அடைந்தபோது, பரந்து விரிந்ததொரு சமுத்திரத்தில் சூரியன் மறைவதை அவர் கண்டார், அங்கே மக்களையும் கண்டார். நாம் கூறினோம், "ஜுல்-கர்னைனே, நீர் விரும்பிய வண்ணம் ஆட்சி செய்யலாம்; தண்டிக்கவும் செய்யலாம், அல்லது அவர்களிடம் கனிவுடனும் இருக்கலாம்."
18:87. அவர் கூறினார், "வரம்புமீறுவோரைப் பொறுத்த வரை, நாம் அவர்களைத் தண்டிப்போம், பின்னர், அவர்கள் தங்கள் இரட்சகரிடம் திரும்பும்போது, அவர் இன்னும் அதிகமான தண்டனைக்கு அவர்களை உட்படுத்துவார்.
18:88. "நம்பிக்கை கொண்டு நேரியதொரு வாழ்வு நடத்துவோரைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் நல்லதொரு வெகுமதியைப் பெறுகின்றனர்; அவர்களை நாம் கனிவுடன் நடத்துவோம்."
18:89. பின்னர், அவர் மற்றொரு வழியில் தொடர்ந்து சென்றார்.
18:90. தொலைவிலுள்ள கிழக்கை அவர் அடைந்த போது, சூரியனிலிருந்து தங்களை மறைத்துக் கொள்ள எந்த ஒன்றையும் கொண்டிருக்காத மக்கள் மீது அது உதிப்பதை அவர் கண்டார்.
18:91. இயற்கையாகவே, அவர் கண்டுபிடித்த ஒவ்வொன்றையும் நாம் முற்றிலும் அறிந்திருந்தோம்.
18:92. அவர் பின்னர் மற்றொரு வழியில் தொடர்ந்து சென்றார்.
18:93. கூர்மையான இரு குன்றுகளுக்கிடையில் அமைந்த ஒரு பள்ளத்தாக்கை அவர் அடைந்த போது, மிகக் குறைவாகவே புரியக்கூடிய மொழி பேசிய மக்களை அவர் கண்டார்.
18:94. அவர்கள் கூறினர், "ஜுல்கர்னைனே, காக் மற்றும் மேகாக் ஆகியோர் பூமியைச் சீர்குலைப்பவர்களாக இருக்கின்றனர். எங்களுக்கும் அவர்களுக்கும் இடையே ஒரு தடுப்பினை நீர் உருவாக்குவதற்காக உங்களுக்கு நாங்கள் ஊதியம் தரலாமா?"
*18:94-98 கடவுளின் உடன்படிக்கைத் தூதராக, எனது பணிகளில் ஒன்று, உலக முடிவிற்கு முன்னால் இறுதி அடையாளமான காக் மற்றும் மேகாக், உலக முடிவிற்குச் சரியாக 10 வருடங்கள் முன்னதாக, கி.பி.2270 (ஹிஜ்ரி 1700) ல் மீண்டும் தோன்று வார்கள் என்பதை எடுத்துக் கூறுவதுமாகும். சூரா 18 மற்றும் 21-ல் ஒவ்வொரு சூராவிலும் சூராவின் முடிவுக்கு 17 வசனங்கள் முன்னதாக, 17 சந்திர நூற்றாண்டுகளை எடுத்துக் காட்டும் விதமாக, காக் மற்றும் மேகாக் காணப்படுகின்றனர் என்பதைக் கவனிக்கவும் (72:27). (பார்க்க 72:27) மற்றும் பின் இணைப்பு25).
18:95. அவர் கூறினார், "என் இரட்சகர் எனக்கு மகத்தான கொடைகளைத் தந்துள்ளார். என்னுடன் நீங்கள் ஒத்துழைத்தால், உங்களுக்கும் அவர்களுக்குமிடையில் ஒர் அணையை நான் கட்டி விடுவேன்."
18:96. "இரும்புப் பாளங்களை என்னிடம் கொண்டு வாருங்கள்," இரு குன்றுகளுக்கு இடையில் இருந்த இடை வெளியை அவர் அடைத்தவுடன், அவர் கூறினார், "ஊதுங்கள்". அது கொதித்துச் சிவந்தவுடன், அவர் கூறினார், "அதன் மேல் தாரினை ஊற்றுவதற்கு எனக்கு உதவி செய்யுங்கள்."
18:97. எனவே, அதில் அவர்களால் ஏற முடியாது, அன்றியும் அதில் துளையிடவும் அவர்களால் முடியாது.
