. ١:١١ الر كِتٰبٌ أُحكِمَت ءايٰتُهُ ثُمَّ فُصِّلَت مِن لَدُن حَكيمٍ خَبيرٍ
. ٢:١١ أَلّا تَعبُدوا إِلَّا اللَّهَ إِنَّنى لَكُم مِنهُ نَذيرٌ وَبَشيرٌ
. ٣:١١ وَأَنِ استَغفِروا رَبَّكُم ثُمَّ توبوا إِلَيهِ يُمَتِّعكُم مَتٰعًا حَسَنًا إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى وَيُؤتِ كُلَّ ذى فَضلٍ فَضلَهُ وَإِن تَوَلَّوا فَإِنّى أَخافُ عَلَيكُم عَذابَ يَومٍ كَبيرٍ
. ٤:١١ إِلَى اللَّهِ مَرجِعُكُم وَهُوَ عَلىٰ كُلِّ شَىءٍ قَديرٌ
. ٥:١١ أَلا إِنَّهُم يَثنونَ صُدورَهُم لِيَستَخفوا مِنهُ أَلا حينَ يَستَغشونَ ثِيابَهُم يَعلَمُ ما يُسِرّونَ وَما يُعلِنونَ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدورِ
. ٦:١١ وَما مِن دابَّةٍ فِى الأَرضِ إِلّا عَلَى اللَّهِ رِزقُها وَيَعلَمُ مُستَقَرَّها وَمُستَودَعَها كُلٌّ فى كِتٰبٍ مُبينٍ
. ٧:١١ وَهُوَ الَّذى خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ فى سِتَّةِ أَيّامٍ وَكانَ عَرشُهُ عَلَى الماءِ لِيَبلُوَكُم أَيُّكُم أَحسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلتَ إِنَّكُم مَبعوثونَ مِن بَعدِ المَوتِ لَيَقولَنَّ الَّذينَ كَفَروا إِن هٰذا إِلّا سِحرٌ مُبينٌ
. ٨:١١ وَلَئِن أَخَّرنا عَنهُمُ العَذابَ إِلىٰ أُمَّةٍ مَعدودَةٍ لَيَقولُنَّ ما يَحبِسُهُ أَلا يَومَ يَأتيهِم لَيسَ مَصروفًا عَنهُم وَحاقَ بِهِم ما كانوا بِهِ يَستَهزِءونَ
. ٩:١١ وَلَئِن أَذَقنَا الإِنسٰنَ مِنّا رَحمَةً ثُمَّ نَزَعنٰها مِنهُ إِنَّهُ لَيَـٔوسٌ كَفورٌ
. ١٠:١١ وَلَئِن أَذَقنٰهُ نَعماءَ بَعدَ ضَرّاءَ مَسَّتهُ لَيَقولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّـٔاتُ عَنّى إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخورٌ
. ١١:١١ إِلَّا الَّذينَ صَبَروا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ أُولٰئِكَ لَهُم مَغفِرَةٌ وَأَجرٌ كَبيرٌ
. ١٢:١١ فَلَعَلَّكَ تارِكٌ بَعضَ ما يوحىٰ إِلَيكَ وَضائِقٌ بِهِ صَدرُكَ أَن يَقولوا لَولا أُنزِلَ عَلَيهِ كَنزٌ أَو جاءَ مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّما أَنتَ نَذيرٌ وَاللَّهُ عَلىٰ كُلِّ شَىءٍ وَكيلٌ
. ١٣:١١ أَم يَقولونَ افتَرىٰهُ قُل فَأتوا بِعَشرِ سُوَرٍ مِثلِهِ مُفتَرَيٰتٍ وَادعوا مَنِ استَطَعتُم مِن دونِ اللَّهِ إِن كُنتُم صٰدِقينَ
. ١٤:١١ فَإِلَّم يَستَجيبوا لَكُم فَاعلَموا أَنَّما أُنزِلَ بِعِلمِ اللَّهِ وَأَن لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ فَهَل أَنتُم مُسلِمونَ
. ١٥:١١ مَن كانَ يُريدُ الحَيوٰةَ الدُّنيا وَزينَتَها نُوَفِّ إِلَيهِم أَعمٰلَهُم فيها وَهُم فيها لا يُبخَسونَ
. ١٦:١١ أُولٰئِكَ الَّذينَ لَيسَ لَهُم فِى الـٔاخِرَةِ إِلَّا النّارُ وَحَبِطَ ما صَنَعوا فيها وَبٰطِلٌ ما كانوا يَعمَلونَ
. ١٧:١١ أَفَمَن كانَ عَلىٰ بَيِّنَةٍ مِن رَبِّهِ وَيَتلوهُ شاهِدٌ مِنهُ وَمِن قَبلِهِ كِتٰبُ موسىٰ إِمامًا وَرَحمَةً أُولٰئِكَ يُؤمِنونَ بِهِ وَمَن يَكفُر بِهِ مِنَ الأَحزابِ فَالنّارُ مَوعِدُهُ فَلا تَكُ فى مِريَةٍ مِنهُ إِنَّهُ الحَقُّ مِن رَبِّكَ وَلٰكِنَّ أَكثَرَ النّاسِ لا يُؤمِنونَ
. ١٨:١١ وَمَن أَظلَمُ مِمَّنِ افتَرىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أُولٰئِكَ يُعرَضونَ عَلىٰ رَبِّهِم وَيَقولُ الأَشهٰدُ هٰؤُلاءِ الَّذينَ كَذَبوا عَلىٰ رَبِّهِم أَلا لَعنَةُ اللَّهِ عَلَى الظّٰلِمينَ
. ١٩:١١ الَّذينَ يَصُدّونَ عَن سَبيلِ اللَّهِ وَيَبغونَها عِوَجًا وَهُم بِالـٔاخِرَةِ هُم كٰفِرونَ
. ٢٠:١١ أُولٰئِكَ لَم يَكونوا مُعجِزينَ فِى الأَرضِ وَما كانَ لَهُم مِن دونِ اللَّهِ مِن أَولِياءَ يُضٰعَفُ لَهُمُ العَذابُ ما كانوا يَستَطيعونَ السَّمعَ وَما كانوا يُبصِرونَ
. ٢١:١١ أُولٰئِكَ الَّذينَ خَسِروا أَنفُسَهُم وَضَلَّ عَنهُم ما كانوا يَفتَرونَ
. ٢٢:١١ لا جَرَمَ أَنَّهُم فِى الـٔاخِرَةِ هُمُ الأَخسَرونَ
. ٢٣:١١ إِنَّ الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَأَخبَتوا إِلىٰ رَبِّهِم أُولٰئِكَ أَصحٰبُ الجَنَّةِ هُم فيها خٰلِدونَ
. ٢٤:١١ مَثَلُ الفَريقَينِ كَالأَعمىٰ وَالأَصَمِّ وَالبَصيرِ وَالسَّميعِ هَل يَستَوِيانِ مَثَلًا أَفَلا تَذَكَّرونَ
. ٢٥:١١ وَلَقَد أَرسَلنا نوحًا إِلىٰ قَومِهِ إِنّى لَكُم نَذيرٌ مُبينٌ
. ٢٦:١١ أَن لا تَعبُدوا إِلَّا اللَّهَ إِنّى أَخافُ عَلَيكُم عَذابَ يَومٍ أَليمٍ
. ٢٧:١١ فَقالَ المَلَأُ الَّذينَ كَفَروا مِن قَومِهِ ما نَرىٰكَ إِلّا بَشَرًا مِثلَنا وَما نَرىٰكَ اتَّبَعَكَ إِلَّا الَّذينَ هُم أَراذِلُنا بادِىَ الرَّأىِ وَما نَرىٰ لَكُم عَلَينا مِن فَضلٍ بَل نَظُنُّكُم كٰذِبينَ
. ٢٨:١١ قالَ يٰقَومِ أَرَءَيتُم إِن كُنتُ عَلىٰ بَيِّنَةٍ مِن رَبّى وَءاتىٰنى رَحمَةً مِن عِندِهِ فَعُمِّيَت عَلَيكُم أَنُلزِمُكُموها وَأَنتُم لَها كٰرِهونَ
. ٢٩:١١ وَيٰقَومِ لا أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مالًا إِن أَجرِىَ إِلّا عَلَى اللَّهِ وَما أَنا۠ بِطارِدِ الَّذينَ ءامَنوا إِنَّهُم مُلٰقوا رَبِّهِم وَلٰكِنّى أَرىٰكُم قَومًا تَجهَلونَ
. ٣٠:١١ وَيٰقَومِ مَن يَنصُرُنى مِنَ اللَّهِ إِن طَرَدتُهُم أَفَلا تَذَكَّرونَ
. ٣١:١١ وَلا أَقولُ لَكُم عِندى خَزائِنُ اللَّهِ وَلا أَعلَمُ الغَيبَ وَلا أَقولُ إِنّى مَلَكٌ وَلا أَقولُ لِلَّذينَ تَزدَرى أَعيُنُكُم لَن يُؤتِيَهُمُ اللَّهُ خَيرًا اللَّهُ أَعلَمُ بِما فى أَنفُسِهِم إِنّى إِذًا لَمِنَ الظّٰلِمينَ
. ٣٢:١١ قالوا يٰنوحُ قَد جٰدَلتَنا فَأَكثَرتَ جِدٰلَنا فَأتِنا بِما تَعِدُنا إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ
. ٣٣:١١ قالَ إِنَّما يَأتيكُم بِهِ اللَّهُ إِن شاءَ وَما أَنتُم بِمُعجِزينَ
. ٣٤:١١ وَلا يَنفَعُكُم نُصحى إِن أَرَدتُ أَن أَنصَحَ لَكُم إِن كانَ اللَّهُ يُريدُ أَن يُغوِيَكُم هُوَ رَبُّكُم وَإِلَيهِ تُرجَعونَ
. ٣٥:١١ أَم يَقولونَ افتَرىٰهُ قُل إِنِ افتَرَيتُهُ فَعَلَىَّ إِجرامى وَأَنا۠ بَرىءٌ مِمّا تُجرِمونَ
. ٣٦:١١ وَأوحِىَ إِلىٰ نوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤمِنَ مِن قَومِكَ إِلّا مَن قَد ءامَنَ فَلا تَبتَئِس بِما كانوا يَفعَلونَ
. ٣٧:١١ وَاصنَعِ الفُلكَ بِأَعيُنِنا وَوَحيِنا وَلا تُخٰطِبنى فِى الَّذينَ ظَلَموا إِنَّهُم مُغرَقونَ
. ٣٨:١١ وَيَصنَعُ الفُلكَ وَكُلَّما مَرَّ عَلَيهِ مَلَأٌ مِن قَومِهِ سَخِروا مِنهُ قالَ إِن تَسخَروا مِنّا فَإِنّا نَسخَرُ مِنكُم كَما تَسخَرونَ
. ٣٩:١١ فَسَوفَ تَعلَمونَ مَن يَأتيهِ عَذابٌ يُخزيهِ وَيَحِلُّ عَلَيهِ عَذابٌ مُقيمٌ
. ٤٠:١١ حَتّىٰ إِذا جاءَ أَمرُنا وَفارَ التَّنّورُ قُلنَا احمِل فيها مِن كُلٍّ زَوجَينِ اثنَينِ وَأَهلَكَ إِلّا مَن سَبَقَ عَلَيهِ القَولُ وَمَن ءامَنَ وَما ءامَنَ مَعَهُ إِلّا قَليلٌ
. ٤١:١١ وَقالَ اركَبوا فيها بِسمِ اللَّهِ مَجر۪ىٰها وَمُرسىٰها إِنَّ رَبّى لَغَفورٌ رَحيمٌ
. ٤٢:١١ وَهِىَ تَجرى بِهِم فى مَوجٍ كَالجِبالِ وَنادىٰ نوحٌ ابنَهُ وَكانَ فى مَعزِلٍ يٰبُنَىَّ اركَب مَعَنا وَلا تَكُن مَعَ الكٰفِرينَ
. ٤٣:١١ قالَ سَـٔاوى إِلىٰ جَبَلٍ يَعصِمُنى مِنَ الماءِ قالَ لا عاصِمَ اليَومَ مِن أَمرِ اللَّهِ إِلّا مَن رَحِمَ وَحالَ بَينَهُمَا المَوجُ فَكانَ مِنَ المُغرَقينَ
. ٤٤:١١ وَقيلَ يٰأَرضُ ابلَعى ماءَكِ وَيٰسَماءُ أَقلِعى وَغيضَ الماءُ وَقُضِىَ الأَمرُ وَاستَوَت عَلَى الجودِىِّ وَقيلَ بُعدًا لِلقَومِ الظّٰلِمينَ
. ٤٥:١١ وَنادىٰ نوحٌ رَبَّهُ فَقالَ رَبِّ إِنَّ ابنى مِن أَهلى وَإِنَّ وَعدَكَ الحَقُّ وَأَنتَ أَحكَمُ الحٰكِمينَ
. ٤٦:١١ قالَ يٰنوحُ إِنَّهُ لَيسَ مِن أَهلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيرُ صٰلِحٍ فَلا تَسـَٔلنِ ما لَيسَ لَكَ بِهِ عِلمٌ إِنّى أَعِظُكَ أَن تَكونَ مِنَ الجٰهِلينَ
. ٤٧:١١ قالَ رَبِّ إِنّى أَعوذُ بِكَ أَن أَسـَٔلَكَ ما لَيسَ لى بِهِ عِلمٌ وَإِلّا تَغفِر لى وَتَرحَمنى أَكُن مِنَ الخٰسِرينَ
. ٤٨:١١ قيلَ يٰنوحُ اهبِط بِسَلٰمٍ مِنّا وَبَرَكٰتٍ عَلَيكَ وَعَلىٰ أُمَمٍ مِمَّن مَعَكَ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُم ثُمَّ يَمَسُّهُم مِنّا عَذابٌ أَليمٌ
. ٤٩:١١ تِلكَ مِن أَنباءِ الغَيبِ نوحيها إِلَيكَ ما كُنتَ تَعلَمُها أَنتَ وَلا قَومُكَ مِن قَبلِ هٰذا فَاصبِر إِنَّ العٰقِبَةَ لِلمُتَّقينَ
. ٥٠:١١ وَإِلىٰ عادٍ أَخاهُم هودًا قالَ يٰقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن إِلٰهٍ غَيرُهُ إِن أَنتُم إِلّا مُفتَرونَ
. ٥١:١١ يٰقَومِ لا أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ أَجرًا إِن أَجرِىَ إِلّا عَلَى الَّذى فَطَرَنى أَفَلا تَعقِلونَ
. ٥٢:١١ وَيٰقَومِ استَغفِروا رَبَّكُم ثُمَّ توبوا إِلَيهِ يُرسِلِ السَّماءَ عَلَيكُم مِدرارًا وَيَزِدكُم قُوَّةً إِلىٰ قُوَّتِكُم وَلا تَتَوَلَّوا مُجرِمينَ
. ٥٣:١١ قالوا يٰهودُ ما جِئتَنا بِبَيِّنَةٍ وَما نَحنُ بِتارِكى ءالِهَتِنا عَن قَولِكَ وَما نَحنُ لَكَ بِمُؤمِنينَ
. ٥٤:١١ إِن نَقولُ إِلَّا اعتَرىٰكَ بَعضُ ءالِهَتِنا بِسوءٍ قالَ إِنّى أُشهِدُ اللَّهَ وَاشهَدوا أَنّى بَرىءٌ مِمّا تُشرِكونَ
. ٥٥:١١ مِن دونِهِ فَكيدونى جَميعًا ثُمَّ لا تُنظِرونِ
. ٥٦:١١ إِنّى تَوَكَّلتُ عَلَى اللَّهِ رَبّى وَرَبِّكُم ما مِن دابَّةٍ إِلّا هُوَ ءاخِذٌ بِناصِيَتِها إِنَّ رَبّى عَلىٰ صِرٰطٍ مُستَقيمٍ
. ٥٧:١١ فَإِن تَوَلَّوا فَقَد أَبلَغتُكُم ما أُرسِلتُ بِهِ إِلَيكُم وَيَستَخلِفُ رَبّى قَومًا غَيرَكُم وَلا تَضُرّونَهُ شَيـًٔا إِنَّ رَبّى عَلىٰ كُلِّ شَىءٍ حَفيظٌ
. ٥٨:١١ وَلَمّا جاءَ أَمرُنا نَجَّينا هودًا وَالَّذينَ ءامَنوا مَعَهُ بِرَحمَةٍ مِنّا وَنَجَّينٰهُم مِن عَذابٍ غَليظٍ
. ٥٩:١١ وَتِلكَ عادٌ جَحَدوا بِـٔايٰتِ رَبِّهِم وَعَصَوا رُسُلَهُ وَاتَّبَعوا أَمرَ كُلِّ جَبّارٍ عَنيدٍ
. ٦٠:١١ وَأُتبِعوا فى هٰذِهِ الدُّنيا لَعنَةً وَيَومَ القِيٰمَةِ أَلا إِنَّ عادًا كَفَروا رَبَّهُم أَلا بُعدًا لِعادٍ قَومِ هودٍ
. ٦١:١١ وَإِلىٰ ثَمودَ أَخاهُم صٰلِحًا قالَ يٰقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن إِلٰهٍ غَيرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِنَ الأَرضِ وَاستَعمَرَكُم فيها فَاستَغفِروهُ ثُمَّ توبوا إِلَيهِ إِنَّ رَبّى قَريبٌ مُجيبٌ
. ٦٢:١١ قالوا يٰصٰلِحُ قَد كُنتَ فينا مَرجُوًّا قَبلَ هٰذا أَتَنهىٰنا أَن نَعبُدَ ما يَعبُدُ ءاباؤُنا وَإِنَّنا لَفى شَكٍّ مِمّا تَدعونا إِلَيهِ مُريبٍ
. ٦٣:١١ قالَ يٰقَومِ أَرَءَيتُم إِن كُنتُ عَلىٰ بَيِّنَةٍ مِن رَبّى وَءاتىٰنى مِنهُ رَحمَةً فَمَن يَنصُرُنى مِنَ اللَّهِ إِن عَصَيتُهُ فَما تَزيدونَنى غَيرَ تَخسيرٍ
. ٦٤:١١ وَيٰقَومِ هٰذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُم ءايَةً فَذَروها تَأكُل فى أَرضِ اللَّهِ وَلا تَمَسّوها بِسوءٍ فَيَأخُذَكُم عَذابٌ قَريبٌ
. ٦٥:١١ فَعَقَروها فَقالَ تَمَتَّعوا فى دارِكُم ثَلٰثَةَ أَيّامٍ ذٰلِكَ وَعدٌ غَيرُ مَكذوبٍ
. ٦٦:١١ فَلَمّا جاءَ أَمرُنا نَجَّينا صٰلِحًا وَالَّذينَ ءامَنوا مَعَهُ بِرَحمَةٍ مِنّا وَمِن خِزىِ يَومِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ القَوِىُّ العَزيزُ
. ٦٧:١١ وَأَخَذَ الَّذينَ ظَلَمُوا الصَّيحَةُ فَأَصبَحوا فى دِيٰرِهِم جٰثِمينَ
. ٦٨:١١ كَأَن لَم يَغنَوا فيها أَلا إِنَّ ثَمودَا۟ كَفَروا رَبَّهُم أَلا بُعدًا لِثَمودَ
. ٦٩:١١ وَلَقَد جاءَت رُسُلُنا إِبرٰهيمَ بِالبُشرىٰ قالوا سَلٰمًا قالَ سَلٰمٌ فَما لَبِثَ أَن جاءَ بِعِجلٍ حَنيذٍ
. ٧٠:١١ فَلَمّا رَءا أَيدِيَهُم لا تَصِلُ إِلَيهِ نَكِرَهُم وَأَوجَسَ مِنهُم خيفَةً قالوا لا تَخَف إِنّا أُرسِلنا إِلىٰ قَومِ لوطٍ
. ٧١:١١ وَامرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِكَت فَبَشَّرنٰها بِإِسحٰقَ وَمِن وَراءِ إِسحٰقَ يَعقوبَ
. ٧٢:١١ قالَت يٰوَيلَتىٰ ءَأَلِدُ وَأَنا۠ عَجوزٌ وَهٰذا بَعلى شَيخًا إِنَّ هٰذا لَشَىءٌ عَجيبٌ
. ٧٣:١١ قالوا أَتَعجَبينَ مِن أَمرِ اللَّهِ رَحمَتُ اللَّهِ وَبَرَكٰتُهُ عَلَيكُم أَهلَ البَيتِ إِنَّهُ حَميدٌ مَجيدٌ
. ٧٤:١١ فَلَمّا ذَهَبَ عَن إِبرٰهيمَ الرَّوعُ وَجاءَتهُ البُشرىٰ يُجٰدِلُنا فى قَومِ لوطٍ
. ٧٥:١١ إِنَّ إِبرٰهيمَ لَحَليمٌ أَوّٰهٌ مُنيبٌ
. ٧٦:١١ يٰإِبرٰهيمُ أَعرِض عَن هٰذا إِنَّهُ قَد جاءَ أَمرُ رَبِّكَ وَإِنَّهُم ءاتيهِم عَذابٌ غَيرُ مَردودٍ
. ٧٧:١١ وَلَمّا جاءَت رُسُلُنا لوطًا سىءَ بِهِم وَضاقَ بِهِم ذَرعًا وَقالَ هٰذا يَومٌ عَصيبٌ
. ٧٨:١١ وَجاءَهُ قَومُهُ يُهرَعونَ إِلَيهِ وَمِن قَبلُ كانوا يَعمَلونَ السَّيِّـٔاتِ قالَ يٰقَومِ هٰؤُلاءِ بَناتى هُنَّ أَطهَرُ لَكُم فَاتَّقُوا اللَّهَ وَلا تُخزونِ فى ضَيفى أَلَيسَ مِنكُم رَجُلٌ رَشيدٌ
. ٧٩:١١ قالوا لَقَد عَلِمتَ ما لَنا فى بَناتِكَ مِن حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعلَمُ ما نُريدُ
. ٨٠:١١ قالَ لَو أَنَّ لى بِكُم قُوَّةً أَو ءاوى إِلىٰ رُكنٍ شَديدٍ
. ٨١:١١ قالوا يٰلوطُ إِنّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلوا إِلَيكَ فَأَسرِ بِأَهلِكَ بِقِطعٍ مِنَ الَّيلِ وَلا يَلتَفِت مِنكُم أَحَدٌ إِلَّا امرَأَتَكَ إِنَّهُ مُصيبُها ما أَصابَهُم إِنَّ مَوعِدَهُمُ الصُّبحُ أَلَيسَ الصُّبحُ بِقَريبٍ
. ٨٢:١١ فَلَمّا جاءَ أَمرُنا جَعَلنا عٰلِيَها سافِلَها وَأَمطَرنا عَلَيها حِجارَةً مِن سِجّيلٍ مَنضودٍ
. ٨٣:١١ مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ وَما هِىَ مِنَ الظّٰلِمينَ بِبَعيدٍ
. ٨٤:١١ وَإِلىٰ مَديَنَ أَخاهُم شُعَيبًا قالَ يٰقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن إِلٰهٍ غَيرُهُ وَلا تَنقُصُوا المِكيالَ وَالميزانَ إِنّى أَرىٰكُم بِخَيرٍ وَإِنّى أَخافُ عَلَيكُم عَذابَ يَومٍ مُحيطٍ
. ٨٥:١١ وَيٰقَومِ أَوفُوا المِكيالَ وَالميزانَ بِالقِسطِ وَلا تَبخَسُوا النّاسَ أَشياءَهُم وَلا تَعثَوا فِى الأَرضِ مُفسِدينَ
. ٨٦:١١ بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيرٌ لَكُم إِن كُنتُم مُؤمِنينَ وَما أَنا۠ عَلَيكُم بِحَفيظٍ
. ٨٧:١١ قالوا يٰشُعَيبُ أَصَلوٰتُكَ تَأمُرُكَ أَن نَترُكَ ما يَعبُدُ ءاباؤُنا أَو أَن نَفعَلَ فى أَموٰلِنا ما نَشٰؤُا۟ إِنَّكَ لَأَنتَ الحَليمُ الرَّشيدُ
. ٨٨:١١ قالَ يٰقَومِ أَرَءَيتُم إِن كُنتُ عَلىٰ بَيِّنَةٍ مِن رَبّى وَرَزَقَنى مِنهُ رِزقًا حَسَنًا وَما أُريدُ أَن أُخالِفَكُم إِلىٰ ما أَنهىٰكُم عَنهُ إِن أُريدُ إِلَّا الإِصلٰحَ مَا استَطَعتُ وَما تَوفيقى إِلّا بِاللَّهِ عَلَيهِ تَوَكَّلتُ وَإِلَيهِ أُنيبُ
. ٨٩:١١ وَيٰقَومِ لا يَجرِمَنَّكُم شِقاقى أَن يُصيبَكُم مِثلُ ما أَصابَ قَومَ نوحٍ أَو قَومَ هودٍ أَو قَومَ صٰلِحٍ وَما قَومُ لوطٍ مِنكُم بِبَعيدٍ
. ٩٠:١١ وَاستَغفِروا رَبَّكُم ثُمَّ توبوا إِلَيهِ إِنَّ رَبّى رَحيمٌ وَدودٌ
. ٩١:١١ قالوا يٰشُعَيبُ ما نَفقَهُ كَثيرًا مِمّا تَقولُ وَإِنّا لَنَرىٰكَ فينا ضَعيفًا وَلَولا رَهطُكَ لَرَجَمنٰكَ وَما أَنتَ عَلَينا بِعَزيزٍ
. ٩٢:١١ قالَ يٰقَومِ أَرَهطى أَعَزُّ عَلَيكُم مِنَ اللَّهِ وَاتَّخَذتُموهُ وَراءَكُم ظِهرِيًّا إِنَّ رَبّى بِما تَعمَلونَ مُحيطٌ
. ٩٣:١١ وَيٰقَومِ اعمَلوا عَلىٰ مَكانَتِكُم إِنّى عٰمِلٌ سَوفَ تَعلَمونَ مَن يَأتيهِ عَذابٌ يُخزيهِ وَمَن هُوَ كٰذِبٌ وَارتَقِبوا إِنّى مَعَكُم رَقيبٌ
. ٩٤:١١ وَلَمّا جاءَ أَمرُنا نَجَّينا شُعَيبًا وَالَّذينَ ءامَنوا مَعَهُ بِرَحمَةٍ مِنّا وَأَخَذَتِ الَّذينَ ظَلَمُوا الصَّيحَةُ فَأَصبَحوا فى دِيٰرِهِم جٰثِمينَ
. ٩٥:١١ كَأَن لَم يَغنَوا فيها أَلا بُعدًا لِمَديَنَ كَما بَعِدَت ثَمودُ
. ٩٦:١١ وَلَقَد أَرسَلنا موسىٰ بِـٔايٰتِنا وَسُلطٰنٍ مُبينٍ
. ٩٧:١١ إِلىٰ فِرعَونَ وَمَلَإِي۟هِ فَاتَّبَعوا أَمرَ فِرعَونَ وَما أَمرُ فِرعَونَ بِرَشيدٍ
. ٩٨:١١ يَقدُمُ قَومَهُ يَومَ القِيٰمَةِ فَأَورَدَهُمُ النّارَ وَبِئسَ الوِردُ المَورودُ
. ٩٩:١١ وَأُتبِعوا فى هٰذِهِ لَعنَةً وَيَومَ القِيٰمَةِ بِئسَ الرِّفدُ المَرفودُ
. ١٠٠:١١ ذٰلِكَ مِن أَنباءِ القُرىٰ نَقُصُّهُ عَلَيكَ مِنها قائِمٌ وَحَصيدٌ
. ١٠١:١١ وَما ظَلَمنٰهُم وَلٰكِن ظَلَموا أَنفُسَهُم فَما أَغنَت عَنهُم ءالِهَتُهُمُ الَّتى يَدعونَ مِن دونِ اللَّهِ مِن شَىءٍ لَمّا جاءَ أَمرُ رَبِّكَ وَما زادوهُم غَيرَ تَتبيبٍ
. ١٠٢:١١ وَكَذٰلِكَ أَخذُ رَبِّكَ إِذا أَخَذَ القُرىٰ وَهِىَ ظٰلِمَةٌ إِنَّ أَخذَهُ أَليمٌ شَديدٌ
. ١٠٣:١١ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَـٔايَةً لِمَن خافَ عَذابَ الـٔاخِرَةِ ذٰلِكَ يَومٌ مَجموعٌ لَهُ النّاسُ وَذٰلِكَ يَومٌ مَشهودٌ
. ١٠٤:١١ وَما نُؤَخِّرُهُ إِلّا لِأَجَلٍ مَعدودٍ
. ١٠٥:١١ يَومَ يَأتِ لا تَكَلَّمُ نَفسٌ إِلّا بِإِذنِهِ فَمِنهُم شَقِىٌّ وَسَعيدٌ
. ١٠٦:١١ فَأَمَّا الَّذينَ شَقوا فَفِى النّارِ لَهُم فيها زَفيرٌ وَشَهيقٌ
. ١٠٧:١١ خٰلِدينَ فيها ما دامَتِ السَّمٰوٰتُ وَالأَرضُ إِلّا ما شاءَ رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعّالٌ لِما يُريدُ
. ١٠٨:١١ وَأَمَّا الَّذينَ سُعِدوا فَفِى الجَنَّةِ خٰلِدينَ فيها ما دامَتِ السَّمٰوٰتُ وَالأَرضُ إِلّا ما شاءَ رَبُّكَ عَطاءً غَيرَ مَجذوذٍ
. ١٠٩:١١ فَلا تَكُ فى مِريَةٍ مِمّا يَعبُدُ هٰؤُلاءِ ما يَعبُدونَ إِلّا كَما يَعبُدُ ءاباؤُهُم مِن قَبلُ وَإِنّا لَمُوَفّوهُم نَصيبَهُم غَيرَ مَنقوصٍ
. ١١٠:١١ وَلَقَد ءاتَينا موسَى الكِتٰبَ فَاختُلِفَ فيهِ وَلَولا كَلِمَةٌ سَبَقَت مِن رَبِّكَ لَقُضِىَ بَينَهُم وَإِنَّهُم لَفى شَكٍّ مِنهُ مُريبٍ
. ١١١:١١ وَإِنَّ كُلًّا لَمّا لَيُوَفِّيَنَّهُم رَبُّكَ أَعمٰلَهُم إِنَّهُ بِما يَعمَلونَ خَبيرٌ
. ١١٢:١١ فَاستَقِم كَما أُمِرتَ وَمَن تابَ مَعَكَ وَلا تَطغَوا إِنَّهُ بِما تَعمَلونَ بَصيرٌ
. ١١٣:١١ وَلا تَركَنوا إِلَى الَّذينَ ظَلَموا فَتَمَسَّكُمُ النّارُ وَما لَكُم مِن دونِ اللَّهِ مِن أَولِياءَ ثُمَّ لا تُنصَرونَ
. ١١٤:١١ وَأَقِمِ الصَّلوٰةَ طَرَفَىِ النَّهارِ وَزُلَفًا مِنَ الَّيلِ إِنَّ الحَسَنٰتِ يُذهِبنَ السَّيِّـٔاتِ ذٰلِكَ ذِكرىٰ لِلذّٰكِرينَ
. ١١٥:١١ وَاصبِر فَإِنَّ اللَّهَ لا يُضيعُ أَجرَ المُحسِنينَ
. ١١٦:١١ فَلَولا كانَ مِنَ القُرونِ مِن قَبلِكُم أُولوا بَقِيَّةٍ يَنهَونَ عَنِ الفَسادِ فِى الأَرضِ إِلّا قَليلًا مِمَّن أَنجَينا مِنهُم وَاتَّبَعَ الَّذينَ ظَلَموا ما أُترِفوا فيهِ وَكانوا مُجرِمينَ
. ١١٧:١١ وَما كانَ رَبُّكَ لِيُهلِكَ القُرىٰ بِظُلمٍ وَأَهلُها مُصلِحونَ
. ١١٨:١١ وَلَو شاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النّاسَ أُمَّةً وٰحِدَةً وَلا يَزالونَ مُختَلِفينَ
. ١١٩:١١ إِلّا مَن رَحِمَ رَبُّكَ وَلِذٰلِكَ خَلَقَهُم وَتَمَّت كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَملَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الجِنَّةِ وَالنّاسِ أَجمَعينَ
. ١٢٠:١١ وَكُلًّا نَقُصُّ عَلَيكَ مِن أَنباءِ الرُّسُلِ ما نُثَبِّتُ بِهِ فُؤادَكَ وَجاءَكَ فى هٰذِهِ الحَقُّ وَمَوعِظَةٌ وَذِكرىٰ لِلمُؤمِنينَ
. ١٢١:١١ وَقُل لِلَّذينَ لا يُؤمِنونَ اعمَلوا عَلىٰ مَكانَتِكُم إِنّا عٰمِلونَ
. ١٢٢:١١ وَانتَظِروا إِنّا مُنتَظِرونَ
. ١٢٣:١١ وَلِلَّهِ غَيبُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَإِلَيهِ يُرجَعُ الأَمرُ كُلُّهُ فَاعبُدهُ وَتَوَكَّل عَلَيهِ وَما رَبُّكَ بِغٰفِلٍ عَمّا تَعمَلونَ
11:1. A.L.R. This is a scripture whose verses have been perfected, then elucidated.* It comes from a Most Wise, Most Cognizant.
*11:1 Our generation is fortunate to witness two awesome phenomena in the Quran: (1) an extraordinary mathematical code (Appendix 1), and (2) a literary miracle of incredible dimensions. If humans attempt to write a mathematically structured work, the numerical manipulations will adversely affect the literary quality. The Quran sets the standard for literary excellence.
11:2. Proclaiming: "You shall not worship except God. I come to you from Him as a warner, as well as a bearer of good news.