18:98. அவர் கூறினார், "இது என் இரட்சகரிடமிருந்துள்ள கருணை ஆகும். என் இரட்சகரின் முன்னறிவிப்பு நிகழ்ந்தேறும்போது, இந்த அணை நொறுங்கிப் போகும்படி அவர் செய்வார். என் இரட்சகரின் முன்னறிவிப்பு சத்தியமே ஆகும்."
18:99. அந்நேரத்தில், அவர்கள் ஒருவர் மற்றவர் மீது படையெடுக்கும்படி நாம் விட்டு விடுவோம், பின்னர் கொம்பு ஊதப்படும், பின்னர் அவர்கள் அனைவரையும் நாம் ஒன்றுதிரட்டுவோம்.
18:100. அந்நாளில், நம்பமறுப்பவர்களுக்கு நரகத்தை நாம் காட்டுவோம்.
18:101. என்னுடைய செய்தியைக் காண்பதை விட்டும் தங்களுடைய கண்களில் அதிகம் திரையிடப்பட்டிருந்த வர்கள் அவர்கள்தான். அன்றி அவர்கள் செவியேற்க முடியவுமில்லை.
18:102. நம்பமறுப்பவர்கள் என்னுடைய சேவகர்களை என்னுடன் தெய்வங்களாக அமைத்துக் கொண்டு விட்டு அவர்கள் தப்பித்து விடலாம் என்று எண்ணிக் கொண்டிருக்கின்றனரா? நம்பமறுப்பவர்களுக்கான நிரந்தரமான தங்குமிடமாக நரகத்தை நாம் தயார் செய்துள்ளோம்.
18:103. கூறும், "மோசமான நஷ்டவாளிகள் யார் என்பதை நான் உங்களுக்குக் கூறட்டுமா?
18:104. "எவர்களுடைய காரியங்கள் இந்த வாழ்வில் முற்றிலும் வழிதவறியதாக இருந்தபோதிலும், தாங்கள் நல்ல காரியங்கள் செய்வதாக எண்ணிக் கொண்டிருக்கின்றார்களோ அவர்கள்தான்."
18:105. இத்தகையவர்கள்தான் தங்கள் இரட்சகருடைய வெளிப்பாடுகளையும் அவரைச் சந்திப்பதையும் நம்ப மறுத்தவர்கள். எனவே, அவர்களுடைய காரியங்கள் வீணாகப் போயின; உயிர்த்தெழுப்பப்படும் நாளில், அவற்றுக்கு மதிப்பு எதுவும் இருக்காது.
18:106. அவர்களுடைய நம்பமறுத்தலின் விளைவாகவும், நமது வெளிப்பாடுகளையும் என்னுடைய தூதர்களையும் கேலி செய்து கொண்டிருந்ததற்காகவும் அவர்களுக்குரிய நியாயமான கூலி நரகமேயாகும்.
18:107. நம்பிக்கை கொண்டு நேரியதொரு வாழ்வு நடத்துபவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் தங்களுடைய தங்குமிடமாக, ஆனந்தமயமானதொரு சுவனத்திற்குத் தகுதியாகி விட்டார்கள்.
18:108. நிரந்தரமாக அவர்கள் அங்கே தங்கியிருப்பார்கள்; அதற்குப் பதிலாக வேறு எதையும் அவர்கள் ஒருபோதும் விரும்ப மாட்டார்கள்.
18:109. கூறும், "பெருங்கடலே என் இரட்சகரின் வார்த்தைகளுக்கு மையாக ஆனபோதிலும், என் இரட்சகரின் வார்த்தைகள் தீர்ந்து போகுமுன்னர் பெருங்கடல் தீர்ந்து போகும், இரு மடங்கு மையை நாம் வழங்கினாலும் சரியே."
18:110. கூறும், "உங்கள் தெய்வம் ஒரே தெய்வம் என்று உள்ளுணர்வளிக்கப்பட்டிருக்கும் நான், உங்களைப் போன்ற ஒரு மனிதன் என்பதை விட அதிகம் எதுவுமில்லை. தங்கள் இரட்சகரைச் சந்திப்பதை எதிர்ப் பார்த்திருப்பவர்கள் நன்மையான காரியங்களைச் செய்யவும், மேலும் தன்னுடைய இரட்சகருடன் வேறு தெய்வம் எதனையும் ஒருபோதும் வழிபடாதிருக்கவும் வேண்டும்."