11:3. "You shall seek your Lord's forgiveness, then repent to Him. He will then bless you generously for a predetermined period, and bestow His grace upon those who deserve it. If you turn away, then I fear for you the retribution of an awesome day."
11:4. To God is your ultimate return, and He is Omnipotent.
11:5. Indeed, they hide their innermost thoughts, as if to keep Him from knowing them. In fact, as they cover themselves with their clothes, He knows all their secrets and declarations. He knows the innermost thoughts.
11:6. There is not a creature on earth whose provision is not guaranteed by God. And He knows its course and its final destiny. All are recorded in a profound record.
11:7. He is the One who created the heavens and the earth in six days -* and His (earthly) domain was completely covered with water -** in order to test you, to distinguish those among you who work righteousness. Yet, when you say, "You will be resurrected after death," those who disbelieve would say, "This is clearly witchcraft."
*11:7 The six days are simply a yardstick providing us with a lot of information. Thus, we learn that the vast lifeless physical universe was created in two days, while the tiny mote called ``Earth'' was created in four days (41:10-12). The provision of food, water, and oxygen for the earth's inhabitants had to be precisely calculated and arranged. **11:7 The earth was initially covered with water. Subsequently, the land mass emerged, and the continents drifted apart.
11:8. And if we delay the retribution they have incurred - for we reserve it for a specific community - they say, "What is keeping Him?" In fact, once it comes to them, nothing can stop it, and their mocking will come back to haunt them.
11:9. Whenever we bless the human being with mercy from us, then remove it, he turns despondent, unappreciative.
11:10. Whenever we bless him, after adversity had afflicted him, he says, "All adversity has gone away from me;" he becomes excited, proud.
11:11. As for those who steadfastly persevere, and lead a righteous life, they deserve forgiveness and a generous recompense.
11:12. You may wish to disregard some of that which is revealed to you, and you may be annoyed by it. Also, they may say, "How come no treasure comes down to him, or an angel?" You are only a warner; God controls all things.
11:13. If they say, "He fabricated (the Quran)," tell them, "Then produce ten suras like these, fabricated, and invite whomever you can, other than God, if you are truthful."*
*11:13 The Quran's mathematical miracle is inimitable (See Appendix 1).
11:14. If they fail to meet your challenge, then know that this is revealed with God's knowledge, and that there is no god except He. Will you then submit?
11:15. Those who pursue this worldly life and its material vanities, we will pay them for their works in this life, without the least reduction.
11:16. It is they who gave up their share in the Hereafter, and, consequently, Hell is their lot. All their works are in vain; everything they have done is nullified.
11:17. As for those who are given solid proof* from their Lord, reported by a witness from Him, and before it, the book of Moses has set a precedent and a mercy,** they will surely believe. As for those who disbelieve among the various groups, Hell is awaiting them. Do not harbor any doubt; this is the truth from your Lord, but most people disbelieve.
*11:17 The Quran's 19-based mathematical code is a built-in proof of divine authorship. It is noteworthy that the word ``Bayyinah'' (proof) is mentioned in the Quran 19 times. **11:17 As it turns out, Moses' book was also mathematically composed, with ``19'' as the common denominator. See Footnote 46:10 and Appendix 1.
11:18. Who are more evil than those who fabricate lies about God? They will be presented before their Lord, and the witnesses will say, "These are the ones who lied about their Lord. God's condemnation has befallen the transgressors."
11:19. They repel from the way of God and seek to make it crooked, and they are disbelievers in the Hereafter.
11:20. These will never escape on the earth, nor will they find any lords or masters to help them against God. Retribution will be doubled for them. They have failed to hear, and they have failed to see.
11:21. These are the ones who lose their souls, and the idols they had fabricated will disown them.
11:22. There is no doubt that, in the Hereafter, they will be the worst losers.
11:23. As for those who believe and lead a righteous life, and devote themselves to their Lord, they are the dwellers of Paradise; they abide therein forever.
11:24. The example of these two groups is like the blind and deaf, compared to the seer and hearer. Are they equal? Would you not take heed?
11:25. We sent Noah to his people, saying, "I come to you as a clear warner.
11:26. "You shall not worship except God. I fear for you the retribution of a painful day."
11:27. The leaders who disbelieved among his people said, "We see that you are no more than a human being like us, and we see that the first people to follow you are the worst among us. We see that you do not possess any advantage over us. Indeed, we think you are liars."
11:28. He said, "O my people, what if I have a solid proof from my Lord? What if He has blessed me out of His mercy, though you cannot see it? Are we going to force you to believe therein, while you are unwilling to it?
11:29. "O my people, I do not ask you for any money; my wage comes only from God. I am not dismissing those who believed; they will meet their Lord (and He alone will judge them). I see that you are ignorant people.
11:30. "O my people, who can support me against God, if I dismiss them? Would you not take heed?
11:31. "I do not claim that I possess the treasures of God, nor do I know the future, nor do I claim to be an angel. Nor do I say to those despised by your eyes that God will not bestow any blessings upon them. God knows best what is in their innermost thoughts. (If I did this,) I would be a transgressor."
11:32. They said, "O Noah, you have argued with us, and kept on arguing. We challenge you to bring the doom you threaten us with, if you are truthful."
11:33. He said, "God is the One who brings it to you, if He so wills, then you cannot escape.
11:34. "Even if I advised you, my advice cannot benefit you if it is God's will to send you astray. He is your Lord, and to Him you will be returned."
11:35. If they say, "He made up this story," then say, "If I made it up, then I am responsible for my crime, and I am innocent of any crime you commit."
11:36. Noah was inspired: "No more of your people are going to believe, beyond those who already believe. Do not be saddened by their actions.
11:37. "Build the ark under our watchful eyes, and with our inspiration, and do not implore Me on behalf of those who have transgressed; they are destined to drown."
11:38. While he was building the ark, whenever some of his people passed by him they laughed at him. He said, "You may be laughing at us, but we are laughing at you, just as you are laughing.
11:39. "You will surely find out who will suffer a shameful retribution, and incur an everlasting punishment."
11:40. When our judgment came, and the atmosphere boiled over, we said, "Carry on it a pair of each kind,* together with your family, except those who are condemned. Carry with you those who have believed," and only a few have believed with him.
*11:40 & 44 This is God's proven truth: Noah's ark was made of logs, tied together with primitive ropes (54:13). Contrary to common belief, the flood was limited to the area around today's Dead Sea, and the animals were Noah's livestock only; not every animal that lived on earth.
11:41. He said, "Come on board. In the name of God shall be its sailing, and its mooring. My Lord is Forgiver, Most Merciful."
11:42. As it sailed with them in waves like hills, Noah called his son, who was isolated: "O my son, come ride with us; do not be with the disbelievers."
11:43. He said, "I will take refuge on top of a hill, to protect me from the water." He said, "Nothing can protect anyone today from God's judgment; only those worthy of His mercy (will be saved)." The waves separated them, and he was among those who drowned.
11:44. It was proclaimed: "O earth, swallow your water," and "O sky, cease." The water then subsided; the judgment was fulfilled. The ark finally rested on the hills of Judea. It was then proclaimed: "The transgressors have perished."
*11:40 & 44 This is God's proven truth: Noah's ark was made of logs, tied together with primitive ropes (54:13). Contrary to common belief, the flood was limited to the area around today's Dead Sea, and the animals were Noah's livestock only; not every animal that lived on earth.
11:45. Noah implored his Lord: "My Lord, my son is a member of my family, and Your promise is the truth. You are the wisest of the wise."
11:46. He said, "O Noah, he is not of your family. It is unrighteous to ask Me for something you do not know.* I enlighten you, lest you be like the ignorant."
*11:46 Intercession is Satan's most effective bait to entice people into idol worship. However, Abraham could not help his father, nor could Noah help his son, nor could Muhammad help his own relatives (2:254, 9:80 & 114).
11:47. He said, "My Lord, I seek refuge in You, lest I implore You again for something I do not know. Unless You forgive me, and have mercy on me, I will be with the losers."
11:48. It was proclaimed: "O Noah, disembark, with peace and blessings upon you, and upon nations who will descend from your companions. As for the other nations descending from you, we will bless them for awhile, then commit them to painful retribution."
11:49. This is news from the past that we reveal to you. You had no knowledge about them - neither you, nor your people - before this. Therefore, be patient. The ultimate victory belongs to the righteous.
11:50. To `Ãd we sent their brother Hûd. He said, "O my people, worship God; you have no other god besides Him. You are inventing.
11:51. O my people, I do not ask you for any wage. My wage comes only from the One who initiated me. Do you not understand?
11:52. "O my people, seek forgiveness from your Lord, then repent to Him. He will then shower you with provisions from the sky, and augment your strength. Do not turn back into transgressors."
11:53. They said, "O Hûd, you did not show us any proof, and we are not abandoning our gods on account of what you say. We will never be believers with you.
11:54. "We believe that some of our gods have afflicted you with a curse." He said, "I bear witness before God, and you bear witness as well, that I disown the idols you have set up -
11:55. "beside Him. So, give me your collective decision, without delay.
11:56. "I have put my trust in God, my Lord and your Lord. There is not a creature that He does not control. My Lord is on the right path.
11:57. "If you turn away, I have delivered to you what I was sent with. My Lord will substitute other people in your place; you cannot harm Him in the least. My Lord is in control of all things."
11:58. When our judgment came, we saved Hûd and those who believed with him, by mercy from us. We saved them from a terrible retribution.
11:59. Such was `Ãd - they disregarded the revelations of their Lord, disobeyed His messengers, and followed the ways of every stubborn tyrant.
11:60. Consequently, they incurred condemnation in this world, and on the Day of Resurrection. Indeed, `Ãd rejected their Lord. Indeed, `Ãd, the people of Hûd, have perished.
11:61. To Thamoud we sent their brother Sãleh. He said, "O my people, worship God; you have no other god beside Him. He initiated you from the earth, then settled you in it. You shall seek His forgiveness, then repent to Him. My Lord is always near, responsive."
11:62. They said, "O Sãleh, you used to be popular among us before this. Are you enjoining us from worshiping what our parents are worshiping? We are full of doubt concerning everything you have told us."
11:63. He said, "O my people, what if I have solid proof from my Lord, and mercy from Him? Who would support me against God, if I disobeyed Him? You can only augment my loss.
11:64. "O my people, this is God's camel to serve as a proof for you. You shall let her eat from God's earth, and do not touch her with any harm, lest you incur an immediate retribution."
11:65. They slaughtered her. He then said, "You have only three days to live. This is a prophecy that is inevitable."
11:66. When our judgment came, we saved Sãleh and those who believed with him by mercy from us, from the humiliation of that day. Your Lord is the Most Powerful, the Almighty.
11:67. Those who transgressed were annihilated by the disaster, leaving them in their homes, dead.
11:68. It was as if they never lived there. Indeed, Thamoud have rejected their Lord. Absolutely, Thamoud have incurred their annihilation.
11:69. When our messengers went to Abraham with good news, they said, "Peace." He said, "Peace," and soon brought a roasted calf.
11:70. When he saw that their hands did not touch it, he became suspicious and fearful of them. They said, "Do not be afraid, we are being dispatched to the people of Lot."
11:71. His wife was standing, and she laughed when we gave her the good news about Isaac, and after Isaac, Jacob.
11:72. She said, "Woe to me, how could I bear a child at my age, and here is my husband, an old man? This is really strange!"
11:73. They said,"Do you find it strange for God? God has bestowed His mercy and blessings upon you, O inhabitants of the shrine. He is Praiseworthy, Glorious."
11:74. When Abraham's fear subsided, and the good news was delivered to him, he proceeded to argue with us on behalf of Lot's people.
11:75. Indeed, Abraham was clement, extremely kind, and obedient.
11:76. "O Abraham, refrain from this. Your Lord's judgment has been issued; they have incurred unavoidable retribution."
11:77. When our messengers went to Lot, they were mistreated, and he was embarrassed by their presence. He said, "This is a difficult day."
11:78. His people came rushing; they had grown accustomed to their sinful acts. He said, "O my people, it would be purer for you, if you take my daughters instead. You shall reverence God; do not embarrass me with my guests. Have you not one reasonable man among you?"
11:79. They said, "You know well that we have no need for your daughters; you know exactly what we want."
11:80. He said, "I wish I were strong enough, or had a powerful ally!"
11:81. (The angels) said, "O Lot, we are your Lord's messengers, and these people cannot touch you. You shall leave with your family during the night, and let not anyone of you look back, except your wife; she is condemned along with those who are condemned. Their appointed time is the morning. Is not the morning soon enough?"
11:82. When our judgment came, we turned it upside down, and we showered it with hard, devastating rocks.
11:83. Such rocks were designated by your Lord to strike the transgressors.
11:84. To Midyan we sent their brother Shu`aib. He said, "O my people, worship God; you have no other god beside Him. Do not cheat when you measure or weigh. I see that you are prosperous, and I fear for you the retribution of an overwhelming day.
11:85. "O my people, you shall give full measure and full weight, equitably. Do not cheat the people out of their rights, and do not roam the earth corruptingly.
11:86. "Whatever God provides for you, no matter how small, is far better for you, if you are really believers. I am not a guardian over you."
11:87. They said, "O Shu`aib, does your religion dictate upon you that we must abandon our parents' religion, or running our businesses in any manner we choose? Surely, you are known for being clement, wise."
11:88. He said, "O my people, what if I have solid proof from my Lord; what if He has provided me with a great blessing? It is not my wish to commit what I enjoin you from. I only wish to correct as many wrongs as I can. My guidance depends totally on God; I have put my trust in Him. To Him I have totally submitted.
11:89. "And, O my people, do not be provoked by your opposition to me into incurring the same disasters as the people of Noah, or the people of Hûd, or the people of Sãleh; and the people of Lot are not too far from you.
11:90. "You shall implore your Lord for forgiveness, then repent to Him. My Lord is Most Merciful, Kind."
11:91. They said, "O Shu`aib, we do not comprehend many of the things you are telling us, and we see that you are powerless among us. If it were not for your tribe, we would have stoned you. You have no value for us."
11:92. He said, "O my people, does my tribe command a greater respect than God? Is this why you have been heedless of Him? My Lord is fully aware of everything you do.
11:93. "O my people, go on doing what you wish, and so will I. You will certainly find out which of us will incur shameful retribution; you will find out who the liar is. Just wait in anticipation, and I will wait in anticipation along with you."
11:94. When our judgment came, we saved Shu`aib and those who believed with him, by mercy from us. As for the evil ones, they were struck by a disaster that left them dead in their homes.
11:95. It was as though they never existed. Thus, Midyan perished, just like Thamoud had perished before that.
11:96. We sent Moses with our signs and a profound authority.
11:97. To Pharaoh and his elders. But they followed the command of Pharaoh, and Pharaoh's command was not wise.
11:98. He will lead his people on the Day of Resurrection, all the way to Hell; what a miserable abode to live in!
11:99. They have incurred condemnation in this life, as well as on the Day of Resurrection; what a miserable path to follow!
11:100. This is news from the past communities that we narrate to you. Some are still standing, and some have vanished.
11:101. We never wronged them; they wronged their own souls. Their gods, whom they invoked beside God, could not help them in the least when the judgment of your Lord came. In fact, they only ensured their doom.
11:102. Such was the retribution enforced by your Lord when the communities transgressed. Indeed, His retribution is painful, devastating.
11:103. This should be a lesson for those who fear the retribution of the Hereafter. That is a day when all the people will be summoned - a day to be witnessed.
11:104. We have appointed a specific time for it to take place.
11:105. The day it comes to pass, no soul will utter a single word, except in accordance with His will. Some will be miserable, and some will be happy.
11:106. As for the miserable ones, they will be in Hell, wherein they sigh and wail.
11:107. Eternally they abide therein, for as long as the heavens and the earth endure, in accordance with the will of your Lord. Your Lord is doer of whatever He wills.
11:108. As for the fortunate ones, they will be in Paradise. Eternally they abide therein, for as long as the heavens and the earth endure, in accordance with the will of your Lord - an everlasting reward.
11:109. Do not have any doubt regarding what these people worship; they worship exactly as they found their parents worshiping. We will requite them their due share fully, without reduction.
11:110. We have given Moses the scripture, but it was disputed, and if it were not for a predetermined word decreed by your Lord, they would have been judged immediately. They are full of doubt about this, suspicious.
11:111. Your Lord will surely recompense everyone for their works. He is fully Cognizant of everything they do.
11:112. Therefore, continue on the path you have been enjoined to follow, together with those who repented with you, and do not transgress. He is Seer of everything you do.
11:113. Do not lean towards those who have transgressed, lest you incur Hell, and find no allies to help you against God, then end up losers.
11:114. You shall observe the Contact Prayers (Salat) at both ends of the day, and during the night. The righteous works wipe out the evil works. This is a reminder for those who would take heed.
11:115. You shall steadfastly persevere, for God never fails to recompense the righteous.
11:116. If only some of those among the previous generations possessed enough intelligence to forbid evil! Only a few of them deserved to be saved by us. As for the transgressors, they were preoccupied with their material luxuries; they were guilty.
11:117. Your Lord never annihilates any community unjustly, while its people are righteous.
11:118. Had your Lord willed, all the people would have been one congregation (of believers). But they will always dispute (the truth).
11:119. Only those blessed with mercy from your Lord (will not dispute the truth). This is why He created them.* The judgment of your Lord has already been issued: "I will fill Hell with jinns and humans, all together."**
*11:119 The Most Merciful has created us on this earth to give us yet another chance to denounce our original crime and to be redeemed (see the Introduction and Appendix 7). **11:119 God does not put a single person in Hell; they choose and insist upon going to Hell.
11:120. We narrate to you enough history of the messengers to strengthen your heart. The truth has come to you herein, as well as enlightenments and reminders for the believers.
11:121. Say to those who disbelieve, "Do whatever you can, and so will we.
11:122. "Then wait; we too will wait."
11:123. To God belongs the future of the heavens and the earth, and all matters are controlled by Him. You shall worship Him and trust in Him. Your Lord is never unaware of anything you do.
11:1. அ. ல. ர. இது ஒரு வேதமாகும், இதன் வசனங்கள் பூரணப்படுத்தப்பட்டு, பின்னர் விவரிக்கப்பட்டது.* மிகுந்த ஞானமுடையவர், மிகவும் நன்கறிந்தவரிட மிருந்து இது வந்துள்ளது.
*11:1 குர்ஆனில் உள்ள ஆச்சரியமூட்டும் இரு அற்புத நிகழ்வுகளுக்குச் சாட்சியாகும் பாக்கியம் பெற்றதாக நம் தலைமுறை உள்ளது: (1) ஒர் அசாதாரணமான கணித குறியீடு (பின் இணைப்பு 1) மேலும் (2) அசாத்தியமான பரிமாணங்கள் கொண்ட ஒர் இலக்கிய அற்புதம். கணித அடிப்படையில் கட்டப்பட்ட ஒரு நூலை மனிதர்கள் எழுத முயற்சிக்கும் போது, எண்களைக் குறிப்பிட்ட முறையில் அமைப்பதால் இலக்கியத்தரம் மோசமாகப் பாதிக்கப்படுகின்றது. குர்ஆன் இலக்கியச் சிறப்பிற்கான மாதிரியை அமைக்கின்றது.
11:2. பிரகடனிப்பதாவது: "கடவுள்-ஐ அன்றி நீங்கள் வழிபட வேண்டாம். ஓர் எச்சரிப்பவராகவும், அவ்வண்ணமே நற்செய்தி தாங்கியவராகவும் அவரிடமிருந்து நான் உங்களிடம் வந்துள்ளேன்.
11:3. "நீங்கள் உங்கள் இரட்சகரிடம் பாவமன்னிப்புத் தேட வேண்டும், பின்னர் அவரிடம் வருந்த வேண்டும். அப்போது அவர் முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்ட ஒரு காலத்திற்கு, தாராளமாக உங்களை ஆசீர்வதிப்பார், மேலும் தன் கிருபையை, அதற்குத் தகுதியானவர்கள் மீது அருள்வார். நீங்கள் திரும்பி விட்டால், பின்னர் பயங்கரமான ஒரு நாளின் தண்டனை குறித்து உங்களுக்காக நான் அஞ்சுகிறேன்."
11:4. உங்களுடைய இறுதித் திரும்புதல் கடவுள் வசமே உள்ளது, இன்னும் அவர் சர்வசக்தியுடையவர்.
11:5. உண்மையில், தங்கள் உள்ளார்ந்த எண்ணங்களை அவர்கள் மறைத்துக் கொள்கின்றனர், அவற்றை அவர் அறிந்து கொள்வதிலிருந்தும் தடுத்து விடுவதைப் போல. நடப்பதென்னவெனில், அவர்கள் தங்களுடைய ஆடைகளால் தங்களை மூடிக் கொள்ளும் போதே, அவர்களுடைய எல்லா இரகசியங்களையும் அறிவிப்புகளையும் அவர் அறிகின்றார். அவர் உள்ளார்ந்த எண்ணங்களை அறிகின்றார்.
11:6. கடவுள்-ஆல் வாழ்வாதாரம் உத்திரவாதம் அளிக்கப்படாத எந்த ஒரு சிருஷ்டியும் பூமியில் இல்லை. இன் னும் அதன் பாதையையும் அதன் இறுதி விதியையும் அவர் அறிந்திருக்கின்றார். அனைத்தும், ஆழ்ந்ததோர் ஏட்டில் பதிவாகி உள்ளது.
11:7. அவர்தான் வானங்களையும், பூமியையும் ஆறு நாட்களில் படைத்தவர்.* - மேலும் அவருடைய (பூலோக) சாம்ராஜ்யம் முற்றிலும் தண்ணீரால் மூடப்பட்டுள்ளது.** - உங்களைச் சோதிப்பதற்காக, உங்களில் நன்மைகள் புரிவோரைச் சிறப்பிப்பதற்காக. ஆயினும், "இறப்பிற்குப் பின்னர் நீங்கள் உயிர்த்தெழுப்பப்படுவீர்கள்" என்று நீர் கூறினால், நம்பமறுப்பவர்கள் கூறுவார்கள், "இது தெளிவான சூன்யமாகும்."
*11:7 ஆறு நாட்கள் என்பது, ஏராளமான தகவல்களை நமக்கு வழங்கும் ஒரு அளவுகோல் மட்டுமே. இவ்வாறாக, பரந்துவிரிந்த, உயிரற்ற இந்த பௌதிகப் பிரபஞ்சம் இரு நாட்களில் படைக்கப்பட்ட அதே சமயம் மிகச் சிறிய துகளான "பூமி" நான்கு நாட்களில் படைக்கப்பட்டது என்று நாம் கற்றுக்கொள்கின்றோம் (41:10-12). பூலோகவாசிகளுக்குரிய வாழ்வாதாரமான உணவு, தண்ணீர் மற்றும் பிராணவாயு ஆகியவை மிகச்சரியாக கணக்கிடப்பட்டு ஏற்பாடு செய்யப்பட வேண்டியதாக இருந்தது.rnrn**11:7 பூமி துவக்கத்தில் தண்ணீரால் மூடப்பட்டதாக இருந்தது. அதன் பின்னர், நிலப்பரப்புகள் தோன்றின, மேலும் கண்டங்கள் மெதுவாக தனியே பிரிந்து ஒதுங்கின.
11:8. மேலும், அவர்கள் அடைந்திருக்கும் தண்டனையை நாம் தாமதித்தால் - ஏனெனில் அதனை ஒரு குறிப்பிட்ட சமூகத்திற்கென நாம் நிறுத்தி வைத்துள்ளோம் -அவர்கள் கூறுகின்றனர், "அவரைத் தடுத்துக் கொண்டிருப்பது எது?" நிதர்சனத்தில், அது அவர்களிடம் வந்து விட்டால் எதுவும் அதனைத் தடுத்து விடமுடியாது, மேலும் அவர்களுடைய கேலி மீண்டும், மீண்டும் அவர்களிடமே திரும்பி வந்து தொந்தரவு செய்யும்.
11:9. நம்மிடமிருந்து, கருணையைக் கொண்டு மனிதனை நாம் ஆசீர்வதித்து, பின்னர் அதனை அகற்றி விடும் போதெல்லாம், அவன் விரக்தியடைந்தவனாகவும், நன்றியற்றவனாகவும் மாறி விடுகின்றான்.
11:10. துன்பம் அவனைத் தீண்டிவிட்ட பின்னர், அவனை நாம் ஆசீர்வதிக்கும் போதெல்லாம், "எல்லாத் துன்பங்களும் என்னை விட்டு அகன்று விட்டன" என அவன் கூறுகின்றான்; அவன் உணர்வு வயப்பட்டவன், கர்வம் கொண்டவன் ஆகிவிடுகின்றான்.
11:11. உறுதியுடன் விடாமுயற்சி செய்து, நேர்மையானதொரு வாழ்வு நடத்துவோரைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் மன்னிப்பிற்கும் தாராளமான ஒரு பிரதிபலனுக்கும் தகுதியாகின்றனர்.
11:12. உமக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்டவற்றில் சிலவற்றை கண்டு கொள்ளாதிருக்க நீர் விரும்பக் கூடும், மேலும் அதனால் நீர் தொல்லையடையவும் கூடும். இன்னும் "இவரிடம் எந்தப் பொக்கிஷமோ, அல்லது ஒரு வானவரோ இறங்கி வராமலிருப்பது எப்படி?" என்றும் அவர்கள் கேட்கக் கூடும். நீர் ஓர் எச்சரிப்பவர் மட்டுமே; கடவுள் அனைத்தையும் கட்டுப்படுத்துகின்றார்.
11:13. "இவர்(குர்ஆனை) இட்டுக்கட்டினார்" என அவர்கள் கூறினால், அவர்களிடம் கூறும், "அப்படியென்றால், இவற்றைப் போன்று பத்து சூராக்களை இட்டுக் கட்டிக்கொண்டு வாருங்கள். மேலும் கடவுள்-ஐ அன்றி, உங்களால் முடிந்தவர்களை அழைத்துக் கொள்ளுங்கள்,"* நீங்கள் உண்மையாளர்களாக இருந்தால்.
*11:13 குர்ஆனின் கணித அற்புதம், அதே மாதிரி செய்ய இயலாதது (பார்க்கபின் இணைப்பு 1).
11:14. அவர்கள் உமது சவாலைச் சந்திக்கத் தவறினால், பின்னர் இது கடவுள்-ன் அறிவைக் கொண்டு வெளிப்படுத்தப்பட்டதென்றும், மேலும் அவரைத் தவிர இறைவன் இல்லையென்றும் அறிந்து கொள்ளுங்கள். அப்போது நீங்கள் சரணடைவீர்களா?
11:15. இவ்வுலக வாழ்வையும், அதன் ஆடம்பரப் பொருள்களையும் தேடுகின்றவர்களுக்கு, அவர்களுடைய செயல்களுக்குரிய கூலியை நாம் இவ்வாழ்வில் சிறிதளவும் குறைவின்றி அவர்களுக்குக் கொடுப்போம்.
11:16. அவர்கள்தான் தங்களுடைய மறுவுலகின் பங்கை விட்டு விட்டவர்கள், மேலும், அதன் விளைவாக, நரகமே அவர்களுடைய பங்காகும். அவர்களுடைய செயல்கள்யாவும் வீணேயாகும்; அவர்கள் செய்தவை அனைத்தும் பயனற்றதாகி விட்டது.
11:17. தங்கள் இரட்சகரிடமிருந்து உறுதியான சான்று* கொடுக்கப்பட்டு, அவரிடமிருந்து ஒரு சாட்சி மூலம் எடுத்துரைக்கப்பட்டு, மேலும் அதற்கு முன்னர் மோஸஸின் புத்தகம் ஒரு முன் மாதிரியாகவும், ஒரு கருணையாகவும் அமைந்ததே,** அவர்களைப் பொறுத்தவரை நிச்சயமாக நம்பிக்கை கொள்வார்கள். பல்வேறு பிரிவினரிலுள்ள நம்பமறுத்தவர்களைப் பொறுத்தவரை, நரகம் அவர்களை எதிர் பார்த்துக் கொண்டுள்ளது. எந்த ஐயத்திற்கும் இடம் கொடுக்க வேண்டாம்; இது உம்முடைய இரட்சகரிடமிருந்து வந்த சத்தியம் ஆகும், ஆனால் மக்களில் பெரும்பாலோர் நம்பமறுக்கின்றனர்.
*11:17 குர்ஆனுடைய 19ன் அடிப்படையிலான கணிதக் குறியீடு, அது இறைவனால் இயற்றப்பட்டது என்பதற்கான உள்ளமைந்த சான்றாக இருக்கின்றது. "பய்யினஹ்" (சான்று) என்ற வார்த்தை குர்ஆனில் 19 முறைகள் குறிப்பிடப்படுகின்றன என்பது கவனிக்கத் தக்கதாகும். **11:17 இப்போது வெளிப்பட்டுள்ளபடி, மோஸஸின் புத்தகமும் 19ஐப் பொது வகு எண்ணாகக் கொண்டு கணிதக் கட்டமைப்பு செய்யப்பட்டிருந்தது. பார்க்க 46:10 ன் அடிக்குறிப்பு மற்றும் பின் இணைப்பு 1.
11:18. கடவுள்-ஐப் பற்றி பொய்களை இட்டுக் கட்டுபவர்களை விட மிகத் தீயவர்கள் யார்? அவர்கள் தங்களுடைய இரட்சகரின் முன் கொண்டு வரப்படுவார்கள், மேலும் சாட்சிகள் கூறுவார்கள், "இவர்கள்தான் தங்கள் இரட்சகர் பற்றிப் பொய்யுரைத்தவர்கள். வரம்புமீறியவர்கள் மீது கடவுள்-ன் கண்டனம் நேர்ந்து விட்டது."
11:19. அவர்கள் கடவுள்-ன் பாதையை விட்டும் தடுப்பதோடு அதனைக் கோணலாக்கவும் முனைகின்றனர், மேலும் அவர்கள் மறுவுலக வாழ்வினை நம்ப மறுப்பவர்களாக உள்ளனர்.
11:20. அவர்கள் பூமியின் மீது ஒருபோதும் தப்பித்து விடமுடியாது, அன்றியும் கடவுள்-க்கு எதிராக அவர்களுக்கு உதவி செய்யும் எந்த எஜமானர்களையோ, அதிபதிகளையோ காணவும் முடியாது. அவர்களுக்குரிய தண்டனை இருமடங்காக்கப்படும். அவர்கள் செவியேற்கத் தவறி விட்டனர், மேலும் அவர்கள் பார்க்கவும் தவறிவிட்டனர்.
11:21. இவர்கள்தான் தங்கள் ஆத்மாக்களை தொலைத்தவர்கள், மேலும் அவர்கள் உருவாக்கிக் கொண்ட போலித் தெய்வங்கள் அவர்களைக் கைவிட்டு விடும்.
11:22. மறுவுலக வாழ்வில் மிக மோசமாக நஷ்டப்பட்டவர்களாக அவர்கள் இருப்பார்கள் என்பதில் எவ்வித ஐயமும் இல்லை.
11:23. நம்பிக்கை கொண்டு நேர்மையானதொரு வாழ்வு நடத்தி, தங்கள் இரட்சகருக்குத் தங்களையே அர்ப்பணித்தோரைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் சுவர்க்க வாசிகள் ஆவார்கள்; அவர்கள் அங்கே என்றென்றும் தங்கி இருப்பார்கள்.
11:24. இவ்விரு கூட்டத்தாருக்குரிய உதாரணமாவது, குருடர்கள் மற்றும் செவிடர்களுடன் ஒப்பிடப்படுகின்ற பார்வையுடையவர்களையும் செவிப்புலனுடையவர்களையும் போன்றதாகும். அவர்கள் சமமானவர்களா? நீங்கள் கவனத்தில் கொள்ள மாட்டீர்களா?
11:25. நாம் நோவாவை அவருடைய சமூகத்தாரிடம், "நான் தெளிவானதொரு எச்சரிப்பவனாக உங்களிடம் வந்துள்ளேன்" என்று கூறியவராக அனுப்பினோம்.
11:26. "நீங்கள் கடவுள்-ஐ அன்றி வழிபட வேண்டாம், வலி மிகுந்த ஒரு நாளின் தண்டனையை உங்களுக்காக நான் அஞ்சுகிறேன்."
11:27. அவருடைய சமூகத்தாரில் இருந்த நம்பமறுத்த தலைவர்கள் கூறினர், "நீர் எங்களைப் போன்ற ஒரு மனிதர் என்பதை விட அதிகமாக எதுவுமில்லை என்றே நாங்கள் காண்கிறோம்,மேலும் உம்மை முதலில் பின்பற்றும் மக்கள் எங்களில் மிக மோசமானவர்களாக இருப்பதையே நாங்கள் காண்கின்றோம். எங்களுக்கு மேலாக எந்த மேன்மையும் நீர் பெற்றிருக்கவில்லை என்பதையே நாங்கள் காண்கின்றோம். உண்மையில், நீங்கள் பொய்யர்கள் என்றே நாங்கள் கருதுகின்றோம்."
11:28. அவர் கூறினார், என் சமூகத்தாரே, என் இரட்சகரிட மிருந்து ஓர் உறுதியான சான்றை நான் பெற்றிருந்தால்? நீங்கள் அதனைக் காண முடியாத போதிலும், தனது கருணையிலிருந்து என்னை அவர் ஆசீர்வதித்திருந்தால்? நீங்கள் அதனை வெறுக்கும் போதிலும் இதன் மீது நம்பிக்கை கொள்ளுமாறு நாங்கள் உங்களை நிர்பந்திக்கவா போகின்றோம்?
11:29. "என் சமூகத்தாரே, உங்களிடம் நான் பணம் எதுவும் கேட்கவில்லை; எனக்குரிய கூலி கடவுள் வசமிருந்தே வருகின்றது. நம்பிக்கை கொண்டோரை நான் வெளியேற்றி விடமாட்டேன்; அவர்கள் தங்களுடைய இரட்சகரைச் சந்திப்பார்கள் (மேலும் அவர் மட்டுமே அவர்களுக்குத் தீர்ப்பு வழங்குவார்). அறியாத மக்களாகவே உங்களை நான் காண்கின்றேன்.
11:30. "என் சமூகத்தாரே, அவர்களை நான் வெளியேற்றி விட்டால், கடவுள்-க்கு எதிராக எனக்கு ஆதரவளிக்க யாரால் முடியும்? நீங்கள் கவனத்தில் கொள்ள மாட்டீர்களா?
11:31. "கடவுள்-ன் பொக்கிஷங்களை நான் சொந்தமாகக் கொண்டுள்ளேன் என்று நான் உரிமை கோர வில்லை, அன்றி எதிர்காலத்தையும் நான் அறிய மாட்டேன், அன்றி நான் ஒரு வானவர் என்றும் கூறவில்லை, மேலும் உங்களுடைய கண்களுக்கு இழிவானவர்கள் மீது, பாக்கியங்கள் எதையும் கடவுள் அருளமாட்டார் என்றும் நான் கூறவில்லை. அவர்களுடைய உள்ளார்ந்த எண்ணங்களில் இருப்பது என்ன என்பதைக் கடவுள் நன்கறிவார். (இதனை நான் செய்தால்) நான் வரம்புமீறியவன் ஆகிவிடுவேன்.
11:32. அவர்கள் கூறினர், "நோவாவே, நீர் எங்களுடன் வாதித்தீர், மேலும் தொடர்ந்து வாதித்துக் கொண்டே இருந்தீர். நீர் உண்மையாளராக இருந்தால், எங்களிடம் நீர் பயமுறுத்துகின்ற அந்த அழிவைக் கொண்டு வருமாறு உம்மிடம் நாங்கள் சவால் விடுகின்றோம்."
11:33. அவர் கூறினார், கடவுள் ஒருவர்தான் அதனை உங்களிடம் கொண்டு வருபவர், அவர் அவ்விதம் நாடினால், அப்போது நீங்கள் தப்பித்து விட முடியாது.
11:34. "நான் உங்களுக்கு உபதேசம் செய்தாலும், உங்களை வழிகேட்டில் அனுப்ப வேண்டும் என்பது கடவுள் நாட்டமாகயிருப்பின், என்னுடைய உபதேசம் உங்களுக்குப் பயனளிக்காது. அவரே உங்கள் இரட்சகர், மேலும் அவரிடமே நீங்கள் திருப்பப்படுவீர்கள்."
11:35. அவர்கள் "இந்தக் கதையை இவர் உருவாக்கிக் கொண்டார்" என்று கூறுவார்களாயின், அப்போது கூறும், இதனை நான் உருவாக்கியிருப்பேனாயின், பின்னர் என் குற்றத்திற்கு நானே பொறுப்பாவேன், மேலும் நீங்கள் செய்யும் எந்தக் குற்றத்திற்கும், நான் குற்றமற்றவன்ஆவேன்."
11:36. நோவாவுக்கு உள்ளுணர்வு அளிக்கப்பட்டது: ஏற்கனவே நம்பிக்கை கொண்டோரைத் தவிர உமது சமூகத்தாரில் எவரும் இதற்கு அப்பால் நம்பிக்கை கொள்ளப் போவதில்லை. அவர்களுடைய செயல்களால் துக்கமடையாதீர்.
11:37. "நமது கவனமிக்க பார்வையின் கீழ், நமது உள்ளுணர்வின்படி, படகைக் கட்டும், மேலும் வரம்பு மீறியோரின் சார்பாக என்னிடம் இறைஞ்சாதீர், அவர்கள் மூழ்கடிக்கப்பட வேண்டுமென விதிக்கப்பட்டுள்ளனர்."
11:38. அவர் படகைக் கட்டிக் கொண்டிருக்கும் போது, அவருடைய சமூகத்தார் அவரைக் கடந்து சென்ற போதெல்லாம் அவரைப் பார்த்து நகைத்தனர். அவர் கூறினார், "எங்களைப் பார்த்து நீங்கள் நகைக்கலாம், ஆனால் நீங்கள் நகைப்பதைப் போலவே, நாங்களும் உங்களைப் பார்த்து நகைக்கின்றோம்.
11:39. "இழிவு மிக்கதோர் வேதனையை அனுபவிக்கவும், நிலைத்திருக்கும் ஒரு தண்டனைக்கு உள்ளாகவும் போவது யார் என்பதை நீங்கள் நிச்சயம் கண்டு கொள்வீர்கள்."
11:40. நமது தீர்ப்பு வந்து, வளிமண்டலம் கொதித்த போது, நாம் கூறினோம், "கண்டனத்திற்குள்ளானோரைத் தவிர, ஒவ்வொரு வகையிலும் ஒரு ஜோடியை* சுமந்து கொண்டு, உம்முடைய குடும்பத்தாருடன் செல்லும். நம்பிக்கை கொண்டோரை உம்முடன் சுமந்து செல்லும்." மேலும் அவருடன் நம்பிக்கை கொண்டோர் மிகச் சிலர் மட்டுமே.
11:40 & 44 இது நிரூபிக்கப்பட்ட கடவுளின் சத்தியமாகும்: நோவாவின் படகு சாதாரணமான கயிறுகளால் ஒன்றினைத்துக் கட்டப்பட்ட மரக்கட்டைகளால் ஆனது (54:13) பொதுவான கருத்துக்கு மாற்றமாக, அவ்வெள்ளம் இன்றைய சாக்கடலைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகள் வரை மட்டுமே இருந்தது, மேலும் அந்தப் பிராணிகள் நோவாவின் கால்நடைகள் மட்டுமே, பூமியில் வாழ்ந்த எல்லாப் பிராணிகளும் அல்ல.
11:41. அவர் கூறினார், "வந்து படகில் ஏறிக் கொள்ளுங்கள். இது மிதந்து செல்வதும் நங்கூரமிடப்படுவதும் கடவுள் பெயராலேயே ஆகும். என் இரட்சகர் மன்னிப்பவர், மிக்க கருணையாளர்."
11:42. மலைகளைப் போன்ற அலைகளின் மீது அவர்களுடன் அது மிதந்து சென்ற போது, பிரிந்திருந்த அவருடைய மகனை நோவா அழைத்தார்: "என் மகனே, வந்து எங்களுடன் ஏறிக்கொள்; நம்பமறுப்போருடன் இருக்காதே."
11:43. அவன் கூறினான், "தண்ணீரில் இருந்து என்னைக் காத்துக் கொள்ள, ஒரு மலையின் மீது நான் புகலிடம் எடுத்துக் கொள்வேன்." அவர் கூறினார், "இன்றைய தினம் கடவுள்-ன் தீர்ப்பிலிருந்து எவரையும் எதுவும் காப்பாற்றி விடாது; அவருடைய கருணைக்குத் தகுதியானவர்கள் மட்டுமே (காப்பாற்றப்படுவர்)." அலைகள் அவர்களைப் பிரித்தன, மேலும் மூழ்கியவர்களோடு அவன் இருந்தான்.
11:44. பிரகடனம் செய்யப்பட்டது: "பூமியே, உனது தண்ணீரை விழுங்கிவிடு," மேலும் "வானமே, நிறுத்து." பின்னர் தண்ணீர் வற்றியது; தீர்ப்பு நிறைவேற்றப்பட்டது. இறுதியில் படகு *ஜுதி குன்றுகளில் தங்கியது.* அப்போது இது பிரகடனம் செய்யப்பட்டது: "வரம்புமீறியவர்கள் அழிந்து போனார்கள்."
*11:44 பார்க்க 11:40ன் அடிகுறிப்பு.
11:45. நோவா தன் இரட்சகரை இறைஞ்சினார்: என் இரட்சகரே, என் மகன் என் குடும்பத்தின் ஓர் அங்கத்தினன் ஆவான், மேலும் உமது வாக்குறுதி சத்தியமானது. ஞானம் உடையோரில் நீரே மிகுந்த ஞானம் உடையவர்.
11:46. அவர் கூறினார், "நோவாவே, அவன் உமது குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவன் அல்லன். நீர் அறியாத எதை யேனும் என்னிடம் கேட்பது நன்னெறியல்ல* நீர் அறியாதவர்களைப் போல் ஆகிவிடாதிருக்கும் பொருட்டு, நான் உமக்கு அறிவுறுத்துகிறேன்."
*11:46 சிபாரிசு என்பது மனிதர்களை போலித்தெய்வ வழிபாட்டின் பால் மயக்கி இழுத்துச்செல்வதற்கு சாத்தானின் திறன் மிக்கதொரு தூண்டில் இரையாகும். இருப்பினும், ஆப்ரஹாம் தன் தந்தைக்கு உதவி செய்ய முடியவில்லை, அன்றியும் நோவா தன்னுடைய மகனுக்கும் முஹம்மத் தன் சொந்த உறவினர்களுக்கும் உதவி செய்ய முடியவில்லை (2:254, 9:80, & 114).
11:47. அவர் கூறினார், "என் இரட்சகரே, நான் அறியாத எந்த ஒன்றையும் மீண்டும் நான் உம்மிடம் இறைஞ்சாமலிருக்கும் பொருட்டு, உம்மிடம் நான் பாதுகாவல் தேடுகின்றேன். நீர் என்னை மன்னித்து, மேலும் என்மேல் கருணை கொண்டாலே அன்றி, நான் நஷ்டமடைந்தோருடனே இருப்பேன்."
11:48. பிரகடனம் செய்யப்பட்டது: "நோவாவே, உம்மீதும் உம்முடனிருக்கும் தோழர்களின் சந்ததியிலிருந்து தோன்றும் தேசங்களின் மீதும் சாந்தியுடனும் ஆசிகளுடனும் நீர் கரையிறங்குவீராக. உங்கள் சந்ததியில் தோன்றும் மற்ற தேசங்களைப் பொறுத்த வரை, நாம் அவர்களைச் சிறிது காலம் ஆசீர்வதிப்போம், பின்னர் அவர்களை வலி மிகுந்த தண்டனைக்கு உள்ளாக்குவோம்."
11:49. இது, கடந்த காலத்தில் இருந்து நாம் உமக்கு வெளிப்படுத்தும் செய்தி ஆகும். அவற்றைப் பற்றி நீர் எவ்வித அறிவும் பெற்றிருக்கவில்லை. - நீரோ அல்லது உம் சமூகத்தாரோ - இதற்கு முன்னர். எனவே, பொறுமையுடன் இருப்பீராக. இறுதி வெற்றி நல்லோருக்கே உரியது.
11:50. ஆதுகளிடம் அவர்களுடைய சகோதரர் ஹூதை நாம் அனுப்பினோம். அவர் கூறினார், "என் சமூகத்தாரே, கடவுள்-ஐ வழிபடுங்கள்; அவருடன் வேறு இறைவன் உங்களுக்கு இல்லை. நீங்கள் கற்பனையே செய்கின்றீர்கள்.
11:51. "என் சமூகத்தாரே, நான் உங்களிடம் கூலி எதுவும் கேட்கவில்லை. எனது கூலி என்னைத் துவக்கியவரிடமிருந்து மட்டுமே வருகின்றது. நீங்கள் புரிந்து கொள்ளவில்லையா?
11:52. "என் சமூகத்தாரே, உங்கள் இரட்சகரிடம் பாவமன்னிப்புத் தேடுங்கள், பின்னர் அவரிடம் வருந்துங்கள். அப்போது அவர் விண்ணிலிருந்து உங்களுக்கு வாழ்வாதாரங்களைப் பொழிவார், மேலும் உங்களுடைய பலத்தை அதிகரிப்பார். வரம்புமீறியவர்களாகப் பின் திரும்பி விடாதீர்கள்.
11:53. அவர்கள் கூறினர், "ஹூதே, நீர் எந்தச் சான்றையும் எங்களுக்குக் காட்டவில்லை, மேலும் நீர் கூறுகின்றீர் என்பதற்காக எங்களுடைய தெய்வங்களை நாங்கள் விட்டு விடப் போவதில்லை. நாங்கள் ஒருபோதும் உம்மோடு நம்பிக்கையாளர்களாக இருக்கப் போவதில்லை.
11:54. "எங்களுடைய தெய்வங்களில் சில, ஒரு சாபத்தைக் கொண்டு உம்மைச் சபித்து விட்டது என்றே நாங்கள் கருதுகின்றோம்." அவர் கூறினார், நான் கடவுள் முன் சாட்சி அளிக்கின்றேன்,மேலும் நீங்களும் சாட்சியளியுங்கள், நீங்கள் அமைத்துக் கொண்ட தெய்வங்களை நான் கைவிட்டு விட்டேன்-
11:55. "அவரை அன்றி. எனவே, தாமதமின்றி, உங்களுடைய ஒருமித்த முடிவை எனக்குக் கூறுங்கள்.
11:56. "நான் என் பொறுப்பை என் இரட்சகரும் உங்கள் இரட்சகருமாகிய கடவுள்-வசம் வைத்து விட்டேன். அவர் கட்டுப்படுத்தாத எந்த ஒரு சிருஷ்டியும் இல்லை. என் இரட்சகர் நேரான பாதையின் மீது இருக்கின்றார்.
11:57. "நீங்கள் திரும்பிச் சென்று விட்டால், என்னிடம் கொடுத்தனுப்பப்பட்டதை நான் உங்களிடம் சேர்ப்பித்து விட்டேன். என் இரட்சகர் உங்களுடைய இடத்தில் வேறு சமூகத்தாரை மாற்றியமைத்து விடுவார்; நீங்கள் அவருக்குச் சிறிதளவும் தீங்கிழைத்து விட முடியாது. என் இரட்சகர் அனைத்து விஷயங்களையும் கட்டுப்பாட்டில் வைத்துள்ளார்."
11:58. நமது தீர்ப்பு வந்தபோது, நாம் ஹூதையும் அவருடன் நம்பிக்கை கொண்டோரையும் நம்மிடமிருந்துள்ள கருணையால் காத்துக் கொண்டோம். ஒரு பயங்கரமான தண்டனையிலிருந்து நாம் அவர்களைக் காத்தருளினோம்.
11:59. ஆதுகள் இப்படிப்பட்டவர்கள்-அவர்கள் தங்களுடைய இரட்சகரின் வெளிப்பாடுகளை அலட்சியம் செய்தனர், அவருடைய தூதர்களுக்குக் கீழ்ப்படிய மறுத்தனர், மேலும் ஒவ்வொரு பிடிவாதமிக்கக் கொடுங்கோலனின் வழிகளையும் பின்பற்றினர்.
11:60. அதன் விளைவாக, அவர்கள் இவ்வுலகிலும், உயிர்ப்பித்தெழுப்பப்படும் நாளிலும் கண்டனத்திற்குள்ளானார்கள். உண்மையில், ஆதுகள் தங்கள் இரட்சகரை ஏற்கமறுத்தனர். உண்மையில், ஹூதின் சமூகத்தினரான, ஆதுகள் அழிந்தனர்.
11:61. தமூதுகளிடம் அவர்களுடைய சகோதரர் ஸாலிஹை நாம் அனுப்பினோம். அவர் கூறினார், "என் சமூகத்தாரே, கடவுள்-ஐ வழிபடுங்கள், அவருடன் வேறு தெய்வம் உங்களுக்கு இல்லை. அவர் உங்களை பூமியிலிருந்து துவக்கினார், பின்னர் அதிலேயே உங்களைக் குடியமர்த்தினார். அவருடைய மன்னிப்பை நீங்கள் தேட வேண்டும், பின்னர் அவரிடம் வருந்த வேண்டும். என் இரட்சகர் எப்பொழுதும் அருகிலிருப்பவர், பதிலளிப்பவர்."
11:62. அவர்கள் கூறினர், "ஸாலிஹே, இதற்கு முன்னர் நீர் எங்கள் மத்தியில் பிரபலமானவராக இருந்தீர். எங்களுடைய பெற்றோர்கள் வழிபடுபவற்றை வழிபடுவதை விட்டும் எங்களை நீர் தடுக்கின்றீரா? நீர் எங்களிடம் கூறிய ஒவ்வொன்றைக் குறித்தும் ஏராளமான ஐயங்களை நாங்கள் கொண்டிருக்கின்றோம்."
11:63. அவர் கூறினார், "என் சமூகத்தாரே, என் இரட்சகரிமிருந்து உறுதியான சான்றையும், அவரிடமிருந்து கருணையையும் நான் பெற்றிருந்தாலுமா? அவருக்கு நான் கீழ்ப்படிய மறுத்தால், கடவுள்-க்கு எதிராக எனக்கு ஆதரவளிப்பவர் யார்? நீங்கள் என்னுடைய நஷ்டத்தையே அதிகரிக்க முடியும்.
11:64. "என் சமூகத்தாரே, உங்களுக்குரிய சான்றாகத் திகழ்கின்ற கடவுள்-ன் ஒட்டகம் இது. கடவுள்-ன் பூமியில் இருந்து உண்ணும்மாறு அதனை நீங்கள் விட வேண்டும், மேலும் நீங்கள் ஒரு உடனடி தண்டனைக்கு உள்ளாகாமல் இருக்கும் பொருட்டு, எவ்விதத் தீங்கும் கொண்டு அதனைத் தீண்டாதீர்கள்."
11:65. அவர்கள் அதனை அறுத்தனர். அப்போது அவர் கூறினார், "நீங்கள் வாழ்வதற்கு இன்னும் மூன்று நாட்களே உள்ளன. இது தவிர்த்து விட முடியாததொரு முன்னறிவிப்பாகும்."
11:66. நம்முடைய தீர்ப்பு வந்த போது, அந்நாளின் இழிவிலிருந்து, ஸாலிஹையும் அவருடன் நம்பிக்கை கொண்டோரையும் நம்மிடமிருந்துள்ள கருணையால் நாம் காத்துக் கொண்டோம். உம்முடைய இரட்சகர் சக்தி மிக்கவர், எல்லாம் வல்லவர்.
11:67. வரம்புமீறியவர்கள் ஒரு பேரழிவின் மூலம் நாசமாக்கப்பட்டனர், அது அவர்களை அவர்களுடைய வீடுகளில் இறந்தவர்களாக விட்டுவிட்டது.
11:68. அவர்கள் ஒருபோதும் அங்கே வாழ்ந்திராததைப் போல். உண்மையில், தமூதுகள் தங்கள் இரட்சகரை ஏற்கமறுத்தனர். பரிபூரணமாக, தமூதுகள் தங்களுடைய அழிவுக்கு உள்ளானார்கள்.
11:69. ஆபிரஹாமிடம் நமது தூதர்கள் நற்செய்தியுடன் சென்றபோது, அவர்கள் கூறினர், "சாந்தி." அவர் கூறினார், "சாந்தி," மேலும் விரைவில் அவர் ஒரு பொறித்த கன்றைக் கொண்டு வந்தார்.
11:70. அவர்களுடைய கரங்கள் அதனைத் தொடவில்லை என்பதை அவர் கண்டபோது, அவர்களைப் பற்றி அவர் சந்தேகமும் அச்சமும் கொண்டார். அவர்கள் கூறினர், "பயப்படவேண்டாம், நாங்கள் லோத்தின் சமூகத்தாரிடம் அனுப்பப்பட்டுள்ளோம்."
11:71. அவருடைய மனைவி நின்று கொண்டிருந்தார், மேலும் நாம் ஐசக், மற்றும் ஐசக்கிற்கு பின்னர் ஜேகப் குறித்த நற்செய்தியைக் கொடுத்த போது, அவர் சிரித்தார்.
11:72. அவர் கூறினார், "எனக்குத் கேடுதான், என்னுடைய வயதில் எப்படி நான் ஒரு குழந்தையைச் சுமக்க முடியும், மேலும் இதோ என் கணவர், ஒரு வயதான மனிதர்? இது உண்மையில் ஆச்சர்யமே!"
11:73. அவர்கள் கூறினர், "கடவுள்-க்கு இது ஆச்சர்யமானது என்று எண்ணுகின்றீரா? புனித ஆலயத்தில் வசிப்போரே, கடவுள் தன்னுடைய கருணையையும் ஆசிகளையும் உங்கள் மீது அருளியுள்ளார். அவர் புகழுக்குத் தகுதியானவர், மகிமை மிக்கவர் ."
11:74. ஆபிரஹாமின் பயம் தனிந்து, மேலும் நற்செய்தி அவரிடம் சேர்ப்பிக்கப்பட்டு விட்டபோது, அவர் லோத்துடைய சமூகத்தாரின் சார்பாக நம்முடன் வாதம் செய்ய முன்வந்தார்.
11:75. உண்மையில், ஆபிரஹாம் இரக்கமுடையவர், மிகுந்த கனிவுடையவர், மேலும் கீழ்படிந்தவராக இருந்தார்.
11:76. "ஆபிரஹாமே, இதிலிருந்து விலகிக் கொள்ளும். உம்முடைய இரட்சகரின் தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டுவிட்டது; ; அவர்கள் தவிர்த்து விட முடியாத தண்டனைக் குள்ளாகி விட்டனர்."
11:77. நம்முடைய தூதர்கள் லோத்திடம் சென்ற போது, அவர்கள் தவறாக நடத்தப்பட்டனர், மேலும் அவர்களுடைய வருகையால் அவர் சங்கடத்திற்குள்ளானார். அவர் கூறினார், "இது ஒரு கஷ்டமான நாளாகும்."
11:78. அவருடைய சமூகத்தார் விரைந்து வந்தனர்; அவர்கள் தங்களுடைய பாவச் செயல்களுக்குப் பழகியே வளர்ந்திருந்தனர். அவர் கூறினார், "என் சமூகத்தாரே, இதற்கு பதில் என் மகள்களை நீங்கள் எடுத்துக் கொண்டால், அது உங்களுக்கு மிகத் தூய்மையானதாக இருக்கும். நீங்கள் கடவுள்-யிடம் பயபக்தி கொள்ள வேண்டும்; என் விருந்தினர்களுக்கெதிரில் என்னைச் சங்கடப்படுத்தாதீர்கள். உங்களுக்கிடையில் நியாயமான மனிதர் ஒருவர் கூட இல்லையா?"
11:79. அவர்கள் கூறினர், "உம்முடைய மகள்களின் எந்தத் தேவையும் எங்களுக்கு இல்லை என்பதை நீர் நன்கறிவீர்; எங்களுக்கு வேண்டியது என்ன என்பதை நீர் மிகச்சரியாக அறிவீர்."
11:80. அவர் கூறினார், "நான் போதுமான பலம் உடையவனாகவோ, அல்லது ஒரு சக்தி மிக்க கூட்டாளியைக் கொண்டவனாகவோ இருந்திருக்க வேண்டும் என நான் விரும்புகின்றேன்!"
11:81. (வானவர்கள்) கூறினர், "லோத்தே, நாங்கள் உம்முடைய இரட்சகரின் தூதர்கள் ஆவோம், மேலும் இம் மக்களால் உம்மைத் தொட முடியாது. நீர் உமது குடும்பத்தினருடன் இரவுப் பொழுதில் புறப்பட்டு விடும், மேலும் உங்களில் எவர் ஒருவரும் திரும்பிப் பார்க்க வேண்டாம், உம்முடைய மனைவியைத் தவிர; கண்டனத்திற்கு உள்ளானோருடன் சேர்ந்து அவளும் கண்டனத்திற்குள்ளாகி விட்டாள். அதி காலைதான் அவர்களுக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்ட நேரமாகும். அதிகாலை மிகவும் சீக்கிரமானதல்லவா?
11:82. நமது தீர்ப்பு வந்த போது, நாம் அதனைத் தலை கீழாகப் புரட்டிவிட்டோம், மேலும் அதில் கடினமான, நாசம் தரும் பாறைகளைப் பொழிந்தோம்.
11:83. இத்தகைய பாறைகள் வரம்புமீறியவர்களைத் தாக்குவதற்கென்றே உம்முடைய இரட்சகரால் நியமிக்கப்பட்டிருந்தன.
11:84. மித்யனுக்கு அவர்களுடைய சகோதரர் ஷுஐபை நாம் அனுப்பினோம். அவர் கூறினார், என் சமூகத்தாரே, கடவுள்-ஐ வழிபடுங்கள்; அவருடன் வேறு தெய்வம் உங்களுக்கு இல்லை. நீங்கள் அளந்திடும் போதோ, எடை போடும்போதோ மோசடி செய்யாதீர்கள். நீங்கள் வளம் பெற்றவர்களாக இருப்பதை நான் காண்கின்றேன், சூழ்ந்து கொள்ளும் ஒரு நாளின் தண்டனையை குறித்துக் உங்களுக்காக நான் அஞ்சுகின்றேன்.
11:85. "என் சமூகத்தாரே, அளவையையும், எடையையும் நீங்கள் நீதத்துடன், நிறைவாகக் கொடுக்க வேண்டும். மக்களை, அவர்களுடைய உரிமைகளில் மோசடி செய்யாதீர்கள், மேலும் சீர்கெடுத்தவாறு பூமியில் சுற்றித் திரியாதீர்கள்.
11:86. "நீங்கள் நம்பிக்கையாளர்களாக இருந்தால், கடவுள் எதனை உங்களுக்கு வழங்குகின்றாரோ, அது எவ்வளவு சிறிதாக இருந்தாலும் சரி, அதுவே உங்க ளுக்கு மிகவும் சிறந்ததாகும். நான் உங்களுடைய பொறுப்பாளன் அல்லன்."
11:87. அவர்கள் கூறினர், "ஷுஐபே, எங்கள் பெற்றோர்களின் மார்க்கத்தை நாங்கள் கைவிட்டு விட வேண்டுமென்றோ, அல்லது எங்களுடைய வியாபாரத்தை நாங்கள் விரும்பியபடி நடத்திக் கொள்ளக் கூடாதென்றோ, உமது மார்க்கம் உமக்குக் கட்டளையிடுகின்றதா? நிச்சயமாக, நீர் இரக்கமுடையவர், ஞானமுடையவர் என்று அறியப்பட்டவராக இருக்கின்றீர்."
11:88. அவர் கூறினார், "என் சமூகத்தாரே, என் இரட்சகரிடமிருந்து உறுதியான சான்றை நான் பெற்றிருந்தாலுமா; அவர் ஒரு மகத்தான பாக்கியத்தை எனக்கு வழங்கியிருந்தாலுமா? எதனை விட்டும் உங்களை நான் தடுக்கின்றேனோ அதனை செய்ய வேண்டும் என்பது என் விருப்பம் அல்ல. என்னால் இயன்ற அளவு தவறுகளைச் சரி செய்யவே நான் விரும்புகின்றேன். எனது வழிகாட்டல் முற்றிலும் கடவுள்-ஐச் சார்ந்ததாகவே உள்ளது; எனது பொறுப்பை நான் அவரிடம் ஒப்படைத்து விட்டேன். அவரிடமே நான் முற்றிலும் சரணடைந்து விட்டேன்.
11:89. "மேலும், என் சமூகத்தாரே, என் மீது நீங்கள் கொண்ட எதிர்ப்பால், நோவாவின் சமூகத்தாருக்கோ, அல்லது ஹூதின் சமூகத்தாருக்கோ, அல்லது ஸாலிஹின் சமூகத்தாருக்கோ ஏற்பட்ட அதே நாசங்களுக்கு உள்ளாகும்படி தூண்டப்பட்டு விடாதீர்கள், மேலும் லோத்தின் சமூகத்தார் உங்களுக்கு மிகவும் முந்தியவர்கள் அல்லர்.
11:90. "நீங்கள் உங்கள் இரட்சகரிடம் பாவமன்னிப்பிற்காக இறைஞ்ச வேண்டும், பின்னர் அவரிடம் வருந்த வேண்டும். என் இரட்சகர் மிக்க கருணையாளர், கனிவானவர்."
11:91. அவர்கள் கூறினர், "ஷுஐபே, நீர் எங்களிடம் கூறும் விஷயங்களில் பலவற்றை நாங்கள் புரிந்து கொள்ள வில்லை, மேலும் எங்களுக்கிடையில் செல்வாக்கற்றவராகவே உம்மை நாங்கள் காண்கின்றோம். உம்முடைய குலத்தார் மட்டும் இல்லையென்றால், உம்மை நாங்கள் கல்லாலடித்துக் கொன்றிருப்போம். உமக்கு எங்களிடம் எந்த மதிப்பும் இல்லை."
11:92. அவர் கூறினர்,"என் சமூகத்தாரே, என்னுடைய குலத்தார் கடவுள்-ஐ விட அதிக மதிப்புக்குத் தகுதி அடைந்து விட்டனரா? இதனால்தான் அவரைக் குறித்து நீங்கள் அலட்சியமாக இருக்கின்றீர்களா? என் இரட்சகர் நீங்கள் செய்யும் அனைத்தையும் முற்றிலும் அறிந்திருக்கின்றார்.
11:93. "என் சமூகத்தாரே, நீங்கள் விரும்புவதைத் தொடர்ந்து செய்து கொண்டிருங்கள், அவ்வாறே நானும் செய்வேன். நம்மில் இழிவு நிறைந்த தண்டனைக் குள்ளாகப் போவது யார் என்பதை நீங்கள் நிச்சயம் கண்டு கொள்வீர்கள்; பொய்யுரைப்பவர் யார் என்பதையும் நீங்கள் கண்டு கொள்வீர்கள். எதிர்பார்ப்புடன் சற்று காத்துக் கொண்டு இருங்கள்; நானும் உங்களுடன் சேர்ந்து எதிர்பார்ப்போடு காத்துக் கொண்டிருப்பேன்."
11:94. நம்முடைய தீர்ப்பு வந்தபோது, நாம் ஷுஐபையும் அவருடன் நம்பிக்கை கொண்டோரையும் நம்மிட மிருந்துள்ள கருணையால் காத்துக் கொண்டோம். தீயவர்களைப் பொறுத்த வரை, அவர்களை இறந்து விட்டவர்களாக அவர்களுடைய வீடுகளில் விட்டு விட்ட, ஒரு பேரழிவால் அவர்கள் தாக்கப்பட்டனர்.
11:95. அவர்கள் ஒரு போதும் இருந்திராததைப் போல். இவ் விதமாக, அதற்கு முன்னர் தமூது நசிந்து போன அதே விதமாக, மித்யனும் நசிந்து போனது.
11:96. நமது அத்தாட்சிகளுடனும், ஆழ்ந்ததோர் அங்கீகாரத்துடனும் மோஸஸை நாம் அனுப்பினோம்.
11:97. ஃபேரோவிடமும் அவனுடைய பிரதானிகளிடமும். ஆனால் அவர்கள் ஃபேரோவின் கட்டளையைப் பின் பற்றினர், மேலும் ஃபேரோவின் கட்டளை ஞானமுடையதாக இருக்கவில்லை.
11:98. உயிர்ப்பித்தெழுப்பப்படும் நாளில் அவன் தன் சமூகத்தாரை நரகத்தை அடையும் வரை வழி நடத்திக் கொண்டு சேர்ப்பான், வாழ்வதற்கு எத்தகையதொரு துக்ககரமான தங்குமிடம்!
11:99. அவர்கள் இவ்வுலகிலும் அது போலவே உயிர்ப்பித் தெழுப்பப்படும் நாளிலும் கண்டனத்திற்குள்ளாகி விட்டனர். பின்பற்றுவதற்கு எத்தகையதொரு துக்ககரமான பாதை!
11:100. இது நாம் உமக்கு எடுத்துரைக்கும் கடந்து போன சமுதாயங்களின் செய்தியாகும். சில இன்னும் உள்ளன, மேலும் சில மறைந்து போயின.
11:101. நாம் அவர்களுக்கு ஒரு போதும் அநீதமிழைக்க வில்லை, அவர்கள் தங்கள் சொந்த ஆத்மாக்களுக்கே அநீதமிழைத்துக் கொண்டனர். உம்முடைய இரட்சகரின் தீர்ப்பு வந்த போது, கடவுள்-வுடன் அவர்கள் பிரார்த்தித்துக் கொண்டிருந்த அவர்களுடைய தெய்வங்கள் அவர்களுக்குச் சிறிதளவும் உதவி செய்ய முடியவில்லை. உண்மையில், அவை அவர்களுடைய அழிவையே நிச்சயப்படுத்தின.
11:102. அந்தச் சமுதாயங்கள் வரம்புமீறியபோது உம்முடைய இரட்சகரால் அமலாக்கப்பட்ட தண்டனை இத்தகையதாகவே இருந்தது. உண்மையில், அவருடைய தண்டனை வலிமிகுந்தது, பெரு நாசம் விளைவிப்பது.
11:103. மறுவுலகின் தண்டனையை அஞ்சுவோருக்கு இது ஒரு படிப்பினையாக இருக்க வேண்டும். அது மனிதர்கள் அனைவரும் ஒன்று திரட்டப்படும் ஒரு நாளாகும் -காணப்பட வேண்டிய ஒரு நாளாகும்.
11:104. அது நிகழ்வதற்கென ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்தை நாம் நிர்ணயித்துள்ளோம்.
11:105. அந்நாள் நிகழும் போது, எந்த ஓர் ஆத்மாவும் அவருடைய நாட்டத்திற்கு ஒப்பவே அன்றி, ஒரே வார்த்தை கூடப்பேசாது. துர்ப்பாக்கியவன்களாகச் சிலர் இருப்பார்கள், இன்னும் சிலர் மகிழ்ச்சிகரமாக இருப்பார்கள்.
11:106. துர்ப்பாக்கியவான்களைப் பொறுத்த வரை அவர்கள் நரகத்தில் இருப்பார்கள், அதிலே அவர்கள் துக்கப் பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டும் ஓலமிட்டுக் கொண்டும் இருப்பார்கள்.
11:107. உம்முடைய இரட்சகரின் நாட்டத்திற்கொப்ப, வானங்களும் பூமியும் நிலைத்திருக்கும் வரை, என்றென்றும் அவர்கள் அங்கே தங்கியிருப்பார்கள். உம்முடைய இரட்சகர் அவர் நாடுகின்ற எதனையும் செய்பவர்.
11:108. பாக்கியசாலிகளைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் சொர்க்கத்தில் இருப்பார்கள். உம்முடைய இரட்சகரின் நாட்டத்திற்கொப்ப, வானங்களும் பூமியும் நிலைத்திருக்கும் வரை என்றென்றும் அவர்கள் அங்கே தங்கி இருப்பார்கள்-நிலைத்திருக்கும் ஒரு வெகுமதியாகும்.
11:109. இந்த மக்கள் வழிபடுபவற்றைக் குறித்து எந்த ஐய மும் கொள்ளாதீர்; அவர்களுடைய பெற்றோர்கள் வழிபடுவதை அவர்கள் கண்ட அதே விதமாகவே அவர்கள் வழிபடுகின்றனர். அவர்களுக்குரிய பங்கை முழுமையாக, குறைவின்றி அவர்களுக்கு நாம் திருப்பித்தருவோம்.
11:110. நாம் மோஸஸுக்கு வேதத்தைக் கொடுத்தோம், ஆனால் அது தர்க்கிக்கப்பட்டது, மேலும் உம்முடைய இரட்சகரால் விதிக்கப்பட்ட முன்னரே தீர்மானிக்கப் பட்ட வார்த்தை இல்லாதிருந்தால், அவர்கள் உடனடியாகத் தீர்ப்பளிக்கப்பட்டிருப்பார்கள். அவர்கள் இது குறித்து முற்றிலும் ஐயத்துடனும், சந்தேகத்துடனும் இருக்கின்றார்கள்.
11:111. நிச்சயமாக உம்முடைய இரட்சகர் ஒவ்வொருவருக்கும் அவர்களுடைய செயல்களுக்குரிய பிரதிபலனை அளிப்பார். அவர்கள் செய்யும் ஒவ்வொன்றையும் அவர் முற்றிலும் நன்கறிந்தவராக இருக்கின்றார்.
11:112. எனவே, நீர் பின்பற்று மாறு உமக்கு கட்டளையிடப் பட்ட பாதையில் உம்மோடு திருந்தியவர்களுடன் ஒன்று சேர்ந்து தொடர்ந்து செல்வீராக, மேலும் வரம்புமீறாதீர். அவர் நீங்கள் செய்யும் ஒவ்வொன்றையும் பார்ப்பவராக இருக்கின்றார்.
11:113. நீங்கள் நரகத்திற்குள்ளாகி, மேலும் கடவுள்-க்கு எதிராக உங்களுக்கு உதவி செய்யத் தோழர்கள் எவரையும் காணாமலும், பின்னர் நஷ்டமடைந்தவர்களாகவும் முடிந்து விடாதிருக்கும் பொருட்டு, வரம்புமீறியவர்களின் பால் சாய்ந்து விடாதீர்கள்.
11:114. பகலின் இரு முனைகளிலும், இரவின் போதும் நீங்கள் (ஸலாத்) தொடர்புத் தொழுகைகளைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டும். நற்செயல்கள் தீய செயல்களைத்துடைத் தெடுத்து விடும். கவனத்தில் கொள்ளக் கூடியவர்களுக்கு இது ஒரு நினைவூட்டல் ஆகும்.
11:115. நீங்கள் தளராமல் சகித்திருக்க வேண்டும், ஏனெனில் கடவுள் நல்லோர்களுக்குப் பிரதிபலனளிக்க ஒரு போதும் தவறுவதில்லை.
11:116. தீமைகளைத் தடுப்பதற்குப் போதுமான புத்திசாலித் தனத்தை மட்டும் முந்திய தலைமுறையினரில் இருந்த சிலர் பெற்றிருந்தால்! அவர்களில் சிலர் மட்டுமே நம்மால் காக்கப்படுவதற்குத் தகுதி பெற்றிருந்தார்கள். வரம்புமீறியவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் தங்கள் பொருள் சார்ந்த ஆடம்பரங்களில் மூழ்கி இருந்தனர்; அவர்கள் குற்றவாளிகளாக இருந்தனர்.
11:117. அதன் மக்கள் நல்லோர்களாக இருக்கும் பொழுது, உம்முடைய இரட்சகர் ஒருபோதும் எந்த ஒரு சமூதாயத்தையும் அநீதிமாக அழித்து விடுவதில்லை.
11:118. உம்முடைய இரட்சகர் நாடியிருந்தால், எல்லா மக்களும் (நம்பிக்கையாளர்களைக் கொண்ட) ஒரே கூட்ட மைப்பாக இருந்திருப்பார்கள். மாறாக, அவர்கள் எப்போதும் (சத்தியத்தை) தர்க்கித்துக் கொண்டிருப்பார்கள்.
11:119. உம்முடைய இரட்சகரிடமிருந்து கருணையைக் கொண்டு ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள் மட்டுமே (சத்தியத்தை தர்க்கம் செய்ய மாட்டார்கள்). இதனால் தான் அவர்களைப் அவர் படைத்தார்.* உம்முடைய இரட்சகரின் தீர்ப்பு ஏற்கனவே வழங்கப்பட்டு விட்டது: "ஜின்கள் மற்றும் மனிதர்களை மொத்தமாக ஒன்று சேர்த்து நரகத்தை நான் நிரப்புவேன்."**
*11:119 நம் ஆதி குற்றத்தைக் கைவிடுவதற்கும், மீட்டுக்கொள்ளப்படுவதற்கும் மற்றுமொரு சந்தர்ப்பத்தைத் நமக்குத் தருவதற்கு இந்தப் பூமியில் மிக்க கருணையாளர் நம்மைப் படைத்திருக்கின்றார் (பார்க்க அறிமுகவுரை மற்றும் பின் இணைப்பு 7). **11:119 கடவுள் ஒரு மனிதரையும் நரகில் போடுவதில்லை, அவர்களே தேர்ந்தெடுத்து நரகிற்குச் செல்லவேண்டுமென வலியுறுத்துகின்றனர்.
11:120. நாம் உமது இதயத்தைப் பலப்படுத்துவதற்காக தூதர்களின் வரலாறுகளில் போதுமானதை உமக்கு எடுத்துரைக்கின்றோம். இதில் உமக்கு சத்தியமும், அதே போல் நம்பிக்கையாளர்களுக்கு உபதேசங்களும், நினைவூட்டல்களும் வந்துள்ளன.
11:121. நம்பமறுப்பவர்களிடம் கூறும், "உங்களால் முடிந்ததைச் செய்யுங்கள், அவ்வாறே நாங்களும் செய்வோம்.
11:122. "பின்னர் காத்திருங்கள்; நாங்களும் காத்திருப்போம்."
11:123. வானங்கள் மற்றும் பூமியின் எதிர்காலம் கடவுள்-க்குரியது, மேலும் எல்லா விஷயங்களும் அவரால் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன. நீங்கள் அவரை வழிபடவும், பொறுப்பை அவர் மீது வைக்கவும் வேண்டும். உம்முடைய இரட்சகர் நீங்கள் செய்யும் எந்த ஒன்றையும், ஒரு போதும் அறியாமல் இல்லை.